25 January 2010

ခ်စ္ျခင္းအတိၿပီးသူ…

Posted by blackroze at Monday, January 25, 2010 0 comments


မ်က္လံုးခ်င္းဆံု.... ရင္ခုန္
သူ႔အျပံဳးေလးျမင္..ၾကည္နူူး
ခ်စ္တယ္..ဆိုတဲ့...စကား
သူ႕နႈတ္ဖ်ားမွ...
ၾကားရစဥ္တြင္
ရင္ထဲလႈပ္ခါ.....ခံစားရသည္
သို႔ပင္ေသာ္ျငား...
လက္ေတြ႕မဆန္နိုင္တဲ့...
ဘ၀နွစ္ခု....
ေပါင္းစပ္ဖို႔အေရး....အလွမ္းေ၀းလို႔
လမင္းမသာ...ေနဆယ္စင္းျဖာ
ရင္မွာေသာက...ထိုမွ်မက
ပူေလာင္လွသည္မို႕.....
ေ၀းေ၀းကသာခ်စ္ပါရေစဟု...
ခ်စ္လွ်က္နွင့္ပင္.....
လမ္းခြဲနႈတ္ဆက္
ေက်ာခိုင္းလွည္႔ထြက္ခဲ့ရသည္.........
ေနာင္ဘ၀...ဆိုတာမ်ားရွိခဲ႔ရင္ေလ....
ဒီလိုအျဖစ္...ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးနဲ႔
ဘယ္ခါမဆံု...မၾကံဳခ်င္ေၾကာင္း
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားထံပါး
ခယ၀ပ္တြားလို႔.....
ေတာင္းဆုပန္ေျခြပါရေစ...
ဘ၀ဆက္တိုင္း...
ခ်စ္သူလက္ဆုပ္ကိုင္လို႔
နွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀
တည္ေဆာက္ခြင့္ရေသာ...
ခ်စ္ျခင္းအတိၿပီးသူျဖစ္ရပါလို၏......။။။။


(25.01.2010....03:15 AM)
(အိပ္္လို႔မရတဲ့ညေလးမွာ...ေရးလိုက္မိတဲ႔..ကဗ်ာေလးပါ....)

22 January 2010

မုဒိတာတရား..

Posted by blackroze at Friday, January 22, 2010 0 comments
မုဒိတာတရား..

လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက...ေလာဘ,ေဒါသ,ေမာဟ...တရားေတြနဲ႔ဘယ္သူမွ.....မကင္းနိုင္ၾကပါဘူး..
ပုထုဇဥ္ေတြေလ...ဘာသားနဲ႔ထုထားတာမို႔လဲ...ေလာဘရွိမွာဘဲ...ေဒါသဆိုတာလဲ....ရွိတာဘဲ.......
ေမာဟဆိုတာေတာ႕ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ႕......သားအတြက္ပူရ....သမီးအတြက္ပူရ....မိဘအတြက္ပူရ...
ေနာက္ဆံုး....16နွစ္..17နွစ္အရြယ္ဆိုၿပီး....အပူမရွိဘူးလို႔မထင္လိုက္ပါနဲ႔....ရည္းစားအတြက္စိတ္ေသာက
ေရာက္ရတာေတြ..ရည္းစားနဲ႕အဆင္မေျပလို႔စိတ္ညစ္ရတာေတြနဲ႔........ေမာဟတရားနဲ႔...ျပည္႔နွက္ေနၾကတာႀကီးဘဲ....
အဲဒီအထဲမွာမွ......ကြ်န္မအထင္ေပါ႕ေနာ္.....မုဒိတာတရားဆိုတာကိုလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား...မထားနိုင္ၾကဘူး...
လူတိုင္းကိုေတာ႕....မဆိုလိုပါဘူး..လူေတြထဲကတစ္ခ်ိဳ႕ကိုရည္ရြယ္တာပါ.....
ဆိုၾကပါစို႕...ဆင္းရဲတဲ႔..သူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔လို႕.....မုန္႔တစ္ခု၀ယ္ေပးလိုက္ဖို႕...ဒါမွမဟုတ္.......
လိုအပ္တာေလးတစ္ခုခု(ေငြေၾကးဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕ေလ)...ကူညီလိုက္ဖို႕ကို...လူတိုင္း၀န္မေလးၾကဘူး..
အဲ....ဒါေပမဲ႕...ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ႕ေဆြမ်ိဳး..အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက..တစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္ေစ....
မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းထဲကျဖစ္ေစ...တစ္ေယာက္ေယာက္ေအာင္ျမင္သြားတဲ႔သီတင္းကိုၾကားရတဲ႕...
အခါမွာေတာ႕......''ေၾသာ္...သူေအာင္ျမင္သြားတယ္..ေကာင္းလိုက္တာ..သူ႕ကိုယ္စား၀မ္းသာတယ္.'''..
ဆိုတာမ်ိဳးေတာ႕...လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမေတြးၾကဘူး...ဥပမာေပါ႕.....ကိုယ္႔ရံုးကလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္
တစ္ေယာက္ေယာက္ကရာထူးတက္တယ္ဆိုပါေတာ႕ရွင္...ကိုယ္ကဒီအတိုင္းဘဲက်န္ခဲ႕တယ္..
အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ.....
.''' ဟြန္႔..သူက်ေတာ႕ရာထူးတိုးတယ္....
ငါ႔က်ေတာ႕ဒီအတိုင္းဘဲ...ငါတို႕လူႀကီးကမ်က္နွာလိုက္တယ္.....ေအးေလလူႀကီးကမ်က္နွာသာေပးေအာင္
ဘယ္ေလာက္မ်ားဖားထားလဲမွမသိတာ'''.....ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက..အဲလိုမ်ိဳးဘဲေတြးၾကတယ္...
ပါးစပ္ကသာ...နင္႔အတြက္၀မ္းသာတယ္...ဘာညာဆိုၿပီး...မ်က္နွာခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ေျပာေနၾကေပမဲ႕...
တကယ္႔ရင္ထဲမွာေတာ႕.....အေျပာနဲ႔တျခားစီပါ.........
ကြ်န္မေျပာခ်င္တာအဲဒါပါဘဲ......ဘာလို႔..သူတစ္ပါးရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈ႕ကို...လက္မခံနိုင္ရတာလဲ.....
လူဆိုတာ..ကိုယ္ဖန္တီးတဲ႔အရာေတြကို...ကိုယ္ျပန္ရတာပါ....
''' ေၾသာ္..သူကေတာ္တာကိုး...အရည္အခ်င္းလဲရွိတယ္...ႀကိဳးစားမႈ႕လဲရွိတယ္ဆိုေတာ႕
ရာထူးျမန္ျမန္တက္တာေပါ႕..ငါလဲႀကိဳးစားရမယ္ေလ....''''
ဆိုၿပီး....ဘာလို႔မုဒိတာတရားမထားနိုင္ၾကတာလဲ....သူေအာင္ျမင္တဲ႔အတြက္ကိုယ္ကဆံုးရံႈးသြားတာ
ဘာမွမရွိဘူးေနာ္....သူ႕လိုမ်ိဳးကိုယ္ကမေအာင္ျမင္ေသးတာဘဲရွိတာ....ဒါေတြကကိုယ္ဖန္တီးရမဲ႔
အရာေတြေလ...ကိုယ္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈ႕က်ရံႈးမႈ႕ဆိုတာ...ကိုယ္႔ရဲ႕ ability ..., skill ... နဲ႔ အမ်ားႀကီးဆိုင္ပါတယ္.....
သူတစ္ပါးကႀကိဳးစားလို႔ရသြားတဲ႔...ေအာင္ျမင္မႈ႕တစ္ခုအေပၚကို..ကိုယ္ကစိတ္ထဲမွာလံုး၀.....
ပကတိအတိုင္းျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႔....လက္ခုပ္တီးေပးနိုင္ရမယ္ေလ....မဟုတ္ဘူးလား.....
ဒါေပမဲ႔...ကြ်န္မပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ႔သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႕....အဲလိုမဟုတ္ၾကဘူး...
လက္ခုပ္ေတာ႕တီးေပးၾကပါရဲ႕..လံုး၀ျဖဴစင္တဲ႕လက္ခုပ္သံမဟုတ္ဘဲ......colourfulလက္ခုပ္သံေတြ
ျဖစ္ေနၾကတယ္....အဲဒါဘာေၾကာင္႔လဲဆိုတာကြ်န္မစဥ္းစားလို႕မရပါဘူး.....
လူေတြဟာ...ကိုယ္႕ထက္နိမ္႔က်တဲ႔သူကိုေတြ႔ရင္...ဂရုဏာတရားထားနိုင္ၾကတယ္....
ကိုယ္႔ထက္ျမင္႔မားတဲ႕သူကိုေတြ႕ရင္အားက်တတ္ၾကတယ္....
ဒါေပမဲ႕...ကိုယ္႔အသိုင္းအ၀န္းထဲက..တစ္စံုတစ္ေယာက္...ကိုယ္နဲ႕လည္ပယ္တန္းထဲက
တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ားကိုယ္႕ထက္သာသြားရင္ေတာ႕...
ဘာလို႔မ်ား...မုဒိတာတရားမထားနိုင္ၾကတာလဲ......?????
ခုခ်ိန္ထိေအာင္ကြ်န္မအေျဖရွာလို႔မရေသးပါဘူး.........။။။။။။


(22.1.2010 ....2း15....AM)

20 January 2010

အေဖ...

