ကန္လန္ကာေနာက္ကဘဝ.....

ေလေျပတခ်က္အေဝ႕
ၾကားလိုက္ရတဲ႕ေခၚသံ
နင္႔အသံလား...
နားေထာင္မိတယ္...

ညသန္းေခါင္ယံ
တိမ္မဲညိဳၾကားမွာ..
လွစ္ခနဲျမင္လိုက္ရတဲ႕လမင္းကို
နင္မ်ားလားထင္မိတယ္...

သံစဥ္ခ်ိဳေတးသြားတပုဒ္
ဖန္တီးမိတိုင္း
ၾကားလိုက္ရတဲ႔
လက္ခုပ္သံ....
နင္အားေပးတာမ်ားလား..
ထင္ေယာင္ထင္မွားဘဲေလ..

ကႀကိဳးပ်က္သြားတဲ႕
ရုပ္ေသးတစ္ရုပ္လို႕
စင္ေပၚမွာပံုလ်က္သားက်ေနတဲ႕
ဘဝတစ္ခုမို႕......
ပရိတ္သတ္စီ
မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႕
ၾကည္႕ေနခဲ႔တာၾကာလွေပါ့...

ကာရန္ေတြ..ေမာ္ဒန္ေတြမလိုပါဘူး...
ရင္ထဲမွာခ်စ္တတ္တဲ႕နွလံုးသား..
သူရွိဖို႕ဘဲလိုတယ္....တဲ႕
တခိ်န္ကနင္ေျပာဖူးတဲ႔စကားေလးပါ...

ခုေတာ့.....
ေဒၚလာေတြ..ယူရိုေတြေနာက္...
ပါသြားတာ....
ရင္ဘတ္ထဲကနွလံုးသားမ်ားလား

ဘဝရဲ႕ၾကက္ေျခခတ္ေတြထဲ
အခ်စ္ကထပ္ၿပီးၾကက္ေျခခတ္ျပန္ေတာ့..
နွလံုုးသားတစ္ခုလံုး
မွင္နီေတြစြန္းခဲ႔ေပါ့....

ခုေတာ့ဘဝစာမ်က္နွာတိုက္ပြဲမွာ
အၾကိမ္ၾကိမ္က်ရႈံးလို႕
အလံျဖဴေထာင္ရတဲ႔အၾကိမ္ေပါင္းလဲမနည္းေတာ့ဘူး..

နင္႔အေၾကာင္းစဥ္းစားရင္းနဲ႕
မိုးလင္းသြားတဲ႔
ညေပါင္းလဲမနည္းေတာ့ဘူး....

ခုေတာ့....
လစ္ဟာဟာရင္ဘတ္ထဲ
ကဗ်ာေတြ..အတင္းထိုးထည္႕လို႕
ကန္လန္ကာေနာက္မွာဘဲ
ထိုင္ေနမိေတာ့တယ္ေလ.......။။။။။။။။။

(26.4.2010.......AM 2:20 )