ဒီေန႔လုပ္ျဖစ္တာေလးေတြ...

ဒီေန႔တနဂၤေႏြေန႕...က်မနားရက္ကလည္းဒီလထဲမွာတနဂၤေႏြဆိုေတာ့ အဆင္ေျပတာေပါ့
အျပင္ထြက္တယ္ဆိုပါေတာ့ .....မနက္ပိုင္းကို...ယိုးဒယားဆိုင္မွာထမင္းသြားစားပါတယ္..
ဓါတ္ပံုရိုက္မလို႕ပါဘဲ...ဒါေပမဲ့.. အစားငမ္းေနတာနဲ႕မရိုက္ျဖစ္လိုက္ဘူးေပါ့ေနာ္......
အဲေတာ့..ကို္ယ့္ဘာသာကိုယ္ဘဲ..ယိုးဒယားဟင္းေတြကိုမ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ၾကည့္ၾကပါလို႕..
ညေနဘက္ကိုစကိတ္ကြင္းလည္းေရာက္ခဲ့တယ္......စကိတ္ကြင္းမွာရွိတဲ့ရွားရွားပါးပါး
ေျမနီလမ္းေလးပါ.......အင္မတန္ေတြ႕ရခဲပါတယ္...ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ထားတဲ့သူေတြသာ
မပါဘူးဆိုရင္ ေတာင္ေတြဝိုင္းေနတဲ့နယ္ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕က.....ေျမနီလမ္းေလးလို႔ထင္မိမွာ...

အခုလက္ရွိအေနအထားေလးေပါ့..ဒီေန႕ရိုက္ခဲ့တာပါ...ရာသီဥတုကေတာ့..အခုဆို
့ကိုယ့္ဘက္ပါခ်င္ေနၿပီေလ........မႈိုင္းညိႈ႕ညိႈ႕ေလးေပါ့ေနာ္..ေအးေတာ့မေအးေသးပါဘူး
ဒါေပမဲ့က်မကေတာ့အဲလိုအခ်ိန္ဆို..ရန္ကုန္မွာတုန္းကက်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသြားဖူးခဲ့ရတာကို
အရမ္းျပန္လြမ္းမိတတ္ပါတယ္.....အခုလိုမႈိုင္းညိႈ႕ညိႈ႕ဆိုရင္...က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားမွာညေနဘက္
က်ီးကန္းပါးစပ္ဘက္သြားၿပီး....အေၾကာ္ဆိုင္ေတြမွာထိုင္...ဟိုးးးးးးးးးးးအေဝးးးးးးးးးကျပျပေလး
လွမ္းျမင္ရေနတဲ့....ေက်ာက္ထပ္ႀကီးဘုရားတို႕....ေတာင္ေတြအဆင့္ဆင့္ကိုၾကည္႕ရင္းးးး
အေၾကာ္ထိုင္စားခဲ့ရတဲ့အရသာမ်ိဳး..ျပန္လြမ္းမိတတ္ပါတယ္...ခုဆိုသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း
တေယာက္တေနရာစီ...ကြဲကုန္လို႕တခ်ိဳ႕ဆိုအဆက္အသြယ္ေတာင္မရွိၾကေတာ့ပါဘူးေလ...
ျပန္စဥ္းစားရင္ေတာ့..အတိတ္ကပံုရိပ္ေလးေတြကလြမ္းစရာေလးေတြေပါ့.....က်မကဘဲ
ခံစားခ်က္ႀကီးလို႕လားမသိပါဘူးေလ...က်မသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း..က်မလိုဘဲျပန္သတိရ
ၾကမွာပါေနာ္.....
















ဒါေလးးကေတာ့စကိတ္ကြင္းပါဘဲ...က်မအခုေရာက္ေနတဲ့...နိုင္ငံက...ေတာင္ေတြၾကားထဲမွာ
ျမိဳ႕တည္ထားတဲ့နိုင္ငံပါ....ငလ်င္ေတာ့နဲနဲလား...မ်ားမ်ားလား...မသိပါဘူး..ေၾကာက္ရပါတယ္..













အင္းးးးးးး...တနဂၤေႏြတေန႕ေတာ့ကုန္သြားျပန္ၿပီေပါ့ေနာ္....ေနာက္အပါတ္က်ရင္ေတာ့ဘယ္သြား
ျဖစ္မလည္းမသိေသးပါဘူး...ခုေတာ့မနက္ဖန္အလုပ္တက္ဖို႕အားေမြးလိုက္ပါဦးမယ္....ဟူးးးးးးးးးးးးးးး

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအိမ္မက္ေတြတကယ္ျဖစ္လာမဲ့ေန႕ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႕
အိမ္ျပန္ရမဲ့အခ်ိန္ေတြကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႕......
အဲလိုနဲ႕ဘဲ...တေန႕ၿပီးတေန႕......... !!!!!!!!!!!