Posted by blackroze at Wednesday, January 20, 2010 0 comments


အေဖ...ဆိုတဲ႔စကားေလးနွစ္ခြန္းကိုမေခၚျဖစ္တာႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ႕ပါဘူး....ဒါေပမဲ႕...ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ
အေဖအျမဲတမ္းရွိပါတယ္...ကြ်န္မအနားမွာအေဖမရွိေပမဲ႔ကြ်န္မဘ၀ထဲမွာအေဖအျမဲတမ္းရွိေနဆဲပါ....
ကြ်န္မဘ၀ရဲ႕ဘယ္ေတာ့မွေမ႕ေပ်ာက္လို႔မရနိုင္တဲ႔ေန႔ေလးကေတာ့....အေဖကြ်န္မတို႔ကိုထားသြားခဲ႔တဲ႔ေန႔ေလးပါဘဲ....
အေမရယ္ကြ်န္မရယ္ညီမေလးရယ္.....မ်က္ရည္က်ခဲ႕ရတဲ႔ေန႔ပါဘဲ ..ကြ်န္မအသက္ ၈နွစ္နဲ႔ ၁၄ရက္ျပည္႔တဲ႔ေန႔ပါဘဲ...အေဖက၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ပါ....ကြ်န္မငယ္ငယ္တုန္းက
အေဖတာ၀န္က်တဲ႔ ေနရာမွန္သမွ် ဘယ္ေလာက္ဘဲေ၀းေ၀း အေဖနဲ႔တူတူလိုက္သြားေနၾကပါ ..အေဖမဆံုးခင္.............တစ္နွစ္ေလာက္မွာ ကြ်န္မအေမနဲ႔အေဖ အဆင္မေျပျဖစ္ၿပီး ကြ်န္မတို႔ေတြအဘြားနဲ႔တူတူ ျပန္လာေနပါတယ္...ဒါေပမဲ႔အေဖကအျမဲတမ္းလာေတြ႔ေနၾကပါ...
ေနာက္ေတာ့အေဖနယ္မွာတာ၀န္က်ပါတယ္...အေဖနဲ႔မေတြ႕ျဖစ္တာတစ္နွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္
တစ္ေန႔ေက်ာင္းကျပန္လာေတာ႔....အေမကကြ်န္မကိုေခၚေျပာတယ္...သမီးတို႕အေဖမရွိေတာ႕ဘူးတဲ႔..
မျဖစ္နိုင္တာဘဲ...အေဖကကြ်န္မကိုလာေတြ႕မယ္လို႔ေျပာသြားတာ...မရွိေတာ႕ဘူးဆိုတာမျဖစ္နိုင္ပါဘူး
အေဖလာမွာပါလို႔..ငိုၿပီးအေမ႔ကိုျပန္ေျပာမိတယ္...အေမကကြ်န္မကိုဖက္ၿပီးငိုပါတယ္..ကြ်န္မေလ..
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက...ခံစား၇တာေတြ..၀မ္းနည္းတာေတြ..သိပ္ၿပီးေတာ႕မခြဲျခားတတ္ေသးပါဘူး...
ဒါေပမဲ႔...ရင္ထဲမွာသိေနတဲ႔အသိတစ္ခုက...အေဖမရွိေတာ႕ဘူးဆိုတာကို..လက္မခံခ်င္တာပါ...ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ
အေဖရွိေနပါေသးတယ္...ဒါေၾကာင္႔အေမကဆူတိုင္း..အဘြားတို႕..အေဒၚေတြကဆူတိုင္း..အေဖ႔စီသြားမယ္လို႔..
အျမဲေျပာမိပါတယ္....ကြ်န္မတို႕မိသားစုဘ၀ထဲမွာအေဖမရွိေတာ႔ေပမဲ႔..ကြ်န္မရဲ႕ဘ၀ထဲမွာေတာ႕အေဖအျမဲတမ္းရွိေနဆဲပါ
ကြ်န္မေပ်ာ္တာ...စိတ္ညစ္မိတာ...စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတာေတြ...ခံစားရသမွ်ေတြကို..အေဖ႔ကိုတိုင္တည္ၿပီးေျပာမိတဲ႔
အခါေတြမနည္းပါဘူး...တစ္ခါတစ္ေလေက်ာင္းမွာ..သူငယ္ခ်င္းေတြကိုသူတို႕အေဖေတြကေက်ာင္းလာႀကိဳတာမ်ိဳးဆိုရင္
ကြ်န္မႀကိတ္ၿပီး၀မ္းနည္းခဲ႔ရပါတယ္...အေဖကိုအရမ္းသတိရမိလို႔ပါဘဲ...ကြ်န္မ၁၀တန္းေအာင္တဲ႔ေန႔...ဘြဲ႔ယူတဲ႔ေန႔...
နိုင္ငံျခားထြက္လာတဲ႔ေန႔...ကြ်န္မအလုပ္လုပ္လို႔..ပထမဆံုးလခရတဲ႔ေန႔...ကြ်န္မေလ..အေဖကိုအ၇မ္းသတိရမိပါတယ္..
အေဖသာကြ်န္မအနားမွာ..ရွိခဲ႔မယ္ဆိုရင္ဘာေျပာမလဲ..ကြ်န္မဆံုးရံူးသြားတဲ႔...အရာေတြအတြက္အေဖစိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာလား..
ကြ်န္မေအာင္ျမင္သြားတဲ႔...အရာေတြအတြက္ေရာ...အေဖဂုဏ္ယူမွာလား..ကြ်န္မအရမ္းသိခ်င္ပါတယ္...အေဖသာအနားမွာ...
ရွိခဲ႔မယ္ဆိုရင္..အေဖရဲ႕ဆံုးမစကားေတြကြ်န္မနားေထာင္ခ်င္တယ္...အေဖဆူတာမ်ိဳးဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕....ကြ်န္မကိုဒါမ်ိဳးမလုပ္ရဘူး
ဟိုဟာမ်ိဳးမလုပ္ရဘူးဆိုၿပီး...တားျမစ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္...ဒါမွမဟုတ္လဲ..အေဖ႕စီကေန..သမီး..လို႕ေခၚလိုက္တာမ်ိဳးဘဲ..
ျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕..ျပန္ၾကားခ်င္မိတယ္....အခုကြ်န္မပိုက္ဆံရွာနိုင္သြားၿပီ..ကြ်န္မကိုယ္႔ဘ၀ကိုယ္ရပ္တည္နိုင္သြားၿပီ..အေဖဘာေျပာ
မလဲ...ကြ်န္မသိခ်င္တယ္..ကြ်န္မအလုပ္လုပ္လို႔..လခရလာတိုင္းအေဖကို..ကန္ေတာ႔ခ်င္တယ္..မုန္႔ေတြ၀ယ္ေကြ်းခ်င္တယ္..
အေဖမေရာက္ဘူးတဲ႔..ေနရာေတြပို႔ေပးခ်င္တယ္..ဒါေပမဲ႔...ကြ်န္မလုပ္ေပးခ်င္ေပမဲ႔...အေဖအနားမွာမရွိေတာ႕ဘူးေလ....
ကြ်န္မစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနယံု..သတိရေနယံုကလြဲလို႔..ဘာမွမတတ္နိုင္ပါဘူး...
အေဖမုပၸလင္မွာတာ၀န္က်တုန္းက...ညေနဘက္ဆိုအေဖနဲ႔ကြ်န္မတို႕ညီအမနွစ္ေယာက္..မီးရထားသံလမ္းဘက္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး..
ရထားတစ္စင္းတစ္ေလလာတာနဲ႔မ်ားဆံုရင္..မီးရထားႀကီးကိုလက္ျပခဲ႔တာေတြ....ညဘက္ပြဲေစ်းရွိတဲ႔အခါေတြဆိုရင္...
အေမကကြ်န္မညီမေလးကိုခ်ီၿပီး..အေဖကကြ်န္မလက္ကိုဆြဲလို႕...ကြ်န္မတို႔မိသားစုပြဲေစ်းတန္းသြားခဲ႔တာေတြ....ပြဲေစ်းကအျပန္
အေဖကိုယ္ေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ခဲ႕တာေတြ...ကြ်န္မေနမေကာင္းျဖစ္တဲ႔အခါ..အေဖကေခ်ာ႕ၿပီးေဆးတိုက္ခဲ႕တာေတြ...ကြ်န္မကို
ခ်ီၿပီးေက်ာင္းလိုက္ပို႔ခဲ႕တာေတြ....အျမဲတမ္းသတိရေနဆဲပါ...ဘယ္ေတာ႕မွျပန္မရနိုင္ေတာ႕ဘူးဆိုတာသိေပမဲ႔...
အျမဲတမ္း..တမ္းတေနမိဆဲပါ....အေဖနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ပံုရိပ္ေတြအားလံုး..ကြ်န္မဘ၀မွာဘယ္ေတာ႕မွ
ေဟာင္းႏြမ္းသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး...ေဆးေရာင္ေတြမွိန္ေနေပမဲ႔လြမ္းစရာေကာင္းေနဆဲ...ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လိုပါဘဲေလ..
ခုခ်ိန္တိုင္ေအာင္..အေဖရဲ႕..သမီးလို႔..ေခၚလိုက္တဲ႔အသံေလးကို..နားထဲၾကားေယာင္ေနဆဲပါ...ကြ်န္မအသက္ရွင္သန္
ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး...အေဖကြ်န္မဘ၀ထဲမွာ...ရွိေနမွာပါ....။။။။။


(20.1.2010 3း55 AM )
(ကြ်န္မခ်စ္ေသာ..ေဖေဖ..သို႔ အမွတ္တရ)

