23 December 2012

2012 ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္ျခင္း...

Posted by blackroze at Sunday, December 23, 2012 20 comments
(ေရးတာနည္းနည္းမ်ားရွည္သြားလားမသိဘူး..ေအာက္မွာ tag ထားတဲ့နာမည္အထိေတာ့ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္..  :P  )

နွစ္တစ္ႏွစ္ေတာ့ကုန္ဆံုးေတာ့မွာပါ...
မၾကာခင္ ရက္ပိုင္းအေတာအတြင္းမွာ 2012  ဆိုတာကို လက္ျပနႈတ္ဆက္ျပီး   2013 ကိုႀကိဳဆိုရေတာ့မွာပါ
က်မတို႕လူသားေတြအတြက္  2012  ဆိုတာက ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လွည့္လာေတာ့မွာ  မဟုတ္ပါဘူး..
ဒီေတာ့ ဒီတနွစ္အတြင္း မွာ  က်မတို႕ေတြ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ၾကလည္း
ဘယ္လိုအေနအထားေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကလည္း
ဘာေတြ ေအာင္ျမင္ခဲ့လည္း
ဘာေတြဆံုးရံႈးသြားခဲ့လည္း
တခ်က္ေလာက္ေလး  ျပန္လွည့္ၾကည့္ရေအာင္လား...

က်မျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့  2012  ကေတာ့ တကယ္ကိုရသေပါင္းစံုနဲ႕ပါဘဲ...ေပ်ာ္ရတာေတြလည္း
ရွိသလို ငိုရတာေတြလည္းမ်ားခဲ့ပါရဲ႕..အေပ်ာ္ျဖစ္ျဖစ္  အငိုျဖစ္ျဖစ္  ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အရာေတြအားလံုး
ကေတာ့  2012ထဲမွာဘဲ က်မထားခဲ့လိုက္ပါျပီ...

က်မဒီနွစ္ထဲမွာ   လိုခ်င္မိတဲ့ပစၥည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္...
ဒါေပမဲ့  က်မတခုမွ မဝယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး...
ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္လဲဆိုရင္  က်မသူငယ္ခ်င္း 21 ရက္ေန႔မွာ မဂၤလာေဆာင္မွာ..သူ႕မဂၤလာေဆာင္ဝတ္ဖို႕အတြက္ဆိုျပီး   ဝတ္စံုတစံုဝယ္ဖို႕ စိတ္ကူးထားတာ
ၾကာလွျပီ..တကယ္တမ္းက်မ  မဝယ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး.. အဲလိုဘဲ ဝယ္မယ္ဆိုျပီး  ရည္ရြယ္ထားသမွ်
က်မဘာမွမဝယ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...

က်မဒီနွစ္ထဲမွာ  လိုက္ပို႕ေပးမယ္လို႕  အေမကို ကတိေပးခဲ့တဲ့  ခရီးစဥ္တခုရွိပါတယ္...
ဒါေပမဲ့  က်မကတိမတည္နိုင္ခဲ့ဘူး....

ဒီနွစ္ထဲမွာ က်မအတြက္ စိတ္ညစ္စရာေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္..
မိသားစု  အလုပ္  အခ်စ္ေရး  လူမႈ႕ေရး  ...အစစအရာရာေပါ့  ...
မိသားစုဆိုလည္း   ေတာ္ေတာ္  စိတ္ညစ္စရာ  နားပူစရာေတြ  နဲ႕ျပည့္နွက္ေနတဲ့  အခ်ိန္တစ္ခုပါဘဲ...

အခ်စ္ေရးဆိုလည္း...   အင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးး  စိတ္ေမာစရာေတြ  နဲ႕ျပည့္ေနတဲ့ကာလတစ္ခုေပါ့
အိမ္ေထာင္ေရး အတြက္ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့  အေပၚကတစ္ခုအဆင္ေျပရင္ေတာ့  ဒီတစ္ခုလည္း အလိုလို အိုေကသြားမွာပါ  (~ ^)

လူမႈ႕ေရး  ဆိုလည္း    ...ဘယ္လိုေျပာရမလည္းရွင္..နွစ္ကုန္ခါနီးလာေလ  လူေတြအေၾကာင္း
က်မပိုသိလာေလ  ဆိုသလိုပါဘဲ...
အလုပ္ထဲမွာ  က်မနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလး  ခင္တဲ့  သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရွိတယ္..က်မအလႈအတြက္ပိုက္ဆံ
ေကာက္တိုင္း သူအျမဲတမ္းထည့္ေနၾကပါ...  ေတာ္ေတာ္ေလးလည္းရင္းနွီးတယ္..  ျဖစ္ခ်င္ေတာ့  သူကနွစ္ကူး မွာ  ျမန္မာျပည္ ျပန္မယ္...က်မလည္း ျပန္ဖို႕ အစီအစဥ္တစ္ခုရွိေနတယ္..  အဲမွာစေတြ႕တာဘဲ..  အဆင္ေျပေနတဲ့  အေနအထားတစ္ခုကေန က်မ သူ႕ကိုေတာ္ေတာ္ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုပါေတာ့... လူတေယာက္ကိုယ့္အေပၚဘယ္လိုသေဘာထားလည္း
ဘယ္ေလာက္အေနအထားနဲ႕ကိုယ့္ကို  ဆက္္ဆံေနသလည္းဆိုတာ  လူတိုင္းခံစားလို႕ရတယ္..
သူဆက္ဆံတဲ့အေနအထား  သူေျပာဆိုတဲ့ အေနအထား  ဆက္ဆံၾကည့္လိုက္တာနဲ႕သိပါတယ္..
စကားပံုေလးေတာင္ ရွိပါတယ္ ..ကိုယ္ေပးသေလာက္ဘဲ  ကိုယ္ျပန္ရတယ္ဆိုတာပါ..
သူေလယာဥ္လက္မွတ္ကို  ဘယ္ေလာက္နဲ႕ဝယ္တယ္ဆိုတာေလးေတာင္  က်မကိုေပးမသိခ်င္တဲ့  လူတေယာက္ကိုက်မ ဆက္ျပီး  ရင္းနွီးစြာ    နဲ႕  စိတ္ေရာ  ကိုယ္ပါ  ဆက္ဆံေနဖို႕  မလိုေတာ့ဘူးလို႕ထင္ပါတယ္..
( က်မအထင္မွားတယ္ဆိုရင္လည္း  ေျပာခဲ့ၾကပါဦးေနာ္..)

ျမန္မာျပည္နဲ႕ေဝးရာမွာ ရပ္တည္ေနၾကရတဲ့သူေတြအတြက္  အဓိကေတာ့ အလုပ္ပါဘဲ ...
အလုပ္အဆင္ေျပလားဆိုတဲ့စကားကို  အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ  ေမးျဖစ္ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္..
က်မအတြက္ အလုပ္က ဒီနွစ္မွာ ေကာင္းတာေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္...ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိအခ်ိန္ကို
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့  က်မဒီအလုပ္ကိုေတာ္ေတာ္  စိတ္ပ်က္ေနတာအမွန္ဘဲ...
 လက္ရွိက်မတို႕ကုမၼဏီႀကီးရဲ႕ အႀကီးဆံုးအုပ္ခ်ဳပ္သူက  လံုးဝမေကာင္းဘူးရွင္...ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္း
ေတြထဲမွာ  ျမင္ဖူးၾကမွာေပါ့ ..ထိပ္ဆံုးကေန  အလုပ္သမားေတြရဲ႕အခြင့္အေရး မွန္သမွ်ကို  ဂုတ္ေသြး
စုပ္တဲ့  MD  ေတြ  ကိုျမင္ ဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္.... တႏွစ္တခါလစာတိုးတဲ့ကိစၥကအစ
ဝန္ထမ္းေတြကိုေပးေနတဲ့ အခြင့္အေရးထဲကေန  ျပန္ျဖတ္ေနတဲ့ ကိစၥ... အလုပ္မွာ လူမေလာက္ဘူးဆိုတာ
သိေနပါရဲ႕နဲ႕..ဝန္ထမ္းထပ္မတိုးေပးတဲ့ကိစၥ...က်မတို႕ ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် လုပ္ေနရတဲ့  လူေတြက
စက္ရုပ္ေတြမွမဟုတ္တာေလ... Operator တေယာက္အဖို႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့  ေဘာင္ထက္
က်မတို႕အလုပ္ဝင္စဥ္တုနး္က  လက္မွတ္ထိုးေပးထားရတဲ့ စာရြက္ေပၚက အေနအထားေတြထက္ကို
အခုက်မတို႕ေတြအမ်ားႀကီး  ပိုလုပ္ေပးေနရတယ္..အရင္းရွင္စနစ္တစ္ခု
ရဲ႕ေအာက္မွာရွင္သန္ေနရတဲ့က်မတို႕ေတြအတြက္  ဒီလိုအေနအထားေတြနဲ႕ဘဲ
 ေန႕တိုင္းရင္ဆိုင္ေနရမယ္  သိျပီးသားပါ... ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း  က်မတို႕  အလုပ္သမားေတြအဖို႕ကေတာ့   သေဘာထားျပည့္ဝတဲ့  အုပ္ခ်ဳပ္သူ ေတြနဲ႕သာေတြ႕ရပါေစလို႕
ဆုေတာင္းရံုမွ  တျခားမရွိဘူးေလ...  က်မအခုေျပာတဲ့  အခက္ခဲကို နိုင္ငံျခားမွာအလုပ္လုပ္ ရပ္တည္ေနရ
တဲ့သူတိုင္း   နားလည္ေပးလို႕ရမယ္ ထင္တယ္.. ဒါေၾကာင့္မို႕  ဒီေနရာေလးကေန  တစ္ခုေလာက္ ေျပာခ်င္ပါတယ္...နိုင္ငံျခားဆိုတိုင္း အထင္မႀကီးလိုက္ပါနဲ႕ ...
နိုင္ငံျခားဆိုတာ     တကယ္ေတာ့ သည္းခံျခင္းေတြလက္ကိုင္ထားလို႕ မာန္ခ်ထားရတဲ့ေနရာ တစ္ခုလို႕ဘဲေျပာခ်င္ပါတယ္..
က်မသူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေျပာၾကတယ္ နင္က သိပ္သေဘာမေကာင္းနဲ႕ေလတဲ့
နည္းနည္းေတာ့စြာေပးမွ အံဝင္ဂြင္က်ျဖစ္တဲ့ေနရာေတြရွိတယ္တဲ့...

 က်မဒီတနွစ္အတြင္းမွာ ပိုက္ဆံလည္းေတာ္ေတာ္ကုန္တယ္ရွင္..သြားေတြ  ညီေအာင္ ျပင္တာလည္း မနည္းဘူးေပးလိုက္ရတယ္... လူလည္းေတာ္ေတာ္ေလးအီစိမ့္ေအာင္ေဝဒနာခံစားရတယ္ဆိုပါေတာ့
သြားေတြစီအာရံုေရာက္ေနလို႕လားမသိပါဘူး...က်မဒီနွစ္ထဲ ခါတိုင္းခံစားေနၾက  ေသြးအားနည္းတာကို
ေတာင္ သိပ္မခံစားရသလိုဘဲ... မသိမသာနဲ႕  ဘဲ နွစ္တနွစ္ေတာင္ျပီးေတာ့မယ္..က်မမူးလြန္းလို႕
ေဆးရံုေဆးခန္း ေျပးျပရတာေတြ မရွိလိုက္ဘူး..မ်က္နွာျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္နဲ႕ မူးေနတဲ့ ေန႕ေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး...
ဒါေၾကာင့္ က်မအတြက္ ဒီနွစ္ေငြေၾကးအေျခအေနနဲ႕ က်န္းမာေရး အေျခအေနက သေရ က်သြားပါတယ္..

က်မအသက္တနွစ္ပိုႀကီးသြားပါျပီ .... တနွစ္ပိုအိုလာပါတယ္... က်မဘာေတြရင့္က်က္လာလည္း
ျပန္စဥ္းစားမိပါတယ္...
က်မမရင့္က်က္ေသးပါဘူး...

ဒီနွစ္ထဲမွာ က်မဒန္ေပါက္ ခဏခဏဝယ္စားျဖစ္တယ္ရွင္..အဲတာကေတာ့တကယ္မွတ္မွတ္ရရပါဘဲ
ရန္ကုန္မွာတုန္းက  က်မ ဒန္ေပါက္ မစားပါဘူးဆီေတြသိပ္မ်ားလို႕ပါ..
ဒါေၾကာင့္က်မ တခုခုစားခ်င္တယ္ေျပာရင္  ေၾကးအိုးလို႕ေျပာတာမ်ားပါတယ္...အခုဒီေရာက္တာလည္း
ၾကာေနပါျပီ... ဒီနွစ္ထဲက်မွ  ဘာလို႕ ဒန္ေပါက္ႀကိဳက္သြားလည္း မသိပါဘူး..ဒီကဒန္ေပါက္က ရန္ကုန္က
ဒန္ေပါက္လို ဆီမမ်ားလို႕လည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္..ဒါေၾကာင့္ 2012 ကို က်မဒန္ေပါက္ႀကိဳက္သြားတဲ့
နွစ္လို႕ သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္..

က်မဘာေတြ  အက်ိဳးရွိတာေတြ  လုပ္ခဲ့တာရွိလည္း  ျပန္စဥ္းစားမိပါတယ္..
က်မဘာမွမလုပ္ခဲ့ပါဘူူး...အလႈအတြက္MMYG မွာ အက္ဒမင္တေယာက္အေနနဲ႕  ပိုက္ဆံဝိုင္းေကာက္ေပးတယ္ ေျပာရေအာင္လည္း  က်မ အလႈခံေပးတဲ့  ပိုက္ဆံေလးက ေသးေသးေလးပါ
အဲတာမို႕လို႕ တျခားေသာ အက္ဒမင္ေတြ ကိုေတာင္ အားနာမိပါရဲ႕...

2012  ထဲမွာ က်မစိတ္ပါလက္ပါနဲ႕  ယံုၾကည္စြာ  လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အရာကေတာ့ ဘုရားတရားပါဘဲ
အက်ိဳးလိုလို႕  ေညာင္ေရေလာင္းရာကေန  ..စိတ္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းျခင္းတစ္ခု
ယံုၾကည္ျခင္းတစ္ခုအျဖစ္  က်မလံုးဝသေဘာေပါက္သြားတဲ့ နွစ္ပါဘဲ..
ထြက္ေပါက္မရွိသလို  ခံစားေနရတဲ့ အျဖစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား  က ယံုၾကည္မႈ႕တခုေၾကာင့္
တည္ျငိမ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္...

က်မဘဝအတြက္  ဘာေတြ လုပ္ခဲ့လည္း  က်မ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားတယ္...
ဟိုလိုလိုဒီလိုလို  ေတြက  အရမ္းမ်ားပါတယ္...က်မခ်ထားတဲ့  Plan တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္...
က်မအခ်ိန္ထပ္ေပးရဦးမွာပါ...သူမ်ားေတြလို မ်ိဳး က်မလည္းတေန႕မွာ  BYE BYE TAIWAN ဆိုျပီး
နႈတ္ဆက္မဲ့အခ်ိန္ တစ္ခုကိုလည္း က်မစဥ္းစားထားပါတယ္...

ဒီနွစ္ထဲမွာ က်မတို႕လို႕ဘေလာ့ဂါ အမည္ခံထားတဲ့ သူေတြအားလံုးနီးပါးေပါ့   ဘေလာ့ထက္
Facebook မွာ ပိုေနၾကတာမ်ားပါတယ္...  ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ ဘေလာ့မွာစာတေၾကာင္းေရးျပီးရင္
တာဝန္ယူရတယ္...Facebook က တာဝန္ယူစရာမလိုဘူး..ေျပာခ်င္သလိုေျပာလို႕ရတယ္..
ေနာက္ျပီး  ကိုေရးလိုက္တဲ့ စာတေၾကာင္း ပံုတပံုကို  တက္တဲ့ေကာမက္ကလည္းျမန္တယ္..
အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ခ်င္ရင္လည္း  Facebook က ပိုျမန္တယ္... အဓိကေတာ့  အဲတာလို႕က်မထင္တာဘဲ
ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို  အားလံုးတခါတည္းသိသြားေအာင္ လုပ္လို႕ရတယ္ေလ..
ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်မတို႕ေတြ အားလံုး ဘေလာ့မွာစာတင္ျပီးရင္ေတာင္  Facebook မွာပါ
ေၾကျငာရတဲ့အထိျဖစ္သြားတယ္.. အဲတာကေတာ့ 2012  ရဲ႕ထူးျခားခ်က္လို႕ထင္တာဘဲ
ဒါေၾကာင့္  2012  ဆိုတာ ဘေလာ့ဂါေတြ ရဲ႕ Facebook နွစ္လို႕  ေျပာပါရေစ..