(27.9.2010 AM ....2:22 )

ပံုေလးေတြကိုခ်ဲ႕ၿပီးၾကည္႕ခ်င္ရင္ click လုပ္လိုက္ေနာ္...

လြတ္လပ္ေသာအထီးက်န္ျခင္း..

ငွက္ေလးႏွစ္ေကာင္...
တကိုင္းထဲမွာ

အတူတူလည္း
နားခဲ့ဖူးတယ္..
တိမ္ျပာမိုးတဲ့
ေကာင္းကင္ထဲလည္း
တူတူပ်ံသန္းခဲ့ဖူးတယ္...
ေလခ်ိဳေသြးတဲ့
ညခင္းထဲလည္း
ခ်စ္ေတးသံစဥ္
ဆိုခဲ့ဖူးတယ္...
ေနာက္ဆံုးတေန႕
ငွက္ေလးတေကာင္က
အေဝးကိုပ်ံသန္းသြားဖို႕
ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္...
..............................
က်န္ခဲ့မဲ့...
ငွက္ကေလးက...
လြတ္လပ္သြားတာလား..
အထီးက်န္သြားမွာလား...........!!!!!!!!

(26.9.2010... AM 2:26 )

ပံုေလးကိုဒီေနရာေလးကယူထားတာပါ...

ဧည့္သည္

လူဆိုတာ.....ေလာကႀကီးထဲ
မဖိတ္ေခၚဘဲေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္..
မနွင္ဘဲနဲ႕လည္းျပန္သြားတတ္ၾကတယ္..
ေလာကရင္ခြင္ထဲ
အူဝဲဆိုတဲ့...ငုိသံေလးနဲ႕
ခရီးစဥ္တစ္ခုကိုအစျပဳခဲ့တယ္..

ဘဝဟာရထားတစ္စင္းဆိုရင္
အမွတ္တရပံုရိပ္ေလးေတြဟာ...
ဘူတာစဥ္ေလးေတြေပါ့...

မီးရထားႀကီးခုတ္ေမာင္းလို႕
ဘူတာေလးေတြမွာ...ရပ္နားလို႕...
တဘူတာၿပီး..တဘူတာ...
ျဖတ္သန္းရင္း
ခရီးအစ...ခရီးအလယ္....
ခရီးအဆံုးထိေရာက္ေအာင္
ခရီးႏွင္ေနဆဲ....

ပံုရိပ္ေလးေတြလည္း
တခုၿပီးတခုေျပာင္းသြားတယ္..
ဝမ္းသာျခင္းေတြ
ငိုေၾကြးျခင္းေတြ
ၾကည္ႏူးျခင္းေတြ
ခံစားမႈ႕အေရာင္ေတြစံုလိုက္တာ...

ျဖစ္ခ်င္တာလည္းမျဖစ္ရ
မျဖစ္ခ်င္တာလည္းျဖစ္ခဲ့ရ
ဒီဘဝ..ဒီေလာကထဲ.....
မီးရထားႀကီးကေတာ့မွန္မွန္ခုတ္ေမာင္းေနဆဲ...

အခ်ိန္ေတြရယ္...
တေရြ႕ေရြ႕တိုက္စားလို႕
ရထားႀကီးလဲခရီးဆံုးေရာက္ဖို႕နီးလာတယ္
ေၾသာ္..ေနာက္ဆံုးဘူတာေလးေတာင္
လွမ္းျမင္ေနရပါေရာလား...
အစကေတာ့ဝိုးတိုးဝါးတား
ေနာက္ေတာ့ထင္ထင္ရွားရွား....

ေဟာ..ေနာက္ဆံုးဘူတာထဲေတာင္
ဝင္လာပါေရာလား...
လမ္းတေလွ်ာက္လံုး
ေမာႀကီးပန္းႀကီးခုတ္ေမာင္းလာတဲ့
မီးရထားႀကီးလည္း....
တျဖည္းျဖည္းအရွိန္ေတြေလ်ာ့လို႕
ေနာက္ဆံုးမွာရပ္တန္႕သြားေလရဲ့.....

ခုေတာ့လည္းအရာအားလံုး
တိတ္..ဆိတ္..ျငိမ္..သက္..သြား..တယ္...
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္ရတဲ့
ဒီေလာကႀကီးထဲ
က်မတို႕အားလံုးဟာဧည့္သည္ေတြပါလား....

blackroze

(17.9.2010 AM- 3:59 )

ပံုေလးကိုဒီေနရာေလးကယူထားတာပါ...