19 January 2010

သတိရမိေသာၿမိဳ႕ေလး

Posted by blackroze at Tuesday, January 19, 2010 1 comments









ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရာမွာေနရဆိုတဲ႔ စကားပံုေလးၾကားဖူးၾကမွာပါ ..
လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက ေမြးဖြားျခင္းကေနေသဆံုးျခင္းတိုင္္ေအာင္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတာမွတ္လား........ဒါဘ၀ဘဲေလ....
ဒီလိုပါဘဲ ခံစားခ်က္ေတြ သတိရျခင္းေတြ နဲ႔ျပည္႔နွက္ေနတတ္တာလဲ ဘ၀ပါဘဲ....
ကြ်န္မကို ေမာ္လျမိဳင္ဆိုတဲ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာေမြးဖြားခဲ႔တာပါ....
ဇာတိခ်က္ျမွဳပ္လို႔ေျပာရမလားဘဲ...
ဒါေပမဲ႔ ကြ်န္မ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ၅ နွစ္သမီးအရြယ္ေလာက္ထိဘဲေနခဲ႔ရတာပါ ...
အေဖတာ၀န္က်တဲ႔ ေနရာကို လိုက္ေျပာင္းေနရတာေလ.. အေမတို႕ကေတာ႕ေမာ္လၿမိဳင္ဇာတိပါဘဲ...ခဏေလးဘဲေနခဲ႔ရေပမဲ႔....
ငါ႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔ ေနရာပါလားဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ေလးနဲ႔ ကြ်န္မေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကိုခ်စ္ပါတယ္...
နည္းနည္းႀကီးလာေတာ႕ အစ္မေတြနဲ႕ တူတူသြားတယ္ေလ...
ေဆြမ်ိဳးေတြစီကို သြားလည္တာေပါ႕...ခုေတာ႕လဲ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးက
ဟိုးအရင္ကလို ကုန္းတစ္တန္ ေရတစ္တန္ သြားရတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ႕ဘူးေလ
သံလြင္တံတားေဆာက္ၿပီးသြားေတာ႕ သြားရလာရေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပသြားၿပီလို႔ေျပာၾကပါတယ္...
တံတားေဆာက္ၿပီးကတည္းက ကြ်န္မ တစ္ခါမွ မေရာက္ေသးပါဘူး....
ကြ်န္မကေတာ႕တံတားႀကီးမေဆာက္ရခင္ တုန္းကသြားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ၿမိဳ႕ေလးကိုလြမ္းမိပါတယ္....
အထူးသျဖင္႔ မုတၱမဘက္ ကေန..ေမာ္လၿမိဳင္ ဘက္ကို သြားဖို႔ဇက္စီးရတဲ႔အခါျဖစ္ေစ...............
သေဘာၤစီးရတဲ႔အခါျဖစ္ေစ ဒီဘက္ကမ္းကေန ဟိုဘက္ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကိုလွမ္းျမင္ေနရတဲ႕
အခ်ိန္မွာခံစားရတဲ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္ကေန ရန္ကုန္ကိုျပန္ဖို႔ သေဘာၤစီးလာတဲဲ႔အခါ
ဟိုးးး.....အေ၀းမွာပ်ပ်ေလးက်န္ခဲ႔တဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကိုသေဘာၤေပၚကေန လွမ္းျမင္ရတဲ႔
အခါ ခံစားမိတဲ႔ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ခ်င္းမတူပါဘူး.....
ပထမ ခံစားခ်က္က ေပ်ာ္တာ ၀မ္းသာတာ ၾကည္နူးတဲ႔ ခံစားခ်က္ေလးပါ.....
ငါ့ေမြးရပ္ေျမကိုေရာက္ေတာ႕မွာပါလားဆိုတဲ႔ ၀မ္းသာတဲ႔ ခံစားခ်က္...
ဒုတိယကေတာ့ ရင္ထဲကေန လြမ္းမိတာ တစိမ့္စိမ့္ နာက်င္လာတဲ႔ခံစားခ်က္မ်ိဳးပါ...
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းေ၀းသြားၿပီးမႈန္ပ်ပ်ေလးဘဲ ျမင္ရေတာ႕တဲ႔
ၿမိဳ႕ေလးကိုလွမ္းၾကည္႔ၿပီး ေၾသာ္...ေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ
ထပ္လာျဖစ္မလဲ မသိဘူးေလ.....ဆိုၿပီး...ရင္ထဲကတစ္ခုခုကို
ယူထုတ္လိုက္သလို ဟာတာတာ ျဖစ္သြားတဲ႔ ခံစားခ်က္ပါ......
ေမာ္လၿမိဳင္သြားၿပီးျပန္လာတိုင္း သေဘာၤေပၚမွာအျမဲတမ္းမ်က္ရည္၀ဲခဲ႔ရပါတယ္........
ေမာ္လၿမိဳင္ ေရာက္တာနဲ႔ ပထမဆံုးလုပ္မိတာကေတာ့ က်ိဳက္သလႅန္ဘုရားကို
သြားမိတာပါဘဲ...အေမနဲ႔ အေဖက အဲဒီဘုရားမွာ ဘုရားလာဖူးရင္းနဲ႔
ေတြ႕ခဲ႔ တာဆိုၿပီးး အေမကတစ္ခါတုန္းကေျပာျပခဲ႔
ဖူးလို႔ပါ......ဘုရားဖူးၿပီးတာနဲ႔ ဘုရားေစာင္းတန္းမွာထိုင္ၿပီး .......
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေဖက အေမ႔ကိုဘယ္လို
မ်ားေတြ႕သြားတာပါလိမ္႔ .....အေမကေရာ...ဘယ္လိုမ်ားရင္ခုန္ခဲ႔မလဲ ဆုိၿပီး ...
ကြ်န္မအျမဲတမ္းအေတြး နယ္ခ်ဲ႕မိပါတယ္.....ကြ်န္မမျမင္လိုက္ရတဲ႔
အတိတ္ကပံုရိပ္ေလးေတြကိုမွန္းဆၾကည္႔မိတာပါ...
ကြ်န္မအေဖ ကြ်န္မတို႕ကိုခြဲထားခဲ႔တာ နွစ္20ရွိသြားၿပီေလ....
ကြ်န္မအေဖ႔ကိုသတိရမိရင္ အေဖအေၾကာင္းျပန္စဥ္းစားတာကလႊဲၿပီး ဘာမွလုပ္လို႔မွမရဘူးေလ..
ေလာကႀကီးထဲမွာမရွိေတာ႕တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကိုတမ္းတတာကလြဲၿပီး
သတိရေနမိတာကလြဲၿပီး က်န္တာဘာမွမတတ္နိုင္ဘူးေလ......
ဒုတိယသြားမိတဲ႔ ေနရာကေတာ့ သတိပဌါန္သီလရွင္ေက်ာင္းပါ...
အဲဒီမွာပိုက္ဆံသြားလွဴတာပါ...အဲဒီသီလရွင္ေက်ာင္းမွာ အရမ္းလိမၼာတဲ႔
ေၾကာင္ေလးနွစ္ေကာင္ ရွိပါတယ္.....ခုေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔
ေၾကာင္အိုႀကီးေတြျဖစ္ေနေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕ရွင္....
ကြ်န္မ မေရာက္ျဖစ္တာဘဲ ၆ နွစ္ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ရွိေနၿပီေလ..ျပန္စဥ္းစားမိရင္
အရမ္းလြမ္းမိပါရဲ႕...... ...ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကို..........။
တတိယသြားမိတဲ႔ေနရာကေတာ႕ ကမ္းနားလမ္းမွာအမေတြနဲ႔တူတူ လမ္းေလွ်ာက္တာပါဘဲ......
ကြ်န္မ အစ္မေတြက ျပန္ေျပာျပၾကပါတယ္...ဒီေနရာမွာေပါ႕
နင္ငယ္ငယ္ကလမ္းမေလွ်ာက္တတ္ ေလွ်ာက္တတ္နဲ႔ လဲက်တာေလ...
ဒီေနရာမွာေပါ႕ နင္႔ဖိနပ္က်ေပ်ာက္ခဲ႔တာေလ....
ဆိုၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မ မမွတ္မိေတာ့တဲ႔ အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြကို
အၿမဲတမ္းျပန္ေျပာျပေနၾကပါ....ခုေတာ႕ကြ်န္မလဲ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းေနတဲ႔
ေနရာမွာေရာက္ေနသလို....အစ္မေတြကလဲ အိမ္ေထာင္က်တဲ႔သူနဲ႔
ကြ်န္မလိုမ်ိဳးဘဲ အေ၀းကိုေရာက္ေနတဲ႔ သူနဲ႔.....
ခုေနခါ ကြ်န္မ ေမာ္လၿမိဳင္ ကိုျပန္သြားလည္ရင္ေတာင္ ကြ်န္မနဲ႔ တူတူ ဘုရားသြားမဲ႔သူ
သီလရွင္ေက်ာင္းသြားမဲ႔သူ ကမ္းနားမွာလမ္းေလွ်ာက္ေပးမဲ႔ သူေတြမရွိေတာ႕ပါဘူး.....
အဲဒီေတာ႕လဲ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲဘဲေပါ႕ေနာ္႔......ျပသာနာမရွိပါဘူးး.......
တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာေနသားက်ေနပါၿပီ .....
ဒါေပမဲ႔ အစ္မေတြကိုေတာ့လြမ္းမိမယ္ထင္တယ္.....
ကြ်န္မေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္တာနဲ႔ ပထမဆံုးသြားေတြ႕ျဖစ္တဲ႔သူကေတာ႕
ကြ်န္မရဲ႕ ငယ္ငယ္တုန္းကစားေဖာ္ ကစားဖက္ သူငယ္ခ်င္းေလးပါ .....ခုဆိုသူအိမ္ေထာင္ေတာင္က်ေနေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္.....
ကြ်န္မေမာ္လၿမိဳင္သြားမွသူနဲ႔ေတြ႕ရတာဆိုေတာ့ .....သူနဲ႔မေတြ႕ျဖစ္တာလဲ ၆ နွစ္ေလာက္ရွိေနပါၿပီ.....
တစ္ခါတစ္ခါသူ႕ကိုလဲ သတိရမိသားရွင္...ကြ်န္မ အေဖသာရန္ကုန္ကိုတာ၀န္မက်ဘဲ
ေမာ္လၿမိဳင္မွာဘဲဆက္ေနျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မလဲသူလိုမ်ဳိး စကားသံ၀ဲ၀ဲ နဲ႕
ေမာ္လၿမိဳင္သူျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာေပါ႕.....ေမာ္လၿမိဳင္မွာဘဲေက်ာင္းတက္
ေမာ္လၿမိဳင္မွာဘဲႀကီးတဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္သူစစ္စစ္ျဖစ္ေနမွာပါ...........
ခုေတာ့ ကြ်န္မက ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းတဲ့ေနရာမွာ ....
သတိရေနျခင္းဆိုတာေလးဘဲ စြဲကိုင္လို႔ လြမ္းေနရတဲ႔သူပါ ...
အဲဒီၿမိဳ႕ေလးမွာသြားခဲ႔ဖူးတဲ႔ေနရာေလးေတြကို မၾကာခဏျပန္သတိရလို႔.......
တစ္ေန႔ေတာ့ ေရာက္ဦးမွာပါေလ...ဆိုၿပီး..အျမဲတမ္းသတိရေနမိပါတယ္.....
ကြ်န္မခ်စ္တဲ႔ၿမိဳ႕ေလးကို.....။။။။