တခ်ိန္မွာ က်မလည္း အခုခင္မင္ေနတဲ့  သူေတြအားလံုးကို နႈတ္ဆက္ျပီး ေပ်ာက္ကြယ္မသြားဘူးလို႕
မေျပာနိုင္ပါဘူး... ေနာက္ဆိုရင္  ပစ္ပစ္ ဆိုတာ ဘယ္သူမွေတာင္ သိၾကေတာ့မယ္မထင္ပါဘူး...
ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုအေနအထားနဲ႕ ျဖစ္ျဖစ္ပါ  က်မရဲ႕ဒီခံစားမႈ႕သံစဥ္ဆိုတာေလးနဲ႕ က်မခင္မင္ခဲ့တဲ့
လူေတြအားလံုးကို  က်မရင္ထဲမွာ  ထာဝရ သိမ္းထားမွာပါ...
 
က်မ တက္ဂ္ ပိုစ့္ မေရးတာၾကာပါျပီ... အခုဒီပိုစ့္ေလးကိုလည္း တက္ဂ္ပါရေစ..
က်မလိုဘဲ က်မခ်စ္ခင္ရတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြအားလံုး  ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႕အတူ
2012  ကိုနႈတ္ဆက္ျပီး 2013  ကိုႀကိဳဆိုၾကရေအာင္လို႕ေျပာပါရေစ...
ကဲ..အားလံုးဘဲ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကတဲ့ 2012 ကိုတခ်က္ေလာက္  ျပန္လွည့္ၾကပါစို႕လားရွင္..
2012 နဲ႕ပတ္သက္ျပီး  ေျပာခ်င္တာေလး  ေရးခ်င္တာေလးေပါ့..


 က်မဒီပိုစ့္ေလးကို
က်မရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာမားမားဒမ္ဒမ္  ..ညမေတာ္မိစံ .. ျမတ္မြန္.. လမင္း ..အီးကု ..ကိုကိုးအိမ္...သၾကားလံုး..သူႀကီး..မႀကီးေခ်ာ..မႀကီးျမေသြး..အမနတ္သမီး
ဂ်က္စ္နဲ႕ကိုလြင္ျပင္..တီတင့္.. ေမာင္ေမာင္..မိုးသက္..ကိုဏီလင္းညိဳ  ..ကိုညီလင္းသစ္...မႀကီးမိုးေငြ႕
မႀကီးခ်စ္ၾကည္ေအး...မႀကီးအလြမ္းျမိဳ႕ေလး.. အထြန္း (စန္းထြန္း)
အိန္ဂ်ယ္...ရင္ဆူး..ကိုလတ္..မွ်စ္..မမကြန္.. ေမာင္ဘုန္း..ကိုမင္းဧရာ..မႀကီးေရႊစင္ဦး..ကိုဆိုဆီ..အလင္းသစ္
ေမာင္တလံုး.. ဘုန္းဘုန္းေတာက္..ဆရာဟန္ၾကည္  ( ဆရာကေတာ့ေပ်ာက္ေနတာၾကာလွျပီ)
...  တျခားသူေတြလည္းရွိဦးမယ္..က်မ ကဒီေလာက္တက္ဂ္လိုက္တာပါ  က်န္ခဲ့ရင္လည္း
က်မကိုခြင့္လႊတ္ပါ  ..က်မဆိုက္ဘားမွာ ေလာေလာဆယ္ Active ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြကိုဘဲ Tag လိုက္တာပါ
က်မရဲဲ႕ facebook ထဲက ေဘာ္ဒါတစ္စု  ဆိုပါေတာ့..  :P

2012 ကိုRock လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ Hiphop လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္  ေပါက္ကြဲလုိက္ၾကစမ္းပါ...
အားလံုးရဲ႕  ေပါက္ကြဲသံစဥ္ကိုဖတ္ခ်င္ပါတယ္  ....
အဆင္ေျပရင္ လက္ခုပ္သံေလးၾကားခ်င္ပါတယ္ :P



ပစ္ပစ္
AM 3:10
23.12.2012

က်မအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနတာေတာင္  ဒီပိုစ့္ကို ျပီးေအာင္ ေရးသြားတယ္ေနာ္...
အားလံုးရဲ႕ 2012  ကိုလည္း ဖတ္ခ်င္တယ္ရွင္ ...
အခုေလာေလာဆယ္  ပစ္ပစ္ကေတာ့  ပိန္ပိန္ေလး ျဖစ္ေနတယ္ရွင္..
က်မအလုပ္ကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ေနတယ္..တခါမွအခုလိုစိတ္ကုန္တာမ်ိဳးမျဖစ္မိေသးဘူး...
ဟူးးးးးးးးးးးးးး  မနက္ဖန္ေတြ ကို ရင္ဆိုင္ဖို႕ အားေမြးေနတယ္ရွင္  ..Bye Bye လို႕မနႈတ္ဆက္နိုင္ခင္အထိေပါ့



02 December 2012

ဓါတ္ပံုကေလး

Posted by blackroze at Sunday, December 02, 2012 8 comments
ေႏြကလည္းပူလိုက္တာ ......

ကားေပၚကဆင္းလိုက္လိုက္ခ်င္း ေဝ့ခနဲ တိုက္လာတဲ့ ေလပူေတြထဲမွာ
 ေႏြရဲ႕အေငြ႕ အသက္ေတြပါေနတယ္..
ေႏြရဲ႕ ရနံေတြ ပါေနတယ္... ဖုန္နံလိုလို  သစ္ရြက္ေျခာက္နံလိုလို နဲ႕  မရႈရႈိက္ရတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့  
အနံ တမ်ိဳးေလးပါေနတယ္...။။

ကားလမ္းမေဘးကေန ျခံဘက္ကိုဆင္ေျခေလ်ာ ဖဲ့ဆင္းသြားတဲ့   ေျမလမ္းကေလး...
လမ္းကေလးအဆံုးမေတာ့ ေဟာင္းႏြမ္းစျပဳေနျပီ ျဖစ္တဲ့ သံပန္းတံခါးေလး  တခ်ပ္.......။။။
 က်မ   ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း လမ္းကေလးအတိုင္း ဆင္းသြားလိုက္သည္ ...
ျခံတံခါးေရွ႕မွာ ရပ္ျပီး ျခံထဲလွမ္းၾကည့္မိတယ္... ဘာမွကိုမေျပာင္းလဲ ေသးပါလား...
ျခံထဲက သက္မဲ့အရာဝတၳဳေတြအားလံုးကေတာ့  ေဟာင္းႏြမ္းသြားတာကလြဲလို႕   ဟိုးအရင္ကလိုဘဲ
ရွိေနဆဲ ...။။

ျခံအလည္တည့္တည့္မွာ  ရွည္လေမ်ာ ပံုစံေလး ေဆာက္ထားတဲ့ တထပ္အိမ္ကေလး....
အိမ္ေခါင္းရင္းက  မန္က်ည္း ပင္ႀကီၤး  ... အိမ္ေရွ႕ ဘယ္ဘက္ျခံေထာင့္မွာ  ထင္းရံုေလး..အခုေတာ့ ထင္းရံု
မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ ... အိမ္ထဲကမလိုတဲ့ ပစၥည္းေတြ ပလက္ကုလားထိုင္အေဟာင္းေတြလာခ်
ထားတဲ့ ေနရာေလးျဖစ္လို႕ေနတယ္... အိမ္ေရွ႕ ညာဘက္ျခံေထာင့္မွာေတာ့  သံုးတဲ့သူမရွိေတာ့လို႕
သံေခ်းအထပ္ထပ္ တက္ေနတဲ့  တံုကင္ေလးး....ျခံေထာင့္က နတ္စင္ေလးးး
ေၾသာ္..အရာရာဟာ လြန္ခဲ့နွစ္ကာလေတြဆီကလိုဘဲ  တည္ရွိေနတုန္း...  ဒီသက္မဲ့အရာေတြကသာ
စကားေျပာတတ္မယ္ဆိုရင္   က်မကိုသူတို႕ ဘယ္လိုမ်ားခရီးဦးႀကိဳ ျပဳၾကမလည္းေနာ္
မလာတာၾကာျပီေနာ္ လို႕ ေျပာမလား... ဘယ္ေရာက္ျပီးဘာေတြလုပ္ေနလည္းလို႕မ်ားေမးမလား
အိမ္ထဲဝင္ေလ လို႕ဘဲေျပာမလား...  ...။။။

ျခံတံခါးကို   လက္လွ်ိဳျပီး အသာဖြင့္လိုက္တယ္.... ဟိုးအရင္ကဆို  က်မတို႕ညီအမ ဒီအိမ္ကိုလာမယ္ဆိုရင္
ကားေပၚကဆင္းလာကထဲက ""  ႀကီးႀကီးေရ.."'  ဆိုျပီး  တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ျပီး ဝင္လာေနၾက...
အခုေတာ့ က်မတေယာက္ထဲ  တံခါးေလး အသာဖြင့္လို႕ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ဘဲဝင္သြားမိတယ္...
ျခံအဝေလးကေန  အိမ္ဘက္ခ်က္ခ်င္းမေလွ်ာက္ေသးဘဲ  က်မရပ္ျပီးၾကည့္ေနမိတယ္...
တအိမ္လံုးလည္းတိတ္ဆိတ္လို႕...လူရိပ္လူေယာင္ေတာင္မေတြ႕ရဘူး...  ရင္ထဲျပည့္လွ်ံတက္လာတဲ့
သတိရျခင္းဆိုတာေတြကို  မ်ိဳသိပ္လို ႕ အိမ္ဘက္ေလွ်ာက္သြားမိတယ္.. အိမ္ေရွ႕ အုတ္ေလွကားထစ္ေလးမွာဖိနပ္ခြ်တ္လိုက္တဲ့  အခ်ိန္မွာ..အိမ္ထဲကေန  ဘယ္သူလည္းဆိုျပီးေမးသံနဲ႕
အတူ...ထြက္လာတဲ့  က်မရဲ႕ ႀကီးႀကီး.... ..က်မ  မလာျဖစ္တဲ့  ဒီနွစ္ေတြအတြင္းမွာ  ႀကီးႀကီးေတာ္ေတာ္ အိုစာသြားတယ္...  က်မကိုျမင္ေတာ့ ...
""   ဟယ္..  ပစ္ပစ္   ...သမီးဘယ္တုန္းကျပန္လာတာလည္း..ဖုန္းေလးဘာေလးႀကိဳဆက္တာမဟုတ္ဘူး..
သမီး ေမေမ ေရာေနေကာင္းလား...ပစ္ပစ္ပိန္သြားတယ္ေနာ္......""

"  ပစ္ ပစ္  ခဏျပန္လာလည္တာ.  ႀကီးႀကီး..ပိန္တာကေတာ့ သူ႕ဘာသူပိန္တာ...ေမေမလည္းေနေကာင္းပါတယ္..  ႀကီးေရာ ေနေကာင္းတယ္ဟုတ္...အဘြားေရာ မေတြ႕ပါလား...  ""
 ေျဖလည္းေျဖရင္း ေမးလည္းေမးရင္းက်မဆြဲလာတဲ့ပစၥည္းေတြကိုလည္း  စားပြဲေပၚလွမ္းတင္လိုက္သည္ ...
ဘယ္သူလာတာလည္းဆိုတဲ့  အသံနဲ႕အတူ  အခန္းထဲကေန ထြက္လာတဲ့ အဘြား.....
ႀကီးႀကီးက ..""  အေမ  ... ပစ္ပစ္လာတာေလ... အလည္ျပန္လာတာတဲ့...  "
က်မအဘြားေရွ႕မွာ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္လိုက္ေတာ့... အဘြားက သူ႕လက္ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ေလးေတြနဲ႕
က်မမ်က္နွာကို  လွမ္းစမ္းရွာတယ္...အဘြားလက္ပိန္ေျခာက္ေျခာက္ေလးေတြနဲ႕ က်မမ်က္နွာထိလိုက္တဲ့
အခ်ိန္မွာ  က်မ ငိုခ်င္လာတဲ့စိတ္ကိုမနည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားရတယ္...
ေဆးလိပ္ေသာက္လို႕  မီးေပါက္ေလးေတြ ျဖစ္ေနတဲ့  အဘြားဝတ္ထားတဲ့ ေယာဂီလံုခ်ည္ေလးက
အေပါက္ေသးေသးေလးေတြကိုပဲ သဲသဲ မဲမဲ စိုက္ၾကည့္ေနမိလိုက္သည္....။။

က်မငိုခ်င္ေနမွန္းသိလို႕ ႀကီးႀကီးက
"' သမီး...အလုပ္အဆင္ေျပတယ္မွတ္လား...ႀကီးတို႕ သမီးတို႕ကို
သတိရတယ္...မျပန္္လာတာၾကာလို႕  တခါေလာက္အလည္ေလးျပန္လာရင္ ေကာင္းမယ္လို႕ ေျပာေန
မိေသးတယ္...  အိမ္ကေတာ့သမီးျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲ ေျခာက္ကပ္သြားလိုက္တာ...ဟိုတေလာက  အိမ္ကိုဆြမ္းခံၾကြေနၾက ဘုန္းဘုန္းေတာင္ ေမးေနေသးတယ္... ကေလးေတြတေယာက္မွ လာမလည္
ၾကေတာ့ဘူးလားတဲ့... သမီး  အခ်ိန္ရရင္ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းကို ခဏသြားလိုက္ဦး  ""   ဆိုျပီး
ဟို အေၾကာင္းေလး ေျပာလိုက္ ဒီအေၾကာင္းေလးေျပာလိုက္နဲ႔  စကားလမ္းေၾကာင္းေလးလႊဲေပးရွာတယ္..။။

""  အိမ္မွာလည္း    ေျခာက္ကပ္ေနတာဘဲ...အရင္ကဆိုကေလးေတြတရံုးရံုးနဲ႕
အခုေတာ့  ႀကီးတို႕လည္း  အသက္ႀကီးျပီ ေလ... အဘြားေတာင္ ဒီနွစ္ထဲက်န္းမာေရး  သိပ္မေကာင္းေတာ့ဘူး .... ႀကီးကေတာ့   သမီးတို႕ ေမာင္နွမေတြအားလံုးကို တေခါက္ေလာက္ေတာ့
အကုန္လံုးဆံုေစခ်င္ေသးတယ္ သမီး..အဘြားရွိေနတုန္းေပါ့ သမီးရယ္  "" တဲ့

က်မဘာျပန္ေျဖရမလည္း  ..ဟုတ္ကဲ့ပါလို႕  ကတိေပးလိုက္ရမလား...ဒါမွမဟုတ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရမလား... တနိုင္ငံထဲမွာ အတူတူ
အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့  က်မတို႕ညီအမ နွစ္ေယာက္ေတာင္ တခ်ိန္တည္း အတူတူ ျပန္လာဖို႕ အဆင္မေျပနိုင္ေသးတာ..တေယာက္တေနရာစီ ျဖစ္ေနၾကတဲ့က်မတို႕မိသားစုက ေမာင္နွမေတြအားလံုး   ဘယ္လိုမ်ား   အရင္လိုတစုတေဝးတည္းဆံုမယ္ဆိုတာ  ျဖစ္နိုင္ပါေတာ့မလားေလ....
အရင္ကလိုတစုတေဝးထဲဆံုဖို႕ဆိုတာ  ေနာင္ဘယ္နွစ္ နွစ္ၾကာမွလည္း...
ဒီတသက္ေရာ  ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား...က်မ ေသခ်ာမသိဘူး...။။

ႀကီးႀကီး ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြေျဖလိုက္..တခ်ိဳ႕ေမးခြန္းေတြကိုေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္နဲ႕
စကားေျပာေနတုန္း ..ကေလးေလး တေယာက္ေနာက္ေဖးဘက္ကေန အိမ္ထဲဝင္လာတာေတြ႕တယ္...

