ဥေပကၡာအခ်စ္....

အခ်စ္ဆိုတဲ႔စကားလံုး
နွလံုးသားထဲရိုက္ခတ္
စိတ္လိုတိုင္းဖန္တီး
မ်က္ကန္းတေယာက္လို
ခ်စ္ခဲ႔ဖူးတယ္......

ေန႔....ည...မသိ
မင္းတေယာက္သာ
တကမာၻထင္လို႔
မဆံုးတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္
စိတ္ကူးနဲ႔ တြဲေလွ်ာက္ခဲ႔ဖူးတယ္.....

မေရးတတ္..ေရးတတ္
မင္းဖို႔ရည္ရြယ္ခံစားလို႔
ကဗ်ာအပိုင္းအစေလးေတြ
စီခဲ႔ဖူးတယ္..........

အထီးက်န္ညေတြထဲ
တေယာက္ထဲႀကိတ္မွိတ္
မင္းကိုတမ္းတလို႔
ရင္ထဲကစကားလံုးေတြ
သံစဥ္ႀကိဳး ညွိခဲ႔ဖူးတယ္.......

အတုအေယာင္ေတြမ်ားတဲ႔
ေလာကႀကီးထဲမွာ
ဆိုးေဆးမပါတဲ႔
အျဖဴေရာင္ အခ်စ္နဲ႔
မင္းကိုလြမ္းခဲ႔ဖူးတယ္........

ေတာင္စဥ္ခုနွစ္ထပ္
သမုဒၵရာျဖတ္လို႔
ေ၀းတေနရာက
ညေလနဲ႔ ျမဴးပါလာတဲ႔
မင္း...အနမ္းေတြကို
အငမ္းမရ ဖမ္းဆုပ္လို႔
ဒီရင္ဘတ္ထဲ ေသာ႔ခတ္သိမ္းဖူးတယ္......

လေရာင္မဲ႔
အေမွာင္ခန္းေလးထဲမွာ
ေလလိႈင္းၾကားက
တီးတိုးမင္းစကားသံေလးေတြ
နာခံ နားေထာင္ရင္း
ၾကည္ႏူးခဲ႔ဖူးတယ္.........


ေန႔ေတြ......ညေတြ
လင္းတလွည္႔
ေမွာင္တလွည္႔
ျဖတ္သန္းရင္း
ႀကိဳသိထားတဲ႔
အဆံုးသတ္...နီးေနၿပီလား.........

ျမတ္နိုးစြာခ်စ္ခဲ႔မိတဲ႔
ဒီအခ်စ္ေတြကို
မဆံုနိုင္တဲ႔..ဘ၀နွစ္ခုေၾကာင္႔
လႊင္႔ပစ္လိုက္ရေတာ႔မွာလား.........

မင္းဘ၀...ကမာၻဘက္ျခမ္း
ထြန္းလင္းဖို႔အတြက္
ငါ႔ဘ၀......ကမာၻဘက္ျခမ္း
ေမွာင္မိုက္ေနပါေစ.........

ခ်စ္ျခင္းက....နာက်င္ျခင္းဆိုရင္
ေက်းဇူးျပဳၿပီး...ငါ႔အနားမလာပါနဲ႔ေတာ႕
ဒီအခ်စ္ေတြနဲ႔.......အတူ
ငါတေယာက္ထဲဘဲ
နာက်င္ေၾကကြဲပါရေစ.........

ဥပေကၡာအခ်စ္ ဆိုတာ
ငါ႔...တေယာက္ထဲအတြက္သာ
ျဖစ္ပါရေစ...............။။။