အမွတ္ရျခင္း ..ညေနခင္းေလး

က ်မဘဝမွာ အမွတ္တရ မ ်ားစြာ ရွိပါသည္ ။
က ်မကိုယ္တိုင္ ျပန္မစဥ္းစားဘဲ ေမ့ျပစ္ထားခဲ့ေသာ အမွတ္တရ မ ်ားစြာလည္း ရွိခဲ့ဖူးသည္။
မၾကာခဏ ျပန္စဥ္းစားျပီးလြမ္းေမာ မိေနတတ္ေသာ အမွတ္တရ ေလးေတြ လည္း ရွိပါသည္ ။

က ်မ ျမန္မာျပည္ကိုအလည္ျပန္တဲ့ ခဏမွာ အဲဒီအမွတ္ရျခင္းေတြကို ျပန္ရွာၾကည့္ခဲ့မိသည္။

က ်မတခ ်ိန္တုန္းက သူငယ္ခ ်င္းေတြနဲ႕ သြားလာ ေပ ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လွည္းတန္းကိုေရာက္တယ္  ။
အလံု ၾကည့္ျမင္တိုင္လို႕ ေအာ ္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားေတြ  ဆူးေလ လို႕ေအာ ္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားေတြ ။
Taxi ေတြေရာ ကုိယ္ပိုင္ကားေတြျပည့္က ်ပ္ေနတဲ့ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္း ..။
လမ္းေဘးမွာတိုလီမုတ္စ ပစၥည္းေလးေတြ ခၽ ေရာင္းတဲ႔ လမ္းေဘးေစၽ းသည္ေလးေတြ... ေစၽးေဘးကလမ္းထိပ္မွာ
အကင္မၽိဳ းစံုေရာင္းတဲ့ဆိုင္ကေန လြင့္ပၽံလာတဲ့ အကင္ရနံေတြ ..ေစၽးအေနာက္ဘက္က ၾကာဇံခၽက္နဲ႕ ေရွာက္သီးသုတ္ ငါးဖယ္သုတ္ေရာင္းတဲ႔ ဆိုင္မွာ ႀကိတ္ႀကိတ္ တိုး ေနတဲ႔ ေကာင္ေလးေကာင္မေလး စံုတြဲေတြ ....သူငယ္ခၽင္းအုပ္စုလိုက္ေတြ.. အလုပ္ကေနျပန္လာတဲ႔ မိန္းကေလးေတြ
ကၽဴ ရွင္ေတြ သင္တန္းေတြကေန ျပန္လာပံုရတဲ႔ မိန္းကေလးေတြ
ေစၽးေဘးကလမ္းတေလၽာက္မွာ ဟင္းရြက္ေတြ ျမန္မာမုန္႕ေတြ အထည္အလိပ္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြ ..ပံုရိပ္မၽိဳးစံုနဲ႕ သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနတဲ့ လွည္းတန္းဟာ တခၽိန္တုန္းက ညေနခင္းေတြအတိုင္းဘဲ..ဘာမွအေျပာင္းအလဲမရွိခဲ့ပါဘူး..က ်မ ဟိုစဥ္တခၽိန္က စားခဲ့တဲ့ ၾကာဇံခၽက္နဲ႕ ငါးဖယ္သုတ္ဟာလည္း အရင္ကအရသာအတိုင္းပါဘဲ..အေျပာင္းအလဲမရွိပါဘူး..
ဒါေပမဲ့အခၽိန္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခၽက္တခုေအာက္မွာေတာ့ ..ေျပာင္းလဲသြားျခင္းေတြက မၽားစြာ ...။