အခ်စ္=အျပစ္

ေန႔ေလးေတြေနွာင္းလို႕
ညေလးေတြေၾကြခဲ့ေလရဲ့
ခံစားခ်က္ေလးေတြလည္း
ရက္စြဲေလးအတိုင္းေပါ့
ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္
အခ်စ္ေလးေတြလည္း....
ေဟာင္းေဟာင္းသြားတယ္
ထင္ပါရဲ့ေလ..............
................................
မခ်စ္ဖူးခင္တုန္းကေတာ့
အခ်စ္ရူးေလးပါ...
ခ်စ္ဖူးသြားေတာ့လည္း
ရူးေနရဆဲပါဘဲ....
သန္းေကာင္ေက်ာ္
ညနက္နက္ေတြထဲ
အခ်စ္ေၾကာင့္..........
အိပ္ေရးပ်က္ဖူးတယ္......
လေရာင္မဲ့ၾကယ္ေရာင္နည္းတဲ့့
ညေတြမွာလည္း
မ်က္ရည္က်ရင္း...
တိတ္တိတ္ေလးတမ္းတဖူးတယ္
ခဏခဏခ်စ္မိ
အျပစ္ရွိေလသလား...
ေမ့အား...ခံစားေစဖို႕
ဖန္တီးေလေရာ့သလား...
ခ်စ္မိတတ္တဲ့စိတ္အစဥ္ကို
ျပင္ကာထားလိုက္ေတာ့မယ္
ဒီအခ်စ္......
ေဝးေဝးမွာထားလို႕
မ်က္နွာလႊဲလုိက္ခ်င္ပါရဲ့
ခုေတာ့....
ခ်စ္သူကေျပာသြားေလရဲ့
သူ႕မွာခ်စ္သူရွိေနၿပီတဲ့.....................။။။။။။။


(12.9.2010 AM 2:38 )

တေန႕ေသာအိမ္ျပန္ခ်ိန္...

ေမြးတုန္းကေတာ့တေယာက္ထဲေမြးလာတာပါဘဲ...ေနာက္ေတာ့ေမာင္နွမအေဖၚရေအာင္ဆိုၿပီး
အေဖအေမတို႕ကညီေလးေတြညီမေလးေတြ...ေမြးေပးေတာ့ေမာင္နွမဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ...
အေဖၚရွိလာတယ္...ေက်ာင္းတက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းဆိုၿပီးကစားေဖၚေတြေက်ာင္းသြားေဖၚေတြ
ရွိလာျပန္တယ္ေလ..ေတြ႕ဆံုလာျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ...ခြဲခြာျခင္းဆိုတာကပ္ရက္ပါလာ
တာဘဲေနာ္..မခြဲခ်င္ေပမဲ့လည္းခြဲခဲ့ရတယ္...မကြဲခ်င္ေပမဲ့လည္းကြဲခဲ့ရတယ္......

ငယ္ငယ္တုန္းကေက်ာင္းသြားေဖၚေတြနဲ႕..ကစားေဖၚေတြနဲ႕....အခ်ိန္တန္ေတာ့..အိမ္ေျပာင္း..
ေက်ာင္းေျပာင္းမိဘေတြကဝန္ထမ္းဆိုရင္တာဝန္က်ရာေျပာင္းလို႕...သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ကြဲကုန္တာပါဘဲ..
အရြယ္ေလးေရာက္လာေတာ့ခ်စ္သူဆိုတာေလးေတြရွိလာျပန္ေရာ..ေနာက္ေတာ့လည္း
အယူအဆမတူလို႕....လမ္းခြဲျခင္းဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ...တေယာက္တကြဲစီျဖစ္ကုန္တာဘဲ...
တခါတေလေတာ့လည္းး...ကိုယ္နဲ႕ပတ္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြ...ဘယ္ေတြေရာက္လို႕ဘာေတြမ်ား
လုပ္ေနၾကမလဲလို႕လည္း.....အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိပါရဲ႕ေလ..အရင္ကပတ္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့...သူငယ္ခ်င္းေတြ
ေသခ်ာေျပာရမယ္ဆိုရင္....10တန္းတုန္းကသူငယ္ခ်င္းေတြဆို....အခုထိျပန္မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး...

