က်မနဲ႕ေဆးရံုအေရးေပၚဌာန

မၾကာေသးခင္အခ်ိ္န္က က်မ ခရီးတခုထြက္ျဖစ္ပါတယ္ ။ခရီးထြက္ရာကေန ျပန္လာတဲ့ က်မ
ခရီးပန္းတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ေရာ   ..ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ေရာ ထင္ပါရဲ႕  ဖ်ားပါေတာ့သည္ ။
အိပ္ယာကနိုးနိုးျခင္း  ေခါင္းေတာင္ မထူနိုင္ေအာင္ ကိုက္ေနျပီး တကိုယ္လံုးလည္း မလႈပ္နိုင္ေအာင္
ျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲ တုတ္ေကြးျဖစ္ျပီလို႕ဘဲထင္လိုက္တာပါ ။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့အိမ္မွာလည္း က်မတေယာက္ထဲ ။အဲတာနဲ႕ ေဆးတလံုးေလာက္ေသာက္ၾကည့္ျပီး သက္သာမလားလို႕ ခဏေနၾကည့္
ပါေသးတယ္ ။ေဆးေသာက္လိုက္တဲ့ခဏေတာ့ေခြ်းေတြ ထြက္လာေပမဲ့  လူက ေအးစက္စက္လို ခံစားလာရတယ္ ။အထူးသျဖင့္ မ်က္စိထဲတျဖည္းျဖည္းထဲ ျပာလာတာပါ ။က်မသိလိုက္ျပီ ။ေဆးခန္း
သြားျပမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ အိပ္ယာကေတာင္မထနိုင္ဘူးျဖစ္ေနတဲ့ သူကတေယာက္ထဲေဆးခန္းသြားဖို႕ ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ကိုမျဖစ္နိုင္တာ ။အဲတာနဲ႕ အေဒၚအိမ္ကို ဖုန္းဆက္ျပီး  က်မဖ်ားေနတယ္  ေဆးခန္းျပမွ
ျဖစ္မယ္ အိမ္ကိုလာခဲ့ပါ က်မ တေယာက္ထဲမသြားနိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာရပါတယ္ ။ေနာက္ေတာ့
အလုပ္ကို ဖုန္းဆက္ရပါတယ္။က်မ ေနမေကာင္းဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေဆးခန္းသြားရမလို႕ ဒီေန႕အလုပ္မလာနိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပရပါသည္ ။

က်မအေဒၚအိမ္ကိုေရာက္လာေတာ့ က်မစားဖို႕  စားစရာစီစဥ္ေပးတယ္ ။ဒါေပမဲ့ က်မမစားနိုင္ဘူး ။
ေဆးခန္းေတြက လည္း  မနက္ကေန ေန႕လည္12အထိ ဖြင့္တယ္ ။ေန႕လည္ 12ကေန 3အထိ နားတယ္ ။
ေန႕လည္ 3နာရီမွ ျပန္ဖြင့္တယ္ ။အဲတာေဆးခန္းတိုင္းပါဘဲ ။က်မ ေဆးခန္းသြားဖို႕ နာရီၾကည့္ေတာ့
ေန႕လည္ 1နာရီမရွိတရွိ ေဆးခန္းေတြ ခဏနားတဲ့ အခ်ိ္န္ပါ ။အဲတာနဲ႕ေဆးခန္းဖြင့္မဲ့အခ်ိ္န္ထိေစာင့္ရပါတယ္ ။ေန႕လည္ 3နာရီထိုးေတာ့ က်မကို အေဒၚက ေဆးခန္းလိုက္ပို႕ေပးပါတယ္ ။ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ေသြးေပါင္တအားက်ေနတယ္တဲ့ ။
အေပၚေသြး 80 ေအာက္ေသြး60 ။
ဆရာဝန္ကေတာ့  ေသြးေပါင္တအားက်ေနေတာ့  အားေဆးပုလင္း ခ်ိတ္ ခိုင္းတယ္ ။တျခားဘာေရာဂါ ရွိလည္းေမးေတာ့ ေသြးအားနည္းတာေတာ့ ရွိတယ္လို႕ေျဖလိုက္ပါတယ္ ။အဲတာနဲ႕
ပုလင္းတလံုးခ်ိတ္ပါတယ္  ။ညေန5နာရီေလာက္မွ ေဆးက ကုန္ပါတယ္  ။အေဒၚက
" နင္ ဒီပံုစံနဲ႕ ငါ့အိမ္ဘဲလုိက္ခဲ့ေတာ့ နင့္အိမ္မွာ နင္တေယာက္ထဲ  ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး " ဆိုျပီး
က်မကို သူ႕ အိမ္ကိုေခၚသြားပါတယ္ ။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေပၚေတာင္ မတက္နိုင္လို႕ က်မေမာင္ေလးက လာဆင္းေပြ႕ေခၚရတဲ့ အထိကို
မူးေနတာပါ ။က်မစိတ္ထဲ အိပ္ယာထဲဘဲ ေခြေနခ်င္တာ ။ ည6နာရီထိုးေတာ့ က်မ အေဒၚေနာက္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ အေဒၚအပ်ိဳ ဳ ႀကီးက အလုပ္ကေနအိမ္ျပန္လာပါတယ္...အေဒၚ
အပ်ိဳ ႀကီးကက်မကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ နင္ဒီပံုစံနဲ႕ မရဘူးေနာ္..ေဆးရံု သြားမလား ေမးပါတယ္..ေဆးရံုကေဆးနဲ႕ အျပင္ေဆးခန္းက ေဆး ကမတူဘူး ။ေဆးရံုကေပးတဲ့ေဆး ပိုေကာင္းတယ္ ..ေဆးရံု အေရးေပၚသြားျပမလားေမးပါတယ္။။