(ကြ်န္မဒီPost ေလးကိုတင္ဖို႔စာရိုက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မခ်စ္တဲ႔
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးက ညေမွာင္ေမွာင္ေအာက္မွာအိပ္ေမာက်ေနပါလိမ္႕မယ္
အေ၀းႀကီးကေနသူ႕ကိုလြမ္းေနတဲ႔သူရွိေနတယ္ဆိုတာ
သိမွာမဟုတ္ပါဘူး....)

(19.1.2010 3း20 AM )

15 January 2010

စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ ည...

Posted by blackroze at Friday, January 15, 2010 1 comments
ကြ်န္မအလုပ္ျပန္ခ်ိန္က ေနာက္က်ပါတယ္ ၿပီးေတာ့ မနက္ဖန္ကကြ်န္မနားရက္ဆိုေတာ့
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ခ်ိန္းၿပီးညေစ်းသြားမယ္ေပါ႕ ... သြားတုန္းကေတာ့ နွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့
ဟိုဆိုင္၀င္ဒီဆိုင္၀င္နဲ႕ ေစ်းပတ္ၿပီးလို႔အျပန္က်ေတာ႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔က ျပန္ရမဲ႔လမ္းခ်င္းမတူေတာ႕ဘူး ...
ညေစ်းထိပ္က ဘူတာမွာတင္သူက MRT စီးပါတယ္
ကြ်န္မကေတာ႕ အိမ္နဲ႔လဲသိပ္မေ၀းေတာ႔တာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ..
လမ္းေလွ်ာက္ျပန္မယ္ ဆိုမွဘယ္နွစ္နာရီရွိၿပီလဲ ၾကည္႔မိပါတယ္..
ည12နာရီနီးနီးရွိေနၿပီေလ..မတတ္နိုင္ဘူးေလ.....ကိုယ္ကေျခရွည္မိတာကိုး....
ကြ်န္မလမ္းေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႔ လမ္းမွာအဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ပါတယ္ ...
အသက္ကေတာ့ 60 ေလာက္မ်ားရွိမလားဘဲ .....Homeless တစ္ေယာက္ပါ ...
အစကေတာ့ ညပိုင္းလဲျဖစ္တယ္ ....ၿပီးေတာ႕12 နာရီလဲေက်ာ္ေနၿပီဆိုေတာ့
နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သြားမိပါတယ္ ..
ဒါေပမဲ႔သူ႕ကိုၾကည္႔ရတာက တစ္ခုခုကိုႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ေနတဲ႔ ပံုစံပါ ...
ေၾကာက္စိတ္ထက္ သိခ်င္စိတ္ကမ်ားသြားတယ္ဆိုပါေတာ႕ ........
သူဘာမ်ားလုပ္ေနတာလဲ သိခ်င္တာနဲ႔ အဲဒီအနားကဘဲျဖတ္ေလွ်ာက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ .....
သူရွိေနတဲ႔ ေနရာနဲ႔နီးလာမွ သူဘာလုပ္ေနတာလဲဆိုတာ ေသခ်ာေတြ႕လိုက္ေတာ႕
ကြ်န္မစိတ္ထဲမေကာင္းလိုက္တာေလ .....
သူကအိပ္ဖို႕ေနရာေလးတစ္ခု ႀကိဳးစားပမ္းစားဖန္တီးေနတာပါ ...
ေအာက္မွာပလပ္စတစ္အစုတ္အပိုင္းအစေလး ..တစ္ခုကိုခင္းၿပီး အဲဒီအေပၚမွာ
အ၀တ္အေဟာင္းေလးေတြခင္းေနတာပါ ...ကြ်န္မေလ ..ရင္ထဲမွာနင္႔ေနေအာင္
ခံစားလိုက္ရတယ္ ...ရာသီဥတု ဒီေလာက္ေအးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ဒီလိုအ၀တ္စုတ္ေလးေတြခင္းလိုက္ယံုနဲ႔ဘဲ ....သူေႏြးေထြးသြားမွာတဲ႔လား ...
သူကေတာ႔ ဘာမွသတိထားမိတဲ႔ပံုစံ မရွိပါဘူး ..သူဟာသူဘဲလုပ္ေနတာပါ ....
ကြ်န္မသူ႕အနားေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ သူကသူခင္းထားတဲ႔ အခင္းေလးေပၚမွာ ခ်မ္းေနတဲ႕ပံုစံနဲ႔ ....
ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနတာပါ ..ကြ်န္မေလ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာျဖစ္ေနတဲ႔
ခံစားခ်က္ကိုဘာနဲ႔မွ ေဖာ္ျပလို႕မရဘူးထင္တယ္ ...သနားတာ စိတ္မေကာင္းတာ .....
ကြ်န္မသူ႕အတြက္တစ္ခုခု လုပ္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္ ...
အနီးဆံုး Mcdonald ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို၀င္ၿပီး မုန္႕ဘဲ၀ယ္ေပးလိုက္ရင္
ေကာင္းမလား......7-11 ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဆိုင္ဘဲ၀င္ၿပီး မုန္႔နဲ႕ ေကာ္ဖီဘဲ၀ယ္ေပးလိုက္ရင္
ေကာင္းမလား ...အေျပးအလႊားစဥ္းစားမိတယ္ ...
ေနာက္ဆံုးသူလိုအပ္တာေလးတစ္ခုခု လုပ္ေပးခဲ႔ခ်င္တယ္ ...
စဥ္းစားမိကာမွ ပိုေမာသြားပါတယ္ ...အခုအခ်ိန္မွာ သူ႕အတြက္ အလိုအပ္ဆံုးက
Mcdonald တို႔ 7-11 တို႔ ကမုန္႔ေတြ ပစၥည္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး ...
ေႏြးေထြးတဲ႔ အိပ္ယာေလးတစ္ခုလိုအပ္ေနတာပါ ....
သူလိုအပ္ေနတဲ႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ အိပ္ယာေလးတစ္ခုကိုေတာ့
ကြ်န္မ .. ဘယ္လိုမွမဖန္တီးေပးနိုင္ပါဘူး ...
ကြ်န္မသာတန္ခိုးရွင္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ သူလိုအပ္တာကိုဖန္တီးေပးနိုင္မွာပါ .....
ဒါေပမဲ႔ ကြ်န္မကလဲ လူေတြထဲက သာမန္လူသားတစ္ဦးဘဲဆိုေတာ႕ .....
စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ဘဲ သူ႕ကိုေက်ာခိုင္းခဲ႔ရပါတယ္ ....
.လမ္းတစ္လမ္းလံုးလဲ တိတ္ဆိတ္လို႔ ..
ကြ်န္မစဥ္းစားမိတယ္ ...ဒီလိုအသက္အရြယ္အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္မွာ သားသမီးမရွိဘူးလား...?
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမရွိဘူးလား .... ? သားသမီးရွိရဲ႕သားနဲ႔မ်ားပစ္ထားတာလား ....
(ေျပာလို႔မရဘူးေလ ကြ်န္မေရာက္ေနတဲ႔ နိုင္္ငံကလဲ မိဘနဲ႔သားသမီးဆိုၿပီးေတာ႕
မိဘေက်းဇူးေတြဘာေတြ သိတတ္တဲ့လူမ်ိဳးေတြကနည္းတယ္ေလ ....).
ဒါမွမဟုတ္ သူငယ္ငယ္ကအရမ္းဆိုးခဲ႔ေပခဲ႔ လို႔မ်ား ဒီလိုအသက္အရြယ္မွာ
ဒုကၡေရာက္ေနတာလား ? လားေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ဘဲ ကြ်န္မအိမ္ျပန္ေရာက္လာပါတယ္ ...
လူကသာအိမ္ေရာက္လာပါတယ္ ...စိတ္ကေတာ့အဲဒီနားမွာက်န္ခဲ႔သလိုပါဘဲ ....
ဒီလိုမ်ိဳးေအးတဲ႔ ညေတြကို သူဘယ္ေလာက္ရင္ဆိုင္နိုင္မွာလဲ ...
ေမြ႔ယာမရွိ ေခါင္းအံုးမရွိ ေစာင္မရွိ နဲ႔ လမ္းေဘးမွာၾကံဳတဲ႔ေနရာမွာ
ၾကံဳသလိုအိပ္စက္ရတဲ႔ ညေတြ ...သူ႕အသက္အရြယ္နဲ႔ဘယ္ေလာက္မ်ား ခံနိုင္ရည္ရွိမွာလဲ .....
အဲဒီHomeless အဘိုးႀကီးကေတာ႕ သူ႕ဘ၀ကိုဘယ္လိုစဥ္းစားထားလဲ ....
ဘယ္လိုအေတြးေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းေနလဲ ကြ်န္မမသိပါဘူး ...
ကြ်န္မကေတာ႕ သူ႕ေနရာမွာသာ ငါ႔အေဖသာျဖစ္ေနရင္ ...ဆိုတဲ႔အေတြးေတြနဲ႔
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိပါတယ္ ....ကြ်န္မအခုစာရိုက္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ....အဲဒီhomelessႀကီးလဲ သူ႔ဟာသူဖန္တီးထားတဲ႔ ေနရာေလးမွာ အိပ္ေနပါလိမ္႔မယ္ ....
အခုေနခါ ဘုရားကသာ လိုခ်င္တဲ႔ ဆုတစ္ခုေတာင္းပါလို႔ေျပာလာခဲ႔ရင္ ...
" ကြ်န္မဘာဆုေတာင္းသင္႔သလဲ "