လြန္ခဲ့ေသာနွစ္အနည္းလို႕ ေျပာရမလား... လြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ကာလ တခ ်ိဳ ႕ကလို႕ ေရး ရမလား ..
ေသခ ်ာတာကေတာ့ ျပန္မရနိုင္ေတာ႔ တဲ႔ အတိတ္မွာ က ်န္ခဲ့တဲ႔ တဲ႔   ကာလေတြစီကေပါ့ ။
ဒီလွည္းတန္းဆိုတဲ့ ေနရာတခုမွာ မိနး္ကေလးတေယာက္ဟာ အေပါငး္သင္း သူငယ္ခ ်င္းေတြနဲ႕
ေပ ်ာ ္ရႊင္ စီးေမ ်ာ ခဲ့ဖူးပါသည္ ။အက ်ီဆိုင္ေတြမွာ ခ ်ိတ္ထားတဲ့ အက ်ီေတြ ေငးေမာရင္း ၊ဖိနပ္ဆိုင္က
ဖိနပ္လွလွ ေလးေတြဝင္ၾကည့္ရင္ း သူငယ္ခ ်ငး္ေတြနဲ႕ စကားတြတ္ထိုးရင္ လြယ္အိတ္ေလး တဘက္ 
File ေလးတဘက္နဲ႕ နုနယ္ပ ်ိဳ ျမစ္ ျခင္း ဆိုတဲ႔ အလွေတြနဲ႕ လိပ္ျပာကေလးတေကာင္လိုဘဲ
လြန္႕ လူး ပ ်ံသန္းခဲ့ဖူးတယ္ ။ 

အဲဒီကာလ တုန္းက  ေမွ ်ာ္လင့္ျခင္း ဆိုတာ (က ်မတို႕သူငယ္ခ ်င္းအားလံုးရဲ႕ရည္မွန္းခ ်က္လို႔ ေျပာရင္လည္းရပါတယ္)
ေက ်ာင္းျပီးတဲ့အခါ မွာ လခေကာင္းေကာင္းအလုပ္တခုရနိုင္ဖို႕ ...ဒါမွ မဟုတ္လည္း နိုင္ငံျခား ထြက္ျပီး ပိုက္ဆံရွာနိုင္ဖို႕ .. အားလံုးရဲ႕ ရည္မွန္းခ ်က္က အတူတူ ပါဘဲ ..နိုင္ငံျခားအဆက္သြယ္ရွိသူေတြကေတာ႕
အမ ်ိဳးေတြရွိတဲ့ေနရာ သြားဖို႕  ..တခ ်ိဳ ႕က ်ေတာ႔ ေက ်ာင္းဝင္ခြင့္တခုခုရေအာင္ ေျဖနိုင္ဖို႕ ..အစရွိသျဖင့္..
ေမွ ်ာ္ လင့္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႕ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္  ။ အဓိက ဦးတည္ခ ်က္ကေတာ့ ေငြ  ဆိုတဲ့  ပိုက္ဆံပါဘဲ ..။


ေနာက္ေတာ့ က ်မတို႕ေတြ ဘြဲ႕ကိုယ္စီ ရခဲ့တယ္  ။အခ ်ိန္ဆိုတာ ဘာမွမၾကာလုိက္သလိုနဲ႕ က ်မတို႕ေတြ ..ဘြဲ႕ ရ သြားတယ္ ။သင္တန္းေတြ ျပီးသြားတယ္ ။ ကဲ..ေက ်ာင္းသူဘဝဆိုတာ အခ ်ိန္တိုတိုေလး အတြင္းမွာ ျပီးဆံုးသြားျပီ  ။ ေမွ ်ာ္လင့္ခ ်က္ေတြ ကိုယ္စီထားခဲ့ၾကသလို ..တကယ့္ ဘဝ ဆိုတာထဲကို
က ်မတို႕ သူငယ္ခ ်င္းေတြအား လံုး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ထိုးေဖာက္ဝင္ခဲ့ၾကတယ္ ။အဆက္အသြယ္ မျပတ္ေၾကးေနာ္.. သတိရေၾကး..နင္အဆင္ေျပသြားရင္ ငါတို႕ ကို မေမ့နဲ႕ေနာ္..ေမ့လို႕ကေတာ့ နာျပီ
သာမွတ္ ဆိုတဲ့ ခ ်စ္ခင္မႈ႕ အျပည့္ပါတဲ့ ႀကိမ္းဝါးသံေလးေတြ ..ဒါေတြ အားလံုးဟာ... ဘဝ ဆိုတဲ့ပင္လယ္ထဲမွာ ..လႈိုင္းလံုးေတြ တလံုးျပီး တလံုးဆင့္လာတဲ့အခါ ..အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ရိုက္လာတဲ့
လႈိုင္းၾကမ္း ေလၾကမ္းေတြနဲ႕ ဆံုလိုက္ရတဲ့ အခါ  ...တစ တစနဲ႕ ေပ ်က္ကြယ္ကုန္တယ္ ။  

ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္နိုင္ျပီဆိုတဲ့ အခါမွ တေယာက္ထဲဘဲက ်န္ခဲ့ေတာ့တယ္ ။
ဦးတည္ရာလမ္းေၾကာင္းေတြ မတူၾကတဲ့အတြက္ ေလွ ်ာက္ရင္း ေလွ ်ာက္ရင္းနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း 
ေဝးကုန္ၾကတယ္ ။က ်မ သူငယ္ခ ်င္းေတြကို သိပ္သတိရမိပါသည္ ။မွန္ ေသာစကား ပါ ။
ဒါေပမဲ့ အခုေနခါ သူတို႕အားတယ္ လာေတြ႕ ပါဆိုရင္ က ်မ မအားရင္ က ်မ သြားေတြ႕နုိင္မွာ
မဟုတ္ပါဘူး..က ်မ အားတယ္ ေတြ႕ ခ ်င္ပါတယ္ ဆိုေပမဲ့လည္း သူတို႕ အခ ်ိန္ မေပးနိုင္ရင္ 
လာမွာ မဟုတ္ၾကပါဘူး  ... ။ က ်မတို႕ ေတြရဲ႕ ခင္မင္မႈ႕ ဆိုတာ ခ ်စ္ခင္ျခင္းဆိုတာ ေတြဟာ.. အတိတ္တေနရာ မွာ က ်န္ခဲ့ျပီ  ။တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ေတာင္ အဆက္သြယ္ မရွိၾကေတာ့တဲ့ က ်မတို႕ေတြ ....တေယာက္ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္ တေယာက္ မသိေတာ႕တဲ့ က ်မတို႕ေတြ ..။
(အစပိုင္းကာလေတြမွာေတာ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အဆက္မျပတ္ေအာင္
ႀကိဳးစားျပီေနၾကပါေသးတယ္..ေနာက္ေတာ့လည္း နယ္ျပန္တဲ့သူ..
အိမ္ေထာင္က် ေယာက္ခမ အိမ္ေရာက္တဲ့ သူ... နိုင္ငံျခားထြက္သြားတဲ့သူ ..
အရင္က ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္လိပ္စာေလးအတိုင္း သြားၾကည့္မိတဲ့သူက ်ေတာ့ လည္း  အိမ္ေျပာင္း
သြားပီ တဲ့ ...အဲလုိနဲ႕ဘဲ က်မတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ တျဖည္းျဖည္းေဝးကုန္ၾကသည္ )

အရင္တုန္းက သူငယ္ခ ်င္း ဆိုတဲ့ ခင္မင္မႈ႕ ခ ်စ္ျခင္းဆိုတာေတြဟာ က ်မတို႕ ေရွ ႕ဆက္ ေလွ ်ာက္လာတဲ့ လမ္းမွာ ပါမလာေတာ့တာ ေသခ ်ာ တယ္ ...ဒါေပမဲ့ လည္း  အဲဒီ ခင္မင္မႈ႕ ခ ်စ္ျခင္းတရား ဟာ  တခ ်ိန္ေသာကာလမွာ တကယ္ရွိခဲ့ဖူးတယ္  ။
က ်မ ဘဝ တေလွ ်ာက္ အျမဲတမ္း အမွတ္ရေနမိတတ္တဲ့ ျဖဴ စင္မႈ႕ ခ ်စ္ျခင္းေတြ ေပါ့ ။

