23 October 2011

ခံစားခ်က္နဲ႕မ်က္ရည္

Posted by blackroze at Sunday, October 23, 2011 15 comments


က်မ အြန္လိုင္းေရာက္တိုင္း ဘယ္သူေတြက ဘာ status ေတြတင္ထားလဲ ဆိုတာအျမဲၾကည့္တတ္တယ္
တင္တာေတြကေတာ့ အစံုပါဘဲ ။တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အခ်စ္နဲ႕ ပတ္သတ္တာေလးေတြေရးတတ္ၾကတယ္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ဟာသေလးေပါ့ ။တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း ဆံုးမစာေလးေတြ တင္တတ္တယ္...အမ်ိဳးမ်ိဳးပါဘဲေလ။ အဲဒီအထဲကေန က်မသေဘာက်တာေလးေတြကေတာ့.....။

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ အခုလိုေလးတင္ထားတယ္ ။
သင့္ကိုနားလည္မႈ ေပးႏိုင္သူတစ္ေယာက္က သင္လိုခ်င္တဲ့ပံုစံနဲ႔ သင့္ကိုခ်စ္တယ္.. သင့္ကိုနားလည္မႈ မေပးႏိုင္သူတစ္ေယာက္က သူလိုခ်င္တဲ့ပံုစံနဲ႔ သင့္ကိုခ်စ္တယ္။
ဒါဆိုက်မ လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ သူက်မကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႕သတ္မွတ္လို႕ရေနျပီေပါ့ေနာ္ ။

ေနာက္တခုက ဗညားတင္ထားတဲ့ status ေလး ပါဘဲ ။
အရွင္ဇနကာဘီဝံသ စာထဲက
လူေတြဟာ ကိုယ့္ဘာသာကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေပ်ာ္ေအာင္မေနတတ္ရင္အဲဒီလူဟာ ပညာတတ္မဟုတ္ေသးဘူးတဲ့
အဲတာေလးကိုအရမ္းသေဘာက်မိတယ္ ။

အဲဒီအတိုင္းဆိုရင္ က်မပညာမတတ္ေသးဘူးေပါ့ေနာ္....က်မကိုယ့္ဘာသာေပ်ာ္ေအာင္မေနတတ္ေသးဘူး
စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လည္းမေနတတ္ေသးဘူးေလ ။က်မအသက္သာဒီအရြယ္ေရာက္ေနတာ တကယ္ေတာ့ ပညာမဲ့တေယာက္ပါဘဲ ။ခုခ်ိန္ထိလည္းအဲပညာကို သင္သာသင္ခ်င္ေနတာ တခါမွလည္းတတ္မလာေတာ့
ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေတာင္ စိတ္ပ်က္မိေလရဲ႕ ။ဒီဘဝ ဒီလိုဘဲသြားမလားမသိပါဘူးေလဆိုျပီး..။

တတိယ status ေလးကေတာ့ ....
အစြယ္ကိုလဲဖံုးခ်င္ေသးတယ္ ဘီလူးျပံဳးလဲျပံဳးခ်င္ေသးတယ္ ....။

ဟုတ္ပါရဲ႕ ။။။ဘီလူးျပံဳး ျပံဳးခ်င္မွေတာ့အစြယ္ဆိုတာေပၚမွာ ေၾကာက္ေနဖို႕မလိုေတာ့ပါဘူးေလ။
ဘီလူးဆိုတာကလည္း အစြယ္ရွိမွ ဘီလူးပီသတာေလ ။ဘီလူးပီသခ်င္ရင္ေတာ့အစြယ္ျပရဲ ရမွာေပါ့ ။။


သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကလည္းေျပာဖူးတယ္ သူလည္းဆရာေတာ္ေတြေရးတဲ့ စာအုပ္ထဲက ဖတ္ျပီး ျပန္ေျပာျပတာ ။လူဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အခ်စ္ဆံုးပါတဲ့ ။တေယာက္ေယာက္က နင့္ကိုအခ်စ္ဆံုးပါလို႕ ေျပာလာခဲ့ရင္ အဲဒီလူနင့္ကိုစညာေနျပီတဲ့ ။ေလာကႀကီးထဲမွာ ကိုယ္ကိုကိုယ္မခ်စ္တတ္တဲ့သူ မရွိဘူးတဲ့..။

ဒီပံုစံအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ က်မေလာကႀကီးထဲေနတတ္ေအာင္ျပန္သင္ရဦးမယ္ထင္တယ္...

ဒါေပမဲ့လည္းေလ က်မအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ စာေရးဆရာမ ဂ်ဴး က ပိုခ်စ္ရတဲ့သူကိုယ္ျဖစ္ပါေစ တဲ့။။
က်မေတာ့ေလာကီနဲ႕ေလာကုတ္ ဒီၤနွစ္ခုၾကားထဲမွာ ခက္ေတာ့ေနပါျပီေလ...

က်မသေဘာက် နွစ္သက္တဲ့ စာေရးဆရာမႀကီးအန္တီေဒၚၾကည္ေအးကလည္း အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး
အခုလိုေလးေရးထားျပန္ပါတယ္..

သခင့္ေမတၱာ ၊ မယံုသာေသာ
ၾကမၼာ ဖင့္ေလး ၊ ႏွမေထြးမူ
ႏႈတ္ေႏွးစိုးရြံ႕ ၊ မေမးဝံ့ဘူး
ေျပာအံ့မူးမူး ၊ ၾကည္ႏူးစကား
အားႏြဲ႔ ထစ္လွ ၊ တစ္ခြန္းစတိုင္း
ႏႈတ္ဟဟပင္ ၊ ဆိုခ်င္ခဲခက္
ေန႔ညဥ့္ရက္ဆက္ ၊ တင္းမာရက္ခဲ့
ပင့္သက္ၾကာေထြ ၊ လက္ေခ်ာင္းေရ၍
ေျပျပစ္နားလည္ ၊ သိျမင္မည္လား
မၾကည္လင္ျပန္ ၊ ညွိဳးထန္မည္လား
ေစာင့္ရည္ဘဝ ၊ ကိုယ္ထီးတသ
မာနကိုးလဲ ၊ ရင္လႈိက္လွဲရ
ဆင္းရဲနာသစ္ ၊ အခ်စ္ျဖစ္သည္ ။ ။

(ညိႈးထန္သူ ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးပါ )


ဆင္းရဲနာသစ္ အခ်စ္ျဖစ္သည္ ...ဆိုေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးရွိလာျပီ ဆိုရင္ေတာ့ ရင္နာတာေရာ ခံစားရတာေရာ တပါတည္းပူးတြဲပါလာမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ ။ေဘာလံုးကြင္းထဲကို ဒိုင္လူႀကီးနဲ႕အတူ ဝီစီေရာ အနီကတ္ေရာ အဝါကတ္ ေရာ တခါတည္းတြဲပါလာသလိုေပါ့ ။

ဒါဆို အခ်စ္မဝင္ရဆိုျပီး တခါးဘဲပိတ္ထားလိုက္ရင္ေကာင္းမလား.. ေစ့ရံုေလးဘဲေစ့ထားလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား ...ဒါမွမဟုတ္ ရုပ္ရွင္ရံုေတြမွာလို လူျပည့္ျပီ လို႕ဘဲ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္လိုက္ရမလား ..
မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ .. လူျပည့္ျပီဆိုေတာ့ သိပ္မ်ားသြားျပီ....
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆန္ဆန္ အေရာင္းပိတ္ထားသည္ ဆိုရင္ေရာ...
ဟယ္...ဒါလည္းမျဖစ္ေသးပါဘူး ..ေတာ္ၾကာ လံုးဝေရာင္းမထြက္ေတာ့ရင္ ျပသနာ...အဲတာလည္းေရွာ့ခ္ရွိတယ္ ။။အဲဒီေတာ့ ကုလသမဂၢဆန္ဆန္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
တံခါးေခါက္ျပီးဝင္ခြင့္ေတာင္းပါ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလးကအသင့္ေတာ္ဆံုးထင္ပါရဲ႕....။

ကဗ်ာဆရာစာေရးဆရာ ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း) ကေတာ့ အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္တာ
ခ်စ္သူကိုလြမ္းဆြတ္ေနတာကို အခုလိုေလးေရးဖြဲ႕ထားျပန္ပါတယ္ ...