10တန္းေအာင္ေတာ့...တကၠသိုလ္မတက္ခင္သင္တန္းေတြတက္္ရင္းနဲ႕....ေနာက္ထပ္သူငယ္ခ်င္း
အသစ္ေတြထပ္ရျပန္ေရာ...တကၠသိုလ္လဲတက္ေရာ...ေမဂ်ာတူသူငယ္ခ်င္းေတြ..ရွိလာျပန္ေရာ...
အဲလိုနဲ႕ဘဲ...ေတြ႕လိုက္ခင္လိုက္..ေနာက္ေတာ့ကြဲသြားလိုက္ၾကနဲ႕ေလ.....ျပန္စဥ္းစားမိရင္ေတာ့
လြမ္းမိတယ္...အရင္တုန္းကဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ဘယ္ေနရာတူတူသြားခဲ့တာဆိုတဲ့...
အမွတ္တရေတြကေတာ့..အဲဒီသူငယ္ခ်င္းနဲ႕မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ေပမဲ့....ရင္ထဲမွာယခုထက္တိုင္..
အမွတ္တရရွိေနဆဲပါ.....ေမာင္နွမေတြလည္း...ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားေနာက္ေတာ့
ကိုယ့္ဘဝနဲ႕ကိုယ္...ယံုၾကည္ရာစြဲကိုင္လို႕...ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ....
တကြဲတျပားစီျဖစ္ကုန္တာပါဘဲေလ...အရင္ကဆို...ေမာင္နွမဝမ္းကြဲေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕....
တဝုန္းဝုန္းတရံုးရံုးနဲ႕ေပ်ာ္စရာႀကီး...ခုေတာ့လည္းအားလံုး...တေနရာစီမွာ..
.ရပ္တည္ရုန္းကန္လို႕..ဘဝအေမာေတြကိုယ္စီနဲ႕......
တခ်ိန္တခါကဆိုတာကို...ျပန္လည္တမ္းတေနယံုကလြဲလို႕....
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မရနိုင္ေတာ့တာအေသအခ်ာေပါ့...

က်မအခုခင္မိတဲ့သူေတြလည္းတေန႕မွာအိမ္ျပန္ၾကမွာပါေလ... အခ်ိန္တန္ေတာ့အိမ္ျပန္ၾကတာပါဘဲေလ...
တေယာက္နဲ႕တေယာက္မေတြ႕ဖူးေပမဲ့...အြန္လိုင္းမွာခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္...တေယာက္နဲ႕တေယာက္
ရင္နွီးစြာကူညီေပးခဲ့ၾကတယ္...ဒါေတြကအမွတ္တရေတြပါဘဲေလ...(တခ်ိန္မွာေပါ့...)
က်မေျပာတဲ့..အခ်ိန္တန္လို႕အိိမ္ျပန္သြားၾကတဲ့အခါမွာ...က်န္ခဲ့တဲ့ပံုရိပ္ေလးေတြက..
(က်မအတြက္ေပါ့...)အမွတ္တရျဖစ္ေစမွာအေသအခ်ာပါဘဲေလ ...အိမ္ျပန္သြားၾကတဲ့သူေတြကေတာ့...တာဝန္ေတြ...အမိန္႕ေတြၾကားမွာ...
က်မကိုေမ႕ေကာင္းေမ႕ေနပါလိမ့္မယ္....လူဆိုတာအိိမ္မက္ထဲမွာဘဲရွင္သန္ေနလုိ႕မရဘူးေလ...
တကယ့္လက္ေတြ႕ဘဝထဲမွာလည္းရွင္သန္ရဦးမွာကိုုး...က်မကေတာ့အိမ္မျပန္နိုင္ေသးတဲ့သူဆိုေတာ့
သူတို႕ကိုသတိရေနမိမွာအေသအခ်ာပါဘဲ...သူတို႕ကူညီခဲ့ဖူးတာေလးေတြ...(က်မကိုအားေပးခဲ့တာေတြ)က်မအျမဲတမ္းသတိရေနမွာပါ... က်မညဘက္အြန္လိုင္းလာမိတိုင္း..သူတို႕ကိုသတိရေနမိမွာပါ....

က်မအားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...က်မေနမေကာင္းျဖစ္လို႕စာေတြေရးမိတိုင္း..လာအားေပးတဲ့သူေတြ
က်မစာေရးတိုင္းလာဖတ္ေပးၾကတဲ့.က်မခင္မင္ရတဲ့ေမာင္နွမေတြအားလံုးကိုက်မေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
တခါမွမေတြ႕ဘူးမျမင္ဘူးေပမဲ့...က်မအားလံုးကိုရင္ထဲကေန....စစ္မွန္စြာနဲ႕ခင္ပါတယ္.....
က်မအတြက္လည္း....တေန႕ေသာအိမ္ျပန္ခ်ိန္ဆိုတာ..ရွိလာမွာပါေနာ္.........။။။။။။။

(7.9.2010 AM 3:08)

ပံုရိပ္ေဟာင္း

ဟိုစဥ္တစ္ခ်ိန္.....
ေဆာင္းတစ္ညေနမွာ
မင္းနဲ႔နွစ္ေယာက္ထဲ
လက္ခ်င္းတြဲလို႔
အင္းလ်ားလမ္းထက္
ေလွ်ာက္ခဲ႔ဖူးတယ္.....