တခုေသာညေန ခင္းမွာ အဲဒီ အမွတ္တရေတြကို  က ်မ ျပန္သြားရွာခဲ့တယ္ ။
လွည္းတန္းေစၽးေဘးက လမ္းတေလွ ်ာက္ ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး..ဟိုးးးအရင္က အတိုင္းဘဲ ...
ေျပာင္းလဲသြားတာက က ်မ ... အေဖၚမပါ တေယာက္ထဲ အိတ္တလံုး လြယ္ျပီး ဟိုေငးဒီေငးနဲ႕
ေယာင္ခ ်ာ ခ်ာ ျဖစ္ေနတဲ့က ်မ  ..အက ်ီဆိုင္ထဲဝင္ရမလား..က ်မဘာအက ်ီမွ ဝယ္ခ ်င္စိတ္မရွိဘူး..
ဖိနပ္ဆိုင္လား...ဟင့္အင္းး.. က ်မ မလိုခ ်င္ဘူး...က ်မ ရင္ ထဲကအလိုခ ်င္ဆံုးအရာက  သူငယ္ခ ်င္း
တေယာက္ေယာက္ နဲ႕ မ ်ား ေတြ႕ လိုက္ေလ မလား ဆိုတာပါဘဲ  ။သူတို႕ေတြလည္း က ်မလိုဘဲ 
သတိရမိတဲ့ ညေနခင္းေတြမွာ  အတိတ္ကို ျပန္တမ္းတ ဖို႕ ေရာက္ေကာင္းေရာက္လာမွာပါ ။ဒါေပမဲ့ က ်မတို႕ေတြ မဆံု ျဖစ္ၾကေတာ႕ ဘူး.. ။။။။အခ ်ိန္ေတြၾကာသြားျပီ ...ေနာင္လည္း ဆံု ခ ်င္မွ ဆံုပါလိမ့္မယ္။
 နွစ္ေတြ ဆယ္ခ ်ီျပီး ၾကာျပီးကာမွ အမွတ္တထင္ ဆံုသလိုလည္း ဆံု ခ ်င္လည္းဆံုမွာေပါ့ ။မဟုတ္ဘူးလား....။။။

ဆံပင္ရွည္ရွည္ တင္ပါးေလာက္ နဲ႕ ခပ္ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ မိန္းကေလးတေယာက္..
မ ်က္နွာသြယ္သြယ္ ..မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႕ မိန္းကေလးတေယာက္
ရယ္လိုက္ရင္ သြားတက္ေလးနဲ႕ မိန္းကေလးတေယာက္..
ေျခ တဘက္ သိပ္မသန္တဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ ..
အသားညိဳ ညိဳ ညက္ညက္ေလးနဲ႕မွဲ႕ ကေလးပါတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္...
ကခ ်င္လြယ္အိတ္ အနီေလးနဲ႕ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ ဖိနပ္ေလးေတြ စီးတတ္တဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္...
မင္းသမီး စိုးျမတ္သူဇာလို ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ ထြားထြားနဲ႕ မိန္းကေလးတေယာက္... 
သူတို႕ေတြ ဘယ္ေတြမ ်ားေရာက္ေနၾကလည္း.. ... တခ ်ိန္က ကခ ်င္လြယ္အိတ္ေလး
အျမဲလြယ္ေနၾက မိန္းကေလး ကေတာ့ အမွတ္တရ ေတြကို ျပန္လာေကာက္ေလရဲ႕ ..
က ်န္တဲ့သူေတြ ေရာ  အမွတ္တရ ေတြကို ျပန္လာရွာၾကရဲ႕လား...
တေန႕မွာေတာ့ သူတို႕ ေတြ ဆံုေကာင္းပါရဲ႕ ေနာ္... ။။

လွည္းတန္းကို ေငးရင္းေမာရင္း ျပန္တမ္းတ မိတာေတြ အမွတ္ရတာေတြကို တေယာက္ထဲ
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ခံစားရင္း  တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းဘက္ကို က ်မ ေလွွ ်ာက္လာမိတယ္..