(၁)
ပန္းပြင့္ရိွမွ ၊ ရနံ ့ရတာ
မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဖူးသည့္၀တ္ငံု
ထံုသည့္တစ္ပြင့္ ၊ နမ္းခြင့္တစ္ရိႈက္
ရသည့္ခိုက္မွ ၊ ထာ၀ရတည္
ကာလရွည္လ်ား ၊ ႏွလံုးသားမွာ
စြဲၿမဲစြာၿဖစ္ ၊ထံုနံ ့ယစ္ေ၀
ပ်ံ ့ဆြတ္ေစ၏ ၊ ခ်စ္သူသိေလ …..။

( ၂ )
မ်က္ႏွာေတြ ့မွ ၊ ၿမင္ခြင့္ရတာ
မဟုတ္ပါကြယ္ ၊ ဘယ္ကုိသြားသြား
ဘယ္နားေရာက္ေရာက္ ၊ ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း
အေတြးမွာရိွ ၊ အၾကည့္မွာၿမင္
သူပဲထင္တယ္ ၊ ေကာင္းကင္လိုပဲ
ေမာ့ၾကည့္ဆဲမွာ ၊ေတြ ့ႏိုင္ပါ၏
ခ်စ္သူသိေလ။

( ၃ )
အသံၾကားမွ ၊ နားမွာဆတ္ဆတ္
ၾကားလာတတ္တာ ၊ မဟုတ္ပါေလ
စမ္းေရသံၾကား ၊ သူ ့စကားရိွ
ငွက္၏ေတးမွာ ၊ သူ ့သံသာေတြ
ႏႈတ္ေၿခြစကား ၊ နားမွာတီးတိုး
ဟိုး…အရင္လို ၊ ရႊင္ခ်ိဳၾကည္ၿမ
ၾကားေနရ၏ ၊ ခ်စ္သူသိေလ ……။

( ၄ )
ခ်စ္သူသိေလ
သတိရလွ်င္၊ ေဒသအကြာ
ေနရတာကြဲ၊ ဘယ္လိုခြဲခြာ
ဘယ္ေလာက္ကြာမလဲ
ဘယ္မွာၿဖစ္ၿဖစ္၊ တြယ္တာရစ္ငင္
ထာ၀ရထင္ေသာ၊ ရင္ထဲ အရိပ္
စြဲလမ္းစိတ္ၿဖင့္
အိပ္မက္တိုင္းမွာ ရိွေနသူ ။ ။


တကယ္ေတာ့လူတေယာက္ကို ခ်စ္ဖို႕ဆိုတာလည္းလြယ္လြယ္နဲ႕ ျဖစ္တည္လာတာမဟုတ္ပါဘူး . .။
ခံစားခ်က္ေတြ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး အရင္းျပဳျပီးမွ တဆင့္ျပီးတဆင့္ တည္ေဆာက္လာခဲ့ရတာပါ

ကိုယ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အရာေလးကို သူမ်ားကဖ်က္လိုက္လို႕ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဖ်က္လိုက္ရတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အသည္းနွလံုးတခုလံုးကို ျပန္ေျခမြျပစ္လိုက္သလိုခံစားရတာပါ ...။
သတိရတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုခံစားခ်က္မ်ိဳးလဲ ရင္နာတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုခံစားခ်က္မ်ိဳးလဲ
ခံစားဖူးတဲ့ သူမွဘဲသိၾကတာ... မ်က္ရည္တစက္က်ဖို႕ ဆိုတာမလြယ္ပါဘူး ....ရင္ထဲကေနနာက်င္မႈ႕
သတိရမႈ႕ေတြ ေပါင္းျပီးျဖစ္လာတဲ့ မ်က္ရည္တစက္ဆိုတာ အင္မတန္ တန္ဘိုးရွိပါတယ္ ..။
အဲလိုမ်က္ရည္အစက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုရင္စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ေနာ္ ။ဘယ္ေလာက္တန္ဘိုးရွိလိမ့္မလဲလို႕ ။။
မ်က္ရည္အစက္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ဖို႕အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရင္နာခဲ့ရမလဲလို႕ ။။

လူေတြကေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးတပြင့္ေၾကြသြားတာေတြ႕ရင္ ၾကယ္ေလးေၾကြသြားတာေလာက္ဘဲ သိၾကတာပါ ...အဲဒီေၾကြသြားတဲ့ၾကယ္ေလးရဲ႕ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြမ်က္ရည္ေတြကို မျမင္ၾကပါဘူးေလ...။

ခ်စ္တတ္ၾကတဲ့သူတိုင္း ကို္ယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ ခံစားခ်က္မ်က္ရည္ေတြကို ျမင္တတ္ၾကပါေစလို႕ ......။။။။။

Blackroze
23.10.2011 PM 4:50



22 October 2011

နာမည္ေျပာင္းသၾကားလံုးထုပ္

Posted by blackroze at Saturday, October 22, 2011 13 comments
ဒီေန႕အလုပ္ကသူငယ္ခ်င္းတေယာက္က နာမည္ေျပာင္းလိုက္တဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ သၾကားလံုးထုပ္ေလးေတြ ေပးပါတယ္ ။သူ႕နာမည္ကိုေဗဒင္ဆရာကမေကာင္းဘူးဆိုလို႕ နာမည္ေျပာင္းတာပါ...။
ကဲသၾကားလံုးေလးေတြၾကည့္လိုက္ရေအာင္..။။
ဒါကေတာ့သၾကားလံဳးအထုပ္လိုက္ေလးပါ ..

သၾကားလံဳးအထုပ္ေလးကိုျဖည္လိုက္ပါျပီ..ဒန္တန္တန္..(တဂ်ီးလာလုမစားနဲ႕ေနာ္...)


အထဲမွာပါလာတာေလးေတြပါ။။။
ထီးေလးကသၾကားလံုးမဟုတ္ပါဘူး ဂ်ယ္လီေလးပါ...


ဂ်ယ္လီထီးေလးက jerry pigpig ဗိုက္ထဲေရာက္သြားပါတယ္..
ေတြ႕လား..ထီးရိုးဘဲက်န္ေတာ့တယ္
ဒါကေတာ့ ေနာက္ထပ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေပးလိုက္တဲ့ အေအးဗူးပါ
အရင္ကဘယ္ေလာက္နဲ႕ေရာင္းလည္းေတာ့ မသိဘူးတဲ့...ဒီေန႕ အေအးေရာင္းတဲ့စက္မွာ
ေစ်းေလွ်ာ့ျပီး တဗူး10 နဲ႕ေရာင္းတယ္ဆိုေတာ့ သူနွစ္ဗူးဝယ္လိုက္တာတဲ့ ...
jerry pigpig အတြက္ကတဗူး တဲ့...ေတြ႕လား..သူငယ္ခ်င္းကအဲလိုေစတနာေကာင္းထွာ
10ဘိုးႀကီးမ်ားေတာင္ဝယ္တိုက္တယ္....

ဒီေလာက္ေရးလိုက္ရရင္ေက်နပ္ပါျပီ..... စာကိုအရမ္းေရးျပီး Post တင္ခ်င္ေနတာ သူမ်ားေတြလိုလည္း
ဟုတ္တိပတ္တိ မေရးတတ္ေတာ့ ဟိုေယာင္ဒီေယာင္နဲ႕ ေရးခ်င္တာေတြေရးေနရတယ္ ...
အခုလည္းေရးခ်င္တာေရးလိုက္တယ္.... ဟီးးဟီးးဟီးးး
ကဲ..အားလံုးဘဲ ...jerry pigpig အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ Good night ေနာ္....