" လူတိုင္းလံုျခံဳေႏြးေထြးတဲ႔ ဘ၀တစ္ခုပိုင္ဆိုင္ပါေစ...ေႏြးေထြးတဲ႔ အိပ္ယာေလးမွာအိပ္စက္နိုင္ပါေစ..." လို႕
ဆုေတာင္းမိမွာပါ ...........။။။။။



(15.1.2010 3:20 AM)

13 January 2010

အမွတ္တရပံုရိပ္(၁)

Posted by blackroze at Wednesday, January 13, 2010 0 comments
ကြ်န္္မငယ္ငယ္ကအရမ္းေဆာ႕ပါတယ္။ အရမ္းလဲဆိုးပါတယ္၊အရမ္းလဲသူမ်ားကိုအနိုင္က်င္႕တတ္ပါတယ္။
(ကိုယ္နိုင္လို႕ရမည္႕သူမ်ားကိုသာအနိုင္ယူျခင္းၿဖစ္ပါတယ္)ေဆာ႕ရင္းနဲ႕လဲဒဏ္ရာခဏခဏရတတ္ပါတယ္။
တစ္ညေနသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ကစားရင္း..စက္ဘီးနဲ႕၀င္တိုက္မိပါတယ္။စက္ဘီးက..၀င္တိုက္ျခင္းမဟုတ္ပါ။
ကြ်န္မကသာရပ္ၿပီး..မုန္႕၀ယ္ေနတဲ႕စက္ဘီးကို၀င္တိုက္လိုက္တာပါ၊
ကြ်န္မကစက္ဘီးကို၀င္တိုက္ျခင္းျဖစ္ေသာေႀကာင္႕
အိမ္မွလူႀကီးမ်ားကစက္ဘီးစီးလာတဲ႕သူကို..အေလွ်ာ္ေပးၿပီးကြ်န္မအားအျမန္ဆံုးနည္းၿဖင္႕ေဆးခန္းပို႕ၾကပါသည္။
စက္ဘီးနဲ႕တိုက္မိ၍မ်က္ခံုးကြဲသြားသည္ကို..ဆရာ၀န္ၿပရန္ျဖစ္ပါသည္။
ေဆးခန္းေရာက္ေတာ႕..ဆရာ၀န္ကေမ႕ေဆးေပး၍ခ်ဳပ္ေပးလိုက္ပါသည္။
ကြ်န္မရဲ႕ဘယ္ဘက္မ်က္ခံုးမွာ..စက္ဘီးနဲ႕၀င္တိုက္မိလို႕ခ်ဳပ္ထားရတဲ႕..အမာရြတ္ရွိပါတယ္။
ကြ်န္မကဘဲကံေကာင္းတာလား..ဆရာ၀န္ကဘဲေတာ္တာလားမသိပါဘူး။
အဲဒီအမာရြတ္ကသိပ္မသိသာဘူး။ေသခ်ာႀကည္႕မွျမင္တာပါ။
ေနာက္ၿပီးဘယ္ဘက္လက္မွာလဲ...အမာရြတ္တခုရွိပါေသးတယ္၊
အဲဲဒါလဲ..ကစားရင္းနဲ႕ရတာပါဘဲ။အဲဒီဒဏ္ရာကေတာ႕
သူမ်ားကလုပ္လိုက္တာပါ။ကြ်န္မမွတ္မိပါေသးတယ္..ခ်ိဳတူးဆိုတဲ႕ေကာင္ေလးနဲ႕..ကစားရင္းရန္ျဖစ္လို႕..
သူကအခြ်န္နဲ႕လွမ္းထိုးလိုက္တာပါ။ဒီတခါေတာ႕..ကြ်န္မကိုသူမ်ားက...အခြ်န္နဲ႕ထိုးလိုက္တာမို႕
အိမ္ကလူၾကီးေတြပါဆက္ၿပီးရန္ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေနာက္ေတာ႕လဲအိမ္နီးနားခ်င္းေတြမို႕လို႕ျပန္ေျပလည္သြားတာပါဘဲေလ။
ဒါေပမဲ႕...ကြ်န္မလက္မွာေတာ႕..ဒဏ္ရာတခုထပ္တိုးလာတာေပါ႕။
မူလတန္းေက်ာင္းသူဘ၀ရဲ႕..အမွတ္တရေတြအမ်ားႀကီးထဲက...ဒီတစ္ခုက..ခုခ်ိန္ထိေအာင္မွတ္မွတ္ရရရွိေနဆဲပါ။

12 January 2010

ေမွ်ာ္လင္႔ဖူးသည္

Posted by blackroze at Tuesday, January 12, 2010 1 comments
ေမွ်ာ္လင္႔ဖူးသည္
သူနွင္႔ရြယ္စူး ကိုယ္႔ခ်စ္ဦးဟု ..
စိတ္ကူးၾကည္ျဖဴ ရည္တူသက္မွ်
ေမ႔မရလည္း ....
ေၾကကြဲအတိတ္ အရိပ္အိုေဟာင္း
အသစ္ေျပာင္းေသာ္...
လြန္ေႏွာင္းေန႔ရက္ အိမ္မက္မွ်လွ်င္
ေရးေရးထင္၍ ...
သခင္ေမ႔လွ်က္
ေပ်ာ္လိမ္႔မည္ .......။။။

( ဒီကဗ်ာေလးဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၀ နွစ္ပတ္၀န္းက်င္ကြ်န္မ ၁၀ေက်ာင္းသူ
ဘ၀ တုန္းကဖတ္ခဲ႔ရတဲ႔၀တၱဳတပုဒ္ ထဲမွာပါတာပါ..
စာေရးဆရာဘယ္သူဆိုတာလဲ မမွတ္မိေတာ႕ပါဘူး
ဒါေပမဲ႔ ကဗ်ာေလးကိုေတာ႔ စိတ္ထဲမွာခုခ်ိန္တိုင္ေအာင္
မွတ္မိေနဆဲပါ ..ကြ်န္မနွစ္သက္တဲ႔ ကဗ်ာေလးပါဘဲ...)

(12.1.2010 1း40 am )

ခြဲခြာခ်ိန္

Posted by blackroze at Tuesday, January 12, 2010 1 comments
ေႏြရာသီေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္းတယ္……
အဲဒီေလာက္မြန္းၾကပ္မယ္မွန္းသိခဲ႔ရင္
(အစကတည္းက)
အသက္ရွဴတတ္ေအာင္ ငါမသင္ခဲ့ပါဘူး………..

သစ္ပင္ေတြေသြ႕ေျခာက္
အသံတစ္သံကို ေၾကာက္ေနရသလိုလို
အခ်စ္ေရ..တို႔စိတ္နဲ႔… တို႔ကိုယ္ဘဲ
သစ္ရြက္ေတြလိုဘဲ..အတူေၾကြပစ္လိုက္ၾကမယ္…
ဘာ..ျဖစ္..လို႔…ခြဲ….ရ..မွာ…လဲ..ကြယ္…

ျမက္ခင္းေတြ…အျမဲစိမ္းေနတာ…ျမင္ရေအာင္
ဘ၀ကို…ေဘာလံုးကြင္းဘဲ ျဖစ္လိုက္ေစခ်င္ေတာ႔တယ္…
အခုေတာ႔……

ေႏြရာသီ ေရာက္လာတာကိုက ေစာလြန္း…..
(မင္း…သြားမယ္ဆိုလဲ)
စကားတစ္ခြန္းေတာ႔ နႈတ္ဆက္ခဲ႔ဖို႔ေကာင္းတယ္…………။။။။

(ဆရာမင္းခိုက္စိုးစံ ရဲ႕ကဗ်ာေလးပါ)
(12.1.2010 1:15 am)

ေဗဒါလမ္း

Posted by blackroze at Tuesday, January 12, 2010 0 comments
ေဗဒါလမ္း
ညိဳျပာျပာ လတာျပင္ေျခရင္း
လိႈင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္
လႈိင္းသက္ရာဆင္း
ဆင္းရလည္းမသက္သာ
အုန္းလက္ေၾကြ ေရေပါေလာ
ေမ်ာစုန္လို႔လာ
အဆင္းနဲ႔ အလာ
ေဗဒါမအေထြး။
အုန္းလက္ေၾကြ
သူ ့နံေဘး၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး
ေဆာင့္ခဲ့လည္းမသက္သာ
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္လံုးက
ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ
ျမဴပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ
မေဗဒါအလွ
တစ္လံကြာ လိႈင္းအၾကြ
ေပၚလိုက္ျပန္ရ
ေပၚျပန္လည္းမသက္သာ
ေခ်ာင္းအစြယ္
ေျမာင္းငယ္ထဲက
ဘဲထြက္လို႔လာ
ဘဲအုပ္မွာတစ္ရာႏွစ္ရာ
ေဗဒါကတစ္ပင္တည္း။
အယက္အကန္ခံလို ့
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ
ပန္းပန္လ်က္ပဲ........။။။။

(ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာေလးပါ...)
(12.1.2010 12း50 am )

10 January 2010

ကြ်န္မရဲ႕ angel ......