ႀကီးႀကီးက  ..  ""  ပစ္ပစ္  သူ႕ကိုၾကည့္စမ္းတဲ့  ဘယ္သူနဲ႕တူသလည္းတဲ့  ""
က်မစိတ္ထဲ က်မအကိုလတ္ နဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးဆင္တယ္..လို႕ထင္တာနဲ႕  ကိုေက်ာ့္သားလား လို႕
ေမးေတာ့ ..ဟုတ္တယ္တဲ့...က်မႀကီးႀကီးတို႕ကိုလာနႈတ္ဆက္တုန္းကေတာ့ ဒီေကာင္ေလးက လသား
သာသာေလာက္ဘဲရွိဦးမယ္ထင္တယ္...ခုေတာ့ သူငယ္တန္းစာေမးပြဲေတာင္ ေျဖထားတယ္တဲ့ေလ..
က်မတူေလးက  က်မကိုျမင္ေတာ့  ရွက္အမ္းအမ္းနဲ႕ၾကည့္ေနတယ္...
ႀကီးႀကီးကပဲ...  ""  ဖိုးသား...ဒါ သားအန္တီေလး ပစ္ပစ္  ..သားကိုဓါတ္ပံုေတြျပဖူးတယ္ေလ.. သားသိတယ္ဟုတ္... အခုအန္တီေလးက  ခဏျပန္လာလည္တာ ...သားငယ္ငယ္ေလးတုန္းကထဲက
အန္တီေလးက အေဝးႀကီးမွာ  အလုပ္သြားလုပ္ေနတာ... ''  ဆိုေတာ့  ေကာင္ေလးက က်မကို အိုးတိုးအန္းတန္းနဲ႕ လွမ္းရယ္ျပတယ္...ရယ္လုိက္မွ သူ႕အေဖ နဲ႕ပိုတူသြားတယ္..တပံုစံထဲဘဲ
က်မ ..အစ္ကို လတ္ကို သတိရလိုက္တာေလ...က်မအကိုလတ္အေၾကာင္းေမးေတာ့  တလတခါေလာက္ေတာ့အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တယ္တဲ့  ..
ကေလးအတြက္ ပိုက္ဆံေတာ့ ပို႕ေပးပါတယ္တဲ့...  ။။

အကိုလတ္အေၾကာင္းသိေတာ့  ...အကိုလတ္ရဲ႕ သားကိုျမင္ေတာ့ 
အိမ္ေထာင္ေရးကံမေကာင္းရွာတဲ့အကိုလတ္ကို သနားမိပါရဲ႕..သူလည္းတေယာက္တည္း  အေဝးမွာ..
ဘယ္လိုမ်ားရုန္းကန္ေနမလည္း  က်မလည္းမသိဘူး...အခုဆိုက်မတို႕ေမာင္နွမေတြ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မေတြ႕ျဖစ္ၾကတာ    နွစ္နဲ႕ေတာင္ခ်ီျပီးၾကာေပါ့ေလ ..။

အရင္ကဆို က်မတို႕ဝမ္းကြဲေမာင္နွမေတြ အားလံုးေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို  ဒီအိမ္မွာလာဆံုေနၾက...
အဘြားကေမြးထားတဲ့  သားသမီးေတြထဲမွာ  ႀကီးႀကီးတေယာက္ဘဲအပ်ိဳႀကီးလုပ္ျပီး..အဘြားနဲ႕အတူတူေနတာ...

က်န္တဲ့ သားသမီးေတြအားလံုးက ( က်မအေမအပါအဝင္ေပါ့ )တေယာက္တေနရာတေယာက္တျမိဳ႕စီ..
 ေက်ာင္းပိတ္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့  အကုန္လံုးေသာ ေျမးေတြက အဘြားအိမ္မွာလာစုေနၾက..
 အားလံုးနွစ္တိုင္းဆံုေနၾက...ေက်ာင္းပိတ္ကထဲက  ေက်ာင္းျပန္မဖြင့္မခ်င္းဆိုပါေတာ့..
ေက်ာင္းဖြင့္ခါနီးၾကမွပဲ...အသီးသီးကိုယ့္အိမ္     ကိုယ္အိမ္ျပန္ၾကတာေလ...

 က်မတို႕ေတြေက်ာင္းပိတ္ရက္   အဘြားအိမ္လာေနၾကျပီဆိုရင္  
ေက်ာင္းဆရာမျဖစ္တဲ့ ႀကီးႀကီး က  ကေလးေတြအကုန္လံုးကို ဘယ္အတန္းတက္ရမလည္း..
တက္ရမဲ့အတန္းစာေတြ ႀကိဳသင္ေပးေလ့ရွိတယ္...

 ႀကီးႀကီးတို႕နဲ႕   အတူတူေနတဲ့ေျမးဆိုလို႕    ငယ္ငယ္ကထဲက အေဖေရာအေမေရာ  ဆံုးသြားလို႕
ႀကီးႀကီးကဘဲတာဝန္  ယူျပီးေခၚထားတဲ့     က်မအကိုလတ္တေယာက္ဘဲရွိတယ္....
က်မတို႕ေတြေက်ာင္းဖြင့္လို႕   အိမ္ကျပန္လာေခၚလို႕  ျပန္ၾကျပီဆိုရင္  အကိုလတ္ခမ်ာ   သနားစရာ..
ျပန္သြားတဲ့  သူေတြကို  ကားနားအထိလိုက္လိုက္ပို႕ရင္း  လက္ကေလးတျပျပနဲ႕က်န္ခဲ့ရွာတာ.....


ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ေပ်ာ္စရာႀကီး..ေမာင္နွမ အုပ္ေတာင့္ေတာ့  က်မတို႕ ကို
ဘယ္သူမွ လာအနိုင္မက်င့္ရဲၾကဘူး...က်မတို႕ အုပ္စုနဲ႕တင္  ဘာကစားနည္းဘဲ ကစားကစား  အဆင္ေျပတယ္.. တျခားကေလးေတြနဲ႕ ေရာကစားစရာကိုမလိုတာေလ... အခုေတာ့ အဲဒီအုပ္စုႀကီးလည္း
တစစီကြဲလို႕ တေနရာစီ ျပန္႕က်ဲကုန္တယ္ဆိုပါေတာ့ ....။။

ႀကီးႀကီးနဲ႕ထိုင္စကားေျပာေနရင္းနဲ႕ ..ႀကီးႀကီးက ရုတ္တရက္ေမးတယ္..
"" ပစ္ပစ္ညအိပ္မယ္မွတ္လား..  တညအိပ္ျပီးမွ
မနက္က်မွ ျပန္ေလ... ႀကီးႀကီး  အခန္းထဲ အိပ္ယာျပင္လိုက္မယ္  ""တဲ့..
ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးနဲ႕ၾကည့္ေနတဲ့     ႀကီးႀကီးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြကို  မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္းး
 "" ပစ္  မအိပ္ေတာ့ဘူးႀကီးႀကီး..လုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္ႀကီး ႀကီး  ဝယ္စရာေတြလည္းအမ်ားႀကီးပဲ..
လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ေတြေရာ... ပစ္ပစ္ လိုခ်င္တာေတြေရာ..ဘာမွလည္းေသခ်ာမဝယ္ရေသးဘူး....
ေနာက္ျပီးမနက္ဖန္မွ ျပန္ရင္ ရံုးကိစၥအတြက္လည္း  ပစ္လုပ္စရာေတြမမွီမွာစိုးလို႕ ''''
စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ပဲ  ႀကီးႀကီးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကို မသိက်ိဳးကြ်ံ ျပဳလိုက္ရတယ္...
ရင္ထဲမွာေတာ့  အသံတိတ္ စကားလံုးေတြနဲ႕ ေတာင္းပန္ေနမိတယ္...   ။။

""  အင္းးေပါ့ေလ..မအားဘူးလုပ္စရာေတြရွိတယ္ဆိုေတာ့လည္း  ျပန္ေပါ့  ...ေနာက္တေခါက္လာေတာ့
ညအိပ္ေလ  ေနာ္... ""  ေတာင္းပန္သလုိလို  ေၾကကြဲသလိုလို  ေျပာလိုက္တဲ့ ႀကီးႀကီးရဲ႕  စကားလံုးေတြကို
က်မနားေထာင္ဖို႕ တကယ္ကို အင္အားမရွိခဲ့ပါဘူး...
အရင္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းဖြင့္ခါနီး အိမ္က ျပန္လာေခၚရင္  မလိုက္ခ်င္  လိုက္ခ်င္ ငိုမဲ့မဲ့ နဲ႕ျပန္လိုက္သြား
ေနၾကကေန...အခုေတာ့ ႀကီးႀကီး ကိုယ္တိုင္က တညေလာက္ေနပါလားလို႕ေခၚတာကို
က်မျငင္းေနရတဲ့အျဖစ္...ဘာလို႕မ်ားဒီေလာက္ေျပာင္းလဲစရာေတြ  ျဖစ္သြားတာပါလိမ့္...က်မကိုအလုပ္က
ေပးလိုက္တဲ့ခြင့္ရက္ 10 ရက္ဆိုတာ  အသြားတရက္အျပန္တရက္ဖယ္လိုက္ရင္ က်မကိုယ္ပိုင္သံုးစြဲခြင့္
ရွိတာက  8ရက္ထဲရယ္ပါ...က်မတေယာက္ထဲ  အေတြးေတြနဲ႕ ခ်ာလပတ္လည္ရန္ျဖစ္ေနမိတယ္...။။

ေန႕လည္ ထမင္းစားေတာ့လည္း   ႀကီးႀကီးကအရင္က က်မတို႕ကေလးေတြ တအုပ္ႀကီး  ထမင္းတဝိုင္း
ထဲေကြ်းရင္  ဆူညံလြန္းလို႕ ေအာ္ရ ေဟာက္ရတဲ့အေၾကာင္း သတိတရနဲ႕ျပန္ေျပာရွာေသးတယ္..
အခုေတာ့ထမင္းဝိုင္းမွာ က်မရယ္..ႀကီးႀကီးရယ္..အဘြားရယ္.. က်မတူကေလး ဖိုးသားရယ္...
တိတ္ဆိတ္လို႕....အဘြား ကအသက္ႀကီးလာေတာ့  သူ႕ဘာသာ စားရင္ လက္ေတြတုန္ျပီးပါးစပ္ထဲ
ေရာက္တဝက္  ဖိတ္တဝက္  ျဖစ္လြန္းလို႕   ...ႀကီးႀကီးကပဲ  သူလည္းစားရင္း အဘြား ကိုလည္းခြံရင္းနဲ႕
စားရရွာတယ္...

က်မတို႕ငယ္ငယ္ေလးတုန္းက  ညဘက္ဆို အဘြားက အသုပ္ တခုခု သုပ္ျပီး   ကေလးေတြအားလံုးကို
တေယာက္တလုတ္ ခြံေပးခဲ့တာျပန္သတိရမိတယ္..အခုလို အဘြား  အိုမင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ  က်မတို႕ေတြထဲက တေယာက္ေယာက္  အနားမွာေနျပီး  အဘြားငယ္ငယ္က  ခြံေပးခဲ့သလို မ်ိဳး
အဘြားကိုျပန္ခြံေပးသင့္တယ္လို႕ေတြးမိေပမဲ့လည္း   .....အေတြးက အေတြး အျဖစ္နဲ႕တင္ ရပ္သြားတယ္..။။

က်မကပဲ..ႀကီးႀကီး  ကို.. ""  ႀကီးႀကီး..အဘြားကိုပစ္ပစ္ ခြံေပးလိုက္မယ္..  ဆိုျပီး  ႀကီးႀကီးဆီကဇြန္းကိုယူျပီး
အဘြားကိုလွမ္းခြံေပးေတာ့ ..အဘြားက ..""  သာဓု..သာဓု...သာဓု  ...  ""  တဲ့ေလ.....
အသက္ ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႈလို႕  ပင့္သက္တခ်က္ကို လူႀကီးေတြမသိေအာင္ခ်ရင္း...မ်က္ရည္ကိုမသိမသာထိန္းရင္း  ..က်မတို႕ထမင္းဝိုင္းေလးက ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႕  ျပီးဆံုးသြားတယ္  ဆိုပါေတာ့ ....။။

ထမင္းစားျပီးေတာ့..အဘြားနဲ႕ႀကီးႀကီး ကိုက်မကန္ေတာ့တယ္။။။
အဘြားက ဆုေတြတသီတတန္းႀကီးေပးရင္းနဲ႕  မ်က္ရည္က်ေတာ့  ...
ႀကီးႀကီးက အဘြားကို...  ""  အေမ  ..မငိုနဲ႕ေလတဲ့  ..ကေလးက တခါတေလ ျပန္လာလည္တာကို
အေမငိုေတာ့  ဘယ္စိတ္ေကာင္းမလည္းတဲ့ေလ....  "" တကယ္ေတာ့ ႀကီးႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း မ်က္လံုးေတြနီရဲလို႕.....။။

 က်မ ဒီတခါေတာ့ က်လာတဲ့မ်က္ရည္ကို မထိန္းေတာ့ပဲ  အဘြားနဲ႕ႀကီးႀကီးကို ဦးခ်ကန္ေတာ့ရင္းး 
ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုမိတယ္...ႀကီးႀကီးကေတာ့ က်မကိုဆြဲထူရင္း မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးရွာတယ္...။။

က်မျပန္ခါနီးေတာ့  ႀကီးႀကီးက ဓါတ္ပံုအယ္လ္ဘမ္ေလးတခု  အခန္းထဲက ယူထုတ္လာျပီး
အထဲက ဓါတ္ပံုကေလးတပံု ထုတ္ျပတယ္... 
""  ႀကီးႀကီး  ဟိုတေလာက အိမ္ရွင္းရင္းနဲ႕  ေတြ႕တာ... အဘြား အလႈလုပ္တဲ့နွစ္မွာေလ   ..သမီးတို႕ေမာင္နွမေတြ  အားလံုးကိုစုျပီးဓါတ္ပံုရိုက္ထားတာ... အားလံုးပါတယ္...သမီးၾကည့္ၾကည့္  ..""
ဆိုျပီး  လွမ္းေပးတယ္...ဟုတ္ပါရဲ႕...ဓါတ္ပံုထဲမွာ   က်မတို႕ေမာင္နွမေတြအားလံုး တစုတေဝးႀကီး
အိုက္တင္အမ်ိဳးထုတ္လို႕  ရိုက္ထားတာ... က်မညီမဆို သူကအငယ္ဆံုးမို႕ အရပ္ပုေနလို႕
သူ႕ကိုမျမင္မွာစိုးျပီး  ေျခဖ်ားေထာက္ထားတယ္ဆိုတာေတာင္  သိသာပါရဲ႕ ...။။ေျခဖ်ားေထာက္ျပီး
ေခါင္းကို အတင္းေမာ့ထားရွာတာ....က်မ  အမအႀကီးဆံုးက အဲတုန္းကေခတ္စားတဲ့ ဆံပင္တျခမ္းေစာင္းေကနဲ႕   ပဲမ်ားေနတာ.... အကိုလတ္ကေတာ့ ေက်ာင္းစိမ္းေဘာင္းဘီေလးနဲ႕..
ေမာ္လျမိဳင္က လာတဲ့ အကိုနွစ္ေယာက္ကေတာ့ တေယာက္ပခံုးတေယာက္ဖက္လို႕...
အမလတ္ကေတာ့   ခါးေလးေထာက္လို႕ ...အကိုႀကီးဆံုးကေတာ့  ေယာပုဆိုးနဲ႕အက်အနဝတ္စားထားတာ.. က်မကေတာ့  မႈန္ကုပ္ကုပ္ ပံုစံေလးနဲ႕..
အမငယ္ကေတာ့ သူကအရမ္းပိန္လြန္းေတာ့  သူပိန္တာလူသိမွာစိုးလို႕  ဓါတ္ပံုရိုက္တိုင္း သူမ်ားနဲ႕ကြယ္ေလ့ရွိတယ္..အခုပံုထဲမွာလည္း  က်မ အကိုလတ္ေဘးနားမွာ ခပ္ကြယ္ကြယ္ရပ္ေနတာ..။။
ဒီပံုေလးထဲမွာ  က်မတို႕ ေတြအားလံုးအကုန္တစုတေဝးထဲပါလားေနာ္....။။

က်မ ႀကီးႀကီးစီကေန အဲဒီဓါတ္ပံုေလးေတာင္းမိတယ္...
""  ႀကီးႀကီး..ပစ္  ဒီပံုေလးယူသြားမယ္ေနာ္... ေနာက္မွ ပံုထပ္ကူးျပီး 
တျခားသူေတြစီလည္းပို႕ေပးခ်င္လို႕    '''' 
ႀကီးႀကီး က  ..ယူသြားတဲ့ ..တျခားေမာင္နွမေတြစီလည္း ေသခ်ာ ပို႕ေပးလိုက္ေနာ္တဲ့..
ဒီပံုေလးထဲမွာ  သမီးတို႕ေမာင္နွမေတြ  အားလံုးပါတယ္တဲ့...အမွတ္တရ ပံုေလးတဲ့...
ေသခ်ာသိမ္းထားပါတဲ့.... စိတ္ခ်ပါႀကီးႀကီး...ဒီပံုေလးကို ေသခ်ာသိမ္းထားပါ့မယ္လို႕...
တျခားသူေတြစီကိုလည္း  ေသခ်ာေရာက္ေအာင္ပို႕ေပးပါမယ္လို႕    က်မ  ခ်က္ခ်င္းပဲ  ကတိေပးလိုက္မိတယ္.. ။။

က်မျပန္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့  ႀကီးႀကီးက  ကားစီးဖို႕ ဂိတ္အထိမသြားနဲ႕ေတာ့တဲ့..ေန႕လည္ဘက္ဆို
ကားေခ်ာင္တယ္တဲ့...အိမ္ေရွ႕ကေနဘဲေစာင့္စီးလို႕ရတယ္တဲ့.... ..
ဘတ္စ္ကားလာေတာ့  က်မတူေလးက  ကားနားအထိ  လိုက္လာျပီး
""  အန္တီေလး   ေနာက္ခါလည္း  လာလည္ေနာ္   ""  တဲ့  လက္ျပနႈတ္ဆက္ရင္း မွာတယ္...။။

ကားထြက္လာေတာ့   အိမ္ေရွ႕ ကားလမ္းမေဘးနားေလးမွာ  လက္ကေလးျပ ရင္း က်န္ခဲ့တဲ့
က်မတူေလး  ...