Blackroze
22.10.2011 AM 4:15

17 October 2011

နားေထာင္ျဖစ္ေနတဲ့သီခ်င္း

Posted by blackroze at Monday, October 17, 2011 9 comments
အခုတေလာ ညတိုင္းနားေထာင္ျဖစ္ေနတဲ့သီခ်င္းေလးေတြပါ







14 October 2011

jerry pigpig 野柳 သို႕အလည္တေခါက္

Posted by blackroze at Friday, October 14, 2011 14 comments
ဒီတစ္ပါတ္မွာ အလုပ္ကေနနားရက္နွစ္ရက္ ယူထားပါတယ္ ။14ရက္နဲ႕ 15ရက္ဆိုပါေတာ့ ။ 15ရက္ကေတာ့က်မနားရက္ပါ ။14ရက္ကေတာ့ ခြင့္ရက္က်န္ေနတာကို ကုန္ေအာင္သံုးေပးတဲ့သေဘာပါ ။နားရက္နွစ္ရက္ ယူေပးရတာျခင္းတူတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ ခရီးတိုေလးသြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ထိုင္ဝမ္ရဲ႕ ဘုရင္မဦးေခါင္းလို႕ တင္စားတဲ့ေနရာေလးကိုသြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။လက္စြမ္းျပရိုက္လာတဲ့ ပံုေလးေတြပါတင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ပံုေတြက jerry pigpig ရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ေတြပါ ။ၾကည့္လို႕မေကာင္းရင္လည္း ရိုက္တဲ့သူညံလို႕မဟုတ္ဘဲ ကင္မရာမေကာင္းလို႕ဆိုျပီးသည္းခံေပးလိုက္ၾကပါ ဟီးးဟီးးး ။

ဒါကေတာ့ ကားေပၚကေနလွမ္းျမင္ေနရတဲ့ ပင္လယ္ပါဘဲ ။
ဲ ဒါကေတာ့ အဝင္ဝေလးပါ ။
ဒါကေတာ့ Queen Head II ပါ ..ဝင္ဝင္ခ်င္းေတြ႕ရတဲ့ ဘုရင္မေခါင္းပါ ။


ဒီပံုေလးေတြကေတာ့ ပင္လယ္ရႈ႕ခင္းေတြပါဘဲ ။။



အေပၚကပံုမွာျမင္ေနရတဲ့ အနီေရာင္လိုင္းေလးက အဲေနရာကေန ေက်ာ္မသြားရဘူးလို႕ သတိေပးထားတာပါ ။
ေက်ာ္ရင္အႏၲရယ္ရွိတယ္ေပါ့ ။။ကမ္းေျခတခုလံုးကို အနီေ၇ာင္လိုင္းဆြဲေပးထားပါတယ္ ။ေအာက္ကပံုေလးမွာ တံတားေအာက္တည့္တည့္ေနရာေလးက ေရကစိမ္းေနတာဘဲ ။ေအာက္ကေက်ာက္အေ၇ာင္ကဘဲစိမ္းေနလို႕လားမသိဘူး ။


ဒါကေတာ့အေပၚ့တည့္တည္႕ကေနကိုရိုက္ထားတာပါ ။


ဂ်ပုအုန္းပင္နွစ္ပင္...။ ဘာအပင္လဲေတာ့ေသခ်ာမသိပါဘူး ။ သူူကလည္းနာမည္ေတြဘာေတြမေ၇းထားဘူးေလ ။
ေလွကားထစ္ပံုစံျဖစ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ထပ္ ။

အေပၚကပံုထဲမွာ ေနာက္ဘက္ကေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ သူ႕သဘာဝအတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ဖိနပ္ ပံုစံရယ္
ေျမပဲပံုစံရယ္ ေနာက္ျပီးဆင္ေခါင္းပံုစံရယ္

အခုပံုကေတာ့ ပဲျပားနဲ႕ပံုစံတူတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ပါတဲ့ ...ေက်ာက္ျပားေပၚမွာပဲျပားတံုးေတြလို
ေလးေထာင့္ပံုစံေတြျဖစ္ေနလို႕တဲ့ ။ေဘးဘက္ကေက်ာက္ေဆာင္အျမင့္ေပၚကေန ေအာက္ကိုၾကည့္ရင္
ပဲျပားပံုစံဆိုတာေသခ်ာပိုထင္ရွားတယ္တဲ့ ။က်မေတာ့မတက္နိုင္ေတာ့လို႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚတက္မၾကည့္ခဲ့ပါဘူး ။မနက္သြားတုန္းးကမိုးေတြကလည္းရြာေနတာေလ ။မိုးတတ္သြားေပမဲ့ မိုးကအံုေနတုန္းရယ္္ ။ေနာက္ျပီး အဲေက်ာက္ေဆာင္ေပၚက်ေတာ့ တက္တဲ့သူေတြလည္းသိပ္မရွိဘူး ....။
သဘာဝအတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ေက်ာက္ေတြကလည္းထူးဆန္းသား ....လူေတြတမင္တကာလုပ္ထားတဲ့အတိုင္းဘဲ။


အေပၚကပံုမွာက်ေတာ့ ေနာက္ကျမင္ေနတဲ့ ေက်ာက္ဆင္ေျခေလွ်ာေလးက ေသခ်ာၾကည့္ရင္ ေခြးေခါင္းလိုပံုစံမ်ိဳး ။

ကဲ..ဒါကေတာ့ Queen Head ပါဘဲ ...ဘုရင္မေခါင္းပံုစံနဲ႕ တူေနလို႕ပါတဲ့ ။
အခုဆိုရင္လည္ပင္းေနရာက ေလတိုက္စားပါမ်ားျပီး တျဖည္းျဖည္းေသးလာတယ္တဲ့ ။
ေနာက္ဆိုရင္ ျပတ္က်သြားနိုင္တယ္တဲ့ ။

ပုလင္းတလံုးေမ်ာလာတာေတြ႕တယ္ ။စာေတြဘာေတြမ်ားထည့္ေမွ်ာလာတာလားလို႕ ..။

jerry pigpig မေကာက္ရေသးခင္မွာဘဲ သူမ်ားေတြလက္ဦးသြားတယ္ ...ဘာပုလင္းမွမဟုတ္ပါဘူး
သေဘာၤေပၚကေနျပစ္ခ်လိုက္တဲ့ ေသာက္ျပီးသားအရက္ပုလင္းလြတ္ပါ ... :p
အင္းးး ဘာေတြမ်ားငံုၾကည့္ေနတာလဲမသိဘူးေနာ္ ။။သူငယ္ခ်င္းကင္မရာ ဝူးမန္းရဲ႕ လွ်ပ္တျပက္ရိုက္ခ်က္ပါ :D


ခရုခြံေလးေရာေက်ာက္တံုးေရာ က ေအာက္ကေျမျပင္ကေက်ာက္ခဲေလးေတြနဲ႕အေရာင္တခုထဲဘဲ ...။


ရဲလ်ိဳကေဒသထြက္စားစရာေတြ လက္ေဆာင္ေတြေရာင္းတဲ့ေစ်းတန္းေလးပါ ...


က်မေတာ့အဲလိုအရသာေတြမႀကိဳက္ဘူး .....ဒါေၾကာင့္ၾကည့္ဘဲၾကည့္ခဲ့တယ္ ဘာမွမဝယ္ခဲ့ဘူး...



က်ိဳက္ခမီေရလည္ ဘုရားကိုေတာင္ျပန္သတိရမိေသးတယ္......။။
အားလံုးဘဲသီတင္းကြ်တ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္... ...။။။။
(ပံုေတြကဝါးေနတယ္ ...။click လုပ္ျပီးၾကည့္ရင္ေသခ်ာေတြ႕ရမယ္ထင္တယ္ )

blackroze
15.10.2011 AM 1:45

12 October 2011

ဆႏၵနဲ႕အိမ္မက္

Posted by blackroze at Wednesday, October 12, 2011 12 comments
ဒီေန႕ည ပ်င္းေနတာနဲ႕ ရွိသမွ် အေကာင့္အကုန္ျပန္ဝင္ၾကည့္မိတယ္ ။ skype .. oovoo ..Vzo ... Gtalk Gmail ...။ လုပ္ထားသမွ် အေကာင့္ေတြျပန္ဝင္မိတယ္ ။တခ်ိဳ႕အေကာင့္ဆို Password ေတာင္ေမ့ေနလို႕ ျပန္စဥ္းစားေနရေသးတယ္ ။အကုန္လံုးျပန္ဝင္ၾကည့္မိေတာ့ လည္း အတိတ္ကိုတူးဆြလိုက္သလိုပါဘဲ ။အရင္ကေျပာထားတာေတြ ျပန္ဖတ္မိျပန္တယ္ ။အရိပ္ေတြ အရိပ္ေတြ ပံုရိပ္ေတြ ေတြ႕ေနရသလိုဘဲ ခ်စ္သူရဲ႕ အျပံဳးေတြ ခ်စ္သူရဲ႕ရယ္သံေတြ ခ်စ္သူရဲ႕ စကားသံေတြ နားထဲတစိမ့္စိမ့္ ၾကားေယာင္လာတယ္ မ်က္စိထဲ တျဖည္းျဖည္း ျမင္ေယာင္လာတယ္ ။

