28 March 2010
မီးေတာက္.....ျပာ
တေရးနိုးလန္႕နိုးခ်ိန္....
ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ႕နႈတ္ခမ္းအစံုနဲ႔
ေရ...
ေရ..တစ္ခြက္ကိုေတာင့္တမိတယ္..
အိမ္မက္ဆိုးေတြရဲ႕..
နွိပ္စက္မႈ႕ေအာက္မွာ...
လန္႕နိုးခဲ့တာ...
အၾကိမ္ေပါင္းမေရတြက္နိုင္ေတာ့....
အလင္းမဲ့ေနတဲ႕..
အခန္းထဲမွာ...
ျပာလဲ့လဲ့မီးေတာက္ေလးတစ္ခုျဖစ္ဖို႕
ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔....
ငါ႔ဘဝ...
ေလာင္ကြ်မ္းေနၿပီလား...
ၾကိဳးမဲ႕ဂစ္တာတလက္ကို..
အသံျမည္ေအာင္..
အသက္သြင္းဖို႕ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕...
ငါ႔ဘဝရဲ႕...
သံစဥ္ေတြေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီလား...
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးဖို႕
ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕....
ငါ႔ဘဝရဲ႕...
ခံစားခ်က္ေတြ
သိပ္သည္းလြန္းေနၿပီလား....
မေရမရာ...
အေတြးပုစာၦေတြအေျဖရွာဖို႕...
ဆိုကေရးတီးနဲ႔.....
ေတြ႕သင့္ေနၿပီ...
candle in the wind ..တဲ့ေလ...
ေလထဲကဖေယာင္းေလးရဲ႕...
အလင္းေရာင္က..
ေလာကတစ္ခုလံုး
အလင္းမေပးနိုင္ေပမဲ႔...
သူေလာင္ကြ်မ္းလို႔...
မကုန္မခ်င္းေတာ့..
အျပာေရာင္မီးေတာက္ေလးတစ္ခုအျဖစ္နဲ႕..
ရွိေနပါလိမ့္မယ္...
ပိုင္ဆိုင္မႈ႕ဆိုတာ..ဗလာနထၱိ..
အနာဂတ္ဆိုတာ..ေပ်ာက္ဆံုးလို႔
အရာရာ.....မႈံမႈံဝါးဝါး....
မေသခ်ာတဲ႕..ဘဝတစ္ခုမို႕...
ျပာလဲ႕လဲ႕...အလင္းေလးေပးနိုင္ဖို႕...
ငါ့ဘဝ...
ဖေယာင္းတိုင္အလား.....
ဒီမီးေတာက္ေလးအျဖစ္....
ေလာင္ကြ်မ္းပါရေစ.......။။။။။
(29.3.2010 11:55 PM )
Categories
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
ကဗ်ာ ၾကည္႔ရံုနဲ႔တင္ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို အသက္သြင္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ
သိလိုက္ရတယ္ ...
Post a Comment
အဆင္ေျပသလိုသာ ေဝဖန္ခဲ့ပါေနာ္..