ခ်စ္ျခင္းအတိၿပီးသူ…

မ်က္လံုးခ်င္းဆံု.... ရင္ခုန္
သူ႔အျပံဳးေလးျမင္..ၾကည္နူူး
ခ်စ္တယ္..ဆိုတဲ့...စကား
သူ႕နႈတ္ဖ်ားမွ...
ၾကားရစဥ္တြင္
ရင္ထဲလႈပ္ခါ.....ခံစားရသည္
သို႔ပင္ေသာ္ျငား...
လက္ေတြ႕မဆန္နိုင္တဲ့...
ဘ၀နွစ္ခု....
ေပါင္းစပ္ဖို႔အေရး....အလွမ္းေ၀းလို႔
လမင္းမသာ...ေနဆယ္စင္းျဖာ
ရင္မွာေသာက...ထိုမွ်မက
ပူေလာင္လွသည္မို႕.....
ေ၀းေ၀းကသာခ်စ္ပါရေစဟု...
ခ်စ္လွ်က္နွင့္ပင္.....
လမ္းခြဲနႈတ္ဆက္
ေက်ာခိုင္းလွည္႔ထြက္ခဲ့ရသည္.........
ေနာင္ဘ၀...ဆိုတာမ်ားရွိခဲ႔ရင္ေလ....
ဒီလိုအျဖစ္...ဒီလိုဘ၀မ်ိဳးနဲ႔
ဘယ္ခါမဆံု...မၾကံဳခ်င္ေၾကာင္း
ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားထံပါး
ခယ၀ပ္တြားလို႔.....
ေတာင္းဆုပန္ေျခြပါရေစ...
ဘ၀ဆက္တိုင္း...
ခ်စ္သူလက္ဆုပ္ကိုင္လို႔
နွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀
တည္ေဆာက္ခြင့္ရေသာ...
ခ်စ္ျခင္းအတိၿပီးသူျဖစ္ရပါလို၏......။။။။


(25.01.2010....03:15 AM)
(အိပ္္လို႔မရတဲ့ညေလးမွာ...ေရးလိုက္မိတဲ႔..ကဗ်ာေလးပါ....)