သို႕....မမ

ကြ်န္မမွာအရမ္းခ်စ္ရတဲ႕အမတေယာက္ရွိပါတယ္....အမတဝမ္းကြဲပါ.....ဒါေပမဲ႔ညီအမအရင္းေတြလိုဘဲခ်စ္တာပါ....
ငယ္ငယ္တုန္းကကြ်န္မကေတာ္ေတာ္ေလးပိန္ပါတယ္...သူလဲပိန္ပိန္ေလးပါ...ဝခ်င္တဲ႔ဆႏၵလဲနွစ္ေယာက္စလံုးမွာ
ရွိတာခ်င္းတူပါတယ္..အဲဒီေတာ့....ေၾကာ္ျငာသမွ်အားေဆးဝယ္ေသာက္တာခ်င္းလဲတူပါတယ္...
ေနာက္ၿပီးပိန္တာခ်င္းတူေနေတာ့
သူ႕အက်ီကိုယ္ယူဝတ္...ကိုယ္အက်ီ႕ယူဝတ္နဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကခဏခဏ...ကြ်န္မတို႕နွစ္ေယာက္ကိုလူမွားၾကပါတယ္..
ကြ်န္မ..8တန္းနွစ္မွာသူက10တန္းပါ....ဒါေပမဲ႕သူကအဲနွစ္မွာ...စာေမးပြဲက်ပါတယ္...ကြ်န္မက9တန္း...ျဖစ္သြားတယ္...
သူက10တန္းပါဘဲ....ေနာက္နွစ္မွာသူေအာင္တယ္..ဒါေပမဲ႕တကၠသိုလ္ေတြပိတ္ထားတဲ႔အခ်ိန္မို႕လို႕...ကြ်န္မ10တန္း
ေအာင္တဲ႔အခ်ိန္အထိ..သူကတကၠသိုလ္မတက္ရေသးပါဘူး...ေနာက္ေတာ့တကၠသိုလ္ျပန္ဖြင္႕တဲ႔အခ်ိန္မွာ...သူနဲ႔ကြ်န္မ
တူတူတက္ရပါတယ္...ေမဂ်ာေတာ့မတူဘူးေပါ႕ေလ....သူက bot..ကြ်န္မကPhy....
ေမဂ်ာမတူေပမဲ႕အျမဲတမ္းတတြဲတြဲပါ..
သူနဲ႕ကြ်န္မကဝါသနာလဲတူပါတယ္..10တန္းေအာင္ၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ
ဂစ္တာတီးသင္တန္းတူတူတက္ခဲ႔တာပါ....ကြ်န္မ..သူ႕တို႕အိမ္သြားလည္ရင္...ညဘက္ျခံထဲမွာညီအမနွစ္ေယာက္...
ဂစ္တာတီးသီခ်င္းဆိုေနၾကပါ...ကြ်န္မအမကသီခ်င္းဆိုတာအရမ္းေကာင္းပါတယ္....အျမဲတမ္းလိုလိုပါဘဲ...
ကြ်န္မကအတီးသမား....သူကအဆိုသမားေပါ့....ကြ်န္မမွတ္မိပါေသးတယ္....တစ္ညျခံထဲမွာထိုင္ရင္း..
မာရဇၨရဲ႕ေရႊလသာမွ......သီခ်င္းကို..တူတူဆိုခဲ႔တာ...ျခံထဲမွာလကလဲသာေနတာနဲ႕..တကယ္႕ကိုမေမ႕နိုင္စရာ...
ညေလးပါဘဲ....ကြ်န္မနဲ႕မမနဲ႕ကစရိုက္ခ်င္းတူတယ္ဆိုေပမဲ႕.....သူကစိတ္ဓါတ္ပိုမာတယ္...ကြ်န္မကငေပ်ာ႕ပါ...
တခုခုဆိုေတြေဝၿပီးငိုဖို႕ေလာက္ဘဲလုပ္တတ္တာပါ..ကြ်န္မအမကေတာ့ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီဆိုရင္ဘယ္ေတာ့မွ....
ေနာက္လွည္႕မၾကည္႔ေတာ့ပါဘူး.....ျပတ္သားပါတယ္....ဘာလုပ္ခ်င္လဲဆိုတာကိုလဲ...ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ရဲပါတယ္..
ကြ်န္မတို႕ဘြဲ႕ရေတာ့လဲတူတူပါဘဲ......သူကဘြဲ႕ရၿပီးGuideလုပ္ဖို႕သင္တန္းတက္..အဂၤလိပ္စကားေျပာေတြသင္နဲ႕...