ဘာလိုလိုနဲ႕မေတြ႕ရတာေတာင္ နည္းနည္းၾကာေနျပီဘဲ ။ခ်စ္သူေရ ဘယ္ေနရာမွာဘာေတြလုပ္ေနသလဲကြယ္ ။ သတိေရာ ရဲ႕လား ?? အဆင္ေရာေျပရဲ႕လား ?? ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား ?? တခါတေလ ပစ္ပစ္ ဆိုျပီး အနားကပ္ျပီးေခၚလိုက္သလို ၾကားေယာင္မိတယ္ ။ ဖုန္းက message alan ျမည္သံၾကားလိုက္ရင္ စိတ္ထဲေဆြးေဆြးျမည့္ျမည့္ ကိုခံစားမိတယ္ ။အရင္ကဆို အလုပ္မွာ ဘယ္ေလာက္ဘဲ busy ေနပါေစ ... message alan သံၾကားတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းၾကည့္ျပီး reply ျပန္ေနၾကပါ ။ခုေတာ့ message လာတဲ့ အသံေတြဟာ ရင္ကိုစူးစူးရွရွ ျဖစ္ေစတဲ့ အသံေတြပါဘဲ ။

Mesage ကိုလည္း ၾကည့္မေနမိေတာ့ပါဘူး ။လာတဲ့ Message ေတြကလည္း ဖုန္းေၾကာ္ျငာေတြ ေနရာေပါင္းစံုကေၾကာ္ျငာေတြ အလွျပင္ဆိုင္ေတြက ပို႕တဲ့ message ေတြပါဘဲ ... ၾကည့္ျပီးရင္တခါတည္း Delete ပါဘဲ ။သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အလိုက္တသိနဲ႕ meaage မပို႕တာၾကာေပါ့ ။ဟိုတေန႕ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ေမးရွာပါတယ္ ။ နင္ေနေကာင္းပါတယ္ေနာ္တဲ့ ။အဆက္သြယ္ေရာရျပီလားတဲ့ ။ သူေမးခါမွပိုငိုခ်င္သြားတယ္ ။အရင္ကဆိုက်မအရာရာကို စိတ္ရွည္သေလာက္ အခုဆို က်မစိတ္ေတြက ၾကြတ္ဆပ္ေနသလိုဘဲ တခုခုဆို က်မစိတ္မရွည္ခ်င္ပါဘူး ။ အရင္ကဆို က်မ မ်က္၇ည္ခိုင္သေလာက္ အခုဆို မ်က္ရည္ကလြယ္လိုက္တာ ။ တခုခုဆိုမ်က္၇ည္က အရင္ဝဲခ်င္လာတာပါ ။

ညညဆိုလည္း မအိပ္ခင္အေတြးေပါင္းစံုက နွိပ္စက္လိုက္တာေလ ။ တခါတေလ မျမင္ရတဲ့ မေသခ်ာေသးတဲ့ အနာဂတ္တခုကို စိတ္ကူးပံုေဖာ္လို႕ ၾကည္နူးမိပါရဲ႕ ။ တခါတေလေတာ့လည္း မေသခ်ာျခင္းေတြကိုသာဆုပ္ကိုင္လို႕ ေဝေဝဝါးဝါး နဲ႕ မ်က္ရည္ေတြသာက်မိတယ္ ။ ေအာ္..အခ်စ္ဟာ လူတေယာက္ကို ငိုလိုက္ ရယ္လိုက္နဲ႕ အရူးတေယာက္လို ေျပာင္းလဲသြားေစနိုင္တယ္ ဆိုတာလက္ခံသြားပါျပီ ။

စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြထဲမွာေလ က်မတည္ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေလးက လွလိုက္တာ ။
ေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာေလးတခုမွာ ခ်စ္သူရယ္က်မရယ္ တူတူေနဖို႕အိမ္ေလးတလံုးေဆာက္မယ္ ။ အဲဒီအိမ္ေလးမွာ ျပတင္းေပါက္ ေတြကို ရွည္ရွည္ေလးလုပ္ထားမယ္ ။ခန္းဆီးေတြ က်မႀကိဳက္တဲ့ အျဖဴေရာင္လို အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေတြတပ္မယ္ ။ စာၾကည့္ခန္းေလးတခန္းလုပ္ထားမယ္ ။
အဲဒီအခန္းထဲမွာ က်မစိတ္ကူးေပါက္ရာဆြဲထားတဲ့ပံုေလးေတြ ရွိမယ္ ။ က်မစိတ္ကူးေပါက္ရာ ေလွ်ာက္ရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြရွိမယ္ ။ က်မနဲ႕ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္တူတူ
ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြရွိမယ္ ။အိမ္ေခါင္မိုးေပၚထိတက္လို႕ရတဲ့ တံခါးေပါက္ေလးလည္း လုပ္ထားမယ္ ။
လသာတဲ့ ညေတြမွာ လမင္းႀကီးနဲ႕ ၾကယ္ေတြကို ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ေနမၾကည့္ခ်င္ဘူး ။ ဘာအကာအရံ မွ မရွိတဲ့ ေနရာတခုကေန ေကာင္းကင္ႀကီးကိုၾကည့္ခ်င္တာေလ ။ ညေလေျပေတြထဲမွာ သီခ်င္းသံေလးေတြနဲ႕ ေအးခ်မ္းမဲ့ဘဝတခုကုိ ေတာင့္တမိတာပါ ။အမ်ားႀကီးမခ်မ္းသာရင္ေနပါေစ ။က်မစိတ္ကုိ ုေအးခ်မ္းမႈ႕ေပးနိုင္မဲ့ ေနရာေလးတခုဘဲလိုတာပါ ။ အဲလိုေနရာေလးထိေ၇ာက္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေစာင့္ရဦးမွာလဲေနာ္ ။ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမလဲမသိဘူး ။

ငယ္ငယ္ကျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႕ အေဝးဆံုးေနရာမွာ က်မအခုေနေနရတာပါ ။အခုက်မရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဘဝဆိုတာ က်မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဘဝ က်မျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘဝ မဟုတ္ပါဘူး.....။ က်မလိုခ်င္တဲ့ဘဝေလးက
ပံုစံတမ်ိဳး ...လက္ေတြ႕ျဖစ္လာတဲ့ ဘဝေလးကပံုစံတမ်ိဳး ...။က်မလိုခ်င္တာက စိတ္လြတ္လပ္မႈ႕ေတြ ရွိတဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာေနခ်င္ခဲ့တာ ။ က်မေနေနရတာက စိတ္ဖိစီးမႈ႕ေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ေနရာ လို႕ေတာ့ထင္တာဘဲ ။

အိမ္မက္ေတြထဲမွာလို ခ်စ္သူလက္ကို ဆြဲျပီး တိမ္ေတြနဲ႕ အတူတူ လြင့္ေမ်ာလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕ .....