တခ ်ိန္က ညဘက္ဆိုရင္ ကားေတြရွင္းျပီး လူအသြားအလာ နည္းပါးလြန္းတဲ့ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာ
လမ္းႀကီးေတာင္  လွည္းတန္းမီးပြိဳင္႔ နားကေန စလို႕ ကားပိတ္ေနလိုက္တာ...အသက္ရႈ ၾကပ္ ခ ်င္စရာ..
အရင္ကဆို  UFL မွာ ဖြင့္တဲ့ သင္တန္းကေန ျပန္တဲ့ညဘက္  အခ ်ိန္ဆို ရွင္းေနတဲ့ လမ္းႀကီးက
အခုေတာ့ မီးေရာင္ တထိန္ထိန္နဲ႕ ၾကပ္ပိတ္ေနတဲ့ ကားတန္းႀကီး...ကားေပၚမွာေတာ႕ စိတ္မရွည္ ျခင္း
မ ်ားစြာ နဲ႕ မ ်က္နွာေတြ ...ကားေမာင္းတာထက္ လမ္းေလွ ်ာက္လိုက္တာကမွ ျမန္ဦးမဲ့ အေျခအေနမ ်ိဳ း ..။

က ်မ စိတ္ထဲ ေအးေအးေဆးေဆး တေယာက္ထဲ အေတြးေတြနဲ႕ လမ္းေလွ ်ာက္ခ ်င္တဲ့ စိတ္ေတာင္
ေပ ်ာက္သြားတယ္  ။ကားေပၚကလူေတြမေျပာနဲ႕ လမ္းေပၚကလူေတာင္ စိတ္မရွည္ ခ ်င္တာ ..
ေပ ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ အရာေတြ ထဲမွာ သူငယ္ခ ်င္းေတြရဲ႕ ခင္မင္မႈ႕ ေတြပါသလို ..ဒီလမ္းမႀကီးရဲ႕ တိတ္
ဆိတ္ျခင္းလည္းပါတယ္  ။က ်မ ျပန္ရွာေဖြရမဲ့ အထဲမွာ က ်မရဲ႕ သူငယ္ ခ ်င္းေတြပါသလို က ်မရဲ႕ အမွတ္ရ
ျခင္းေတြပါသလို ..ဒီလမ္းမႀကီးရဲ႕ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္ျခင္းပါ  ပါေန ပါေရာလား ။

 အရင္ကဆို လွည္းတန္းဘက္ကေန တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းဘက္ကို ကူးလိုက္တာနဲ႕
ရာသီဥတုေတာင္ ခ ်က္ခ ်င္းေျပာင္းသြားသလို.. ညေနဘက္ 6နာရီေလာက္ဆို လမ္းဒီဘက္ ကူးလိုက္တာနဲ႕ ေအးစိမ္စိမ့္ေလကေလးေတြ က ဆီးႀကိဳ နႈတ္ဆက္တယ္... သစ္ရြက္ ေတြရဲ႕
အေငြ႕အသက္ လတ္ဆတ္စိမ္းျမ မႈ႕ေတြက ေပြ႕ဖက္ နႈတ္ဆက္တယ္...ေလတိုက္လိုက္တိုင္း 
အပင္ႀကီးေတြက အကိုင္းေတြ အခက္ေတြ အခ ်င္ခ ်င္း ထိခတ္လိုက္တဲ့ ရွဲခနဲအသံေလးက 
သံစဥ္ေလးတပုဒ္လို ေဖ ်ာ္ ေျဖ ျပန္တယ္...။။


