Jerry pigpig feeling

က်မကိုေမာ္လျမိဳင္ဆိုတဲ့ နယ္ျမိဳ႕ေလးကေဆးရံုေလးတစ္ခုမွာေမြးတာပါ ။ ေမြးတုန္းကေသးေသးေလးလို႕
အေမကျပန္ေျပာျပပါတယ္ ။ကေလးမို႕ေသးတာထက္ ေမြးကထဲကသူမ်ားကေလးေတြနဲ႕ ေပါင္ခ်ိန္ယွဥ္ရင္
က်မကေပါင္နဲနဲေလးပါ ။5ေပါင္နဲ႕ ဘယ္နွစ္ေအာင္စဆိုလဲမသိပါဘူး ။အေမေတာင္ေမ့ေနပါတယ္.....။
ကေလးဘဝကလည္းအ၇မ္းခ်ဴခ်ာတယ္လို႕ေျပာတယ္ ။က်မငယ္ငယ္ကေဆးတခါေသာက္ဖို႕အေရး
အင္မတန္စိတ္ညစ္ရတယ္တဲ့ ။ေဆးတလံုးေလာက္ေသာက္ဖို႕ကိုေရကတခြက္နဲ႕ေတာင္မေလာက္ပါဘူး ။
ေဆးေသာက္လိုက္ ေဝါ့ဆိုျပီး အန္ခ်လိုက္ ။ေနာက္ထပ္ေဆးတလံုးထပ္ေသာက္ ထပ္ျပီးေဝါ့တာပါဘဲ ။
အဲဒီေဆးေသာက္ရင္အန္တတ္တဲံ အက်င့္ဆိုးႀကီးကအခုထက္တိုင္ပါလာပါတယ္ ။ဒီအရြယ္ႀကီးေကာင္
ႀကီးမားႀကီးေရာက္လို႕ ေဆးေသာက္လြယ္သြားျပီလို႕မထင္လိုက္ပါနဲ႕ ။ခုခ်ိန္ထိေအာင္ေဆးေသာက္ရင္
ေဝါ့ တုန္းပါဘဲ။က်မမွတ္မိသေလာက္က်မငယ္ငယ္ကေဆးခန္းသြားျပရင္ ဆရာဝန္ကိုေဆးလံုးေသးေသး
ဘဲေပးပါလို႕ ေျပာေနၾကပါ ။

က်မငယ္ငယ္ကေမာ္လျမိဳင္မွာေမြးေပမဲ့ နဲနဲႀကီးလာေတာ့အေဖက ရန္ကုန္ကိုတာဝန္နဲ႕ေျပာင္းေတာ့ မိသားစုရန္ကုန္ကိုေျပာင္းလာၾကပါတယ္ ။
ေျပာင္းလာလာခ်င္းေရေက်ာ္ဘက္မွာလားမသိဘူး နွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္ကိုငွားေနၾကပါတယ္ ။ေန႕လည္ဘက္ဆို ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႕ေရခဲမုန္႕လာေရာင္းတာရွိတယ္ ။
အဲအခ်ိန္တုန္းကေရခဲမုန္႕ ကေတာ့ေလးအေပၚမွာ..ေဝဖာေလးတခုပါ တင္ထားေပးတယ္..တခုကုိိတစ္က်ပ္လား နွစ္က်ပ္လားမသိဘူးေပးရတယ္ ။အဲဒီေရခဲမုန္႕ကားလာရင္
အျမဲတမ္းစားခ်င္တယ္လို႕ပူဆာေနၾကပါ ။ ေနာက္ေတာ့ေက်ာင္းတက္ရပါတယ္ ။မူႀကိဳေပါ့ ။
မူႀကိဳမွာလည္းက်မက သူငယ္ခ်င္းေပါင္းတာနဲတယ္ ထင္တာဘဲ....မူႀကိဳကအေၾကာင္းေတြသိပ္ မမွတ္မိ
သလိုဘဲ ။ေသခ်ာျပန္ေတြးရင္ဘာမွမရွိဘူး ။ က်မမူႀကိဳတက္တုန္းက ေန႕လည္ဘက္ဆို ေခါင္းအံုးေလးေတြ ေစာင္ေလးေတြထုတ္ေပးျပီး အိပ္ခိုင္းပါတယ္ ။အိပ္ယာကနိုးရင္မုန္႕ေကြ်းပါတယ္...
အဲတုန္းကက်မမွတ္မိတာက ဘီစကစ္ကိုအရုပ္္ပံုစံေတြလုပ္ထားတာေလ ။ ေသနတ္ပံုစံတို႕ ကားပံုစံတို႕ ေနာက္ျပီးအရုပ္ပံုစံေလးေတြ လုပ္ထားတာ အစံုရွိတယ္ ။အိမ္ကအဲလိုမုန္႕ေတြထည့္ေပးေနၾက ။က်မကအဲလိုဟာေတြသိပ္မႀကိဳက္ပါဘူး ။က်မႀကိဳက္တာက ဂ်ယ္လီတို႕ေဝဖာတို႕ ေခ်ာ့ကလက္တို႕ အဲတာမ်ိဳးဘဲစားခ်င္တာ ။စားခ်င္တာမပါေတာ့ သူမ်ားေဝဖာစားေနတာေတြ႕ရင္ စားခ်င္စိတ္နဲ႕ ေငးမိတယ္ထင္ပါတယ္ ။မူႀကိဳကအမႀကီးတေယာက္က တျခားကေလးမုန္႕ နဲ႕ က်မမုန္႕နဲ႕ တခါတေလ လဲေပးတတ္ပါတယ္ ။ ( က်မအခုျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ က်မသားသမီးေတြအလွည့္က်ရင္ သူတို႕စားခ်င္တဲ့မုန္႕ေမးျပီး ထည့္ေပးမယ္လို႕ပါ ။ က်မငယ္ငယ္ကလို သူမ်ားစားေနတာကို ေငးမိတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူးလို႕ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္ )