အခ်စ္ရယ္..
ရက္ေတြေၾကြ
လေတြေျခြလို႕
အခ်ိန္ေတြ
ၾကာေညာင္းသြားပါေစ...
နွစ္ေယာက္အတူတူ
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့
အိမ္မက္ေလး
အျမဲတမ္း
မက္ေနပါရေစ..
မင္နီနဲ႕ၾကက္ေျခမခတ္လိုက္ပါနဲ႕ေနာ္....။။


Blackroze

12.10.2011 AM 4:05

08 October 2011

Jerry pigpig feeling

Posted by blackroze at Saturday, October 08, 2011 16 comments



က်မကိုေမာ္လျမိဳင္ဆိုတဲ့ နယ္ျမိဳ႕ေလးကေဆးရံုေလးတစ္ခုမွာေမြးတာပါ ။ ေမြးတုန္းကေသးေသးေလးလို႕
အေမကျပန္ေျပာျပပါတယ္ ။ကေလးမို႕ေသးတာထက္ ေမြးကထဲကသူမ်ားကေလးေတြနဲ႕ ေပါင္ခ်ိန္ယွဥ္ရင္
က်မကေပါင္နဲနဲေလးပါ ။5ေပါင္နဲ႕ ဘယ္နွစ္ေအာင္စဆိုလဲမသိပါဘူး ။အေမေတာင္ေမ့ေနပါတယ္.....။
ကေလးဘဝကလည္းအ၇မ္းခ်ဴခ်ာတယ္လို႕ေျပာတယ္ ။က်မငယ္ငယ္ကေဆးတခါေသာက္ဖို႕အေရး
အင္မတန္စိတ္ညစ္ရတယ္တဲ့ ။ေဆးတလံုးေလာက္ေသာက္ဖို႕ကိုေရကတခြက္နဲ႕ေတာင္မေလာက္ပါဘူး ။
ေဆးေသာက္လိုက္ ေဝါ့ဆိုျပီး အန္ခ်လိုက္ ။ေနာက္ထပ္ေဆးတလံုးထပ္ေသာက္ ထပ္ျပီးေဝါ့တာပါဘဲ ။
အဲဒီေဆးေသာက္ရင္အန္တတ္တဲံ အက်င့္ဆိုးႀကီးကအခုထက္တိုင္ပါလာပါတယ္ ။ဒီအရြယ္ႀကီးေကာင္
ႀကီးမားႀကီးေရာက္လို႕ ေဆးေသာက္လြယ္သြားျပီလို႕မထင္လိုက္ပါနဲ႕ ။ခုခ်ိန္ထိေအာင္ေဆးေသာက္ရင္
ေဝါ့ တုန္းပါဘဲ။က်မမွတ္မိသေလာက္က်မငယ္ငယ္ကေဆးခန္းသြားျပရင္ ဆရာဝန္ကိုေဆးလံုးေသးေသး
ဘဲေပးပါလို႕ ေျပာေနၾကပါ ။

က်မငယ္ငယ္ကေမာ္လျမိဳင္မွာေမြးေပမဲ့ နဲနဲႀကီးလာေတာ့အေဖက ရန္ကုန္ကိုတာဝန္နဲ႕ေျပာင္းေတာ့ မိသားစုရန္ကုန္ကိုေျပာင္းလာၾကပါတယ္ ။
ေျပာင္းလာလာခ်င္းေရေက်ာ္ဘက္မွာလားမသိဘူး နွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္ကိုငွားေနၾကပါတယ္ ။ေန႕လည္ဘက္ဆို ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ေရခဲမုန္႕လာေရာင္းတာရွိတယ္ ။
အဲအခ်ိန္တုန္းကေရခဲမုန္႕ ကေတာ့ေလးအေပၚမွာ..ေဝဖာေလးတခုပါ တင္ထားေပးတယ္..တခုကုိိတစ္က်ပ္လား နွစ္က်ပ္လားမသိဘူးေပးရတယ္ ။အဲဒီေရခဲမုန္႕ကားလာရင္
အျမဲတမ္းစားခ်င္တယ္လို႕ပူဆာေနၾကပါ ။ ေနာက္ေတာ့ေက်ာင္းတက္ရပါတယ္ ။မူႀကိဳေပါ့ ။
မူႀကိဳမွာလည္းက်မက သူငယ္ခ်င္းေပါင္းတာနဲတယ္ ထင္တာဘဲ....မူႀကိဳကအေၾကာင္းေတြသိပ္ မမွတ္မိ
သလိုဘဲ ။ေသခ်ာျပန္ေတြးရင္ဘာမွမရွိဘူး ။ က်မမူႀကိဳတက္တုန္းက ေန႕လည္ဘက္ဆို ေခါင္းအံုးေလးေတြ ေစာင္ေလးေတြထုတ္ေပးျပီး အိပ္ခိုင္းပါတယ္ ။အိပ္ယာကနိုးရင္မုန္႕ေကြ်းပါတယ္...
အဲတုန္းကက်မမွတ္မိတာက ဘီစကစ္ကိုအရုပ္္ပံုစံေတြလုပ္ထားတာေလ ။ ေသနတ္ပံုစံတို႕ ကားပံုစံတို႕ ေနာက္ျပီးအရုပ္ပံုစံေလးေတြ လုပ္ထားတာ အစံုရွိတယ္ ။အိမ္ကအဲလိုမုန္႕ေတြထည့္ေပးေနၾက ။က်မကအဲလိုဟာေတြသိပ္မႀကိဳက္ပါဘူး ။က်မႀကိဳက္တာက ဂ်ယ္လီတို႕ေဝဖာတို႕ ေခ်ာ့ကလက္တို႕ အဲတာမ်ိဳးဘဲစားခ်င္တာ ။စားခ်င္တာမပါေတာ့ သူမ်ားေဝဖာစားေနတာေတြ႕ရင္ စားခ်င္စိတ္နဲ႕ ေငးမိတယ္ထင္ပါတယ္ ။မူႀကိဳကအမႀကီးတေယာက္က တျခားကေလးမုန္႕ နဲ႕ က်မမုန္႕နဲ႕ တခါတေလ လဲေပးတတ္ပါတယ္ ။ ( က်မအခုျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ က်မသားသမီးေတြအလွည့္က်ရင္ သူတို႕စားခ်င္တဲ့မုန္႕ေမးျပီး ထည့္ေပးမယ္လို႕ပါ ။ က်မငယ္ငယ္ကလို သူမ်ားစားေနတာကို ေငးမိတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္ )

က်မငယ္ငယ္ကမူႀကိဳကိုနွစ္ခါျပန္တက္ရပါတယ္ ။ နွစ္နွစ္တိတိတက္ရတယ္လို႕ေျပာတာပါ ။ ပထမတနွစ္ကေတာ့ မူႀကိဳတက္တယ္ ။ေနာက္တနွစ္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းမွာသူငယ္တန္းသြားအပ္တယ္ ။
က်မက December Born ပါ..ဒီဇင္ဘာေမြးတဲ့သူေတြက ေက်ာင္းတက္တနွစ္ေနာက္က်ပါတယ္ ။က်မကိုေက်ာင္းအပ္ေတာ့ အသက္မျပည့္ေသးဘူးဆိုျပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကလက္မခံပါဘူး ။အဲတာနဲ႕ မူႀကိဳကိုေနာက္တနွစ္ထပ္တက္ေနရပါတယ္ ။က်မနဲ႕မူႀကိဳ First year တက္ခဲ့တဲ့ သူေတြက ေက်ာင္းတက္ကုန္ပါျပီ ။က်မတေယာက္ဘဲမူႀကိဳမွာေနာက္ တနွစ္ထပ္ေနရတာပါ ။မူႀကိဳsecond year ဆက္တက္တာေပါ့ ။မူႀကိဳ second year ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းႀကီးတက္ပါတယ္ ။သူငယ္တန္းေပါ့ ။
တကယ္ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့ အရမ္းေၾကာက္တာဘဲ ။ေက်ာင္းဆင္းရင္ အေမလာမႀကိဳမွာတို႕ ။ေက်ာင္းကဆရာမက ရိုက္မွာတို႕ ။စိတ္ထဲဘာကိုေတြးျပီးေၾကာက္ေနမွန္းကိုမသိပါဘူး ။ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႕က တခ်ိန္လံုးငိုေနတာပါ ။အေမကစာသင္ခန္းအထိလိုက္ပို႕ေပးပါတယ္....
က်မတက္တဲ့ေက်ာင္းက အထက ေက်ာင္းပါ နွစ္ထပ္ေက်ာင္း ႀကီးပါ ။သူငယ္တန္းအခန္းက အေပၚထပ္မွာရွိတာပါ ။ျပတင္းေပါက္ကလွမ္းၾကည့္ရင္ ေက်ာင္းဝင္းတံခါးကိုလွမ္းေတြ႕ေနရပါတယ္ ။
ပထမဆံုးေက်ာင္းတက္တဲ့ေန႕ကို ဘယ္လိုမွေမ့လို႕မရပါဘူး ။ စိတ္ထဲစြဲေနေအာင္ကိုမွတ္မိေနပါတယ္ ။
တကယ္လို႕မ်ား က်မ မိခင္ေနရာ ကိုေရာက္လာတဲ့တေန႕မွာ က်မသားသမီးေတြကိုပထမဆံုးေက်ာင္းပို႕တဲ့ေန႕ကို က်မေတာ္ေတာ္ေလးရင္ဆိုင္ရမယ္ထင္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ပထမဆံုးေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ေန႕တုန္းက က်မဘယ္လိုခံစားရသလဲဆိုတာ က်မေသခ်ာမွတ္မိေနတာေလ ။အဲအခါက်ရင္ ေက်ာင္းသြားတက္ရတဲ့ ကေလးေလးကလည္း က်မငယ္ငယ္ကခံစားရသလိုျဖစ္ေနမွာေလ ။စဥ္းစားမိရင္ စိတ္ထဲဘယ္လိုႀကီးမွန္း မသိပါဘူး ။ေက်ာင္းမွာကေလးေလးကိုထားခဲ့ရက္ပါ့မလားမသိပါဘူး ။ေက်ာင္းစတက္တုန္းကေၾကာက္ျပီးငိုဘဲငိုေနတာေလ ။ဆရာမကအတန္းထဲမွာသြားထိုင္လို႕ေျပာတယ္ ။
ဘယ္ေနရာထိုင္ရမလဲမသိ ။ဘယ္သူ႕နားထိုင္ရမလဲမသိ ။ အခုေနခါျပန္စဥ္းစားေတာ့ ကိုယ့္ဘာကိုယ္သနားလိုက္တာေလ ။အခုေတာ့လည္း ဘဝဆိုတဲ့ေက်ာင္းႀကီးမွာတေယာက္တည္းပါဘဲ။
အခ်ိန္ဆိုတာႀကီးကလူကိုေျပာင္းလဲသြားေစတာဘဲေနာ္ ။

