22 April 2010
ေပးဆပ္ျခင္း....
ကြ်န္မပိုင္ဆိုင္တာအမ်ားႀကီးမရွိပါဘူး....
သူေတာင္းလို႕တစ္ခုေပးလိုက္တယ္
နွလံုးသား....
တန္ဘိုးမထားဘဲလႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့
ကြဲေၾကသြားတယ္....
လွည္႔ေတာင္မၾကည္႕ဘဲ
ေျပာလိုက္တာက..ခံနိုင္ရည္မရွိလိုက္တာတဲ႔ေလ...။။။
ေနာက္တစ္ခုထပ္ေပးလိုက္မိျပန္တယ္....
အခ်စ္.....
သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ကစားၿပီးကာမွ
ေျပာလိုက္တာက...ပ်င္းစရာေကာင္းလိုက္တာတဲ႕....။။။
စိတ္မွတ္မရွိဘဲထပ္ေပးမိျပန္တယ္....
သတိရတမ္းတျခင္း.......
ေအးစက္စက္တံုျပန္ပံုက
အိမ္မက္ေတြထဲမွာ
ရွင္သန္ေနတဲ႕သူမဟုတ္ဘူးတဲ႔ေလ..........။။
စိတ္မနာဘဲထပ္ေပးမိတာက
ခြင့္လႊတ္ျခင္း........
ဟားတိုက္ရီေမာၿပီး
ခ်ဳပ္ေနွာင္မထားခ်င္စမ္းပါနဲ႕...တဲ႔.......။။။။
ကြ်န္မစိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ပါတယ္....
ကြ်န္မဘဝရဲ႕တန္ဖိုးအရွိဆံုးအရာေတြကို
နင္းေခ်ခံေနရလို႕ပါ.......။။။
ေနာက္ဆံုးေတာ့
မေပးခ်င္တဲ႔အရာတစ္ခုကို
ရင္ကြဲခံၿပီးေပးလိုက္ပါတယ္
ဥပကၡာ.............
...........................
ကြ်န္မေက်ာခိုင္းလွည္႔ထြက္ခဲ့ပါတယ္.....
ထာဝရနႈတ္ဆက္ျခင္းေတြနဲ႔ပါ........
ရင္ထဲကတစံုတခုကေတာ့....
သူ႕အနားမွာက်န္ခဲ႔ေလရဲ႕.................။။။။။။။။။
(ဒီကဗ်ာေလးကသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ကဗ်ာေလးကိုတက္ဂ္လုပ္ၿပီးေရးထားတာေလးပါ)
သူေရးထားတာကအခ်စ္အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး...က်မကေတာ့ခံစားၿပီးအခ်စ္အေၾကာင္းေရးလိုက္ပါတယ္...
သူေရးထားတဲ႔ကဗ်ာေလးကေအာက္က..ကဗ်ာေလးပါဘဲ...သူ႕ကဗ်ာေလးကပိုေကာင္းပါတယ္..
ပိုၿပီးလဲအဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္...ဖတ္ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕သိမယ္ထင္ပါတယ္...)
"မ်ဥ္း......."
ပိုင္တာ အေၿဖာင့္မ်ဥ္း ၄ ေၾကာင္းပဲရွိတယ္
ေတာင္းလို႕ မ်ဥ္း၁ေၾကာင္း ေပးလိုက္တယ္ ။
လက္ထဲမွာ ထိန္းမကုိင္္ပဲ လြတ္ခ်လိုက္ေတာ့
ေၿမၿပင္နဲ႕ တစ္သားတည္း ၿဖစ္သြားတယ္ ။
ေဒါင္လိုက္တုိင္းၿပီး ေၿပာလိုက္တာက
အၿမင့္မွ မရွိတာတဲ့ ။
ေနာက္မ်ဥ္း၁ေၾကာင္း ေပးလိုက္တယ္
သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ဆက္လိုက္ေတာ့
ဆုံမွတ္နဲ႕ေထာင့္တစ္ခု ၿဖစ္လာပါရဲ႕ ။
ထပ္ေၿပာလိုက္တာက
လုံၿခဳံမွဳမရွိတဲ့ တစ္ဘက္ဖြင့္ၾကီးတဲ့ ။
ေနာက္မ်ဥ္္း၁ေၾကာင္း ထပ္ေပးလိုက္ရၿပန္တယ္
ပြင့္ေနတဲ့တစ္ဘက္ကို
ထပ္ေပးတဲ့မ်ဥ္းနဲ႕ ပိတ္လိုက္ၿပန္တယ္ ။