ျခံဝသံပန္းတံခါးနားေလးကေန  ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ က်မရဲ႕ႀကီးႀကီး ...


အိမ္ေရွ႕ ျပတင္းေပါက္ နားေလးကေနရပ္ေနၾကည့္တဲ့က်မရဲ႕အဘြား...

 ဓါတ္ပံုေလးတပံု  ကိုင္ျပီး ကားေပၚပါလာတဲ့ က်မ....

က်မကိုင္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေလးထဲမွာေတာ့  က်မတို႕ ေမာင္နွမေတြအားလံုး
တစုတေဝးတည္းရွိေနေလရဲ႕   .......

ဓါတ္ပံုကေလးကိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႕   က်မ  မ်က္ဝန္းတခုလံုးေဝေဝဝါးဝါး   ျဖစ္လာတယ္...
ေနာက္ေတာ့  မ်က္ရည္ဆိုတဲ့   အရာေတြက   တျဖည္းျဖည္းအိုင္ထြန္းျပီး  မ်က္လံုးအိမ္ကတဆင့္
ပါးျပင္ေပၚ..ပါးျပင္ေပၚကတဆင့္   ..ဓါတ္ပံုကိုင္ထားတဲ့က်မ လက္ေပၚကို  တစက္ခ်င္း  လိမ့္ဆင္းသြားတယ္  .......။။။။


ပစ္ပစ္
Pm  6:40
2.12.2012

12 November 2012

အပ်ိဳႀကီး

Posted by blackroze at Monday, November 12, 2012 23 comments


ဘာလိုလိုနဲ႕ သီတင္းကြ်တ္ပြဲေတာင္ျပီးသြားေပါ့ေလ...
မဂၤလာေဆာင္တဲ့သူေတြလည္းေဆာင္ၾက... လူႀကီးမိဘေတြလည္းလိုက္ကန္ေတာ့ၾကနဲ႕
ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ့... က်မအဖို႕ကေတာ့ သိပ္ေတာ့မထူးပါဘူး  ..ဒီလိုနဲ႕ဘဲတနွစ္ျပီးတနွစ္ကို
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ဘဲ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တာနွစ္ေတြေတာင္မနည္းေတာ့ဘူး...

အသက္ေလးကလည္း ထိပ္စီးေတြလည္းခဏခဏေျပာင္းခဲ့ျပီဆိုေတာ့   သီတင္းကြ်တ္ဆိုတာလည္း
ကိုယ္နဲ႕ေတာင္ မဆိုင္ေတာ့သလိုပါဘဲေလ... (ရံုးက ကိုယ့္လက္ေအာင္က ဝန္ထမ္းေတြလာကန္ေတာ့တာ
လြဲရင္ ေပါ့ ) ..က်မလည္းတခါတခါ  လူ႕ဘဝႀကီးေသခ်ာစဥ္းစားမိပါရဲ႕... ။ ျဖစ္လိုက္ပ်က္လိုက္နဲ႕
ျမဲတည္ျခင္းဆိုတာလည္း ရွားပါးလွတာမို႕  ... လက္ရွိဘဝေလးကိုဘဲေက်နပ္ေအာင္ ျဖတ္သန္းေနလုိက္ေတာ့တယ္ ...။။

တခါတေလေတာ့လည္း  ကိုယ္လည္းပုထုဇဥ္ေပမို႕  သံေယာဇဥ္အပိုင္းအစေလးေတြကို ျပန္ျပန္ လွည့္ၾကည့္မိပါရဲ႕ေလ...တခါတေလ ေပါ့ရွင္ ..စာအုပ္ၾကားထဲမွာ သိမ္းထားတဲ့  စာေလးေတြ ..အမွတ္တရ
ရိုက္ဖူးခဲ့တဲ့ ပံုေလးေတြ ..  အျပန္အလွန္ေပးခဲ့ဖူးတဲ့  လက္ေဆာင္ေလးေတြ ...ျပန္ထုတ္ၾကည့္မိတာလြဲလို႕
ရင္ခုန္သံဆိုတာကလည္း  အသက္ရွင္ဖို႕ ခုန္တယ္ဆိုရံုေလးပါဘဲ  ...။ သေဘာထားခ်င္းမတိုက္ဆိုင္လုိ႕
လမ္းခြဲခဲ့ၾကတဲ့  ခ်စ္သူကိုလည္း တခါတေလ ဘာေတြလုပ္ေနမလည္းလို႕ေတြးမိတာေလးကလြဲလို႕
မတမ္းတမိေတာ့ပါဘူး... ။။

အဲတာနဲ႕ဘဲ  အသက္လည္းထိပ္စီးေတြခ်ိန္းလို႕ ေလးဆယ္ေက်ာ္လာတယ္ဆိုပါေတာ့ ... က်မလည္း ရာထူးတစ္ခုတိုးလာတယ္... မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြက  ဘာမွကိုအေကြ်းအေမြးမလိုဘဲနဲ႕ တိုးေပး
လိုက္တဲ့  ရာထူးဂုဏ္ပုဒ္ေလးေပါ့ရွင္....အပ်ိဳႀကီး ....တဲ့  ..။။။

က်မကေတာ့  လက္ရွိဘဝကိုဘဲ အေရးထားျပီးျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့ လက္ေတြ႕သမားဆိုေတာ့   ဘယ္လိုဘဲ
ေခၚေခၚ  ဘယ္လိုဘဲသတ္မွတ္သတ္မွတ္ပါ..သိပ္ေတာ့ အထူးတလည္ ေခါင္းထဲထည့္မစဥ္းစားပါဘူး....
ကိုယ္ကလည္း  တကယ္အပ်ိဳႀကီး လုပ္ေနတာဘဲဆိုေတာ့ေလ....အပ်ိဳႀကီး ဆိုတဲ့ အေခၚအေဝၚကို လက္ခံပါတယ္... ။။

ဒါေပမဲ့ ခက္တာက လူေတြရွင့္..ရွင္တို႕သိၾကရဲ႕လား..က်မဘာသာအပ်ိဳႀကီးဘဝနဲ႕ ေအးခ်မ္းစြာျဖတ္သန္း
ေနတာကို  လာလာခလုတ္တိုက္တယ္ရွင္.. ဘယ္ေတာ့စားရမွာလည္းတို႕
ဒီတိုင္းဘဲေနေတာ့မွာလားလို႕  ... တကုိယ္တည္းအေဖာ္မရွာေတာ့ဘူးလားတို႕ ... သီတင္းကြ်တ္ေတာ့မယ္ ေနာ္  ဆိုတာတို႕ ...။။အဲလို စကားလံုးလက္နက္ပုန္းေတြနဲ႕ လာလာျပစ္တယ္ရွင္...
က်မကလည္း  ေရွာင္လင္တုိ႕ ဝူတန္ တို႕မွာ သိုင္းမသင္ဖူးေတာ့  အဲလို လက္နက္ပုန္းေတြကို မေရွာင္တတ္ဘူး....အလူးအလဲခံရေတာ့ပါဘဲ ...။။

က်မကတခါတေလ ငယ္သူခ်င္းမိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းနဲ႕ ေတြ႕လို႕  စကားေျပာမိတာမ်ိဳးေလး..
တခါတေလ  အလုပ္သေဘာအရ ဆက္ဆံရတဲ့  အမ်ိဳးသားမိတ္ေဆြနဲ႕ စကားေျပာမိတာမ်ိဳးေလးမ်ား
မေတြ႕လိုက္နဲ႕  ..ေတြ႕လိုက္တာနဲ႕..  " ေဟာ  ၾကည့္ အပ်ိဳႀကီး စြံေတာ့မယ္ထင္တယ္တို႕  "
" အပ်ိဳႀကီး ရင္ေတြခုန္ေနတယ္ဆိုတာတို႕  " အဆိုးဆံုးကေတာ့  အပ်ိဳႀကီး ဘဲေၾကာင္ေနတယ္  ဆိုတဲ့
စကားပါဘဲ...။။ က်မအဲလိုစကားမ်ိဳးကို  သိပ္မုန္းတယ္ရွင္....ဘဲေၾကာင္တယ္ဆိုတာက ေစာ္ကားသလိုပါဘဲ  ..အဲလိုစကားေတြကို  မုန္းလို႕
ပိုျပီးအေနအထိုင္ က်စ္လစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ရင္းနဲ႕  အပ်ိဳႀကီးျဖစ္မွန္းမသိကို ျဖစ္သြားေတာ့တာဘဲ...။။

အပ်ိဳႀကီးဆိုတိုင္းလည္း  မစြံလို႕ ယူမဲ့သူမရွိလို႕ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္သြားတဲ့ သူေတြရွိသလို  ကိုယ္တိုင္က အခ်စ္ေရး အခ်စ္ရာကို စိတ္မဝင္စားေတာ့လို႕ .. တေယာက္တည္းေအးေဆးေနခ်င္လို႕ အပ်ိဳႀကီးဘဝကို
ေရြးခ်ယ္သြားတဲ့သူေတြလည္းရွိၾကတာဘဲေလ... အဲတာကို သေဘာမေပါက္ၾကဘူးရွင္ တခုခုဆို..အပ်ိဳႀကီးဆိုျပီး  ေမးေငါ့ခ်င္သလိုလို  မ်က္ေစာင္းထိုးခ်င္သလိုလို  ...ဟင္းးးးးးးးးးးးးး
တကယ္ကို စိတ္ကုန္မိပါရဲ႕ေလ ....။။


 သၾကၤန္ဆိုလည္း "  ကဲဘယ္လိုလည္း  ျမန္မာလိုနွစ္ကူးျပီေနာ္  "တဲ့
ကဲ..အဲတာသာၾကည့္ေတာ့  သၾကၤန္နဲ႕ အပ်ိဳႀကီးဘာဆိုင္လည္းရွင္ ...
New Year ဆိုလည္း  " ဘယ္လိုလည္း နွစ္ေတာင္ကုန္ေတာ့မယ္ေနာ္တဲ့ေလ.. "
အဆိုးဆံုးကေတာ့ သီတင္းကြ်တ္ကာလေပါ့ရွင္...
သီတင္းကြ်တ္ဆိုရင္   က်မတို႕လို႕အပ်ိဳႀကီးေတြအဖို႕ကေတာ့   ေတာ္ေတာ္ေနရထိုင္ရခက္တယ္ရွင္
သူတို႕ဘာသာမဂၤလာေဆာင္  တာ  ေဆာင္ေပါ့   လူကိုပါ     ခလုတ္တိုက္တာဆိုးပါ့ရွင္...
ဟိုလူကေတာ့ ဘယ္ေန႕ မဂၤလာေဆာင္ ..ဒီလူကေတာ့ ဘယ္ေန႕ေဆာင္မွာ  ..ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေျပာရင္းနဲ႕
ဘယ္လိုလည္းသီတင္းကြ်တ္ျပီေနာ္ ဆိုျပီး  လူကိုပါ စစ္ဆင္ေရးဝင္သြားေတာ့တာပါဘဲ...။။

အဲေတာ့သီတင္းကြ်တ္ ဆိုရင္   က်မအျဖစ္က  ပရီးမီးယားလိဂ္ ဖိုင္နယ္မွာ ပင္နယ္တီ ဖမ္းရေတာ့မဲ့
ဂိုးသမား  လိုပါဘဲ...ဂိုးေပါက္ရဲ႕  ဘယ္ဘက္ေထာင့္ကိုဘဲေျပးကပ္ရမလိုလို   ညာဘက္ေထာင့္ကိုဘဲ
ေျပးကပ္ရမလိုလို ...ဂိုးေပါက္အလယ္မွာဘဲ  ခုန္ဆြခုန္ဆြ  လုပ္ေနရမလိုလို ...ေနရထိုင္ရ တယ္ခက္သကိုးးး ...။။

က်မေတာ့ေလ  လူေတြကိုသာေျပာလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕..
အပ်ိဳႀကီးတကယ္တည္းဆိုေပမဲ့  အားလံုး အိုေက ပါတယ္လို႕ေလ..
ဘဝကိုတည္ျငိမ္စြာနဲ႕  ျဖတ္သန္းေနတဲ့  ရင့္က်က္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္လို႕ဘဲ  ျမင္ေစခ်င္တယ္ရွင္...
ကဲ.ရွင္တို႕ေတြလည္း အနားမွာရွိတဲ့သူေတြကို  လက္တို႕ျပီးေျပာလိုက္စမ္းပါရွင္  ....။။



ပစ္ပစ္
Pm 3:55
12.11.2012

(ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး..ဒီေန႔အလုပ္နားလို႕  အုန္းနို႕ေခါက္ဆြဲစားရင္း  အပ်ိဳႀကီးအမေတြကိုယ္စား
စိတ္ကူးေပါက္တာကိုေရးလိုက္တာပါ ...
စကားခ်ပ္ ... ပစ္ပစ္ကေတာ့ အပ်ိဳႀကီးမလုပ္ဘူးေနာ္   :P  )
ပံုကေတာ့  ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ရွင္  ...




01 November 2012

ဒီေဆာင္းလ

Posted by blackroze at Thursday, November 01, 2012 12 comments


 ဒီေဆာင္းလ
==========

ေၾသာ္...ဒီရာသီေဆာင္းလ
ေငြနွင္းမႈံျခံဳကာလႊမ္းပါလို႕
ေမာင္တရြာ
မယ္တျမိဳ႕
ေဝးလွတယ္ေလး
ဘဝအေရး
အေလးေပးပါလို႕
တူနွစ္ကိုယ္နီးခ်င္ပါျငား
ခြဲကာေနရရွာတယ္..
ေနာက္တေဆာင္းသစ္လို႕
ေနာက္တနွင္းက်ရင္ျဖင့္
သဇင္ပြင့္ခ်ိန္ အမွီ
ေမာင့္ထံပါး
မယ္ေရာက္ေအာင္
လွမ္းလာခဲ့ပါလို႕
ရင္ခြင္ေႏြးေႏြး
ေထြးေပြ႕ပါလို႕
ႀကိဳလွည့္ကြယ့္ေလးးးး   .....။။။။

ပစ္ပစ္
Am 2:01
1.11.2012
(တေယာက္တေနရာစီခြဲေနရတဲ့ခ်စ္သူေတြအတြက္ ခံစားျပီးေရးဖြဲ႕ထားပါသည္)
ပံုေလးကို wallcoo.net ကေနယူသံုးပါသည္

27 October 2012

ဂ်င္မီ လူဆိုး....

Posted by blackroze at Saturday, October 27, 2012 10 comments

ဒီေန႕ကေတာ့စိတ္လည္းေမာရ.............ရယ္လည္းရယ္ရတဲ့ေန႔ေလးတေန႕ဆိုပါေတာ့ေလ

က်မတို႕အလုပ္ရဲ႕ MD ႀကီးကဂ်င္မီ ဆိုတဲ့ လူႀကီးပါ  .... က်မတို႕စက္ရံုခြဲမွာေတာ့ သူအႀကီးဆံုးဆိုပါေတာ့
အဲဒီ ဦးဂ်င္မီက တလတခါ ေလာက္ စစ္ေဆးေရးဝင္ေနၾကပါ....။ က်မတို႕ကလည္း သူစစ္ေဆးေရး
ဝင္မဲ့ေန႕တိုင္း အထူးအစီအစဥ္နဲ႕ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္  ..သိမ္းဆည္းစရာရွိတာသိမ္းေပါ့ ..
ဒီလထဲမွာလည္း သူလာမယ္လာမယ္နဲ႕  မလာေသးပါဘူး..လေတာင္ကုန္ေတာ့မွာပါ...
အဲတာနဲ႕ဟိုရက္ပိုင္းက  လာမဲ့ေသာၾကာေန႕ ေသခ်ာလာမယ္ဆိုျပီး သတင္းၾကားပါတယ္..။အဲတာနဲ႕
သန္႕ရွင္းေရးလုပ္စရာရွိတာေတြလည္း  လုပ္ ေပါ့... မေန႕ကေတာ့  သတင္းတခုထပ္ၾကားပါတယ္...။
မလာေတာ့ဘူးတဲ့  ..ရံုးခန္းထဲမွာ တျခားအလုပ္ေတြအရမ္းရႈပ္ေနေတာ့ လာျပီး မစစ္ေတာ့ ဘူးတဲ့..
သူတျခားလုပ္စရာေတြဦးစားေပးေနရတယ္တဲ့  ။

က်မတို႕လည္း ဝမ္းသာအားရနဲ႕ ေအးေဆးျဖစ္သြားျပီေပါ့..( စူပါဗိုက္ဆာက အစေပါ့  ဂ်င္မီမလာေတာ့ဘူးလို႕ဘဲ ထင္ထားတာေပါ့ )
ဒီမနက္လည္း အလုပ္တက္ေတာ့ ခါတိုင္းေန႕ေတြလိုဘဲေပါ့  ခါတိုင္း ေနေနၾကပံုစံနဲ႕ဘဲေနၾကတာေပါ့ေလ

ညေန 4နာရီလည္းထိုးေရာ ျဗဳန္းကနဲ  လက္ေထာက္စူပါဗိုက္ဆာက  ထြက္လာျပီး  "အခုေလးတင္ဖုန္းဆက္လာတယ္...ဂ်င္မီလာမယ္တဲ့..
15မိနစ္အတြင္းေရာက္မယ္တဲ့ .. နင္တို႕ေတြ ဘာျပသနာမွမျဖစ္ေစနဲ႕ေနာ္..လုပ္စရာရွိေတြေသခ်ာလုပ္ "
ဆိုျပီး အူယားဖ်ားယားထြက္လာျပီးေျပာတယ္ရွင္....