အရင္တုန္းကေတာ့ေက်ာင္းပိတ္မဲ့ စေန တနဂၤေႏြကို အရမ္းေမွ်ာ္ပါတယ္... အခုေတာ့ အလုပ္နား၇မဲ့
ပိတ္ရက္ေလးတရက္ကို အရမ္းေမွ်ာ္မိပါတယ္ ။က်မငယ္ငယ္က 10တန္းအရမ္းေရာက္ခ်င္ပါတယ္ ။စိတ္ထဲကေလးအေတြးနဲ႕ စဥ္းစားမိတာက 10တန္းတက္ျပီးရင္ အျဖဴအစိမ္းနဲ႕ ေန႕တိုင္းေက်ာင္းသြားေနစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ ။ေအးေဆးျဖစ္သြားျပီေပါ့ ။အမွန္တကယ္က အျဖဴအစိမ္းနဲ႕ဘဝေလးကမွ ျဖဴစင္ေအးခ်မ္းလြန္းတာပါ ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တပါတ္မွာရတဲ့ နား၇က္ေလးတရက္ကိုဘဲ ေမွ်ာ္ေနရတာပါ ။ က်မအလုပ္ကျပန္လာတိုင္းစဥ္းစားမိတာက က်မဘဝရဲ႕အလုပ္လုပ္ရမဲ့ေန႕ရက္ေတြထဲကေန တရက္ေတာ့ကုန္ဆံုးသြားျပီ ဆိုတာကိုပါ ။
အခုလိုစိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳး ....ေနမေကာင္းလို႕ စိတ္အားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ ငယ္ဘဝေလးကို အရမ္းလြမ္းမိပါတယ္ ။ျပန္မရနိုင္တဲ့အတိတ္ဆိုတာ မွန္ေပမဲ့ ခဏခဏေတာ့အိမ္မက္ျပန္မက္မိေနပါတယ္ ။

က်မအရမ္းစိတ္အားငယ္လာရင္ အလုပ္ကအျပန္ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမဲငိုေနၾကပါ ။အမ မဒမ္ကိုးကေျပာဖူးတယ္
စိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ပန္းျခံမွာသြားငိုမိတယ္ တဲ့ ။က်မကေတာ့ ေရေတြဖြင့္ထားျပီးမ်က္၇ည္ေတြကို
ေရနဲ႕အတူတူ ေမ်ာျပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ညဆိုေတာ့ က်မငိုေနတာကို ဘယ္သူမွလည္းမသိၾကပါဘူူး ။
အဲတာက်မအတြက္အေကာင္းဆံုးနည္းပါဘဲ ။

က်မအရမ္းစိတ္ညစ္လာရင္စဥ္းစားမိတယ္ ။က်မအဝတ္အစားေတြကို ထုပ္ပိုး ၊ ၊လိုခ်င္တဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္ ၊သူငယ္ခ်င္းေတြကိုနႈတ္ဆက္ ၊ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးစီးျပီးျမန္မာျပည္ျပန္သြားတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ပါ ။
ကိုယ့္ဘာကိုလည္းျပန္ေမးမိပါတယ္ ျပန္သြားရင္ဘယ္သူလာႀကိဳမွာလဲဆိုျပီးေတာ့့ပါ ။တေန႕မွာတေယာက္ေယာက္ကေတာ့က်မျပန္လာတာကိုလာႀကိဳမယ္ထင္တာဘဲ ။

blackroze
9.10.2011 AM 1:05

(ပံုေလးကို Google ကေနယူသံုးထားပါတယ္ )

04 October 2011

က်မခ်စ္ေသာျမိဳ႕ကေလးး..

Posted by blackroze at Tuesday, October 04, 2011 16 comments
ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရာမွာေနရဆိုတဲ႔ စကားပံုေလးၾကားဖူးၾကမွာပါ ..
လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက ေမြးဖြားျခင္းကေနေသဆံုးျခင္းတိုင္္ေအာင္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတာမွတ္လား........ဒါဘ၀ဘဲေလ....
ဒီလိုပါဘဲ ခံစားခ်က္ေတြ သတိရျခင္းေတြ နဲ႔ျပည္႔နွက္ေနတတ္တာလဲ ဘ၀ပါဘဲ....
ကြ်န္မကို ေမာ္လျမိဳင္ဆိုတဲ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာေမြးဖြားခဲ႔တာပါ....
ဇာတိခ်က္ျမွဳပ္လို႔ေျပာရမလားဘဲ...
ဒါေပမဲ႔ ကြ်န္မ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ၅ နွစ္သမီးအရြယ္ေလာက္ထိဘဲေနခဲ႔ရတာပါ ...
အေဖတာ၀န္က်တဲ႔ ေနရာကို လိုက္ေျပာင္းေနရတာေလ.. အေမတို႕ကေတာ႕ေမာ္လၿမိဳင္ဇာတိပါဘဲ...ခဏေလးဘဲေနခဲ႔ရေပမဲ႔....
ငါ႔ကိုေမြးခဲ႔တဲ႔ ေနရာပါလားဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ေလးနဲ႔ ကြ်န္မေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကိုခ်စ္ပါတယ္...
နည္းနည္းႀကီးလာေတာ႕ အစ္မေတြနဲ႕ တူတူသြားတယ္ေလ...
ေဆြမ်ိဳးေတြစီကို သြားလည္တာေပါ႕...ခုေတာ႕လဲ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးက
ဟိုးအရင္ကလို ကုန္းတစ္တန္ ေရတစ္တန္ သြားရတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ႕ဘူးေလ
သံလြင္တံတားေဆာက္ၿပီးသြားေတာ႕ သြားရလာရေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပသြားၿပီလို႔ေျပာၾကပါတယ္...
တံတားေဆာက္ၿပီးကတည္းက ကြ်န္မ တစ္ခါမွ မေရာက္ေသးပါဘူး....
ကြ်န္မကေတာ႕တံတားႀကီးမေဆာက္ရခင္ တုန္းကသြားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ၿမိဳ႕ေလးကိုလြမ္းမိပါတယ္....
အထူးသျဖင္႔ မုတၱမဘက္ ကေန..ေမာ္လၿမိဳင္ ဘက္ကို သြားဖို႔ဇက္စီးရတဲ႔အခါျဖစ္ေစ...............
သေဘာၤစီးရတဲ႔အခါျဖစ္ေစ ဒီဘက္ကမ္းကေန ဟိုဘက္ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကိုလွမ္းျမင္ေနရတဲ႕
အခ်ိန္မွာခံစားရတဲ႔ခံစားခ်က္နဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္ကေန ရန္ကုန္ကိုျပန္ဖို႔ သေဘာၤစီးလာတဲဲ႔အခါ
ဟိုးးး.....အေ၀းမွာပ်ပ်ေလးက်န္ခဲ႔တဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကိုသေဘာၤေပၚကေန လွမ္းျမင္ရတဲ႔
အခါ ခံစားမိတဲ႔ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ခ်င္းမတူပါဘူး.....