က်မငယ္ငယ္ကမူႀကိဳကိုနွစ္ခါျပန္တက္ရပါတယ္ ။ နွစ္နွစ္တိတိတက္ရတယ္လို႕ေျပာတာပါ ။ ပထမတနွစ္ကေတာ့ မူႀကိဳတက္တယ္ ။ေနာက္တနွစ္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းမွာသူငယ္တန္းသြားအပ္တယ္ ။
က်မက December Born ပါ..ဒီဇင္ဘာေမြးတဲ့သူေတြက ေက်ာင္းတက္တနွစ္ေနာက္က်ပါတယ္ ။က်မကိုေက်ာင္းအပ္ေတာ့ အသက္မျပည့္ေသးဘူးဆိုျပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကလက္မခံပါဘူး ။အဲတာနဲ႕ မူႀကိဳကိုေနာက္တနွစ္ထပ္တက္ေနရပါတယ္ ။က်မနဲ႕မူႀကိဳ First year တက္ခဲ့တဲ့ သူေတြက ေက်ာင္းတက္ကုန္ပါျပီ ။က်မတေယာက္ဘဲမူႀကိဳမွာေနာက္ တနွစ္ထပ္ေနရတာပါ ။မူႀကိဳsecond year ဆက္တက္တာေပါ့ ။မူႀကိဳ second year ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းႀကီးတက္ပါတယ္ ။သူငယ္တန္းေပါ့ ။
တကယ္ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့ အရမ္းေၾကာက္တာဘဲ ။ေက်ာင္းဆင္းရင္ အေမလာမႀကိဳမွာတို႕ ။ေက်ာင္းကဆရာမက ရိုက္မွာတို႕ ။စိတ္ထဲဘာကိုေတြးျပီးေၾကာက္ေနမွန္းကိုမသိပါဘူး ။ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႕က တခ်ိန္လံုးငိုေနတာပါ ။အေမကစာသင္ခန္းအထိလိုက္ပို႕ေပးပါတယ္....
က်မတက္တဲ့ေက်ာင္းက အထက ေက်ာင္းပါ နွစ္ထပ္ေက်ာင္း ႀကီးပါ ။သူငယ္တန္းအခန္းက အေပၚထပ္မွာရွိတာပါ ။ျပတင္းေပါက္ကလွမ္းၾကည့္ရင္ ေက်ာင္းဝင္းတံခါးကိုလွမ္းေတြ႕ေနရပါတယ္ ။
ပထမဆံုးေက်ာင္းတက္တဲ့ေန႕ကို ဘယ္လိုမွေမ့လို႕မရပါဘူး ။ စိတ္ထဲစြဲေနေအာင္ကိုမွတ္မိေနပါတယ္ ။
တကယ္လို႕မ်ား က်မ မိခင္ေနရာ ကိုေရာက္လာတဲ့တေန႕မွာ က်မသားသမီးေတြကိုပထမဆံုးေက်ာင္းပို႕တဲ့ေန႕ကို က်မေတာ္ေတာ္ေလးရင္ဆိုင္ရမယ္ထင္မယ္ထင္ပါတယ္ ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ပထမဆံုးေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ေန႕တုန္းက က်မဘယ္လိုခံစားရသလဲဆိုတာ က်မေသခ်ာမွတ္မိေနတာေလ ။အဲအခါက်ရင္ ေက်ာင္းသြားတက္ရတဲ့ ကေလးေလးကလည္း က်မငယ္ငယ္ကခံစားရသလိုျဖစ္ေနမွာေလ ။စဥ္းစားမိရင္ စိတ္ထဲဘယ္လိုႀကီးမွန္း မသိပါဘူး ။ေက်ာင္းမွာကေလးေလးကိုထားခဲ့ရက္ပါ့မလားမသိပါဘူး ။ေက်ာင္းစတက္တုန္းကေၾကာက္ျပီးငိုဘဲငိုေနတာေလ ။ဆရာမကအတန္းထဲမွာသြားထိုင္လို႕ေျပာတယ္ ။
ဘယ္ေနရာထိုင္ရမလဲမသိ ။ဘယ္သူ႕နားထိုင္ရမလဲမသိ ။ အခုေနခါျပန္စဥ္းစားေတာ့ ကိုယ့္ဘာကိုယ္သနားလိုက္တာေလ ။အခုေတာ့လည္း ဘဝဆိုတဲ့ေက်ာင္းႀကီးမွာတေယာက္တည္းပါဘဲ။
အခ်ိန္ဆိုတာႀကီးကလူကိုေျပာင္းလဲသြားေစတာဘဲေနာ္ ။