က်မတို႕ကလည္း ဗရမ္းဗတာေနတာေတာ့  မဟုတ္ပါဘူး..စားပြဲအံဆြဲထဲမွာ အလုပ္နဲ႕ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြ
ကလြဲရင္တျခားပစၥည္းေတြမထားရဘူးလို႕ ေျပာထားတယ္...ဒါေပမဲ့ အံဆြဲထဲမယ္.. ပိုက္ဆံအိတ္ေလးဘာေလး  ..တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့ ေကာ္ဖီထုပ္ေလးေပါ့ ..တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း  ကိုယ္သံုးေနၾက  လက္လိမ္းတဲ့ lotion ေလး      တိုလီမိုလီပစၥည္းေလးေတြ တကိုယ္သံုးတာေလးေတြ
ထည့္ထားတာေပါ့ ..က်မဆိုလည္း  ထမင္းစားျပီးရင္ သြားတိုက္ေနၾကမို႕ သြားတိုက္ေဆးနဲ႕ သြားတိုက္တံ
ထည့္ထားတဲ့ ဗူးေလးထည့္ထားတယ္ေပါ့ ..အဲလို အလြယ္ယူလို႕လြယ္ေအာင္ ထည့္ထားၾကတာပါ..

copier ေပၚမွာဆိုလည္း  တေယာက္က သံုးျပီးရင္ ကိုယ္မလိုခ်င္တဲ့စာရြက္ကိုတခါတည္း
 ျပန္သိမ္းသြားရမယ္လို႕ ေျပာထားေပမဲ့   ဘယ္သူမွ အဲလိုမလုပ္ၾကပါဘူး.... သံုးေလးရက္တခါမွ copier ေပၚက စာရြက္ေတြ တေယာက္ေယာက္က ႀကံဳသလို ရွင္းလိုက္တာပါဘဲ...

ကိုယ္ဟာနဲ႕ကိုယ္ေတာ့   နားလည္မႈ႕ေလးနဲ႕  ေနေန ၾကေပမဲ့  လူႀကီးလာစစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့  အဲလို
အေနအထားက မရေတာ့ဘူးေလ... အဲေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ပံုစံျဖစ္ေအာင္  ရွင္းရလင္းရ တာေပါ့ေလ..
သူကမလာစစ္ေတာ့ ဘူးဆိုေတာ့  အကုန္လံုးကေအးေဆးျဖစ္ေနရာကေန ျဗဳန္းဆို 15မိနစ္အတြင္းေရာက္မယ္  ဆိုေတာ့ ...စဥ္းသာ စဥ္းစားၾကည့္ပါေတာ့ရွင္...။။

အလုပ္ထဲက လူေတြ ပ်ာယာခတ္သြားပံုမ်ား (က်မအပါအဝင္ေပါ့)   video မွတ္တမ္းေတာင္ တင္ထားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕ .....  း)

ေကာ္ဖီဗူးေလး တျဗြတ္ျဗြတ္ လုပ္ေနတဲ့ သူကလည္း  အူယားဖားယား   ေျပးျပီး  အိမ္သာသြားျပီး ေကာ္ဖီဗူးကိုအျပတ္ရွင္းရတယ္.....

ကိုဖုန္းခင္ေတြကလည္း   အိမ္မွာအားသြင္းရင္  မီတာခကုန္မယ္ဆိုးလို႕လား မသိပါဘူး..
အလုပ္ထဲေ၇ာက္မွ  လြတ္တဲ့ပလက္ေပါက္ေတြမွာ ဖုန္းေတြအားသြင္းထားတဲ့ သူေတြကလည္း 
အလ်င္အျမန္ နဲ႕ ကိုယ့္ဖုန္းကို ကိုယ္ျပန္သိမ္း၇တယ္...

copier ေပၚကစာရြက္ေတြကလည္   ျမန္ျမန္ေျပးသိမ္းကာမွ  စာရြက္ေတြက လြတ္က်လို႕ ျပန္႕က်ဲကုန္တာ
တရြက္ ခ်င္းစီ ျပန္ေကာက္ရတယ္ရွင္..အဲစာရြက္ေတြ ေျပးသိမ္းတဲ့ေကာင္မေလး စာရြက္လိုက္ေကာက္ရင္းေခ်ာ္ေတာင္လဲတယ္ရွင္...

အံဆြဲထဲမွာ  အလြယ္ထည့္ထားတဲ့  ပစၥည္းေတြကိုလည္း   သင့္ေတာ္မဲ့ေနရာတခုခု  ရွာျပီး လူတိုင္းကအေျပးအလႊားေပါ့ရွင္... ေျပးဖြက္ရေသးတယ္...

တခ်ိဳ႕ေတြက ကိုယ့္ရဲ႕   ID ကဒ္ေတြေပၚမွာ  သေဘာက်တဲ့ ကိုးရီးယားမင္းသားပံုေတြကိုယ့္ရည္းစားပံုေတြ ကပ္ထားတာေတြရွိတယ္ေလ....အဲလို ပံုေတြလည္း ျမန္ျမန္ ျဖဳတ္သိမ္းရတယ္ဆိုပါေတာ့...

က်မတို႕ section တခုလံုး  15 မိနစ္အတြင္း အေျပးအလႊား  လႈပ္ရွားေနပံုမ်ားေလ...
ေရွာင္လင္ေက်ာင္းမွာ  သိုင္း ျပပြဲက်င္းပေနတဲ့  အတိုင္းပါဘဲ...လွစ္ခနဲလွစ္ခနဲ  ဝွစ္ခနဲဝွစ္ခနဲ
ေနတာပါဘဲ ....ဓါတ္ေလွကားနဲ႕  အနီးဆံုးေနရာကလူကေတာ့  အေပါက္ေစာင့္သေဘာေပါ့ရွင္
ဓါတ္ေလွကား  တက္လာမဲ့ အခ်ိန္ကိုမ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ျပီး   သတင္းပို႕ရမဲ့လူဆိုပါေတာ့

အဲလိုနဲ႕ ေျပးရင္းလႊားရင္းးသိမ္းရင္းဆည္းရင္းနဲ႕  
ဟင္ ...မလာေသးပါလား  မလာေသးပါလားနဲ႕   ...လုပ္ပါဦး  ဖုန္းေလးဘာေလးဆက္ေမးၾကည့္ပါဦးဆိုေတာ့ ........

အဟင့္ ....ဂ်င္မီ လူဆိုး....သမ်န္းတို႕ကို  လွည့္စားတယ္..မလာေတာ့ဘူးတဲ့ .....

က်မရဲ႕စီနီယာတေယာက္ေတာ့ တိုးတိုးေလး လာေျပာေလရဲ႕..
 " ငါ့ေကာ္ဖီဗူးေလး နွေျမာလိုက္တာဟယ္... အလုပ္လာရင္းနဲ႕  7-11 ကဝင္ဝယ္လာတာ 39 က်ပ္ေတာင္
ေပးရတာ  " တဲ့ေလ...   :P      .......   ။။။။။


ပစ္ပစ္
PM 4:31
27.10.2012
(ပံုေလးကိုေတာ့ Google ကေနယူသံုးတာပါ )

23 October 2012

ရိုက္ေပါက္

Posted by blackroze at Tuesday, October 23, 2012 17 comments
က်မဘေလာ့ရဲ႕ C box မွာ နိုင္ငံတကာကဧည့္သည္ေတြအရမ္းမ်ားတယ္..
အဲဒီ Cbox ႀကီး ျဖဳတ္ထားလိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္...
ဘေလာ့ထဲဝင္္လိုက္တိုင္း Cbox ကိုေတြ႕လိုက္ရင္
စိတ္ညစ္ညစ္သြားလို႕ .....ဟူးးးးးးးးးးးးးး

စိတ္တိုင္းမက်တာေတြအရမ္းမ်ားေနတယ္....ေျပာျပန္ရင္လည္း
က်မလြန္တယ္ျဖစ္ဦးမယ္... ( က်မလြန္တယ္ဘဲထားလိုက္ပါတယ္ )

အလုပ္ထဲမွာလည္း ေဒါသထြက္စရာေတြႀကီးဘဲ
စိတ္ရွိတိုင္းေပါက္ကြဲရင္လည္းမေကာင္းဘူးျဖစ္ျပန္ဦးမယ္....
သည္းခံရလြန္းေတာ့လည္း လူလည္းပါးလွပ္လွပ္ေလးဘဲက်န္ေတာ့သလိုဘဲ



အိမ္မွာလား....သိပ္ေတာ့မထူးပါဘူး   ေနလို႕မေပ်ာ္ဘူးဆိုရံုေလာက္ပါဘဲ  :P
တခါတေလ ရယ္တယ္  တခါတေလ ငိုတယ္ ဆိုပါေတာ့...

က်မ အက္ေဆးတပုဒ္ကို ေရးမလို႕ ေသခ်ာ ခံစားၾကည့္ေနတယ္..
ခက္တာက ေရးမယ္ဆိုျပီး က်မ စာရိုက္တဲ့ေန႕ တိုင္း
တခုမဟုတ္တခု စိတ္အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာေတြနဲ႕
ဆံုရတာဘဲ...
ႀကီးႀကီးမားမား မရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ေသးေသးဖြဲဖြဲေလးေၾကာင့္
က်မအေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတာမ်ိဳးဆိုပါေတာ့ ...
စိတ္ကဘယ္လိုမွ စာထဲမေရာက္ေတာ့ဘူး....အာရံုေျပာင္းသြားတယ္...
angry ဘဲ...

စိတ္ထဲေဒါသျဖစ္သြားေပမဲ့ တခါတေလ ဘာမွမျဖစ္သလိုေလး
ဟန္ေဆာင္စကားေျပာေနရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးဆိုးဝါးတဲ့ ခံစားခ်က္ပါဘဲ..က်မအခုလို ေရးလိုက္ရင္ တခ်ိဳ႕ေသာလူေတြက
( ငါ့ကိုမ်ားေျပာတာလားမသိဘူးဆိုျပီး )
ေတာင္ထင္ေျမာက္ထင္..သို႕ေလာ သို႕ေလာ  ထင္ၾကဦးမယ္ရွင္...ကိုယ့္ဘာကို စိတ္ထဲရွိတာေရးလိုက္တာပါ..ဘယ္သူကိုမွမရည္ရြယ္ပါဘူး...

ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ အသက္ရႈတာေတာင္ ျပင္းျပင္းမရႈရဲဘူး..
အသံထြက္မွာဆိုးလို႕  မ်ဥ္းမ်ဥ္းေလး ရႈေနရတယ္...
အဲတာနဲ႕ ဘဲ  အသက္ရႈက်ပ္ေနတာ ၾကာေပါ့....

ဒါေၾကာင့္ မ်ိဳးေက်ာ့ျမိဳင္က လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡလို႕ သီခ်င္းဆိုသြားတာေနမွာ ။။

ရွင္သန္ေနရတာတကယ္မလြယ္ဘူးရွင္ ။။

ဒါေပမဲ့ ဘာဘဲေျပာေျပာ က်မ အခု ေဆာ့ေနတဲ့ Farmvalle 2 မွာေတာ့ က်မေမြးထားတဲ့ၾကက္မတေကာင္က ဥတခါဥရင္ နွစ္လံုးျပဴးဥတာကိုေတာ့
ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်သား..ဥတခါေကာက္ရင္ ၾကက္ဥ အမႊာျပဴးတျပဴးရတယ္ေလ...

ကဲ ဘယ္လိုလည္းမခင္သီတာ..
က်မရူးေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕ေနာ္... ဟားဟာား  :P

(ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ဒီမနက္ ဆားခ်က္လိုက္တာေလ..  :P )

ပစ္ပစ္
Pm  1:23
23.10.2012

12 October 2012

နူးညံစြာ အိပ္စက္ျခင္း

Posted by blackroze at Friday, October 12, 2012 13 comments
“A CLEAR CONSCIENCE IS THE SOFTEST PILLOW ” “လိပ္ျပာသန္႔ျခင္းသည္ အႏူးညံ့ဆံုးေသာေခါင္းအံုးျဖစ္သည္.. ”

ဒီစာသားေလးကို  က်မအရမ္းသေဘာက်မိတယ္..တကယ္ေတာ့ လူေတြဟာမရိုးသားၾကဘူး  (က်မအပါအဝင္ဆိုပါေတာ့ )
အဲဒါဟာမွန္ေသာစကားပါ.. လူတိုင္းရိုးသားတယ္လို႕မ်ားထင္ၾကပါသလား..
မထင္လိုက္ပါနဲ႕..ဟန္ေဆာင္ေနၾကတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီးပါ..(လူတိုင္းရယ္လို႕ လည္းမဆိုလိုပါဘူး)
တခ်ိဳ႕ေသာ လူေတြဟာ   မရိုးသားေပမဲ့  သူတပါးရဲ႕ အက်ိဳး ပ်က္လိုရာပ်က္စီးေၾကာင္း
မႀကံစည္ဘူးၾကဘူး ..မိမိ စားဝတ္ေနေရး ေနေရးထိုင္ေရး  ဘဝရပ္တည္ေရး အေၾကာင္းအမ်ိဳးေၾကာင့္
လိမ္မိညာမိၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္.. မေကာင္းတာကို လုပ္မိၾကတာေတြလည္းရွိပါတယ္..
ဒါေပမဲ့ သူတပါးကိုထိခိုက္သြားေအာင္ မလုပ္မိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္... ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာကို
ထိန္းသိမ္းတယ္.. မိမိရဲ႕ အလုပ္ထဲမွာ စကားေျပာရင္းနဲ႕ လိမ္ေျပာမိတာ မရွိပါဘူးလို႕ ကိုယ္ကိုကိုယ္
အာမခံနိုင္တဲ့သူရွိပါသလား..က်မေတာ့ရွိမယ္လို႕မထင္ပါဘူး...က်မကိုယ္တိုင္လည္း  သေဌးနဲ႕ စကားေျပာတဲ့အခါ   စူပါဗိုက္ဆာနဲ႕ စကားေျပာတဲ့အခါ  အေျခအေနအရ   အေနအထားအမ်ိဳးမ်ိဳးအရ
တခါတရံမွာ မုသားသံုးလိုက္တာေတြရွိပါတယ္... ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့  ခပ္တည္တည္ နဲ႕ လိမ္လိုက္
တယ္ေပါ့ရွင္..။

တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့  ဦးတည္ခ်က္ပါတဲ့  စကားလံုးေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြပါေနတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႕
တိုက္ခိုက္တတ္တယ္ေလ... ကိုယ္ကသူတပါးကိုေခ်ာက္တြန္းလိုက္တာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္  ..မသိမသာေလး
ပုတ္ခတ္လိုက္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခပ္ပါးပါးေလး  ထည့္လိုက္တတ္တဲ့သူေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ... ။။

တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ့လည္း  ဗေလာင္းဗလဲ ကိုလုပ္လိုက္ရမွ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြလည္း  အမ်ားႀကီးပါ ..။

နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕လူလိမ္အလုပ္ လိမ္လည္ျပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေနၾကသူေတြလည္း
အမ်ားႀကီးပါဘဲ ...။

တခ်ိဳ႕ဆို ပါးစပ္ေလးကသာ ခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕  အေျပာေလးသာခ်ိဳတာပါ... လက္ေတြ႕မွာေတာ့
ပါးစပ္ကေျပာထားတာနဲ႕တျခားစီ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ကို  လုပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ ..။

ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ဘဲျဖစ္ပါေစ  ....ကိုယ္လုပ္ေနတာေတြကို  သူတပါး မသိဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ
ကိုယ့္တိုင္ေတာ့ သိေနတာပါဘဲေလ ...။
ကိုယ္ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးထားျပီး  ဒီစကားကို ေျပာလိုက္သလည္းဆိုတာ
သူမ်ားမသိနိုင္ေပမဲ့  ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေတာ့သိေနမွာဘဲ...။
ကိုယ္ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးထားျပီး  ဒီအလုပ္ကိုလုပ္လိုက္သလည္းဆိုတာ
ဘယ္သူမွမသိနိုင္ေပမဲ့  ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သိေနပါတယ္...။

အရွင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့  သူတပါးကို လိမ္လို႕ညာလို႕ရပါတယ္..
ဒါေပမဲ့ ................
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့ လိမ္ညာလို႕  မရပါဘူး...
ကိုယ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့လည္း
ကိုယ္ဘာေတြ ေျပာခဲ့လည္း
ကိုယ္ဘယ္လိုႀကံစည္ေနတာလည္း
ကိုယ့္ဘာကိုယ္သိပါတယ္....။
အဲဒါဟာ  အမွန္တရားတခုပါဘဲ..သူတပါးကို မသိေစခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ မွန္သမွ်ကို
ဖံုးကြယ္ထားလို႕ရပါတယ္...ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ဘာေတြ ဖံုးကြယ္ထားလည္းဆိုတာ  ကိုယ္တိုင္ေတာ့သိေနမွာဘဲေလ ....။။

မိုးသက္တင္ထားတဲ့ ပိုစ့္ေလးထဲက

“A CLEAR CONSCIENCE IS THE SOFTEST PILLOW ”
“လိပ္ျပာသန္႔ျခင္းသည္ အႏူးညံ့ဆံုးေသာေခါင္းအံုးျဖစ္သည္.. ”
အဲဒီစာသားေလးက်မအရမ္းသေဘာက်ပါတယ္..
လိပ္ျပာမသန္႕တဲ့သူက  ေကာင္းေသာအိပ္စက္ျခင္းဆိုတာကိုရနိုင္ပါ့မလားလို႕လည္းေတြးမိပါတယ္
က်န္းမာေရးေၾကာင့္  ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေတြေၾကာင့္  အိပ္လို႕မရတဲ့သူေတြကေတာ့ ျခြင္းခ်က္ေပါ့ေနာ္  ...