ပထမ ခံစားခ်က္က ေပ်ာ္တာ ၀မ္းသာတာ ၾကည္နူးတဲ႔ ခံစားခ်က္ေလးပါ.....
ငါ့ေမြးရပ္ေျမကိုေရာက္ေတာ႕မွာပါလားဆိုတဲ႔ ၀မ္းသာတဲ႔ ခံစားခ်က္...

ဒုတိယကေတာ့ ရင္ထဲကေန လြမ္းမိတာ တစိမ့္စိမ့္ နာက်င္လာတဲ႔ခံစားခ်က္မ်ိဳးပါ...
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေ၀းေ၀းသြားၿပီးမႈန္ပ်ပ်ေလးဘဲ ျမင္ရေတာ႕တဲ႔
ၿမိဳ႕ေလးကိုလွမ္းၾကည္႔ၿပီး ေၾသာ္...ေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ၾကာမွ
ထပ္လာျဖစ္မလဲ မသိဘူးေလ.....ဆိုၿပီး...ရင္ထဲကတစ္ခုခုကို
ယူထုတ္လိုက္သလို ဟာတာတာ ျဖစ္သြားတဲ႔ ခံစားခ်က္ပါ......

ေမာ္လၿမိဳင္သြားၿပီးျပန္လာတိုင္း သေဘာၤေပၚမွာအျမဲတမ္းမ်က္ရည္၀ဲခဲ႔ရပါတယ္........
ေမာ္လၿမိဳင္ ေရာက္တာနဲ႔ ပထမဆံုးလုပ္မိတာကေတာ့ က်ိဳက္သလႅန္ဘုရားကို
သြားမိတာပါဘဲ...အေမနဲ႔ အေဖက အဲဒီဘုရားမွာ ဘုရားလာဖူးရင္းနဲ႔
ေတြ႕ခဲ႔ တာဆိုၿပီးး အေမကတစ္ခါတုန္းကေျပာျပခဲ႔
ဖူးလို႔ပါ......ဘုရားဖူးၿပီးတာနဲ႔ ဘုရားေစာင္းတန္းမွာထိုင္ၿပီး .......
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေဖက အေမ႔ကိုဘယ္လို
မ်ားေတြ႕သြားတာပါလိမ္႔ ..... အေမကေရာ...ဘယ္လိုမ်ားရင္ခုန္ခဲ႔မလဲ ဆုိၿပီး ...
ကြ်န္မအျမဲတမ္းအေတြး နယ္ခ်ဲ႕မိပါတယ္.... .ကြ်န္မမျမင္လိုက္ရတဲ႔
အတိတ္ကပံုရိပ္ေလးေတြကိုမွန္းဆၾကည္႔မိတာပါ...
ကြ်န္မအေဖ ကြ်န္မတို႕ကို ခြဲထားခဲ႔တာ နွစ္20ရွိသြားၿပီေလ....
ကြ်န္မအေဖ႔ကိုသတိရမိရင္ အေဖအေၾကာင္းျပန္စဥ္းစားတာကလႊဲၿပီး ဘာမွလုပ္လို႔မွမရဘူးေလ..
ေလာကႀကီးထဲမွာမရွိေတာ႕တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကိုတမ္းတတာကလြဲၿပီး
သတိရေနမိတာကလြဲၿပီး က်န္တာဘာမွမတတ္နိုင္ဘူးေလ......
ဒုတိယသြားမိတဲ႔ ေနရာကေတာ့ သတိပဌါန္သီလရွင္ေက်ာင္းပါ...
အဲဒီမွာပိုက္ဆံသြားလွဴတာပါ...အဲဒီသီလရွင္ေက်ာင္းမွာ အရမ္းလိမၼာတဲ႔
ေၾကာင္ေလးနွစ္ေကာင္ ရွိပါတယ္.....ခုေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔
ေၾကာင္အိုႀကီးေတြျဖစ္ေနေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕ရွင္....
ကြ်န္မ မေရာက္ျဖစ္တာဘဲ ၆ နွစ္ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ရွိေနၿပီေလ..ျပန္စဥ္းစားမိရင္
အရမ္းလြမ္းမိပါရဲ႕...... ...ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးကို..........။
တတိယသြားမိတဲ႔ေနရာကေတာ႕ ကမ္းနားလမ္းမွာအမေတြနဲ႔တူတူ လမ္းေလွ်ာက္တာပါဘဲ......
ကြ်န္မ အစ္မေတြက ျပန္ေျပာျပၾကပါတယ္...ဒီေနရာမွာေပါ႕
နင္ငယ္ငယ္ကလမ္းမေလွ်ာက္တတ္ ေလွ်ာက္တတ္နဲ႔ လဲက်တာေလ...
ဒီေနရာမွာေပါ႕ နင္႔ဖိနပ္က်ေပ်ာက္ခဲ႔တာေလ....
ဆိုၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မ မမွတ္မိေတာ့တဲ႔ အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြကို
အၿမဲတမ္းျပန္ေျပာျပေနၾကပါ....ခုေတာ႕ကြ်န္မလဲ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းေနတဲ႔
ေနရာမွာေရာက္ေနသလို.... အစ္မေတြကလဲ အိမ္ေထာင္က်တဲ႔သူနဲ႔
ကြ်န္မလိုမ်ိဳးဘဲ အေ၀းကိုေရာက္ေနတဲ႔ သူနဲ႔.....
ခုေနခါ ကြ်န္မ ေမာ္လၿမိဳင္ ကိုျပန္သြားလည္ရင္ေတာင္ ကြ်န္မနဲ႔ တူတူ ဘုရားသြားမဲ႔သူ
သီလရွင္ေက်ာင္းသြားမဲ႔သူ ကမ္းနားမွာလမ္းေလွ်ာက္ေပးမဲ႔ သူေတြမရွိေတာ႕ပါဘူး.....

အဲဒီေတာ႕လဲ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ထဲဘဲေပါ႕ေနာ္႔......ျပသာနာမရွိပါဘူးး.......
တစ္ေယာက္ထဲဘ၀မွာ ေနသားက်ေနပါၿပီ .....
ဒါေပမဲ႔ အစ္မေတြကိုေတာ့ လြမ္းမိမယ္ထင္တယ္.....
ကြ်န္မေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္တာနဲ႔ ပထမဆံုးသြားေတြ႕ျဖစ္တဲ႔သူကေတာ႕
ကြ်န္မရဲ႕ ငယ္ငယ္တုန္းကစားေဖာ္ ကစားဖက္ သူငယ္ခ်င္းေလးပါ .....ခုဆိုသူအိမ္ေထာင္ေတာင္က်ေနေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္.....
ကြ်န္မေမာ္လၿမိဳင္သြားမွသူနဲ႔ေတြ႕ရတာဆိုေတာ့ .....သူနဲ႔မေတြ႕ျဖစ္တာလဲ ၆ နွစ္ေလာက္ရွိေနပါၿပီ.....
တစ္ခါတစ္ခါသူ႕ကိုလဲ သတိရမိသားရွင္...ကြ်န္မ အေဖသာရန္ကုန္ကိုတာ၀န္မက်ဘဲ
ေမာ္လၿမိဳင္မွာဘဲ ဆက္ေနျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မလဲသူလိုမ်ဳိး စကားသံ၀ဲ၀ဲ နဲ႕
ေမာ္လၿမိဳင္သူျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာေပါ႕.....ေမာ္လၿမိဳင္မွာဘဲေက်ာင္းတက္
ေမာ္လၿမိဳင္မွာဘဲႀကီးတဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္သူစစ္စစ္ျဖစ္ေနမွာပါ...........