ေခမရဌ္မွာ
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္
ခ်စ္စကားခြန္းတံု႔ ဆိုခဲ႔ဖူးတယ္....

ျမဴနွင္းေရာတဲ႔
မႈံရီရီညေနေလးမွာ
ကန္ေဘာင္ထက္
လိႈ္င္းပုတ္သံနားဆင္လို႕
မင္းရင္ခြင္မွာ ခိုခဲ႔ဖူးတယ္......

ေနလံုးျပျပ
မျမင္ရေတာ႕တဲ႔
ညေနအို...ဆည္းဆာခ်ိန္ေလး
မကုန္ဆံုးခင္တခဏ
မင္းမ်က္နွာေလး ၾကည္႔လို႔
အခ်စ္သီခ်င္း..သံစဥ္ခ်ိဳေတြ
နွစ္ေယာက္အတူ
ဆိုညည္းဖူးတယ္.......


အရမ္းလွတဲ့
ညေနေလးေတြ
ရွိခဲ့ပါရဲ႕
အျပံဳးတစ္ခုရဲ႕
ညိႈ႕ငင္မႈ႕ေအာက္.....
အဖန္ဖန္အခါခါ.....က်ရႈံးလို႕........
ေႏွာင္ႀကိဳးထဲက
ဘ၀တစ္ခုမွာ....
ေပ်ာ္ေနခဲ႔ဖူးတယ္....

နွင္းတခါေဝ
မိုးတခါေစြ
ရြက္တခါေၾကြလို႕
ဒီသံုးရာသီ
တစ္ပတ္လည္ေလေသာအခါ

ူျဖည္မွန္း မသိ
ေျပသြားရွာတဲ့
ေႏွာင္ႀကိဳးေျပ ၾကား
ႏွလံုးသား..
အပိုင္းအစ
ျပန္ေကာက္ရင္း......နဲ႔

သံစဥ္မခ်ိဳ
ဆည္းဆာမလွ
ေဆာင္းတစ္ညမွာ
အင္းလ်ားလမ္းက
ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ား
တစ္ေယာက္ထဲ.....
ျပန္ရွာေနမိတယ္.....။။။။။။။။။



(7.9.2010 AM 2း25 )


ဟိုးအရင္ကေရးဖူးတဲ့ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ
အခုမွစိတ္ကူးေပါက္လို႕တင္လိုက္တာပါ...

ဒီညအတြက္ခံစားခ်က္ :P

စာလဲမေရးျဖစ္ဘဲကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာ
ဒီလိုနဲ႕တညၿပီးတညကုန္သြားတာဘဲ
ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ေနတဲ့ညေတြပါ..
ဘာေရးရမွန္းလဲမသိ..ဘာမွလဲခံစားလို႕မရ...
က်မဒီညစာေရးဖို႕ႀကိဳးစားပါတယ္..
ဒါေပမဲ့အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီေလ..
ေနာက္ဆံုးေတာ့မ်က္စိကိုအရႈံးေပးလိုက္ပါတယ္..
သြားအိပ္ၿပီေနာ္...
ေလာကႀကီးမွာ...အျဖစ္ခ်င္ဆံုးအရာတခုကိုေျပာပါဆိုရင္
(အခုေနခါ)
က်မေျပာမိမွာက...အရမ္းအိပ္ငိုက္ေနပါတယ္...ဆိုတာပါဘဲ
ေနာက္ေန႕ေတြထပ္ႀကိဳးစားပါဦးမယ္...စာေရးဖို႕ပါ...
က်မစိတ္ထဲမွာအခုတေလာ..ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးျဖစ္ေနသလိုဘဲ
ဘာမွမရွိေတာ့သလိုဘဲ...
အဲဒါဘဲေကာင္းပါတယ္ေနာ္...
အားလံုးဘဲ...Goodnight ပါ...
က်မအတြက္ေႏြးေထြးတဲ့အိပ္ယာေလးစီသို႕သြားပါေတာ့မယ္... :P


(5.9.2010 AM 3:57)