(ဒါေပမဲ့  တခ်ိဳ႕ေသာ လူေတြကလည္း ခပ္တည္တည္နဲ႕ဘဲ  အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္
 အိပ္နိုင္ၾကမယ္ထင္ပါတယ္ေလ.. ...။။  )

က်မေတာ့ နူးညံတဲ့ေခါင္းအံုးေလးနဲ႕ဘဲ  အျမဲတမ္းအိပ္စက္ခြင့္ရခ်င္တယ္.. ...။။

ပစ္ပစ္
Pm 10:23
12.10.2012




05 October 2012

ေမ့ဆုေတာင္း..

Posted by blackroze at Friday, October 05, 2012 10 comments

 ညအခါမွာ
လတစင္းလင္းပါလို႕
သူ႕အေရာင္အဝါေတြက
ယွက္ျဖာလဲ့လဲ့
ၾကဲျဖန္႕ထားေလရဲ႕
ေလခ်ိဳျမဴးတဲ့
ဒီညေလးထဲ
ေတးသံ တိုးတုိး 
ဆိုညည္းပါလို႕
ေလအႏြဲ႕မွာ
ဆံႏြယ္ေလးေတြ
တလြင့္လြင့္နဲ႕ရယ္…

ဒီလိုညခ်မ္းခ်ိန္ခါ
ေငြလရိပ္မွာ
ခ်စ္သူပခံုးထက္
မွီႏြဲ႕ကာေနပါရေစ
ခ်စ္သူရင္ဘတ္
ပါးေလကပ္လို႕
ရင္ခုန္သံ
တိုးသက္သက္ေလး
ၾကားပါရေစသား
စိတ္ထဲတိတ္တခိုး
ဆုပန္လို႕
ေမွ်ာ္ေယာင္မွန္းဆ
စိတ္ကူးအလယ္
ျပံဳးမိပါ၏…

ေမခ်စ္ရပါေသာခ်စ္သူေရ
ေမ့နွလံုးသားေလးထဲ
ဝင္ၾကည့္ေစခ်င္ပါရဲ႕ေလ
ေမ့အခ်စ္ေမ့ေမတၱာနဲ႕
ေထြးေပြ႕ထားခ်င္ပါရဲ႕ေလ
လေရာင္အလင္းနဲ႕
ေလျပည္ညွင္းေၾကာင့္
ခ်စ္သူေအးမွာ
ေမ..စိုးလွတယ္…

လဆည္းဆာေလး
လဲ့လဲ့သာလို႕
ေမဆိုညည္းတဲ့
ခ်ိဳႏြဲ႕ေတးသံ
ခ်စ္သူနားဆင္
ေပ်ာ္ေစခ်င္၏ …

လေရာင္ေအာက္ထဲ
နွစ္ကိုယ္ယွဥ္တြဲ
ေပ်ာ္ခ်င္လွျပီ..
ေမဆုေတာင္းတယ္
ဒီလေရာင္ရယ္..
လင္းလွည့္ပါေတာ့ကြယ္..


ပစ္ပစ္..
am 2:00
10.8.2012
( လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္လေလာက္ကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးဆိုပါေတာ့ )
pp
Pm 9:26   5.10.2012

11 August 2012

My Treasure (Tag)

Posted by blackroze at Saturday, August 11, 2012 13 comments
ဒီ Tag Post ေလးရဲ႕  မူလ ပထမ ပိုင္ရွင္ကေတာ့  ေမာင္ေလးေႏြလ  လို႕ သိရပါတယ္ ...
ဒီ Tag post ေလးကို  က်မကို  tag လိုက္တာကေတာ့ လက္တြဲေဖာ္ ေအးဂ်င့္ည မေတာ္ စံစံ ေလးပါ...ေနာက္ထပ္ဘယ္သူေတြ  တက္ဂ္ထားေသးလည္း မသိပါဘူး..နာမည္ေလးမ်ားက်န္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္..  
က်မကလည္း အခုတေလာက  မအားဘူးရွင္  (ဘယ္အားမလည္းေလ  တညတည Facebook ထဲဘဲ ဝင္ေနတာကိုး  အဟီးးး    ဘေလာ့ကိုသိပ္ေတာင္ မဝင္ ျဖစ္ဘူးေလ..  )
အဲတာနဲ႕  ဘေလာ့ကတက္လာသမွ် Post ေတြလည္း   သိပ္လိုက္မဖတ္ျဖစ္ဘူးေပါ့  ..အဲအတြက္လည္း
ဘေလာ့ဂါေမာင္နွမေတြကို   ခြင့္လႊတ္ပါလို႕    ေတာင္းပန္ပါရေစေနာ္... 
ညမေတာ္ ေလးကC box မွာ  လာေျပာသြားတယ္   တက္ဂ္ထားေပးတယ္..အရင္ေရးေပးတဲ့  
ကဲအဲေတာ့   ကဆုန္စို္င္းျပီးေရးလိုက္ပါတယ္ ...   :P
ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းကို    ေကာက္ေရးလိုက္တာေနာ္  ဟင္းဟင္းး  ဒီက သူ႕စကားဘယ္ေလာက္ အေလးထားလဲဆိုတာသိတယ္မွတ္လား..  ခြိခြိ
ကဲ  အမေတာ္ တာဝန္ေက်တယ္ေနာ္  ညမေတာ္  အဲဒီအတြက္ သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္ ဟင္းးဟင္းးဟင္းး ..  :P   lol

(၁) သင္႔ဘေလာ႔ေလးကို ဘယ္အခ်ိန္ကစျပီး တည္ေထာင္ခဲ႔ပါသလဲ … ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ခဲ႔ရသလဲ ?

     စတည္ေဆာက္ခဲ့တာကေတာ့  2009  နွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္မွာပါ   ...    

ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ခဲ့ရသလဲဆိုတာကေတာ့   ...
အဲတာေလးကိုေတာ့ေျပာရရင္ ေတာ့ နဲနဲ ရွည္မယ္ထင္ပါတယ္
က်မအရင္တုန္းက ေခ်ာ့ကလက္ဆိုတဲ့ ဆိုရွယ္  ဆိုက္တခုကို ေတာ္ေတာ္ေလး သံုးျဖစ္ပါတယ္...
အဲမွာ  အားလံုးက Cas လို႕ ေခၚၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ခင္ပါတယ္...သူကလည္းကဗ်ာေတြေ၇းပါတယ္
က်မကလည္း     ကဗ်ာေတြ မေတာက္တေခါက္ေရးျပီးတင္ပါတယ္   အဲမွာ  ခင္သြားၾကတာပါ ..သူက   ဘေလာ့တခုလုပ္ထားတယ္ဆိုျပီး   သူ႕ရဲ႕   ဘေလာ့လင့္ေလး ေပးပါတယ္...က်မ သူ႕ဘေလာ့ေလး
ၾကည့္ျပီးေတာ္ေတာ္  သေဘာက်သြားခဲ့ပါတယ္..   အဲတာနဲ႕  က်မလည္း ဒီလိုဘေလာ့ေလး  တခုလုပ္ခ်င္တယ္  ..ဆိုေတာ့   သူက ..သူတတ္နိုင္သေလာက္ကူညီေပးပါမယ္   ဆိုျပီး   ေျပာတာနဲ႕
အခု က်မရဲ႕  ခံစားမႈ႕ သံစဥ္   ဆိုတဲ့  ဘေလာ့ေလးတခုျဖစ္လာတာပါဘဲ... ဒီဘေလာ့ေလးျဖစ္လာပံုကို
ေျပာရရင္  က်မေက်းဇူးအရမ္းတင္ရတဲ့သူ နွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္.. က်မရဲ႕  ဒီဘေလာ့ေလးနဲ႕  ပတ္သက္ျပီး    မွတ္မွတ္ ကူညီေပးခဲ့တဲ့   သူနွစ္ေယာက္ပါ ..ပထမ တေယာက္က  ဘေလာ့ တခုျဖစ္လာေအာင္  တတ္နိုင္သေလာက္  ေျပာေပး    ကူညီေပးခဲ့တဲ့  Cas ပါဘဲ...
ေျပာရရင္  Cas  က က်မကို ဘေလာ့အိမ္ေလး  တခုျဖစ္ေအာင္ စကူညီေပးခဲ့သူပါ ... 
( Cas  ကိုေတာ့  မႀကီးမိုေငြ႕တို႕ သိမယ္ထင္ပါတယ္  )
.ေနာက္တေယာက္ကေတာ့  က်မဘေလာ့စေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ  မသိတာေတြကို
သင္ေပးခဲ့တဲ့   က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းစိုးဧျပီရယ္မြန္  သီခ်င္းဆိုက္ ပိုင္ရွင္ ဘေလာ့ဂါ  စိုးမင္းဦး ပါဘဲ ..
စိုးမင္းဦးကေတာ့   က်မဘေလာ့ေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ  က်မမသိတာေတြ  မလုပ္တတ္တာေတြကို သင္ေပးခဲ့တဲ့သူပါ...

ဒါေပမဲ့  အခုခ်ိန္မွာေတာ့  သူတို႕နွစ္ေယာက္လံုးဘေလာ့  ေလာက ကေန ထြက္သြားတယ္လို႕ဘဲ  ေျပာရမလား ပါဘဲ ..ဘေလာ့ဆက္မေရးျဖစ္ၾကေတာ့ပါဘူး.. 
နွစ္ေယာက္စလံုးလည္း သူတို႕ရဲ႕ ဘေလာ့ေတြကို ပိတ္ထားလိုက္ၾကတာ  ၾကာပါျပီ...တာဝန္ေတြကိုယ္စီနဲ႕  တကယ္လက္ေတြ႕ ဘဝကို  ရင္ ဆိုင္ ရတဲ့အခ်ိန္မွာ   ဘေလာ့အတြက္ အခ်ိန္မေပးနိုင္ၾကေတာ့တာပါ .. က်မ သတိရေၾကာင္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာရင္းနဲ႕ သူတို႕ အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္.  Cas  လည္းနိုင္ငံျခားမွာ   ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးရွာနိုင္  ပိုင္ဆိုင္နိုင္တဲ့  သူတေယာက္ျဖစ္ပါေစ..
စိုးမင္းဦးလည္း  တာဝန္ေက်ျပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္နိုင္တဲ့ နိုင္ငံသားေကာင္း ျဖစ္ပါေစလို႕ ..ဆုေတာင္းေပးပါတယ္..   သူတို႕က ဘေလာ့မေရးၾကေတာ့ေပမဲ့  သူတို႕ ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးခဲ့တဲ့
သူတို႕ ဝိုင္းတည္ေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့  က်မရဲ႕  ခံစားမႈ႕သံစဥ္ေလး  ကေတာ့ အခုခ်ိန္ထိေအာင္  
ရွင္သန္ေနဆဲပါဘဲ ...

(၂) ဘေလာ႔ကို ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင္႔ တည္ေထာင္ျဖစ္ခဲ႔သလဲ ?

ကဗ်ာေလးေတြ စာေလးေတြေရးခ်င္တဲ့  ရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ပါ ...က်မစိတ္ထဲခံစားမိတာေတြ
ဒိုင္ယာရီသေဘာမ်ိဳးေရးခ်င္တယ္... အဲတာေၾကာင့္ တည္ေထာင္ခဲ့မိတာပါ ...က်မရင္ထဲက
ခံစားမိတာေတြကို  ေရးမယ္ဆိုတဲ့  စိတ္ကူးနဲ႕  ဘေလာ့နာမည္ေလးကိုေတာင္
ခံစားမႈ႕ သံစဥ္   လို႕ေပးခဲ့တာပါ ....



(၃) သင္ သင္႔ရဲ႕ဘေလာ႔ေလးအေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ ရည္မွန္းထားသလဲ … 
ဘယ္ေလာက္ထိ ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားသလဲ ?
ဘယ္ေလာက္ထိရည္မွန္းထားသလဲဆိုတာ  ေျပာရရင္ ေတာ့  ..က်မကေတာ့ ဒီဘေလာ့ေလးကို
က်မအခ်ိန္ေပးနုိင္သေရြ႕ ေရးေနမိမွာပါ ...တျခားဘယ္လိုအေနအထားျဖစ္ရမယ္  ဆိုတဲ့
အေတြးေတြေတာ့  မရွိပါဘူး..  က်မ စိတ္ထဲခံစားမိတာေလးေတြ   က်မေရးျဖစ္တဲ့  ကဗ်ာေလးေတြ
က်မရဲ႕  ခံစားခ်က္ အပိုင္းအစေလးေတြ   ...  က်မေရးခြင့္ရရင္ ဘဲေက်နပ္ပါျပီ...

ဘယ္ေလာက္ထိျမတ္နိုးလည္းဆိုတာေတာ့ ... က်မအရမ္းနွစ္သက္ျမတ္နိုးပါတယ္..  က်မရဲ႕ ကိုယ္တိုင္
တည္ေဆာက္ထားတဲ့အရာေလးမို႕  တန္ဘိုးလည္းထားပါတယ္...


(၄) သင္႔ဘေလာ႔ေလး ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ႔ဖူးပါသလား ?

     No ....တခါမွ မေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ဖူးပါ ဘူး....   

   
(၅) ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ႔အခ်ိန္တုန္းက သင္ ဘယ္ေလာက္ထိ ခံစားခဲ႔ရဖူးလဲ … ?
   