ခုေတာ့ ကြ်န္မက ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းတဲ့ေနရာမွာ ....
သတိရေနျခင္းဆိုတာေလးဘဲ စြဲကိုင္လို႔ လြမ္းေနရတဲ႔သူပါ ...
အဲဒီၿမိဳ႕ေလးမွာသြားခဲ႔ဖူးတဲ႔ေနရာေလးေတြကို မၾကာခဏျပန္သတိရလို႔.......
တစ္ေန႔ေတာ့ ေရာက္ဦးမွာပါေလ...ဆိုၿပီး..အျမဲတမ္းသတိရေနမိပါတယ္.....
ကြ်န္မခ်စ္တဲ႔ၿမိဳ႕ေလးကို.....။။။။

(ကြ်န္မဒီPost ေလးကိုတင္ဖို႔စာရိုက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မခ်စ္တဲ႔
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ေလးက ညေမွာင္ေမွာင္ေအာက္မွာ အိပ္ေမာက်ေနပါလိမ္႕မယ္
အေ၀းႀကီးကေန သူ႕ကိုလြမ္းေနတဲ႔သူရွိေနတယ္ဆိုတာ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး....)

(19.1.2010 3း20 AM )

ဒီပိုစ့္ေလးကို လြန္ခဲ့တဲ့ 2နွစ္နီးပါးကေရးခဲ့တာပါ ။အခုမွ စိတ္ကူးေပါက္လို႕ ျပန္တင္လိုက္တာပါ ။။

က်မအခုတေလာ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းအားငယ္သလိုခံစားမိေနတယ္ ။ငယ္ငယ္ကအပူအပင္ကင္းတဲ့
ဘဝေလးကိုလည္း အရမ္းျပန္တမ္းတမိတယ္...။ အလုပ္မွာတခါတေလ အဆင္မေျပတာ ေလးေတြနဲ႕
ဆံုလိုက္တာနဲ႕ အရင္ကလိုခံနိုင္ရည္မရွိခ်င္ဘူး.....။ မ်က္ရည္ကအရင္က်ခ်င္လာတယ္ ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိမ္ငယ္ေနသလို ဝမ္းနည္းေနသလို စိတ္အားငယ္ေနသလို အဲလုိမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ ..။
အဲလိုအခါမ်ိဳးဆိုရင္ က်မကေလးဘဝေလးကိုအရမ္းျပန္လြမ္းမိတယ္ ...။က်မခံစားမိေနတာကိုလည္း
အိမ္မွာမေျပာခ်င္ဘူး ။။ လူတုိင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာ အပူဆိုတာရွိမွာဘဲေလ ။ က်မေၾကာင့္ တျခားသူတေယာက္
စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာကိုေတာ့ မလိုခ်င္ဘူး....။က်မရဲ႕အလုပ္ခ်ိန္က ပံုမွန္အလုပ္ခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး ...
ေန႕တဝက္နဲ႕ညတဝက္မွားေနတာပါ ..သူမ်ားေတြမနက္ အိပ္ယာထ အလုပ္သြားခ်ိန္ မနက္ 7နာရီေလာက္
ဆို က်မကအိပ္ေမာက်ေနတုန္း ။ သူမ်ားေတြေန႕လည္စာစားတဲ့12 နာရီေလာက္မွ က်မနိုးတာပါ ...။
သူမ်ားေတြအလုပ္ကျပန္လာခ်ိန္ ညေနဘက္ဆို က်မအလုပ္မွာပါ ..သူမ်ားေတြအိပ္စက္အနားယူတဲ့
ည 11နာရီေလာက္မွ က်မအလုပ္က ျပန္လာတာပါ ..အိမ္ေရာက္ရင္ 11 း30 နီးပါးရွိေနပါျပီ ...။
က်မညညဆိုေတာ္ရံုနဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး..... စာေရးစာဖတ္လုပ္ေနလို႕ မအိပ္တာမဟုတ္ပါဘူး
အိပ္လို႕မေပ်ာ္လို႕ စာေရးတာစာဖတ္တာ လုပ္ေနတာပါ ....က်မအိပ္မေပ်ာ္လို႕ အိပ္ယာထဲမွာ စာအုပ္
တအုပ္နဲ႕ ေရးထားတဲ့ေတာင္ေ၇ာက္ ေျမာက္ေရာက္စာေတြအမ်ားႀကီးပါဘဲ ..တခါတေလ အေဖ့ကို
သတိရမိရင္ အေဖ့ကိုတိုင္တည္ျပီး ေျပာခ်င္တာေတြ ေရးမိတယ္... တခါတေလ စိတ္ထဲျဖစ္ေနတဲ့
ခံစားခ်က္ေတြ ကိုစာရြက္အၾကမ္းတရြက္နဲ႕ ခ်ေရးမိတယ္... ....ဥပမာ က်မလိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းေတြ
က်မမုန္းတဲ့သူေတြရဲ႕ နာမည္ေတြ ...က်မငယ္ငယ္ကႀကိဳက္ဖူးတဲ့ အဆိုေတာ္ေတြရဲ႕နာမည္ေတြ...
အစံုပါဘဲေလ...။။ က်မကိုအိမ္ကလူေတြကေစာေစာအိပ္ခိုင္းတယ္... အိပ္တဲ့အခ်ိန္နဲ႕ စားတဲ့အခ်ိန္
မမွန္ရင္ေတာ့ အားနည္းေနမွာဘဲတဲ့ ။။ မတတ္နိုင္ဘူးေလ ။။က်မလည္းဒီလိုဘဲေနတာအက်င့္ျဖစ္ေနျပီေလ။ ငယ္ငယ္ကက်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ က်မကို
Pigpig ဆိုတဲ့ နာမည္ေခၚခဲ့ၾကတာပါ ။ တခါတေလ စိတ္ကိုအလိုလိုက္လြန္းသလိုမ်ားျဖစ္ေနျပီလားလို႕
ေတြးမိတယ္ ။ခံစားခ်က္တအားဦးစားေပးတတ္လို႕ပါ ။ အခုဆိုရင္ နဲနဲဆိုရင္ လူကမ်က္၇ည္ က်ခ်င္လာတယ္ ။ ခံနိုင္ရည္မရွိသလိုဘဲ ။က်မတည္ေဆာက္ထားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီ
လဲလို႕ ျပန္ရွာမိတယ္...။က်မတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခံနိုင္ရည္ေတြ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲလို႕
ျပန္စဥ္းစားမိေနတယ္...။

ဒီညျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုေရးလိုက္တာပါ

စိတ္ဓါတ္မက်ေစတဲ့ေဆးေလးမ်ားရွိရင္ က်မကိုေရးေပးခဲ့ၾကပါ ။။
Blackroze

4.10.2011 AM 3:07

01 October 2011

အမွတ္တရျဖစ္ပါေစ..

Posted by blackroze at Saturday, October 01, 2011 19 comments
happy birthday ပါ ခ်စ္သူ..

ေမြးေန႕မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္...

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕သြားစားတဲ့ pizza ဆိုင္ကဓါတ္ပံုမရိုက္ရဘူးဆိုလို႕
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ပံုမရိုက္ခဲ့ရဘူး..
ကိုယ္စားတဲ့ဟာေလးဘဲမသိမသာရိုက္ခဲ့လိုက္တယ္..









ေမြးေန႕ရွင္ပါ..ပါေအာင္လို႕အဲဂလိုလုပ္လိုက္တယ္..

အိမ္ကမတည့္အတူေနညီမကိုေတာ့ဘဲကင္ဝယ္ေကြ်းလိုက္တယ္..
မတည့္အတူေနညီမကေတာ့ေျပာရွာပါတယ္..
နင္ကဒါမ်ိဳးက်ေတာ့အရမ္းေစတနာေကာင္းတာဘဲေနာ္..တဲ့..( ရွက္ထွာ..ရွက္ထွာ..)
ေကြ်းတဲ့သူေစတနာေျမာက္ေအာင္တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ စားလိုက္ျပီးတာဘဲကို..
အဲတာေတြေၾကာင့္ဒင္းနဲ႕မတည့္တာ..

ဒါေတြကေတာ့စိတ္ကူးေပါက္သလိုေလးလုပ္ထားၾကည့္တာ...အမွတ္တရေလးျဖစ္ေအာင္လို႕ပါ



























ခ်စ္သူေရ....အစစအဆင္ေျပျပီး..
ေဘးအႏ ၱရယ္မွန္သမွ်ကင္းေဝးပါေစ
လံုျခံဳျငိမ္းခ်မ္းပါေစလို႕..ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္..

ခ်စ္တဲ့ ပစ္ပစ္

Blackroze
30.9.2011 ( friday )
 

ခံစားမႈ႕သံစဥ္ Copyright © 2010 Design by Ipietoon Blogger Template Graphic from Enakei