က်မလည္း ေျပာရရင္ ေဆးရံုကိုေၾကာက္တာလည္းပါသလို... ေဆးေသာက္ရင္ သက္သာနိုင္တာကို
ေဆးရံုမွာ ေနေနရမွာကို ေၾကာက္တာလည္း ပါတာေပါ့ .။မသြားဘူးဆိုျပီး ျငင္းထားတာ .
ေဆးခန္းကေပးလိုက္တဲ့ေဆး မေသာက္ခင္ အစာတခုခုစားလိုက္ဆိုျပီး က်မအေဒၚ ကဆန္ျပဳ တ္
 ျပဳ တ္ေပးတယ္ ။ အသီးစားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ အသီးခြဲေပးတယ္...က်မစိတ္ထဲ အသီးဘဲစားခ်င္ေနတာ
အသီးယူစားျပီးေဆး ေသာက္တယ္..စိတ္ထဲ မူးေနတာနဲ႕ အိပ္ယာထဲဘဲ ေခြေနမိတာ ။

စားပီးဘယ္ေလာက္မွမၾကာဘူး ။ရင္ထဲပ်ိဳ ႕တက္လာတဲ့ခံစားခ်က္နဲ႕ အတူ စားထားသမွွ် အကုန္အန္ထြက္
ေတာ့တာပါဘဲ ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်မအေဒၚရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အတိုင္း 慈濟醫院 ( Tzu Chi General Hospital) ရဲ႕ အေရးေပၚဌာနကို ည 9နာရီမွာ ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္ ။

ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္တာလည္း ဘယ္လိုစျဖစ္တာလည္း မတည့္တဲ့ေဆးဘာေဆးရွိလည္း
တရစပ္ေမးပါတယ္.. လူကိုလည္း ေဖာက္လိုက္တဲ့ ေသြး ... နိုင္ငံျခားခရီးျပန္လာတာ နွစ္ရက္ဘဲ
ရွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ ..ဆရာဝန္ေတြက ေခတ္စာ းေနတဲ့ ေနာက္ဆံုးေပၚ တုတ္ေကြး ေရာဂါျဖစ္ေနမွာကို
သံသယရွိေနၾကတာပါ ။ လာၾကည့္တဲ့ ဆရာဝန္က က်မကို ေမးတယ္..ဘာေရာဂါလည္းတဲ့  က်မလည္း သူ႕ကိုျပန္ေမးတယ္..က်မရဲ႕ အခုအေျခအေနက ဘာျဖစ္ေနတာလည္းလို႕ ..
က်မ ေခါင္းေတာင္မထူနိုင္ေလာက္ေအာင္ မူးတယ္..တကိုယ္လံုးကိုက္ေနတယ္ ..အန္ခ်င္တယ္ ..
အဖ်ားရွိေနတယ္.. အဲတာဘာျဖစ္ေနတာလည္း တုတ္ေကြးျဖစ္တာလား  တျခားေရာဂါ လားလို႕ေမးေတာ့
ေဆးစစ္ထားတဲ့ အေျဖေတြရမွ ဘာဆိုတာေျပာနိုင္မယ္တဲ့ ..က်မလည္းသူ႕ကိုျပန္ေျပာတယ္...
ဆရာဝန္ေတြေတာင္ ေဆးစစ္ထားတဲ့ အေျဖရမွ သိနိုင္မယ္ဆိုရင္ က်မက ဆရာဝန္မဟုတ္ဘူး ။
အခုဘာျဖစ္ေနလည္း က်မဘယ္လိုေျပာနုိင္မွာလည္းလို႕ ။က်မခံစားေနရတာေတြကိုဘဲေျပာျပတတ္မွာေပါ့
ဘာေရာဂါဆိုတာေတာ့ က်မဘယ္လိုသိမလည္းလို႕  ။