Posted by blackroze at Sunday, January 10, 2010 0 comments
ဒီေန႕ ကြ်န္မအလုပ္အသစ္ကို ပထမဆံုးစသြားရတဲ႔ေန႔ေပါ႔ အလုပ္ကလဲခုမွစတက္ရတဲ႔ အသစ္စက္စက္ေလး သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း ကလဲ အသစ္ေတြဘဲဆိုေတာ႕ နဲနဲေတာ႕စိတ္အားငယ္မိသား .. ပထမဆံုး ကြ်န္မရဲ႕ အလုပ္ေခၚစာနဲ႔ cvform,ဘြဲ႕လက္မွတ္, ေဆးစစ္ထားတဲ႔ ေထာက္ခံခ်က္စာရြက္ေတြနဲ႕ ကြ်န္မအလုပ္၀င္ရမဲ႔ section က စာေရးမကို အရင္ဆံုးသြားေတြ႕ရတယ္...သူကမွ တဆင့္ ကြ်န္မ တို႕section က GM နဲ႔သြားေတြ႕ရတယ္..
GM နဲ႔ နဲနဲပါးပါးစကားေျပာေမးျမန္းၿပီေတာ႕(interview ေပါ႕ရွင္) ကြ်န္မ ကို senior မမ တစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ..အင္းးး အဲဒီမွာစေတြ႕တယ္ဘဲေျပာရမွာေပါ႕ေနာ္..
အသားနည္းနည္းညိဳညိဳ မ်က္နွာ၀ိုင္း၀ိုင္း မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ႔ မ်က္လံုးတစ္စံုနဲ႔ ကြ်န္္မကို မ်က္လံုးကေလး၀င္႕ၿပီးၾကည္႔လိုက္
ကတည္းကနဲဲနဲေတာ႕ သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္ေလ..ငါေတာ႕သြားၿပီလို႕..ဒီမမနဲ႕သာတြဲလုပ္ရရင္ေတာ႕ ...
ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားေနရမယ္ဆိုၿပီးေတာ႕ပါ ..သူကကြ်န္မ ဆရာပါ ကြ်န္မနားမလည္တဲ႔ စက္အေၾကာင္း.... ကြ်န္မ မသိေသးတဲ႔ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြကို သူသင္ေပးရမွာပါ .....
ဒါေပမဲ႔ ကြ်န္မေလ...သူနဲ႕တြဲလုပ္ခဲ႔ရတဲ႔ေန႕ေတြမွာ အရမ္းကို စိတ္ပင္ပန္းခဲ႔ရတယ္ ....သူရဲ႕ဇီဇာေၾကာင္မႈ႕ေတြ ကြ်န္မကိုညွာတာမႈ႕ကင္းမဲ႔တဲ႕ေလသံမာမာနဲ႔ ေဟာက္စားလုပ္ခဲ႔တာေတြ ..မ်က္မွန္ေအာက္က ေအးစက္စက္ မ်က္၀န္းေတြကို
ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရတိုင္း ကြ်န္မအရမ္းကို စိတ္အားငယ္ခဲ႔ရတယ္ အရမ္း၀မ္းနည္းခဲ႔ရတဲ႕ ေန႕ေတြဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ႔ပါတယ္ ...
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ကြ်န္မကိုအလုပ္ထဲက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ကိုယ္သူ လာမိတ္ဆက္ခဲ႔တယ္ေလ ...
သူ႕ရဲ႕ ၀န္ထမ္းကဒ္ျပားေလး ျပၿပီး သူ႔နာမည္ကဘယ္သူ ...သူကဘယ္ေနမွာေနတယ္..ထမင္းစားရင္သူနဲ႕တူတူလာစားဖို႕
ေျပာခဲ႔တယ္ ..ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာေလ အရမ္းအံၾသၿပီး အရမ္းလဲသူ႕ကိုခင္သြားပါတယ္ ..ကြ်န္မရဲ႕ senior အပ်ိဳႀကီးမမနဲ႕ အဆင္မေျပ ျဖစ္တိုင္း ကြ်န္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေလးက အျမဲဘဲလာအားေပးခဲ႔ပါတယ္.. ''' ငါတို႕ေတြလဲအလုပ္၀င္စကအဲလိုဘဲ
senior မမေတြက ဒီအတိုင္းဘဲ ..နင္စိတ္ဓါတ္မက်နဲ႔ ငါရွိတယ္ ..နင္သိခ်င္တာရွိရင္ ငါကိုလာေမး..
ဘာမွ စိတ္ညစ္မေနနဲ႕ ဆိုၿပီး ''' ... ကြ်န္မ ကိုေတြ႕တိုင္းအားေပးခဲ႔တယ္ေလ..သူ႕ရဲ႕ အားေပးစကားေတြနဲ႔ေတြ႕တိုင္းျပံဳးျပ
တတ္တဲ႕ သူ႕အျပံဳးေတြနဲ႕ ကြ်န္မ အလုပ္အသစ္မွာ ရင္ဆိုင္ဖို႕အားေမြးခဲ႔ရတယ္ေပါ႕ေနာ္ .....
ကြ်န္မသူ႕ကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..ကြ်န္မကို ပတ္၀န္းက်င္အသစ္မွာေနသားတက် ျဖစ္ေအာင္ သူအမ်ားႀကီး ကူညီခဲ႕ပါတယ္္ သူဟာ ကြ်န္မ တန္ဖိုးထားခင္မင္ရမဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ ...ကြ်န္မ မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ႕လိုက္ရတဲ႕ angel ေလးပါဘဲ ...လူတစ္ေယာက္ ေရငတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာလာတိုက္တဲ႕ ေရတစ္ခြက္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ဘာနဲ႔မွလဲလို႔ မရပါဘူး ..အကူအညီလိုေနတဲ႔ သူကိုေတြ႕ရင္ ကိုယ္တတ္နိုင္တာဆို ကူညီဖို႕၀န္မေလးပါနဲ႕ .. ကိုယ္႕ရဲ႕ အျပံဳးတစ္ခ်က္ စကားေလးတစ္ခြန္းဟာ ..သူ႔အတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ဆိုရင္ ...ျပံဳးျပလိုက္ဖို႕၀န္မေလးပါနဲ႔ေနာ္ ....
အားေပးစကားေလးတစ္ခြန္းေလာက္ ေျပာဖို႕အတြက္၀န္မေလးပါနဲ႕ေနာ္....


( ကြ်န္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေလး 家盈....သို႕ အမွတ္တရ )
( 10.1.2010 sunday 02:10 am )

08 January 2010

ႀကိဳး……

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
မျမင္ရတဲ႕ႀကိဳးေတြဟာ
ဘယ္ေလာက္မ်ားခိုင္သလဲေနာ္
ဒီႀကိဳးေတြကိုဘာနဲ႕မ်ား
ျဖတ္ေတာက္ပစ္ရပါ႕မလဲ....

အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက
နံရံေလးဘက္ႀကားမွာ
မြန္းၾကပ္မႈ႕ေတြနဲ႕
ျပည္႕သိပ္ေနတဲ႕ဘ၀.......

ႀကိဳးတေခ်ာင္းထဲေတာင္မဟုတ္ဘဲ
ႀကိဳးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕
ခ်ည္ေနွာင္ခံထားရတဲ႕ဘ၀......

စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုတာေဘးခ်ိတ္လို႕
လက္ေတြ႕ဘ၀ရဲ႕တာ၀န္ေတြၾကားထဲမွာ
အျမဲသံပတ္ေပးခံေနရတဲ႕ဘ၀........

အနာဂတ္ေန႕ရက္ေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးလို႕
စက္ရုပ္ဆန္စြာလႈပ္ရႈားေနရတဲ႕ဘ၀........

ရက္လနွစ္ေတြကို
အခ်ိန္ဆိုတဲ႕ရထားႀကီးက
တျဖည္းျဖည္း တိုက္စားသယ္ေဆာင္သြားေပမဲ႕
ခ်ည္ေနွာင္ထားတဲ႕ ႀကိဳးေတြကေတာ႕
ေလွ်ာ႕မသြားတဲ႕အျပင္
ပိုလို႕ေတာင္ တင္းက်ပ္လာပါလား........

တခါတရံေတာ႕လည္း
မမက္ဖူးတဲ႕ အိမ္မက္ေတြမက္ၾကည္႕လို႕
ခရီးေဖာ္တစံုတေယာက္ကို
စိတ္ကူးနဲ႕ ပံုေဖာ္ၾကည္႕မိပါရဲ႕.......

လွပတဲ႕အနာဂတ္ေန႕ေလးေတြရွိေနမလားလို႕........

သကၠရာဇ္ေတြသာအိုသြားမယ္
ငါ႕ဘ၀ကေတာ႕
ေနွာင္ႀကိဳးေတြၾကားထဲမွာ.......

အားးးးးးးးးးးးးးး..
အသက္ရႈက်ပ္လိုက္တာေလ...........။။။။။

ထာ၀ရ ခ်စ္ေနခြင္႔…

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
အခ်စ္ေရ.....
သိပ္လွတဲ႔ မင္းမ်က္၀န္းရဲ႕
ညႈိ႕ငင္မႈ႕ေအာက္မွာ
အခါခါ က်ဆံုးလို႕
ေပးဆပ္ျခင္းဆုိတာ
ငါ႔ အခ်စ္ေတြရဲ႕
သေကၤတ တစ္ခုပါ.........