လုပ္ေနခ်ိန္မွာ..(ဒါေပမဲ႕ကြ်န္မအမပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးရတဲ႕တိုးရစ္Guideအလုပ္ကိုခဏဘဲလုပ္ျဖစ္ခဲ႔တာပါ
ေနာက္ဆံုးေတာ့သူယံုၾကည္ရာတခုကိုသတိၱရွိရွိလုပ္ခဲ႕ပါတယ္..ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္ေလ)
ကြ်န္မကလဲနိုင္ငံျခားထြက္ဖို႕ျပင္ဆင္ေနပါၿပီ.....အဲဒီအခ်ိန္အထိ...အရင္လိုပါဘဲဘာမွေျပာင္းလဲမႈ႕မရွိေသးပါဘူး...
တေန႕ကြ်န္မဘာေတြစီစဥ္ထားလဲဘယ္လိုေတြစဥ္းစားထားလဲဆိုတာ....သူ႕ကိုေျပာျပပါတယ္....
အဲဒီမွာ...သူကကြ်န္မကိုေမးပါတယ္...နိုင္ငံျခားမွာနင္ေနလို႔ေပ်ာ္ပါ႕မလားတဲ႔ေလ.....ကြ်န္မတခါမွမေတြးဖူးတဲ႕ေမးခြန္းေလးပါ...
ဘာျပန္ေျဖရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး...အဲေတာ့မွျပန္စဥ္းစားမိတယ္...ငါဟိုေရာက္ရင္ေပ်ာ္ပါ႕မလားဆိုၿပီးေတာ့ပါ....
ဒါေပမဲ႕ေပ်ာ္ဖို႕သြားတာမွမဟုတ္တာ..ပိုက္ဆံရွာဖို႕သြားတာဘဲေလဆိုၿပီး.....ပိုက္ဆံေတြရရင္ေတာ့ေပ်ာ္မယ္ထင္တာဘဲလို႕
ေျဖလိုက္ပါတယ္...ကြ်န္မအမကကြ်န္မကိုၾကည္႔ၿပီးရီပါတယ္....ပိုက္ဆံရတိုင္းေပ်ာ္ေနမယ္လို႕နင္ထင္ေနရင္မွားသြားလိမ္႔မယ္တဲ႕ေလ...
နင့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုဘယ္နားသြားထားမလဲတဲ႕ေလ....ကြ်န္မမသိပါဘူး....မသိဘူးလို႕ဘဲျပန္ေျဖခဲ႔ပါတယ္...
ခုေတာ့သူေမးခဲ့တဲ႕ေမးခြန္းေတြကိုကြ်န္မေျဖတတ္သြားပါၿပီ..ဘာေျဖရမလဲဆိုတာလဲေသခ်ာသိသြားပါၿပီ...ဒါေပမဲ႕သူနဲ႕လဲ...
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ....ေဝးေနပါၿပီ.....မေတြ႕ျဖစ္တာဘဲအနဲေလး..လက္တဘက္စာေလာက္ၾကာေနပါၿပီ......
ကြ်န္မရန္ကုန္ကိုျပန္ျဖစ္တဲ႕အခ်ိန္တုန္းကလဲ....သူနဲ႕မေတြ႕ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး....သူကနယ္ေရာက္ေနတာပါ....
ကြ်န္မခဏျပန္လာတယ္ဆိုတာေလာက္ဘဲ...သူသိတာပါ....ကြ်န္မသူ႕စီဖုန္းဆက္ေတာ့....မမကေမးပါတယ္...
နင္အဆင္ေျပလားတဲ႔...ေျပပါတယ္လို႔ဘဲေျဖလိုက္ပါတယ္...နင္ေပ်ာ္ရဲ႕လားတဲ႕..ေပ်ာ္ပါတယ္လို႕ဘဲေျဖလိုက္ပါတယ္...
မမေရာအဆင္ေျပလားဆိုေတာ့...ငါကငါျဖစ္ခ်င္တဲ႕ဆႏၵကိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာေလ....ေပ်ာ္တာေပါ႕တဲ႕...
နင့္လိုေတာ့ပိုက္ဆံေတြမရွိဘူးေပါ႕ဟာ...တဲ႕...ဒါေပမဲ႕..ငါ႕စိတ္ကိုငါပိုင္တယ္..ဘယ္သူမွမပိုင္ဘူး...