အရင္တုန္းကေတာ့ေက်ာင္းပိတ္မဲ့ စေန တနဂၤေႏြကို အရမ္းေမွ်ာ္ပါတယ္... အခုေတာ့ အလုပ္နား၇မဲ့
ပိတ္ရက္ေလးတရက္ကို အရမ္းေမွ်ာ္မိပါတယ္ ။က်မငယ္ငယ္က 10တန္းအရမ္းေရာက္ခ်င္ပါတယ္ ။စိတ္ထဲကေလးအေတြးနဲ႕ စဥ္းစားမိတာက 10တန္းတက္ျပီးရင္ အျဖဴအစိမ္းနဲ႕ ေန႕တိုင္းေက်ာင္းသြားေနစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ ။ေအးေဆးျဖစ္သြားျပီေပါ့ ။အမွန္တကယ္က အျဖဴအစိမ္းနဲ႕ဘဝေလးကမွ ျဖဴစင္ေအးခ်မ္းလြန္းတာပါ ။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တပါတ္မွာရတဲ့ နား၇က္ေလးတရက္ကိုဘဲ ေမွ်ာ္ေနရတာပါ ။ က်မအလုပ္ကျပန္လာတိုင္းစဥ္းစားမိတာက က်မဘဝရဲ႕အလုပ္လုပ္ရမဲ့ေန႕ရက္ေတြထဲကေန တရက္ေတာ့ကုန္ဆံုးသြားျပီ ဆိုတာကိုပါ ။
အခုလိုစိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳး ....ေနမေကာင္းလို႕ စိတ္အားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ ငယ္ဘဝေလးကို အရမ္းလြမ္းမိပါတယ္ ။ျပန္မရနိုင္တဲ့အတိတ္ဆိုတာ မွန္ေပမဲ့ ခဏခဏေတာ့အိမ္မက္ျပန္မက္မိေနပါတယ္ ။

က်မအရမ္းစိတ္အားငယ္လာရင္ အလုပ္ကအျပန္ေရခ်ိဳးခန္းထဲအျမဲငိုေနၾကပါ ။အမ မဒမ္ကိုးကေျပာဖူးတယ္
စိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ပန္းျခံမွာသြားငိုမိတယ္ တဲ့ ။က်မကေတာ့ ေရေတြဖြင့္ထားျပီးမ်က္၇ည္ေတြကို
ေရနဲ႕အတူတူ ေမ်ာျပစ္လိုက္ပါတယ္ ။ညဆိုေတာ့ က်မငိုေနတာကို ဘယ္သူမွလည္းမသိၾကပါဘူူး ။
အဲတာက်မအတြက္အေကာင္းဆံုးနည္းပါဘဲ ။

က်မအရမ္းစိတ္ညစ္လာရင္စဥ္းစားမိတယ္ ။က်မအဝတ္အစားေတြကို ထုပ္ပိုး ၊ ၊လိုခ်င္တဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္ ၊သူငယ္ခ်င္းေတြကိုနႈတ္ဆက္ ၊ေလယာဥ္ပ်ံႀကီးစီးျပီးျမန္မာျပည္ျပန္သြားတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ပါ ။
ကိုယ့္ဘာကိုလည္းျပန္ေမးမိပါတယ္ ျပန္သြားရင္ဘယ္သူလာႀကိဳမွာလဲဆိုျပီးေတာ့့ပါ ။တေန႕မွာတေယာက္ေယာက္ကေတာ့က်မျပန္လာတာကိုလာႀကိဳမယ္ထင္တာဘဲ ။

blackroze
9.10.2011 AM 1:05

(ပံုေလးကို Google ကေနယူသံုးထားပါတယ္ )