အခ်စ္ေရ.....
မင္းပါးျပင္ထက္က
သနပ္ခါးရနံေလးကို
တရိႈက္မက္မက္
နမ္းရိႈက္ခြင့္ေလး ရခ်င္မိတာ
ငါ႔ရင္ထဲက ဆႏၵတစ္ခုပါ......

အခ်စ္ေရ......
ညေပါင္းမ်ားစြာမွာ
အိမ္မက္ နတ္သမီးေလးအျဖစ္နဲ႔
စိုးမိုးေနတဲ့ မင္းေလးက
ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ angel ေလးတစ္ပါးပါ.............

အခ်စ္ေရ.....
မင္းနွတ္ခမ္းဖ်ားေလးက
ထြက္က်လာတဲ႔
စကားလံုးေလးတြက
ငါ႔ဘ၀ ရဲ႕ သံစဥ္ေလးတပုဒ္ပါ......

အခ်စ္ေရ....
ေလေျပအေနာ႕မွာေ၀႔ေနတဲ႔
မင္းဆံႏြယ္ေလးေတြက
ငါ႔ ဘ၀ရဲ႕
ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ......

အခ်စ္ေရ......
နူးညံတဲ႔မင္းအျပံဳးေလး တစ္ပြင္႕က
ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ ..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္ေလးပါ

အခ်စ္ေရ....
ငါပိုင္ဆိုင္ တဲ႔
ငါ႔ နွလံုးသားထဲက
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကို
မင္းေျခရင္းမွာ ပံုခ်လို႔
ေပးဆပ္ျခင္းေတြ နဲ႔
ထာ၀ရ ခ်စ္ေနခြင္႔ေလးေပးပါ.....

ၿပိဳပါနဲ႕……….မိုး

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
ေကာင္းကင္တစ္ခြင္
အံု႕ညိဳမိႈင္းလို႕
ရွစ္ခြင္တိုင္းက
တိမ္မည္းေတြညိဳ
ၿပိဳပါနဲ႕မိုးမင္းရယ္
ဟိုေတာင္ေပၚ
လွ်ပ္ပန္းလက္လို႕
မိုးၿခိမ္းသံၾကားလွ်င္ျဖင္႕
ကိုယ္႕ခ်စ္သူ
အားငယ္လိမ္႕မယ္
တိမ္ခိုးရယ္
လြင္႕ျပယ္လွည္႕ဦး……..

ေကာ္ဖီအခ်စ္……..

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 1 comments
ေကာ္ဖီႀကိဳက္တဲ႕
ငါ႔ဘ၀ထဲကို.....မင္းက
ေကာ္ဖီတခြက္လို
ခါးဆိမ္႕ဆိမ္႕
အရသာေလးေပးလို႔
တိုး၀င္လာခဲ႕တယ္.......

Cappuccino.......လား
Esspresso..........လား
Mocha.............လား
ျမည္းစမ္းရင္းနဲ႔ဘဲ
ငါ႔....နွလံုးသားတခုလံုး
ေကာ္ဖီဆိပ္သင္႔ခဲ႕တယ္.......

တခါတရံမွာ...မင္းက
Starbucks...ေလးလို
ရသ ေပါင္းစံုေပးလို႕
ငါ႕...ဘ၀တခုလံုးကို
အပိုင္သိမ္းလိုက္တယ္......

တခါတရံမွာေတာ႕.... မင္းက
Nes.......ေလးလိုပါဘဲ
ခါးသက္သက္ရနံေလးကို
ရလိုက္စဥ္ခဏမွာ
နွစ္သက္သြားမိသလို
မင္းစကားသံေလးၾကားလိုက္တဲ႕
တခဏေလးအတြင္းမွာ
ငါေလ.......မင္းေရွ႕မွာ
ဒူးေထာက္အရံႈးေပးရက္သား
ျဖစ္သြားတယ္........

တခါတရံနဲ႕
ၾကာဖန္ မ်ားလာေတာ႕လဲ
မင္းေပးခဲ႕တဲ႕
ေကာ္ဖီ အဆိပ္ေတြက
ငါ႔ရဲ႕..ခ်စ္ျခင္းတရားမွာ
စီး၀င္ နစ္ေမ်ာလို႕........

ခုုေတာ႕...........ငါ႔ရဲ႕
........ရင္ခုန္သံတိုင္း
........အိမ္မက္တိုင္း
........ခါးသက္လို႔ေနတယ္
ေကာ္ဖီအခ်စ္ေလးရယ္.........။။။။

တိတ္တခိုးအလြမ္း.....

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
ေလေျပေလညွင္းေလးေရ.....
ငါ႔ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြကို
သူ႕စီကိုတိုက္ခတ္
သယ္ေဆာင္သြားေပးပါ
သူ႕ရင္ထဲကမ်ား လိုအပ္ေနမလားလို႔ပါ....

မိုးစက္ေလးေရ.....
ငါ႔ရင္ထဲက အၾကင္နာေတြကို
သယ္ေဆာင္ၿပီး
မိုးစက္ မိုးေပါက္ေတြအျဖစ္နဲ႔
သူ႕အေပၚရြာသြန္းေပးပါ
သူ႕နွလံုးသားေလးမ်ား
ေျခာက္ေသြ႕ေနမလားလို႔ပါ....

ေနျခည္ေလးေရ......
ငါ႔ရင္ထဲက ေမတၱာတရားကို
ိုသယ္ေဆာင္ၿပီး
သူ႕ကိုလြမ္းျခံဳေပးပါကြာ
ေအးစက္ေနတဲ႔ သူ႕ခံစားမႈ႕ေတြကို
ျပန္လည္ေႏြးေထြးေစခ်င္လို႔ပါ...

စမ္းေခ်ာင္းေလးေရ....
ငါ႔ရင္ထဲကအလြမ္းေတြကို
သယ္ေဆာင္စီးဆင္း သြားပါေနာ္..
ေမွ်ာ္လင္႔ေ၀းေ၀း ခပ္ေဆြးေဆြးမို႔
မ၀ံမရဲ....တိတ္တခိုးအလြမ္းေတြအေၾကာင္း
သူ႕ကို ေျပာျပေပးပါ........။။။။။။

မ်က္ရည္မိုး......

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
ရင္ခုန္သံေတြ တိုးတိတ္လို႕
အိမ္အျပန္ လမ္းမထက္မွာ
ငါ.. တေယာက္ထဲေလ

ညရဲ႕ေမွာင္မိုက္မႈ႕ေတြရဲ႕ၾကား
မက္ေနၾက အိမ္မက္ေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးတိတ္ဆိတ္လို႕
စိုးတထိတ္ထိတ္နဲ႕
အိပ္ပ်က္ညေပါင္းမ်ားစြာ

အခု...ငါ႕မွာေလ
ေဆာက္တည္ေျဖဆည္ရာ
မရေလာက္ေအာင္ကို
ရင္ခြင္တခုလံုး
ဟင္းလင္းပြင္႔ခဲ႔ေပါ႔

မင္းအတြက္ရယ္လို႕
ရည္ရြယ္ထားတဲ႔
ျမတ္နိုးျခင္း မိုးတိမ္ေတြက
ခပ္သည္းသည္းရြာခ်လို႕

အခုည ေတာ႕.......
မ်က္၀န္းထဲလဲ .......
မ်က္ရည္မိုးေတြရြာ.........။

အခ်စ္ရူး....

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
ဒီေလာက္ထိေတာ႕ ရူးမယ္လို႕
မထင္မိတာအမွန္ပါ........

သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာတယ္
နင္႕ရဲ႕အခ်စ္ပံုစံမ်ဳိးကို
ဘယ္ဒႆနဆရာကမွ
အဓိပၸါယ္ဖြင္႕ဆိုတတ္မွာ
မဟုတ္ဘူးတဲ႕.............

ရင္ဘတ္ထဲက ခုန္ေနတဲ႕
နွလုံးသားကိုမွ အားမနာ
ေျပာရက္လိုက္ၾကတာ........

ထိရွခံစားလြယ္တဲ႕ နွလံုးသားထဲကို
ခ်စ္ျခင္းတရားဆိုတာ
၀င္မလာနိုင္ေအာင္
ဘယ္တံတိုင္းနဲ႕ ကာရန္မလဲ.......

သံေယာဇဥ္ျငိတြယ္
ခ်စ္မိလြယ္တတ္တဲ႕စိတ္ကို
ဘယ္လိုဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႕
ေသာ႕ခတ္ထိန္းသိမ္းရမွာလဲ......

အခ်စ္မွာ
ဘာေၾကာင္႕ခ်စ္လဲဆိုတဲ႕
အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕
အတၱသေဘာေဆာင္တဲ႕
ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းမ်ိဳးမလို
ခ်စ္ေနဖို႕ဘဲလိုတယ္ဆိုတဲ႕
ခံစားခ်က္ကို
နွလံုုးသားမႈိင္းမိေနတယ္လို႕
စြပ္စြဲၾကျပန္တယ္.........

ေ၀ဖန္ပစ္ခတ္ေနတဲ႕
စကားလံုးမိုင္းေတြကေန
လြတ္ေျမာက္ဖို႕ အတြက္
ေရွ႕ခရီးကို မျမင္မစမ္း
၀ိုးတ၀ါးနဲ႕လွမ္းေနမိတဲ႕
ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ
ခြန္အားေတြေပ်ာက္ဆံုးေနပါလား.......