ေဝဒနာ ခံစားေနရပါတယ္ဆိုမွ ဘာျဖစ္ေနလည္း လို႕လာေမးတဲ့သူကိုဘယ္လိုတံု႕ျပန္ရမလည္း ။
ဆရာဝန္တေယာက္အေနနဲ႕ လူနာအေျခအေနကို သံုးသပ္နိုင္ရမွာေပါ့ ။သူက ဘာျဖစ္တာလည္း
လို႕ ေမးေနတာဘယ္လိုေျဖရမလည္း  ဘာျဖစ္မွန္းသိရေအာင္ က်မကဆရာဝန္မွ မဟုတ္တာေလ။
အဲဒီဆရာဝန္ကို အထင္ေသးေစာ္ကားလိုစိတ္နဲ႕ ဒီလိုေရးတာမဟုတ္ပါဘူး...
က်မကလူနာတေယာက္အေနနဲ႕ ေဝဒနာခံစားေနရခ်ိန္ ခံစားခ်က္ကိုေရးလိုက္တာပါ ။

ေဆးရံု ေရာက္ျပီး တနာရီနီးပါးေလာက္မွာ က်မကို စစ္ထားသမွ် ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖ ေတြ
ခ်က္ျခင္းထြက္လာပါတယ္ ။ က်မကို စစ္ထားသမွ် စာရြက္ေတြကို ကိုင္ျပီးေနာက္ထပ္ဆရာဝန္တေယာက္
ထပ္ေရာက္လာပါတယ္  ။ဒီတခါလာတဲ့ ဆရာဝန္ကေတာ့ ခပ္ထက္ထက္ ပံုစံ ။ ကိုင္လာတဲ့ စာရြက္ေတြကို
ဘာေရာဂါစစ္ထားတယ္..အိုေကတယ္..ဘာအတြက္စစ္ထားတယ္..အိုေကတယ္ဆိုျပီး
တရြက္ျပီးတရြက္ ဖတ္ျပျပီး...က်မကိုေခ်ာင္းဆိုးလားလို႕ ေမးတယ္...က်မ အဲဒီအခ်ိ္န္တုန္းက ေခ်ာင္း
သိပ္မဆိုးပါဘူး  ကိုယ္ပူေခါင္းမူးေနတာ တကုိယ္လံုးကိုက္ေနတာဘဲ ခံစားေနရတာ ..ေခ်ာင္းမဆိုး
ဘူးလို႕ျပန္ေျဖေတာ့ ..ဆရာဝန္က "နင္အဆုတ္ေရာင္ေနတယ္..ဓါတ္မွန္ ထဲမွာ ညာဘက္ အဆုတ္ေအာက္ပိုင္းမွာ
  အျဖဴ ေရာင္အကြက္လုိက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္ ။အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ နမိုးနီးယား လို႕ ေခၚတယ္။
ေနာက္ျပီး  နင့္ေသြးထဲမွာ ေသြးျဖဴ ဥသိပ္မ်ားေနတယ္... ေသြးျဖဴ ဥအေရအတြက္က25000 ေတာင္ေက်ာ္ေနတယ္......ေသြးေပါင္ အရမ္းက်ေနတယ္ ။
အေပၚေသြး 70 ေအာက္ေသြး55 ဘဲရွိတယ္ ။အဲဒီအတြက္ေဆးရံု တက္ရမယ္ ေဆးရံုတက္ဖို႕စာရြက္စာတန္းေတြ ျဖည့္ပါ " ဆိုျပီး က်မကိုေျပာလည္းေျပာ
ေဘးကနပ္စ္မကိုလည္းေဆးေျပာင္းမယ္ဆိုျပီး ေျပာျပီး ထြက္သြားပါတယ္။