ငါ႔စီမွာပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးမရွိေသးတာကလြဲရင္က်န္တာအိုေကပါတယ္တဲ႕.....ကြ်န္မကလား...ကြ်န္မကေတာ့နိုင္ငံျခားမွာ
ေနၿပီးအလုပ္လုပ္ေနလို႔...လကုန္ရင္ပိုက္ဆံရတာေလးကလြဲရင္က်န္တာေတြေတာ့သိပ္မအိုေကဘူးထင္တာဘဲ......ဆိုေတာ့
မမကရီပါတယ္....သူ႕စီကိုလာလည္ပါဦးတဲ႕..သူ႕တပည္႕ေတြကိုလာၾကည္႔ပါဦးတဲ႔..အရမ္းကိုရိုးသားၿပီးျဖဴစင္တဲ႕ကေလးေတြပါတဲ႕
ပိုက္ဆံဆိုရင္...တေထာင္တန္ကိုေတာင္ေသခ်ာကိုင္ဖူးတဲ႕ကေလးေတြမဟုတ္ပါဘူးတဲ႕......ရြာမွာလသာတဲ႕ညေတြဆို
အရမ္းလွတယ္တဲ႕...ကြ်န္မကိုလာခဲ႔ပါဦး...ညဘက္ဂစ္တာတူတူတီး...သီခ်င္းဆိုရေအာင္တဲ႕ေလ....လွ်ပ္စစ္မီးအလင္းေရာင္မရွိေပမဲ႕..
လေရာင္ေလးကအရမ္းလွပါတယ္တဲ႕....ကြ်န္မေလ....လဆိုတာကိုေသခ်ာမေတြ႕တာေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါၿပီ....လေရာင္ဆိုတာအေဝး
ႀကီးပါ.....အျမဲတန္း၂၄နာရီလွ်ပ္စစ္မီးထိန္ထိန္လင္းေနတဲ႕နိုင္ငံမွာေနလာတာနဲနဲၾကာေနေတာ့...ကြ်န္မအမေျပာသလိုဘဲ
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕..လေရာင္ေအာက္မွာသီခ်င္းေလးတပုဒ္ေလာက္..တိုးတိုးေလးညဥ္းခ်င္မိသားေလ...ခိုင္ထူးရဲ႕..ေရႊလည္တိုင္...ေပါ့..
ဒါမွမဟုတ္....စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ေမာင္႕လျပည္႕ဝန္း...ဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႕.....Rဇာနည္ရဲ႕...သနပ္ခါးခ်စ္သူ..ဆိုရင္လဲမဆိုးပါဘူး....ေနာ္...
ဂစ္တာမတီးတာၾကာေတာ့...ဂစ္တာchordေတြေတာင္နဲနဲေမ႔ေနၿပီ......ကြ်န္မရဲ႕ဂစ္တာေလးကိုလဲလြမ္းမိသား.....
ရန္ကုန္အိမ္္ကကြ်န္မအိပ္ခန္းနံရံမွာခ်ိတ္ထားခဲ႔တာ..ခုဆို.....နွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီေလ...သူလဲကြ်န္မကိုမ်ားလြမ္းေနမလားမသိဘူး...
သူ႕သခင္ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာၿပီးသူနဲ႕လာေတြ႕မလဲဆိုတာကိုေပါ႕....ကြ်န္မနိုင္ငံျခားသြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က
ကြ်န္မစီကဂစ္တာေတာင္းတာေတာင္.....ကြ်န္မမေပးနိုင္ခဲ႕ဘူး....ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္တဲ႕ပစၥည္းေတြထဲမွာဒီဂစ္တာေလးကိုကြ်န္မအရမ္းတန္ဘိုး
ထားလို႔ပါ.....ခုဆိုကြ်န္မ..အမကေတာ့...လသာတဲ႔ညေတြကိုခံစားရင္း....သူယံုၾကည္ရာတခုကိုစြဲကိုင္လို႕.....ပီတီကိုစားအားရွိေနမယ္ထင္ပါတယ္..
ကြ်န္မကေရာ....ကြ်န္မကေတာ့မိုးလင္းတာနဲ႕အလုပ္သြားရဦးမယ္ေလ..ဆိုၿပီးးအတင္းထ....လုပ္စရာရွိတာေတြကို...သံပါတ္ေပးထားတဲ႕
စက္ရုပ္တရုပ္လိုလုပ္...ေန႕ခင္း2နာရီထိုးတာနဲ႕...အိမ္ကေနထြက္...ရထားစီး....အလုပ္ထဲမွာစက္ေတြကြန္ျပဴတာေတြနဲ႕ခ်ာလပတ္ရမ္းလို႕
ညေနထမင္းစားခ်ိန္မွာေတာင္အရသာဘယ္လိုဆိုတာခံစားဖို႕ေနေနသာသာ...ထမင္းေတာင္ဘယ္လိုဗိုက္ထဲဝင္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး..
ည11နာရီေက်ာ္မွအိမ္ျပန္ေရာက္တာေလ..တံခါးဖြင္႔ၿပီးဝင္လိုက္ရင္တအိမ္လံုးတိတ္ဆိတ္လို႕.....ကိုယ္ဘာသာကိုေရခ်ိဴး..
ေကာ္ဖီေလးတခြက္ေလာက္ေဖ်ာ္လို႕ကြန္ျပဴေလးေရွ႕မွာဘဲ..ကြ်န္မခံစားရသမွ်ေတြ....အကုန္လံုးဖြင္႕ဟမိေတာ့တယ္ေလ...