     မေပ်ာက္ဆံုးဖူးေတာ့   ဘယ္လိုဆိုတာ မခံစားခဲ့ဖူးပါဘူး.. ..ဒါေပမဲ့  တကယ္လို႕
တစံုတခုမ်ား  ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း  က်မေတာ္ေတာ္ေလး ေဆာက္တည္ရာမရ ျဖစ္မွာအေသခ်ာပါဘဲ
က်မ ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေပ်ာက္သြားသလိုျဖစ္သြားမွာ  အေသအခ်ာပါဘဲ...
အဲဒီေမးခြန္းႀကီးေတာ့  ဆက္မေျဖခ်င္ဘူးရွင္  ကိုယ့္ဘာကို ဘဲ  ဆင္ဆာ ျဖတ္လိုက္ပါတယ္...  း)

ကဲ..ဒီေလာက္ဆို  က်မရဲ႕ ပိတ္သတ္ႀကီးလည္း  ေက်နပ္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္...
ညမေတာ္ေလး  စံစံ  လည္း  ေက်နပ္မယ္ထင္ပါတယ္....
(ေနဦး..ငါလည္း ျပန္တက္ဂ္ဦးမယ္..ေခါင္းစဥ္ ရွာလိုက္ဦးမယ္..ဟြင္းးဟြင္းး  )   :P

ဒီေန႕ အလုပ္ပိတ္တယ္  သိလား..တို႕အိမ္မွာဘဲ..  ဘယ္မွမသြားဘူး  :P

ပစ္ပစ္
PM 3:42    11.8.2012




02 August 2012

က်မရဲ႕ ဒီေန႕

Posted by blackroze at Thursday, August 02, 2012 23 comments
ဒီေန႕---မိုးအရမ္းရြာတယ္...ေလ လည္းအရမ္းျပင္းတယ္.. က်မအလုပ္မတက္ရဘူး ..Day off ဆိုပါေတာ့
မိုးရြာေနေတာ့ အိမ္ထဲမွာဘဲကုပ္ေနရတာေပါ့ေလ..  Facebook ထဲကေတာ့မိုးလင္းကထဲက ဝင္ထားတာ
မ်က္စိနွစ္လံုးပိတ္ျပီး  အိပ္မွ ဘဲ  ထြက္ေတာ့တယ္... က်မလည္း Facebook စြဲေနျပီ..  ျဖတ္လို႕လည္းရမယ္
မထင္ေတာ့ပါဘူး .. အင္တာနက္ သံုးလို႕မရတဲ့ေနရာေရာက္မွဘဲ ျပတ္မွာေသခ်ာတယ္...အင္တာနက္
သံုးလို႕မရတဲ့ေနရာမွာသြားေနဖို႕လား....( အင္းးးးးးးးးးးးးးးး နည္းနည္းစဥ္းစားပါရေစဦးေနာ္..  )

ဒီေန႕ ---က်မအေမနဲ႕က်မ ျပသနာတက္တယ္...ဘာမွန္းကိုမသိဘဲနဲ႕ က်မကို ဘာေတြစိတ္တိုင္းမက်လည္း   မသိပါဘူး..တခ်ိန္လံုးပြစိပြစိနဲ႕   လိုက္ေျပာေနတယ္... ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

 ဒီေန႕ ---7-11   ကဒ္တကဒ္ရထားတာ  မုန္႕သြားဝယ္ေတာ့  100 ဘိုးျပည့္ေအာင္တြက္ဝယ္တာဘဲေလ
ဒါေပမဲ့ အတြက္အခ်က္က မေတာ္ဘူးရွင္..  ကဒ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ11  က်ပ္တိတိ က်န္ခဲ့တယ္ရွင္..
စီးပြားေရးပညာရွင္ မျဖစ္တာလည္း   ခပ္ေကာင္းေကာင္းပါဘဲ...

ဒီေန႕ ---မနက္ေစာေစာအိပ္ရာထရတယ္... ေန႕လည္တေရးျပန္အိပ္ထားတယ္...

ဒီေန႕ ---ရခိုင္မုန္႕တီခ်က္တယ္... က်န္တာသာမခ်က္တတ္ရင္ေနမယ္..ရခိုင္မုန္႕တီကေတာ့ ရွယ္ျဖစ္ေအာင္  ခ်က္တတ္တယ္ထင္တာဘဲ  အဟီးးးးးး
တကယ္လို႕မ်ားက်မနဲ႕ အျပင္မွာေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ၾကမယ္ဆိုရင္  က်မ ခ်က္ေကြ်းမယ္လို႕ ကတိေပးပါတယ္..

ဒီေန႕---က်မအဝတ္ေတြမီးပူတိုက္လိုက္တယ္...အက်ီမီးပူတိုက္တာသိပ္မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး..စိတ္ပါမွ မီးပူထတိုက္တာပါ..(  အေမကေတာ့ေျပာပါတယ္... အဲတာမ်ိဳးေတြမလုပ္ေတာ့ ေယာက္ခမ ခ်စ္တာေပါ့တဲ့ေလ  းP  X10000    က်မထင္တာကေတာ့  ေယာက္ခမခ်စ္ဖို႕ထက္  ေယာက္က်ားခ်စ္ဖို႕က ပိုအေရးႀကီးသလားလို႕ေလ  ..မဟုတ္ဘူးလား   )

ဒီေန႕--- TV မွာ က်မအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ သိုင္းကား ျပေနတယ္..ဒါေပမဲ့ က်မမၾကည့္ျဖစ္လိုက္ဘူး...
ၾကည့္ခ်င္ေပမဲ့ ဘာလို႕မၾကည့္ဘဲနဲ႕ က်မဝင္အိပ္လိုက္လည္းဆိုတာ  အခုခ်ိန္ထိထိုင္စဥ္းစားေနမိတုန္းဘဲ..

ဒီေန႕ ---- ဘေလာ့ကမဖတ္ရေသးတဲ့    စာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား    လိုက္ဖတ္ထားတယ္...ကိုအားေထာင္ တင္ထားတဲ့ ပိုစ့္ေလးဖတ္ျပီး က်မေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတယ္  ..က်မသားသမီး   က်မရဲ႕အေသြးအသား  အဲလိုမ်ိဳးေတြျဖစ္မွာ
က်မအရမ္းေၾကာက္တယ္....ေဆးကုသဖို႕ ေငြမရွိလို႕ကုမေပးဘူးတဲ့လား...အသည္းနွလံုး အေသြးအသားနဲ႕ဖြဲ႕   စည္းထားတဲ့သူေတြမွ ဟုတ္ရဲ႕လား.. အဲလိုဆရာဝန္ေတြကို အရမ္းမုန္းတယ္....
အဲလိုလူေတြကို  မျမင္ခ်င္ဘူး...

ကိုဆိုစီ ေရးထားတဲ့ ပိုစ့္ေလးဖတ္ျပီးေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္...သီခ်င္းေတြနားေထာင္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္တဲ့
အပ်ိုဳႀကီးဘဝဘဲေကာင္းမလားလို႕ပါ...  (  ကဲ..ဘယ္လိုလည္း ပိတ္္သတ္ႀကီး 
အပ်ိဳႀကီးလုပ္လိုက္ရမလား  အပ်ိဳဟိုင္းႀကီးလို႕ေခၚတဲ့သူေတာင္ ရွိေနျပီေနာ္   :P  )

ဒီေန႕---က်မသီခ်င္းေတြအက်ယ္ႀကီးဖြင့္မိတယ္.. (အဲတာမို႕လို႕ အေမမ်က္ေစာင္းထိုးတာထင္ပါရဲ႕ေလ )
ဖြင့္တာကလည္း  ကုလား dance song ေတြေလ...  ဟီးးးးး

ဒီေန႕ ---က်မဘဏ္သြားျပီး က်မညီမနဲ႕က်မရဲ႕ လစာ အဝင္အထြက္စာရင္းသြားၾကည့္တယ္...
ထိုင္ဝမ္ေရာက္ျပီးကထဲက က်မကိုယ္တိုင္ ဘဏ္စာအုပ္ကို ဒါပထမဆံုး သြားစစ္တာပါ  ...
အရင္ကေတာ့ က်မညီမကိုဘဲ  လုပ္ခိုင္းေနၾကပါ...က်မဘယ္ေတာ့မွ အိပ္ယာကေန ေစာေစာမထပါဘူး..
အခုက်မညီမ အလုပ္ခ်ိန္ေျပာင္းသြားတဲ့ အတြက္  တအိမ္လံုးရဲ႕ ရံုးတို႕ ဘဏ္တို႕နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့
ကိစၥအဝဝ ဟာ က်မပခံုးေပၚ အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္လာပါတယ္...အဲကိစၥကၾကာလာရင္  နဲနဲ ေရွာ္ခ့္ရွိလာမယ္ထင္တယ္... ဟူူးးးးးးးးးးးးးးး  အရင္ေတာ့ယုယု သြားေနၾက ဆိုေတာ့ က်မဘာမွကိုစိတ္မဝင္စားပါဘူး..သိပ္လည္းမသိပါဘူး..
အခုေတာ့ ကိုယ္တိုင္သြားရေတာ့  ဟိုလူေမးရ  ဒီလူေမးရ ဟို Form ျဖည့္ရ  ဒီ Form ျဖည့္ရ  နဲ႕  ဆိုင္ကယ္ကလည္းမစီးတတ္.. ဘတ္စ္ကားနဲ႕ ရထား ကိုဘဲအားကိုးရေတာ့  စိတ္ပိန္တယ္ရွင္..
ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းတာဘဲ  ဟူးးးးး

ဒီေန႕ --- က်မ Gtalk ထဲကေန  လူတခ်ိဳ႕ကို Block လုပ္လိုက္တယ္...  မေတြ႕တာၾကာတဲ့သူေတြပါ
သူတို႕လည္း ဒီအေကာင့္ေတြကို  မသံုးျဖစ္ၾကေတာ့ ဘူးထင္တာဘဲေလ...

ဒီေန႕ --- ဒီေန႕လား  နဲနဲေပ်ာ္သလိုလိုေတာ့  ရွိသားဘဲ...
ဘာေၾကာင့္    ေပ်ာ္   တယ္    လို႕    ေျပာ       ရ     သ      လဲ     ဆို      တာ....   သိ       လား
ဟင္အင္းးး  မေျပာျပပါဘူး..ဘာလို႕ေျပာရမွာလည္းေလ..ဒါက က်မရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ဘဲဟာ...

က်မ အခုသီခ်င္း နားေထာင္ေနတယ္..... အဲသီခ်င္းက  " အခ်စ္အိမ္မက္ေလး   "
ေနာက္တပုဒ္က cry on my shoulder  ....

ဒီေန႕--မိုးရြာႀကီးထဲအျပင္သြားရေတာ့ မိုးေရထဲလမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲဲ႕  ငယ္ငယ္ကေလးဘဝကို
ျပန္လြမ္းမိတယ္... က်မငယ္ငယ္တုန္းက  မိုးရြာရင္  ေဘာင္းဘီတို နဲ႕စြပ္က်ယ္ေလးနဲ႕မိုးေရ ထဲ
ထြက္ကစားေနၾက..နႈတ္ခမ္းေတြ  ျပာျပီးတုန္လာတဲ့အထိပါဘဲ...အဲတုန္းက ရခဲ့တဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႕မ်ိဳး....အဲတုန္းကရခဲ့တဲ့  လြတ္လပ္မႈ႕မ်ိဳး  ဘယ္ေတာ့မွ  ျပန္မရနိုင္ေတာ့ပါဘူးေလ..

ဒီေန႕----  က်မေမာင္ေလးဝမ္းကြဲ တေယာက္ကိုသတိရမိတယ္...ဒီေကာင္ က်မဖုန္းဆက္တာ မကိုင္ဘူး...သူ႕ေမြးေန႕ ကထဲက က်မဖုန္းေတာက္ေလွ်ာက္ေခၚေနတာ..  ဖုန္းပိတ္ထားတယ္
 message ပို႕တာက်ေတာ့  reply ျပန္လာတယ္... ဖုန္းကိုင္မွ ေအာ္ေပးလိုက္ဦးမယ္...

ီဒီေန႕---က်မ သြားေတြကိုေသခ်ာၾကည့္မိတယ္...
က်မသြားေတြ နဲနဲ ညီလာျပီသိလား...ထပ္ေနတဲ့သြားေတြက   တည့္သြားျပီ..ေစာင္းမေနေတာ့ဘူး
ကိုယ့္သြားေလးေတြ ဘယ္လိုေရြ႕လာတယ္ ဆိုတာၾကည့္ရတာလည္း   ဖီလင္တမ်ိဳးပါဘဲ...




ဒီေန႕ ---က်မအႀကီးႀကီး ဆုေတာင္းတယ္  မနက္ဖန္အလုပ္မတက္ရပါေစနဲ႕လို႕
က်မမနက္ဖန္ အလုပ္မသြားခ်င္ဘူးရွင္...ဝိုင္းဆုေတာင္းေပးၾကေနာ္...အလုပ္သာသြားရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
က်မငိုမိမွာဘဲေသခ်ာတယ္....



ပစ္ပစ္ 
AM 2:55    ( 2.8.2012  )



15 July 2012

ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအမအၿဖစ္ ခံယူပြဲ (သို႔) အလႈဳဖိတ္ၾကားၿခင္း

Posted by blackroze at Sunday, July 15, 2012 3 comments
အားလံုးမဂၤလာပါခင္ဗ်ား...
ေလာကမွာ အစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္းေလးမ်ား စားေသာက္ဖို႔ ၾကံဳၾကိဳက္တဲ့အခါၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေနရာေကာင္း အရိပ္ေကာင္းေလးတစ္ခုကို ခိုလႈံဖို႔ ၾကံဳၾကိဳက္တဲ့အခါပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြကို သတိရတတ္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားရွိတဲ့အတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား၊ ဘေလာ့ဂါ အကိုအမမ်ားကို ဒီပိုစ့္ေလးနဲ႔အတူ သတင္းေကာင္းေလးတစ္ခု ပါးပါရေစခင္ဗ်ား..။ၿမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ရဲ့ တတိယအၾကိမ္ေၿမာက္ လႈပ္ရွားမႈၿဖစ္တဲ့ အလႈဳနွင့္အတူ မိမိတို႔ ေခၽြးနဲစာထဲမွ တတ္နိုင္သေလာက္ မွ်ေ၀လႈဳဒါန္းလိုက္ရံုၿဖင့္ ရာသက္ပန္ ေက်ာင္းဒကာ၊ ေက်ာင္းဒကာမအၿဖစ္ ခံယူနိုင္မည့္အေၾကာင္းေလးကို ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာစြာၿဖင့္ အသိေပးမွ်ေ၀ပါရေစခင္ဗ်ား..။မဂၤလာေတာင္ညြန္႔၊ စက္ဆန္းကတို႔ဆိပ္ေပါက္ကြဲမႈအလႈဳ၊ မရမ္းေခ်ာင္းေက်းရြာ အနာၾကီးေရာဂါသည္မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာသလို႔အလႈဳမ်ားၿဖင့္ အားလံုးနဲ႔ ရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္ၿပီးသားၿဖစ္တဲ့ ၿမန္မာမုဒိတာ -လူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ (MMYG) ရဲ့ တတိယအၾကိမ္ေၿမာက္အလႈဳတစ္ခု စတင္ၿပန္ပါၿပီခင္ဗ်ား။
ရန္ကုန္ၿမိဳ့တစ္ဖက္ကမ္း သန္လ်င္ၿမိ့ဳ ၿမန္မာ့ေရနံရက္ကြပ္မွာရွိတဲ့ သာယာကုန္းဘုန္းေတာ္ၾကီးပညာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းေလးနဲ႔ ဦးစြာ မိတ္ဆက္ေပး ပါရေစ..။
 ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဦးတိကၡဥာဏမွာ ၂၀၀၅ခုနွစ္မွာ ကိုယ္တိုင္ရုန္းကန္ၿပီး စတင္ခဲ့တဲ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ပညာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းေလး ၿဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စတင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိပညာသင္နွစ္မွာေတာ့ သူငယ္တန္းမွ ခုနစ္တန္းအထိ ဆင္းရဲခ်ိဳ ႔တဲ့တဲ့ ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ မိဘမဲ့ကေလးငယ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေပါင္း ၃၀၀ေက်ာ္ကို အခမဲ့လက္ခံသင္ၾကားေပးေနတဲ့ ပရဟိတပညာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းတစ္ခု ၿဖစ္ပါတယ္။ဆရာ၊ ဆရာမဦးေရ စုစုေပါင္းဆယ္ဦးရွီၿပီး တစ္ဦးလ်င္ လစဥ္ေစတနာေၾကးသံုးေသာင္းက်ပ္နႈန္းၿဖင့္ နွစ္ေပါက္ေအာင္ ဆရာေတာ္မွ အဓိကက်ားကန္ေပးထားတဲ့ ေက်ာင္းလည္းၿဖစ္ပါတယ္။ေက်ာင္းမွ ခုနစ္တန္းေအာင္ၿမင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ အစိုးရပညာသင္ေက်ာင္း ဆက္လက္တက္နိုင္ -ေအာင္ ဆက္လက္ထာက္ပံ့ေပးေနပါတယ္။လက္ရွိ ပညာသင္နွစ္အတြက္ ဆယ္တန္းေၿဖမဲ့ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ကိုးဦးရွိပါတယ္။ကေလးငယ္မ်ား အားလံုးအား တတ္နိုင္သေလာက္ အဟာရၿဖစ္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ၿပဳတ္ေကၽြးေမြးၿပီး ခရီးဆက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ခုလည္း ၿဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ကဲ့..အခုတစ္ၾကိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲ့ဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီးပညာေရးသင္ေၾကာင္းေလးကို လႈဳဒါန္းဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္.ဘာ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လႈဳဒါန္းဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ၾကသလဲ..
 အလႈဳရွင္မ်ားခင္ဗ်ား..
သူတို႔ေလးေတြအတြက္ နံပါတ္(၁) လုိအပ္ခ်က္ၿဖစ္တဲ့ သူတို႔ေတြရဲ့ ထမင္းစားေဆာင္ကို ၾကည့္ရႈၾကပါအံုး...။


