က်မရဲ႕ခံစားမႈ႕သံစဥ္....

က်မကိုဒီဘေလာ့ေလးျဖစ္ေအာင္စျပီးကူညီေပးခဲ့တဲ့သူကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက
CAS လို႕ေခၚၾကတဲ့...ေနညွိ..ဆိုတဲ့ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းပါ...ေခ်ာ့ကလက္ဆိုတဲ့ social-site တခုကေန
သူနဲ႕ခင္ခဲ့ပါတယ္....ေနာက္ေတာ့သူကက်မကဗ်ာေတြဝါသနာပါတယ္ဆိုတာသိလို႕..သူ႕ရဲ႕Bloglink ေလး
ေပးခဲ့ပါတယ္....အဲလိုလုပ္ခ်င္တယ္..ကူညီေပးပါဆိုျပီး..က်မသူ႕ကိုအကူအညီေတာင္းခဲ့ပါတယ္...
အဲအခ်ိန္တုန္းကသူကရန္ကုန္မွာပါ...ရန္ကုန္Connectionကလည္းအားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းဘဲေလ...
တက္လိုက္က်လိုက္နဲ႕..အဲလိုဆိုးဝါးလွတဲ့connection ဆိုတာႀကီးနဲ႕ရန္ျဖစ္ျပီး...က်မတို႕နွစ္ေယာက္
ခံစားမႈ႕သံစဥ္ဆိုတဲ့..ဒီဘေလာ့ေလးကို..တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကပါတယ္.. အရင္ဆံုးျပသနာတက္တာကေတာ့
template ေရြးတာပါဘဲ..က်မႀကိဳက္တဲ့တန္းပလိတ္မွန္သမွ်အဆင္မေျပပါဘူး...သူ႕ရန္ကုန္ကြန္နက္ရွင္
မေကာင္းလို႕ေဒါင္းလုပ္အဆင္မေျပတာလည္းပါ..ပါတယ္...ေနာက္ေတာ့သူေဒါင္းလုပ္..လုပ္လို႕အဆင္ေျပတဲ့
တန္းပလိတ္ကိုဘဲေရြးျပီးထားလိုက္ပါတယ္..အဲဒီတန္းပလိတ္ေလးကေတာ့...ခံစားမႈ႕သံစဥ္ရဲ႕..
ပထမဆံုးေနာက္ခံBackground အညိဳေရာင္..တန္းပလိတ္ေလးပါဘဲ...ေနာက္ေတာ့ဘေလာ့တခုမွာရွိရမဲ့
C-box ..ေနာက္တျခားလိုတာေလးေတြ..သူကူညီျပီးလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္...သူလည္းတတ္နိုင္သေလာက္
က်မကိုကူညီျပီး..သူမသိတာေတြကိုတျခားသူေတြစီေမးျပီးကူညီေပးခဲ့ပါတယ္...
အဲဒါနဲ႕ဘဲတလေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္အခ်ိန္ယူျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့..ခံစားမႈ႕သံစဥ္ ....ဆိုတာျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္....အဲဒီအတြက္...က်မဒီေနရာကေနေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါရေစ..
Cas ေရ...ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္..Thank u xoxo much ... း)

ေနာက္ထပ္က်မေျပာခ်င္တာကေတာ့..က်မရဲ႕ခံစားမႈ႕သံစဥ္..ကိုလာၾကတဲ့သူမရွိပါဘူး...
လံုးဝကိုမရွိတာပါ..အခုလည္းအမ်ားႀကီးမရွိပါဘူး...ဒါေပမဲ့အခုအေနအထားကက်မကိုခံစားမႈ႕သံစဥ္ဆိုတာနဲ႕
တြဲစပ္ျပီး...blackroze..ဆိုျပီးခင္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြရွိေနပါျပီ..အရင္ကလံုးဝကိုမရွိတာပါ...
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကက်မအရမ္းကိုအားငယ္ခဲ့ပါတယ္...သူမ်ားဘေလာ့ေတြသြားၾကည့္ရင္ C-box ထဲမွာ
နႈတ္ဆက္သြားတာေတြ..ေကာ္မက္ေလးေတြေတြ႕တဲ့အခါက်မအရမ္းအားက်ခဲ့ပါတယ္....
သူမ်ားေတြအတြက္လြယ္ကူတာေတြကက်မအတြက္အျမဲတမ္းခက္ခဲပါတယ္...အဲဒါကငယ္ငယ္ကထဲကေန
အခုထိပါဘဲ..က်မလိုခ်င္တာကိုဘယ္ေတာ့မွအလြယ္တကူရခဲ့တယ္ဆိုတာမရွိသေလာက္ပါဘဲ...
က်မစိတ္ဓါတ္မက်ဘဲအခ်ိန္ကိုေစာင့္ခဲ့ေပမဲ့လည္း...ဒီအတိုင္းကဒီအတိုင္းပါဘဲ..က်မဘေလာ့ေလး
တိတ္ဆိတ္ေနဆဲပါဘဲ....ေနာက္ဆံုးမွာက်မတခုခုကိုဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္...က်မအေဖက်မကိုငယ္ငယ္တုန္းက
ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္...သမီး..အရာတခုကိုမရနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္အဲဒါကိုစြန္႕လႊတ္လိုက္ဖို႕ဝန္မေလးရဘူး...
ဆိုတဲ့စကားပါ..အဲစကားအတိုင္း...ရယူဖို႕မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႕သတ္မွတ္ျပီး...
စြန္႕လႊတ္လိုက္ဖို႕ႀကိဳးစားလိုက္ပါတယ္....က်မတေန႕cas နဲ႕အြန္လိုင္းမွာေတြ႕ေတာ့ေျပာျပလိုက္ပါတယ္..
က်မဒီဘေလာ့လုပ္ထားတဲ့..blackroze.flower..ဆိုတဲ့အေကာင့္ကိုဘန္းလိုက္ေတာ့မယ္ဆိုျပီးေတာ့ပါ..
သူကမလုပ္ပါနဲ႕လို႕တားပါတယ္..လုပ္ျပီးတဲ့အရာတခုကိုမဖ်က္ဆီးဘဲ..ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ပါ..က်မအဲအခ်ိန္မွာ
ေတာ္ေတာ္လည္းစိတ္ပ်က္..အားငယ္ေနမိတာပါ...