ၿဖစ္လာေတာ့ ေထာင့္က်ဥ္းေတြပဲပါတဲ့ၾတိဂံ
အခြ်န္အတက္ေတြနဲ႕မို႕ သူ႕ကိုထိရွေစသတဲ့ ။
ေနာက္ဆုံးမ်ဥ္း၁ခု ေပးလိုက္ရၿပန္ပါတယ္
ထင္သလို ဆက္ၿပန္တယ္ ။
ၿဖစ္လာေတာ့ ေလးနားညီစတုရန္း
ေၿပာလိုက္တာက ေဘာင္ခတ္မထားပါနဲ႕တဲ့ ။
ကြ်န္ေတာ္သက္ၿပင္းခ်လိုက္ပါတယ္
ေၿဖာင့္မတ္တဲ့မ်ဥ္းေတြကို စိတ္ၾကိဳက္ဆက္ၿပီး
အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေနခဲ့လို႕ပါ ။
သူမလိုအပ္တဲ့ အေၿဖာင့္မ်ဥ္း၄ေၾကာင္းကို
ၿပန္ေတာင္းလိုက္ရပါတယ္ ။
ေၿဖာင့္မတ္မွဳ မၾကိဳက္တဲ့ သူအတြက္
မေကြးခ်င္ဘဲ မ်ဥ္း၁ေၾကာင္းကို ေကြးလိုက္ရတယ္ ။
အဆုံးထိေပးခဲ့တာကို သေဘာမက်ေတာ့
အဆုံးအစမရွိေအာင္ မ်ဥ္းေကြးရဲ႕ အဆုံးနဲ႕အစကို
တြဲခ်ည္ေပးလိုက္ရတယ္ ။
စက္၀ိုင္း ( သို႕ ) သုည
အနားကထြက္ခြာခဲ့တယ္
အေၿဖာင့္မ်ဥ္း၁ေၾကာင္းကေတာ့
ေကြးၿပီးတရြတ္တုိက္ပါသြားေလရဲ႕ ။ ။
( သန္းထြန္းလင္း )
(23.4.2010--------am 12:59)
Categories
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
ကဗ်ာေလးလာဖတ္ခံစားသြားပါတယ္။
ဆက္လက္အားေပးေနပါတယ္ညီမေလးေရ။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလးပါလားညီမေလးေရ..။မသဒၶါလည္းခံစားခ်က္ရိွ
လို႔နဲ႔တူပါရဲ႔.ဆက္ၿပီးအားေပးေနမယ္ေနာ္.။
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ပါေစညီမေလးေရ..။
ခင္တဲ့
မသဒၶါ
ကိုသန္းထြန္းလင္းရဲ႔ ကဗ်ာေလးကိုေရာ blackroze ရဲ့ကဗ်ာေလးကိုေရာ ခံစားႏွစ္သက္မိပါတယ္။ ေပးဆပ္ျခင္းေတြနဲ႔ ရွင္သန္ရတဲ့ ဘ၀ကို နားလည္မိတယ္။ ထပ္တူလည္းခံစားမိတယ္။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးေတြပါပဲ။
ညီမေရ.....
ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္လံုးကို ခံစားမိတယ္...။
ေကာင္းတယ္....။
အားေပးေနလွ်က္ပါဗ်ာ....။
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ကဗ်ာေလးေတြက ေကာင္းတယ္ ....
အဓိပၸါယ္ေတာ္ေတာ္ရိွတယ္ ...
ႏွစ္္ပုဒ္လံုးေကာင္း တယ္
ညီမကဗ်ာေရးတာ သူမ်ားနဲ႔မတူပဲ နဲနဲထူးဆန္းတယ္ေနာ္။
ေရးလုိက္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကလဲ ေကာင္းတယ္။
အားေပးပါတယ္..။
ကဗ်ာေလး အရမ္းလွတယ္ညီမေလး...ေနာက္လဲ ကဗ်ာလွလွေလးေတြကို ဖတ္ရဖို႔ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္...။
ခင္မင္စြာျဖင့္
မိုးေငြ႔
ကဗ်ာ နွစ္ပုဒ္လံုးေကာင္းလိုက္တာ..
အေၿဖာင့္မ်ဥ္း၁ေၾကာင္းကေတာ့
ေကြးၿပီးတရြတ္တုိက္ပါသြားေလရဲ႕
အဲဒီမ်ဥ္းေလးက သံေယာဇဥ္အမွ်င္ေလး ၿဖစ္မယ္ ထင္တယ္ေနာ္..
Post a Comment
အဆင္ေျပသလိုသာ ေဝဖန္ခဲ့ပါေနာ္..