မနက္3နာရီထိုးမွဘဲအိပ္ယာထဲသြား...ေနာက္တေန႕လဲ..ဒီလိုပါဘဲ....စက္ရုပ္တရုပ္လိုပါဘဲ..
အဲလိုနဲ႕ဘဲ..ခံစားခ်က္ေတြက..ကဗ်ာျဖစ္လာတယ္...
စာေတြျဖစ္လာတယ္...မ်က္ရည္ေတြအျဖစ္နဲ႔စီးဆင္းသြားတယ္...ကြ်န္မ....သူနဲ႕ဟိုတေလာကအြန္လိုင္းမွာေတြ႕ပါတယ္...
လြန္ခဲ႕တဲ႕တနွစ္နီးပါးေလာက္ကပါ...
မမကလဲခဏခဏလာတာမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့....အင္တာနက္ဆိုင္ကိုလာဖို႕အတြက္...စက္ဘီး1နာရီေလာက္နင္းလာရတာတဲ႔ေလ..
ဆိုင္ကယ္မစီးတတ္ေတာ့သူမ်ားကိုလိုက္ပို႕ခိုင္းရတာလဲအားနာလို႕တဲ႕ေလ....
အေဖၚမရွိရင္တပည္႕တေယာက္ေယာက္ကိုေခၚလာရတာလဲ...အားနာလို႕တဲ႕...
ကြ်န္မကေတာ့24နာရီ..ကမာၻႀကီးကိုဆက္သြယ္လို႕ရတဲ႕ေနရာမွာေန..ေနရေပမဲ႕..ကြ်န္မအမ..လိုေတာ့...လေရာင္ဆိုတာဘာမွန္း
ေသခ်ာေတာင္မသိေတာ့တာ....ဆိုးတာေပါ႕ေနာ္...တခါတေလ...ေအးျမမႈ႕ဆိုတာလဲလူ႕ဘဝမွာလိုအပ္သား......
နိုင္ငံျခားမွာရပ္တည္ရုန္းကန္ေနရတဲ႕သူေတြအခ်င္းခ်င္းဆို...ပိုၿပီးေတာ့နားလည္မယ္ထင္ထင္တယ္.....
.စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့....ရန္ကုန္ကိုျပန္....အမရွိတဲ႕နယ္ကိုကားစီး.....သူရွိေနမဲ႕ရြာက္ို...ဆိုင္ကယ္ထပ္စီး.....ၿပီးရင္....
ေအးျမတဲ႔လေရာက္ေလးေအာက္မွာ..သီခ်င္းေလးတိုးတိုးေလးညဥ္းလို႕.....ဆိုရင္ေလ...ေတာ္ေတာ္ေအးခ်မ္းသြားမွာဘဲေနာ္..
ဒါမွမဟုတ္လဲ..ကဗ်ာေလးတပုဒ္ခံစားလို႕ဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္.....
တေန႕ေတာ့ကြ်န္မ...သူ႕စီေရာက္ေအာင္သြားျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္...ကြ်န္မသိပ္မြန္းက်ပ္လာတဲ႔တေန႔ေပါ႕.....
ကြ်န္မ..သူ႕ကိုသြားေတြ႕ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္....သူ႕တပည္႔ေတြရဲ႕...ျဖဴစင္တဲ႕မ်က္ဝန္းေလးေတြကိုသြားၾကည္႔ျဖစ္မွာပါ....
ကြ်န္မ...ေလ...ကြ်န္မရဲ႕အမကိုအရမ္းသတိရမိတယ္....အခုကြ်န္မရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြ..သူ႕ကိုအရမ္းေျပာျပခ်င္တယ္....
ကြ်န္မၾကံဳေတြ႕ေနတာေတြေျပာျပခ်င္တယ္...အခ်စ္..လူမႈေရး..အလုပ္....အစံုပါဘဲေလ..
သူကြ်န္မကိုဘာေတြျပန္ေျပာမလဲ...ဘာေတြေဝဖန္မလဲ....ဘာေတြအျပစ္တင္မလဲ...သိခ်င္မိပါရဲ႕.......
ခုေတာ့ရင္ထဲကဆႏၵေတြကိုခဏမ်ိဳသိပ္ထားၿပီး.....ကြ်န္မေရြးခ်ယ္လိုက္မိတဲ႔...လမ္းကိုဘဲ
အားတင္းၿပီးဆက္ေလွ်ာက္ရဦးမွာေပါ႕ေလ......ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြကိုလုပ္ခြင့္ရတဲ႕ေန႕....မေရာက္မခ်င္းေပါ႕.....။။။။။

(6.4.2010.........3း06 AM)