ေနာက္ေတာ့က်မစဥ္းစားမိပါတယ္...က်မဘာအတြက္ဒီဘေလာ့လုပ္ျဖစ္တာလဲဆိုတာကိုေတြးမိပါတယ္..
က်မရင္ထဲမွာခံစားမိတာေတြကိုက်မဖြင့္ဟခ်င္လို႕စာမ်က္နွာတစ္ခုတည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ..
က်မအလုပ္မွာမြန္းၾကပ္လာတဲ့အခါ...မိသားစုကိစၥေတြနဲ႕စိတ္ညစ္လာတဲ့အခါ..
က်မအတြက္ခံစားမိတာေတြကိုရင္ဖြင့္လို႕ရတဲ့..ေနရာေလးတခုလိုခ်င္မိတာပါ...
ေျပာရရင္ေတာ့ခံစားမႈ႕သံစဥ္ဆိုတာ..က်မဘဝရဲ႕ပံုရိပ္ေတြကိုသိမ္းထားေပးတဲ့ေနရာေလးတခုလို႕
ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္..ဒီဘေလာ့ေလးထဲမွာ..က်မဘဝထဲကတခ်ိဳ႕ေသာသူေတြကိုရည္ရြယ္ျပီး..
ေရးထားတဲ့ကဗ်ာေတြရွိတယ္..က်မသတိရမိတဲ့ငယ္ငယ္ကေနခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေလးကိုရည္ရြယ္ျပီး
ေရးထားတာရွိတယ္..က်မစိတ္ထဲခံစားမိတာေလးေတြ...က်မေတြးမိတာေလးေတြ..က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြ
အမ်ားႀကီးပါ...ဒီအထဲမွာက်မသိမ္းထားပါတယ္..က်မဘေလာ့သာေရးေနတာပါ..တကယ္ေတာ့တန္ဖိုး
ရွိတဲ့စာေတြကိုဖန္တီးျပီးေရးေနမိတာမဟုတ္ပါဘူး....က်မရိုးသားစြာဝန္ခံပါရေစ...
က်မရဲ႕ခံစားမႈ႕သံစဥ္ထဲမွာ....က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကလြဲလို႕တန္ဖိုးရွိတာေတြမရွိပါဘူး....
က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေလးေတြကိုဘဲလာဖတ္ေပးၾကတဲ့..က်မခင္မင္ရတဲ့မိတ္ေဆြေတြ..သူငယ္ခ်င္းေတြ
အကိုေတြအမေတြ..အားလံုးကို..ေက်းဇူးပါလို႕.....။။။။

က်မရဲ႕ဘေလာ့ေလးကိုပထမဦးဆံုးလာတဲ့သူကေတာ့...မႀကီးေခ်ာပါ....
က်မဘေလာ့ကိုdeleteလိုက္ဖို႕စဥ္းစားေနတုန္းမွာဘဲ...ကိုဏီကခင္တတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့
နႈတ္ဆက္စကားေလးနဲ႕ေရာက္လာခဲ့တဲ့..အကိုဏီလင္းညိဳ..ကိုဗညား...အမမိုးေငြ႕..
ေနာက္ေတာ့အားလံုးကမမကြန္လို႕ေခၚၾကတဲ့..အမခင္ဦးေမ.............။။။

က်မအလုပ္ကျပန္လို႕ဘေလာ့ေလးထဲဝင္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ..က်မရဲ႕C-boxေလးထဲမွာ..
နႈတ္ဆက္စကားေလးေတြေတြ႕လုိက္ရေတာ့...ေပ်ာ္သြားတဲ့အေပ်ာ္ဟာမ်က္ရည္က်မိတဲ့အထိပါဘဲ...
ေနာက္ေတာ့က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုေရးရင္းနဲ႕က်မစီကိုလာလည္ၾကတဲ့သူေတြရွိလာပါတယ္..
က်မဘေလာ့ေလးစီကိုလာလည္ၾကဖူးတဲ့သူအားလံုးကိုက်မေက်းဇူးတင္ပါတယ္.....
(ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုျပီးနာမည္တပ္ျပီးတေယာက္ခ်င္းမေျပာေတာ့ဘူးေနာ္...)
အားလံုးကို XOXO THANK U ပါ