မ်က္စိဖြင္႕ျခင္းနဲ႕ မွိတ္ျခင္းၾကားမွာ
လွ်ပ္တျပက္မက္မိတဲ႕
အိမ္မက္ေတြထဲက
ခ်စ္သူရဲ႕အနမ္းေတြအေၾကာင္း
ေျပာျပမိေတာ႕
အိမ္မက္ထဲမွာရခဲ႕တဲ႕
ၾကည္နူးမႈ႕ေလးကိုမွ အားမနာ
ေပးလိုက္တဲ႕ ၾသဘာက
ဟားဟားဟားဟား......တဲ႕......

စိတ္ေစရာ လြတ္လပ္တဲ႕ျမက္ခင္းမွာ
ခ်ည္ေနွာင္ျခင္းမဲ႕စြာနဲ႕
ခ်စ္သူလက္ကိုဆြဲ
တြဲေလွ်ာက္ခ်င္မိပါရဲ႕လို႕
ဖြင္႕ဟမိျပန္ေတာ႕
တံု႕ျပန္မႈ႕စကားလံုးေတြက
မညွာတာရက္စက္ လြန္းလွပါတယ္
''''''' အခ်စ္ရူး """"' တဲ႕ေလ.......။။။။။။။။

အလြမ္းဖြဲ႕ည.....

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
သံေယာဇဥ္ေတြ
တစ္ပင္နွစ္ပင္လိမ္ၿပီး
ခ်စ္မိၿပီဆိုမွၿဖင္႕ေလ......
အသည္းအသက္ကို
နွင္းအပ္လို႕
ဘ၀တခုလံုးပံုခ်စ္ပါရေစ....
သခင္မယံုခ်င္
မၾကင္နာေရွာင္ဖယ္စိမ္းလို႕
တိမ္းခဲ႕ၿပီဆိုမွၿဖင္႕ရင္ကြယ္....
အလြမ္းဖြဲ႕ပါရေစ
ညေတြထဲမယ္
စိုးထိတ္လွတယ္
အသဲရယ္ငယ္ငယ္......

သို႕……..သူငယ္ခ်င္း

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
ေအးအတူ..ပူအမွ်
ေကာင္းအတူ..ဆိုးအတူရယ္လို႕
မတိုင္ပင္ထားပါပဲနဲ႕
ျဖဴစင္တဲ႕စိတ္ဓာတ္ေလးေတြကိုယ္စီနဲ႕
တေယာက္ကိုတေယာက္ေဖးမလို႕
ဘ၀ရဲ႕အစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႕ကို
အပူပင္ကင္းကင္းနဲ႕
ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႕ဖူးပါတယ္.....

ဘ၀တဆစ္အခ်ိဳးအေကြ႕မွာ
ရည္ရြယ္ရာဘ၀ခ်င္းမတူလို႕
တေယာက္တကြဲစီ
လမ္းခြဲနႈတ္ဆက္လို႕ေက်ာခိုင္းခဲ႕ရတယ္ေနာ္....
ဘယ္ေလာက္ဘဲေ၀းေ၀း
ဘယ္ေနရာဘဲေရာက္ေနေရာက္ေန
တေယာက္ကိုတေယာက္
မေမ႕ေၾကး...သတိရေၾကး
ကတိကိုယ္စီေပးလို႕
အလြမ္းေတြအမွတ္တယေတြကို
ရင္ထဲသိမ္းဆည္းလို႕
ဘ၀ဆိုတဲ႕ဇာတ္ခံုေပၚမွာ
အရႈံးနဲ႕ရင္မဆိုင္ရေအာင္
သတိၱေမြးၿပီးေရွ႕ဆက္ဖို႕ျပင္ဆင္ခဲ႕ရတယ္.....

မာယာမ်ားလွတဲ႕ေလာကႀကီးထဲမွာ
တေယာက္ထဲရပ္တည္နိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားရင္း
ျပန္မရနိုင္ေတာ႕တဲ႕စာသင္ခန္းထဲက
အျဖဴေရာင္ငယ္ဘ၀ေလးကို
အရမ္းသတိရမိပါရဲ႕....

အားလံုးကိုယ္စီကိုယ္စီတာ၀န္ေတြနဲ႕
ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတဲ့ဘ၀ခရီးမွာ
အလြယ္တကူျပန္ဆံုဖို႕ဆိုတာ
မျဖစ္နိုင္ေတာ႕ဘူးလား.......

ေလာကႀကီးရဲ႕တေထာင္႕တေနရာမွာ
တေန႕ေန႕တခ်ိန္ခ်ိန္ၿပန္ေတြ႕တဲ႕အခါ
စာသင္ခန္းထဲက
အျဖဴေရာင္စိတ္ဓာတ္ေလးေတြကို
အေရာင္မဆိုးခဲ႕ပါနဲ႕.......သူငယ္ခ်င္း

စာသင္ခန္းထဲမွာ
ထားခဲ႕ဖူးတဲ႕ကတိေတြကို
မေမ႕လိုက္ပါနဲ႕...........သူငယ္ခ်င္း

ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းကြာခဲ႕ပါေစ
ထာ၀ရျဖဴစင္တဲ႕
အျဖဴေရာင္သူငယ္ခ်င္းပဲၿဖစ္ပါရေစ...........

တစိမ္းေတြေပါ႕.....

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
တြယ္တာလွေပမဲ႔
ကြယ္ရာကဘဲခ်စ္ေတာ႔မယ္..
အဆင္းခက္ေလေတာ႔
မၾကင္ရက္တယ္ဆိုေလမလား.
ျငိဳျငင္ရင္ကိုယ္႔ အျပစ္ပါဘဲကြယ္..
သံေယာဇဥ္ ေခြကာရစ္ေပမဲ႔
ျပန္ေျပာရင္ေ၀ဒနာ
ျဖစ္ယံုမို႔ ရင္ထဲမွာေတာ႔
တစ္ေျမ႕ေျမ႕က်င္
တစ္ေငြ႔ေငြ႔ပင္ပူေလာင္ေပါ႕…
စိတ္ညစ္ခါပူပန္ကဲေပမဲ႔
အယူခံမ၀င္ရဲသူမိွု႔
မာယာေတြဟန္ေဆာင္ထိန္းကာ
တစိမ္းေတြေပါ႕ ......

ဥေပကၡာအခ်စ္....

Posted by blackroze at Friday, January 08, 2010 0 comments
အခ်စ္ဆိုတဲ႔စကားလံုး
နွလံုးသားထဲရိုက္ခတ္
စိတ္လိုတိုင္းဖန္တီး
မ်က္ကန္းတေယာက္လို
ခ်စ္ခဲ႔ဖူးတယ္......

ေန႔....ည...မသိ
မင္းတေယာက္သာ
တကမာၻထင္လို႔
မဆံုးတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္
စိတ္ကူးနဲ႔ တြဲေလွ်ာက္ခဲ႔ဖူးတယ္.....

မေရးတတ္..ေရးတတ္
မင္းဖို႔ရည္ရြယ္ခံစားလို႔
ကဗ်ာအပိုင္းအစေလးေတြ
စီခဲ႔ဖူးတယ္..........

အထီးက်န္ညေတြထဲ
တေယာက္ထဲႀကိတ္မွိတ္
မင္းကိုတမ္းတလို႔
ရင္ထဲကစကားလံုးေတြ
သံစဥ္ႀကိဳး ညွိခဲ႔ဖူးတယ္.......

အတုအေယာင္ေတြမ်ားတဲ႔
ေလာကႀကီးထဲမွာ
ဆိုးေဆးမပါတဲ႔
အျဖဴေရာင္ အခ်စ္နဲ႔
မင္းကိုလြမ္းခဲ႔ဖူးတယ္........

ေတာင္စဥ္ခုနွစ္ထပ္
သမုဒၵရာျဖတ္လို႔
ေ၀းတေနရာက
ညေလနဲ႔ ျမဴးပါလာတဲ႔
မင္း...အနမ္းေတြကို
အငမ္းမရ ဖမ္းဆုပ္လို႔
ဒီရင္ဘတ္ထဲ ေသာ႔ခတ္သိမ္းဖူးတယ္......

လေရာင္မဲ႔
အေမွာင္ခန္းေလးထဲမွာ
ေလလိႈင္းၾကားက
တီးတိုးမင္းစကားသံေလးေတြ
နာခံ နားေထာင္ရင္း
ၾကည္ႏူးခဲ႔ဖူးတယ္.........


ေန႔ေတြ......ညေတြ
လင္းတလွည္႔
ေမွာင္တလွည္႔
ျဖတ္သန္းရင္း
ႀကိဳသိထားတဲ႔
အဆံုးသတ္...နီးေနၿပီလား.........

ျမတ္နိုးစြာခ်စ္ခဲ႔မိတဲ႔
ဒီအခ်စ္ေတြကို
မဆံုနိုင္တဲ႔..ဘ၀နွစ္ခုေၾကာင္႔
လႊင္႔ပစ္လိုက္ရေတာ႔မွာလား.........

မင္းဘ၀...ကမာၻဘက္ျခမ္း
ထြန္းလင္းဖို႔အတြက္
ငါ႔ဘ၀......ကမာၻဘက္ျခမ္း
ေမွာင္မိုက္ေနပါေစ.........

ခ်စ္ျခင္းက....နာက်င္ျခင္းဆိုရင္
ေက်းဇူးျပဳၿပီး...ငါ႔အနားမလာပါနဲ႔ေတာ႕
ဒီအခ်စ္ေတြနဲ႔.......အတူ
ငါတေယာက္ထဲဘဲ
နာက်င္ေၾကကြဲပါရေစ.........

ဥပေကၡာအခ်စ္ ဆိုတာ
ငါ႔...တေယာက္ထဲအတြက္သာ
ျဖစ္ပါရေစ...............။။။
 

ခံစားမႈ႕သံစဥ္ Copyright © 2010 Design by Ipietoon Blogger Template Graphic from Enakei