အခုက ်ေတာ့  လမ္းအျပည့္ စီထားတဲ့ ကားေတြ ..ကားေတြက ထြက္တဲ့မီးခိုးေငြ႕ေလးေတြ
အင္ဂ ်င္စက္သံေတြ  စိတ္မရွည္ ျခင္း အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ ကားအစီးတိုင္းအထဲက စူပုပ္ပုပ္
မ်က္နွာေတြ ..ကားအမ ်ိဳးအစား အႀကီးအေသးသာကြာသြားမယ္.. ကားထဲက လူတိုင္းရဲ႕
မ ်က္နွာေတြကေတာ့ တပံုစံထဲဘဲ.... ပိတ္ေနတဲ့ကားတန္းႀကီးကိုေတာင္ ၾကည့္ျပီး က ်မစိတ္ထဲ
မြန္းၾကပ္လာသလိုဘဲ.. 
""  ဟိုအရင္ အခ ်ိန္ေတြ  တမ္းတမက္ေမာ..ျပန္လိုခ ်င္တယ္ အခုေလ ...
... .... .....  ...
ဟိုအရင္က အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြလည္း  စိတ္ထဲေရာက္ရွိလာ
မ ်က္လံုးထဲကမထြက္နိုင္ေတာ့ဘူး  စိတ္ကူးထဲကမထြက္နိုင္ေတာ့ဘူး   ""ဆိုျပီး
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဆိုတဲ့  သီခ ်င္း  ကိုဟစ္ျပီးေတာ့သာဆိုလိုက္ ခ ်င္ေတာ့တယ္... ။။။

အမွတ္တရ ကို ျပန္တမ္းတ မိတာေတာင္ မြန္းမြန္းၾကပ္ၾကပ္ နဲ႕ တမ္းတခဲ့ရတဲ့ က ်မပါေလ ...။

မနက္ဘက္ တမနက္ေတာ႕ ေခမရဌ္ ကို သြားစားမယ္လို႕ စိတ္ကူး ခဲ့ေပမဲ့ ..အခ ်ိန္မေပးနိုင္မႈ႕
လမ္းမသင့္မႈ႕ ေတြေၾကာင့္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး.. သြားမယ္လို႕ စိတ္ကူးေပမဲ့လည္း ကားေပၚမွာတင္
လမ္းပိတ္ေနတာနဲ႕တင္ သြားခ ်င္တာကတေနရာ ေရာက္သြားတာကတေနရာ လည္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ...။

က ်မျပန္လာတဲ့ တေခါက္မွာ  အထက္တန္းတုန္းက သူငယ္ခ ်င္းတခ ်ိဳ႕တေလနဲ႕ျပန္ဆံုတယ္..
အိမ္နီးျခင္း သူငယ္ခ ်င္းတခ ်ိဳ႕တေလနဲ႕ ဆံုတယ္..
က ်မရဲ႕ စာေပ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ ်င္းေတြနဲ႕ ဆံုတယ္..
ဒါေပမဲ့ က ်မ ေက ်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ ်င္းေတြနဲ႕ ျပန္ကို မဆံုဘူး.. ။
သူတို႕လည္း တေယာက္တေနရာစီ ကေန က ်မလိုဘဲ သတိရမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္  ။
အရင္လိုေတာ့ အားလံုးဆံုဖို႕ ဆိုတာ မျဖစ္နို္င္ေတာ့ေပမဲ့ ..အရင္ကအမွတ္တရ ေတြထဲမွာေတာ့
အားလံုးပါ ပါတယ္ ..။က ်မရဲ႕ အမွတ္ရျခင္း ညေနခင္းေလးတခုကေတာ့ လြမ္းဆြတ္စရာလည္း
ေကာင္းခဲ့သလို ...အကင္နံေတြ မီးခိုးနံေတြနဲ႕လည္း သင္းပ ်ံခဲ႕ပါတယ္ ။သတိရျခင္းေတြနဲ႕
ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ညေနခင္းေလးမွာ.. ကားပိတ္ျခင္းနဲ႕လည္း စိတ္မရွည္ တဲ့ သူေတြကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္ ။
အဲဒီညေနခင္းေလးက ေတာ့ အေရာင္စံုေအာင္ ျခယ္မႈန္းထားတဲ့ ပန္းခ ်ီကားတ ခ ်ပ္လုိပါဘဲ ။
ေနာက္ထပ္လည္းအဲလို ညေနခင္းေလးေတြ ဆံု ခ ်င္ပါေသးတယ္ ......။။


ပစ္ပစ္
Am 3:23
8.6.2015