ေနာက္ထပ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့..က်မကိုဘေလာ့နဲ႕ပတ္သက္ျပီးက်မမသိတာေတြကို..သင္ေပးခဲ့တဲ့
စိုးဧျပီရယ္မြန္..သီခ်င္းဆိုက္ရဲ႕ပိုင္ရွင္ကိုစိုးပါဘဲ...က်မမသိတာေတြကိုသူအမ်ားႀကီးေျပာျပသင္ေပးခဲ့ပါတယ္...
က်မအစကတန္းပလိတ္ေတာင္ကိုယ့္ဘာသာမေျပာင္းတတ္ပါဘူး...သူသင္ေပးလို႕သာေျပာင္းတတ္သြား
တာပါ...က်မကလည္းေတာ္ေတာ္ဒံုးေဝးပါတယ္..တခါတေလ..Left-clickနွိပ္ရမွာလား..
right-clickနွိပ္ရမွာလား..မသိပါဘူး...အဲလိုျဖစ္ပါမ်ားေတာ့...leftclick ဆိုရင္..လက္ညိႈး..rightclickဆိုရင္
လက္ခလယ္လို႕သတ္မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္..leftclickႏွိပ္ရမဲ့ဟာဆို..လက္ညိႈးကိုနွိပ္ေနာ္...
rightclickဆိုရင္လက္ခလယ္ကိုနွိပ္ေနာ္အမ..ဆိုျပီးသူအျမဲေျပာေလ့ရွိပါတယ္..
က်မဒီေနရာကေနေျပာလိုက္ပါရေစ...က်မ...ေက်းဇူး....အရမ္းတင္ပါတယ္ကိုစိုး....၊။။



က်မရဲ႕ခံစားမႈ႕သံစဥ္ကို...က်မဘယ္အခ်ိန္ထိေရးျဖစ္ေနမလဲက်မမသိပါဘူး...
လူဆိုတာကအခ်ိန္နွင့္အမွ်ေျပာင္းလဲသြားတတ္ၾကပါတယ္...ဘဝအေနအထားေတြလည္း
တသတ္မတ္တည္းမဟုတ္ဘဲနိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႕...ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါတယ္..
က်မကေတာ့က်မဘဝထဲကခံစားခ်က္ေတြကိုက်မအခ်ိန္ေပးနိုင္သေလာက္အေနအထားအထိ
ေရးျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါတယ္..က်မဒီဘေလာ့ေလးကိုဆက္မေရးျဖစ္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း
တခ်ိန္ကက်မေရးခဲ့ဖူးတဲ့က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေလးေတြ..က်မရဲ႕ကဗ်ာေလးေတြ...က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ
အားလံုးကိုက်မေမ့မသြားပါဘူး...အျမဲတမ္းရင္ထဲမွာအမွတ္တရရွိေနမွာပါ....
က်မအရင္ကေရးခဲ့ဖူးပါတယ္...တေန႕ေသာအိမ္ျပန္ခ်ိန္ဆိုတာေလး..
အဲအထဲကအတိုင္းပါဘဲ..က်မကိုနႈတ္ဆက္ျပီးအိမ္ျပန္သြားၾကတဲ့သူေတြ...
မနႈတ္ဆက္ဘဲအိမ္ျပန္သြားၾကတဲ့သူေတြ...က်မနဲ႕ခင္ခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြအားလံုးကို
ခံစားခ်က္ေလးေတြနဲ႕အတူတူသိမ္းထားမွာပါ.......

တကယ္ေတာ့ခံစားမႈ႕သံစဥ္ဆိုတာ...က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုဘဲက်မေရးေနမိတဲ့
ေနရာေလးတခုပါ..က်မရဲ႕ရင္ဖြင့္ရာေနရာေလးပါ...အျပင္မွာတကယ္လက္ေတြ႕မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့
ကိစၥေတြ..က်မဖြင့္ဟေပါက္ကြဲခြင့္မရွိတဲ့အလုပ္မွာျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ေဒါသေတြ..က်မရဲ႕ရင္ခုန္သံေတြ...
က်မရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ...က်မနာက်င္ခံစားခဲ့ဖူးတာေတြ..က်မရဲ႕ရင္ထဲကေနဖန္တီးလိုက္တဲ့
ကဗ်ာေလးေတြ......အားလံုးဟာက်မနွလံုးသားရဲ႕အစိတ္အပိုင္းေလးေတြပါ....။။။
ေနာက္ထပ္လည္းခံစားခ်က္ပါတဲ့ကဗ်ာေတြ..စာေတြအမ်ားႀကီးေရးခ်င္ပါေသးတယ္ေလ...။။။

Blackroze ....(26.6.2011---- AM4:20)