အေရးေပၚဌာနက ဆရာဝန္ဆုိတာ အခုဆရာဝန္လို ျဖစ္ေနရမယ္ ။တခုခုဆို တိတိက်က် ေျပာနိုင္
ဆံုးျဖတ္နိုင္ရမယ္ ။သူတို႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း လိုက္လုပ္ရမွာ ။လူနာကိုဘာျဖစ္ေနတာလည္းလို႕
ျပန္ေမးတဲ့ဆရာဝန္ကက်မအျမင္ေပါ့ေလ... အေရးေပၚဌာနနဲ႕ မအပ္စပ္လွပါဘူး ။က်မလို ရိုးရိုးဖ်ားနာလို႕ေရာက္လာတဲ့သူက ကိစၥမရွိလွေပမဲ့ တကယ္ကို  အသက္လုရမဲ့ ေရာဂါအေျခအေနနဲ႕ေရာက္လာတဲ့သူအတြက္က
တခုခုဆို ဘာလုပ္ေပးရမယ္ဆိုျပီး ခ်က္ျခင္းဆံုးျဖတ္ေပးတဲ့ ဆရာဝန္သာ အေကာင္းဆံုးပါ ။

ေနာက္ေတာ့ နပ္စ္မက သြင္းထားတဲ့ေဆးပိုက္ေတြခ်က္ျခင္းျဖဳတ္ျပီး ေနာက္ထပ္ေဆးအသစ္
သြင္းပါတယ္ ။အဝါေရာင္ပုလင္းအပုေလးေတြ သံုးပုလင္း ယူလာျပီး တပုလင္း ျပီး တပုလင္း
ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေဆးပိုက္ထဲကို ထည့္သြားပါတယ္ ။ေနာက္ျပီး လက္မွာတပ္ထားတဲ့ အပ္ကေနလည္း
ထိုးေဆးပုလင္းေတြ ေဖာက္ျပီး ေလးမ်ိဳးေလာက္ရွိမယ္ ..ထိုးေပးသြားပါတယ္။

ေဆးေတြအကုန္ေျပာင္းသြင္းျပီးသြားတဲ့ အခ်ိ္န္မွာ က်မကိုလည္း အေရးေပၚဌာနရဲ႕ တျခားခုတင္ ေနရာကို ေျပာင္းေပးပါတယ္ ။A03 ဆိုတဲ့ ခုတင္ေနရာပါ ။
ကဲ....က်မရဲ႕ ေဆးရံု တက္ရတဲ့ ခရီးကာလ ေလးစပါျပီ ။နိုင္ငံျခားေရာက္ျပီး 7နွစ္အတြင္း
ပထမဆံုးအေတြ႕ အႀကံဳ သစ္တခုပါဘဲ ။အထိတ္တလန္႕နဲ႕ ေဆးရံု ခုတင္ေပၚလဲေလ်ာင္းေနခဲ့ရတဲ့ည  ...
ေဆးထိုးပိုက္တန္းလန္းနဲ႕ သူမ်ားနိုင္ငံ သူမ်ား ဘာသာစကား ေတြရဲ႕ အလည္မွာ ေဝဒနာသည္ အျဖစ္
ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ည..ေဆးရံု အေရးေပၚဌာနဆိုတဲ့ အတိုင္း ေဝဒနာေပါင္းစံုနဲ႕ ေရာက္လာတဲ့လူနာ
ေတြရဲ႕  ညည္းညဴ သံေတြ ၾကားထဲမွာ အားငယ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕  တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္က်ခဲ့ရတဲ့ ည ...
က်မအတြက္ဘဝရဲ႕ အမွတ္တရ အျဖစ္တခုပါဘဲ  ။

ပစ္ပစ္
Am  3:00
20.3.2015