အထက္မွာၿမင္ရတဲ့ ေရပတ္လည္၀ိုင္းၿပီး တဲသာသာရွိတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေလးဟာ ကေလးငယ္ေပါင္း (၃၀၀)ေက်ာ္ကို ခ်က္ၿပဳတ္ေကၽြးေမြးတဲ့ အေဆာင္ေလး ၿဖစ္ပါတယ္။ေနရာအခက္အခဲေၾကာင့္ ကေလးငယ္မ်ားအား အေယာက္ (၅၀)စီ ငယ္စဥ္ၾကီးလိုက္ ခြဲၿပီး ေကၽြးရတယ္လို႔ ဆရာေတာ္မွ မိန္႔ဆိုပါတယ္။
 ခ်ိဳ ႔တဲ့တဲ့ေနရာနဲ႔ မၿပည့္စံုတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ထမင္း၀ိုင္း.. ကေလးငယ္ေတြ ဆိုေတာ့လည္း...
အလႈဳရွင္ေတြ က်န္းမာခ်မ္းသာေစဖို႔ မစားခင္ ဆုေတာင္းေပးေနၾကေလရဲ့..
ကေလးငယ္မ်ား အပူအပင္ကင္းစြာ ပညာသင္ၾကားနိုင္ေရးနဲ႔ စား၀တ္ေနေရး ေၿပလည္နိုင္ေရးကိုသာ အဓိက အားထုတ္ေနရလို႔ က်န္းမာေရးနဲ႔ ထမင္းစားေဆာင္ဟာ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ကိုက္ညီမႈမရွိတာကို သိရွိေပမဲ့ လ်စ္လ်ဴရႈထားရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အလႈဳရွင္သာ ရွိမယ္ဆိုရင္ ဆရာေတာ္က “သူကိုယ္တိုင္ ေန႔မနား ညမအားအၿမန္ဆံုးၿပီးေအာင္ ေဆာက္လုပ္ပစ္ခ်င္တာ”လို႔လည္း မိန္႔ဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒုတိယလုိအပ္ခ်င္ကေတာ့ ဆရာဆရာမေပါင္း ဆယ္ဦးအတြက္ ေစတနာေၾကး ( ၃၀၀၀၀က်ပ္) ေထာက္ပံ့ေပးမဲ့သူမရွိတာပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။တတိယ လိုအပ္ခ်က္အေနနဲ႔ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ စာသင္ခံုေလာက္ငွမႈမရွိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ တစ္စံုလွ်င္ ေလးေသာင္းက်ပ္နႈန္းခန္႔က်နိုင္ၿပီး ယခုနွစ္ သင္ၾကားဆဲ ပညာသင္နွစ္အတြက္ စာသင္ခံု ( ၁၅)စံုခန္႔ လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ခ်ဳက္ၿပဳတ္ေကၽြးေမြးစရာ ကုန္ေၿခာက္မ်ားနွင့္ စာအုပ္ခဲတံမ်ား၊ကိုရင္ငယ္ေလးမ်ား အတြက္ သကၤန္းစသည္တို႔ပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။
                                   သာယာကုန္းဘုန္းေတာ္ၾကီး ပညာသင္ၾကားေရးဆရာေတာ္ ဦးတိကၡဥာဏ...




မိဘရွိေသာ ကေလးငယ္မ်ားရဲ့ အိမ္
အလႈုရွင္မ်ားခင္ဗ်ား..အထက္မွာ ကၽြန္ေတာေၿပာၿပခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္အတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ (သို႔) ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ခ်ိဳ ႔တဲ့ေနတဲ့ ထမင္းစားေဆာင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဓိက ၿပဳၿပင္ပါမယ္။ ဆရာေတာ္က အလႈဳရွင္ရွိတာနဲ႔ အထက္ပါ ရြက္ထည္တဲေနရာမွာပဲ (၁၅ x ၃၀)ေပအက်ယ္ -ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခု ေဆာက္လုပ္မွာပါ။ ခ်စားေၿမၿဖစ္တာေၾကာင့္ အုတ္နဲ႔ ေဖာင္ေဒးရွင္းခ်ၿပီး ေလးေပအၿမင့္အထိ အုတ္တက္ပါမယ္။ ေလးေပ အထက္ကိုေတာ့ သံဇကာကာရံၿပီး အေပၚကသြပ္မိုးမယ္ဆိုရင္ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ အႏၲရာယ္ကင္းၿပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့ ထမင္းစားေဆာင္ (သို႔) ေက်ာင္းေဆာင္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေဆာက္အဦးပံုၾကမ္းေလးတစ္ခု အခိုင္အမာရရွိနိုင္ၿပီလို႔ဆိုပါတယ္။ ဆရာေတာ္ေၿပာတဲ့ အဲ့ဒီအထိ အေဆာက္အဦးရဲ့ ကုန္က်စရိတ္ကို က်ပ္ ၃၅သိန္းမွ ၄၅သိန္းၾကားလို႔ ခန္မွန္းတြက္ခ်က္ၿပပါတယ္..။ၿပီးဆံုးတာနဲ႔ အလႈဳရွင္အားလံုးရဲ့ အမည္နာမကို ဆရာေတာ္ရဲ့ဆႏၵအရ သေဘာၤေဆးနဲ႔ေရးၿပီး ခ်ိတ္ဆြဲကာ ေရစက္ခ်ပြဲကိုအလႈဳရွင္မ်ားနဲ႔အတူ ဆင္ႏႊဲပါမယ္။
ဒီကိစၥအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔က တစ္ကစၿပီး အလႈဳခံရမွာၿဖစ္တာမို႔ ကေလးငယ္ေတြအတြက္ လိုအပ္တဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ေလး ေဆာက္လုပ္ေပး နိုင္ဖို႔ေတာ့ အာမခံေပးနိုင္ၿခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ အကယ္၍ ၿမန္မာမုဒိတာလူူငယ္မ်ားအဖြဲ႔အေနနဲ႔ အလႈဳခံတဲ့ရက္မွစၿပီး အလႈဳပိတ္သိမ္းခ်ိန္အထိ ရရွိလာမဲ့အလႈဳေငြဟာ အထက္ပါပမာဏကို ၿပည့္မွီတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ဆရာေတာ္နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ေက်ာင္းေဆာင္ကို တာ၀န္ယူကာ ဆရာေတာ္ရဲ့အစီအစဥ္နဲ႔ အၿမန္ဆံုးေဆာက္လုပ္ လႈဳဒါန္းပါမယ္။အကယ္၍ ရရွိလာတဲ့အလႈဳေငြဟာ ေက်ာင္းေဆာင္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ပမာဏကို ၿပည့္မွီၿခင္း မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ တၿခားလိုအပ္ခ်က္ေတြၿဖစ္တဲ့ ဆရာဆရာမမ်ားအတြက္ လစဥ္ေစတနာေၾကး၊ စာသင္ခံုနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ပစၥည္းမ်ားကို ထည့္၀င္လႈဳဒါန္းၿပီး ပိုလွ်ံတာကို ေက်ာင္းေဆာင္အတြက္ မတည္ေငြထားေပးခဲ့ပါမယ္။
ဒီေန႔ (၁၃.၇.၂၀၁၂၊ ေသာၾကာေန႔)မွ စတင္ၿပီး ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္တဲ့ ထမင္းစားေက်ာင္းေဆာင္ေလး -ေဆာက္လုပ္ လႈဳဒါန္းေပးဖို႔ဆိုတာကို အဓိကဦးတည္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလႈဳခံပါၿပီ။ အလႈဳရွင္မ်ားလက္ထဲသို႔ ၀ကြက္ အပ္နွင္းပါၿပီခင္ဗ်ား။ ေနာက္ဆံုး အလႈဳပိတ္ရက္ကိုေတာ့ (၁၅.၈.၂၀၁၂-ဗုဒၶဟူးေန႔အထိ) ၿဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။အကယ္၍ ပိတ္သိမ္းခ်ိန္တြင္ ရရွိလာမဲ့အလႈဳေငြဟာ ေက်ာင္းေဆာင္ေလး -ေဆာက္လုပ္နိုင္မဲ့ ပမာဏကိုၿပည့္မွီဖို႔ အနည္းငယ္သာသာလိုအပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ပိတ္သိမ္းမဲ့ရက္ကို ေရႊ ႔ဆိုင္းၿပီး ၿပည့္မွီတဲ့အထိ ေစာင့္ဆိုင္းကာ ေက်ာင္းေဆာင္ေဆာက္လုပ္ဖို႔ကို ၿပီးဆံုးတဲ့အထိ အၿပည့္အ၀ တာ၀န္ယူ ေဆာက္လုပ္ေပးသြားမွာ ၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း အလႈဳရွင္မ်ားအား အသိေပးအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား..။
ၿမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔အေနနဲ႔ မရမ္းေခ်ာင္းအနာၾကီးေရာဂါေစာင့္ေရွာင့္ေရးေဂဟာသို႔ လႈဳဒါန္းစဥ္က က်န္ရွိတဲ့လက္က်န္အလႈုေငြစုစုေပါင္း ၈၁၇၁၄.၅၀က်ပ္ၿဖင့္ သာယာကုန္းရြာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးပညာသင္ေရးေက်ာင္းအတြက္ အလႈဳခံၿခင္းအား စတင္ဖြင့္လွစ္ပါၿပီခင္ဗ်ား..
နိုင္ငံအသီးသီးမွ အလႈဳရွင္မ်ားအေနနဲ႔ ေအာက္ပါအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ားထံမွာ ထည့္၀င္လႈဳဒါန္းနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား..။
ၿဗိတိန္မွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
အရွင္ဇနက(သႏၲိသုခ) venjanaka@gmail.com +၄၄ ၇၇၄၀ ၉၈၃၉ ၄၂ (Barclays Bank account)   MR U JANAKA Sort Code: 20-42-73    10039764 
အေမရိကမွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
ဗညားရွိန္@လင္းေခတ္ဒီနို lynnkhitdeno301@gmail.com +၁၂၀ ၁၈၈၈ ၉၇၅၁
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ရန္ႏိုင္ @ ေန၀သန္ nay.naywathan@gmail.com +81 80 3852 5214 
http://www.facebook.com/nayyannaing 
စင္ကာပူနိုင္ငံမွ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား
၁။ကိုၿငိမ္းနိုင္ @ ကိုနိုင္ထြဋ္ eikunaing@gmail.com +၆၅ ၉၀၂၂ ၁၈၀၇ +၆၅ ၉၈၈၂ ၉၀၇၈
၂။ကိုရင္ + မဒမ္ကိုး celestial.whiteangle@gmail.com +၆၅ ၈၃၇၅ ၁၀၆၉
ထိုင္၀မ္မွ လႈဳဒါန္းလိုသူမ်ားအတြက္
ပစ္ပစ္ @ ဂ်ယ္ရီပစ္ပစ္ +၈၈၆ ၉၃၀ ၄၁၃ ၂၂၀ jerrypigpig@gmail.com
မေလးရွားနိုင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
၁။ဇင္ၿငိမ္းဦး(ၿမန္မာ အိုင္တီနန္းေတာ္) +၆၀ ၁၇၇၀ ၅၈၂ ၁၉

၂။လြင္ၿပင္လႈိုင္းငယ္+မစံပယ္ (Sunway) lwinpyinhlaingnge@gmail.com +၆၀ ၁၄၆၆ ၃၀၁ ၇၃
၃။ကိုမင္းဧရာ(kl) moekyawthu0001@gmail.com +၆၀ ၁၇၃၀ ၄၇၇ ၃၅
၄။ေမာင္ဘုန္း
mr.janjarom@gmail.com
+၆၀ ၁၀၂၈၂၇၀၇၁
၅။မိုးဇက္ (ကလန္း)
bloggermoses@gmail.com
http://www.facebook.com/profile.php?id=100003084986957
ၿမန္မာနိုင္ငံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ား
၁။andrew @ေက်ာ္စြာစိုးၿမတ္ andrewkc189@gmail.com +၉၅ ၉၄၂၁ ၀၅၉၈ ၂၇
၂။သမီးစံ
sandartinmyint@gmail.com
+၉၅ ၉၄၂၀ ၀၈၇၄ ၃၅
http://www.facebook.com/profile.php?id=100003084986957#!/mi.san1
ေလးစားစြာၿဖင့္
ၿမန္မာမုဒိတာလူငယ္မ်ားအဖြဲ႔ကိုယ္စား
ကိုရင္
01:37 ( GMT)
                                                     ....................... ။။။။။။။။။ .....................  
ပစ္ပစ္..
Am 1:28
15.7.2012


18 June 2012

အမွတ္တရ ခံစားခ်က္မ်ား

Posted by blackroze at Monday, June 18, 2012 16 comments
က်မစီမွာ အမွတ္တရေတြအမ်ားႀကီးပါဘဲေလ..
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီေန႕မွ ဆရာမဂ်ဴးရဲ႕ အမွတ္တရ ဆိုတဲ့ ဝတၳဳေလး ျပန္သြားဖတ္မိတယ္...
အလုပ္ကျပန္လာလို႕ Facebook ထဲဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ မိုးသက္နဲ႕ မိစံတို႕က ဝတၳဳစာအုပ္လင့္ေတြ တင္ထားတယ္ .... က်မလည္းမနက္ဖန္အလုပ္ 2ရက္ဆက္တိုက္ နားရမယ္...ေနာက္ျပီး မိုးေလဝသ ကလည္း မိုးရြာမယ္လို႕ေၾကျငာထားေတာ့ စာအုပ္ဖတ္တာ အေကာင္းဆံုးဘဲဆိုျပီး စာအုပ္ေတြပို႕ေပးလို႕ မိစံစီကေန ေတာင္းလိုက္မိတယ္...

ဆရာမ ဂ်ဴး ရဲ႕ အမွတ္တရ ဆိုတဲ့ ဝတၳဳ ကို က်မဖတ္ ဖူးတာၾကာပါျပီ ..။။အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဝတၳဳထဲက ဆရာမရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ ဆရာဝန္မေလး စုစုေထြးရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ ကို ဖတ္ခဲ့ရတာေပါ့.. အဲတုန္းကလည္းဖတ္၇င္းနဲ႕ မ်က္ရည္က်မိတယ္ ထင္တယ္...
က်မျမန္မာျပည္မွာေက်ာင္းသူ ဘဝထဲကဆိုေတာ့ နဲနဲေတာ့ၾကာျပီေလ..အခု က်မ ဒီဝတၳဳေလး ကို ျပန္ဖတ္မိတယ္...ဒီတခါ ဖတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဝတၳဳထဲက ဆရာဝန္ မေလးရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ အျပင္ က်မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္ေတြ ကိုပါ က်မေရာေထြးခံစားမိတယ္....။။

က်မစာအုပ္ကိုသာဖတ္ေနရတယ္...စိတ္ထဲမွာ စာအုပ္ထဲက ေရးထားတဲ့ စကားလံုးေတြအျပင္ က်မစိတ္ထဲ ခံစားမိတာေတြကိုပါ ..က်မျပန္ဖတ္ေနရ သလိုဘဲ....။ အရင္တေခါက္ဖတ္ ခဲ့တုန္းကေတာ့
ဆရာဝန္မေလး ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ဖတ္ျပီး က်မငိုခဲ့ရတယ္....။။အခုတေခါက္ဖတ္ရတဲဲ့အခါမွာ
က်မရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ... က်မခံစားမိေနတာေတြ .... သိပ္မၾကာေသးတဲ့ အခ်ိန္ကာလတခုစီက က်မရဲ႕အမွတ္တရေတြ ..က်မေမွ်ာ္လင့္တႀကီးမက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အိပ္မက္ ေတြ ....ေနာက္ဆံုးမွာ တစစီရိုက္ခ်ိဳး ျပစ္တာ ခံလိုက္ရတဲ့ က်မရဲ႕ အခ်စ္ေတြ ..အဲတာေတြကိုခံစားမိျပီး က်မငိုခဲ့ရတယ္..
က်မအဲဒီဝတၳဳ ကိုဖတ္ရင္းနဲ႕ ငိုခဲ့ရတယ္....အခုတေခါက္ ငိုရတာက က်မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္ က်မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အမွတ္တရေတြေၾကာင့္ ငိုခဲ့ရတာ....။။။
ဆက္မဖတ္ပါနဲ႕ေတာ့ လို႕ မိစံကေျပာတယ္.....။။

ဒါေပမဲ့ က်မစဖတ္ကထဲက ျပီးေအာင္ျပန္ဖတ္မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ထားျပီးသား...ငိုရင္းနဲ႕ဘဲ..
ျပီးေအာင္ဖတ္ခဲ့တယ္...ေရြးခ်ယ္သြားတဲ့ သူတေယာက္နဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခံလိုက္ရတဲ့ သူတေယာက္...။။

က်မနားထဲျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္...တိုင္းရင္းသားသံခပ္ဝဲဝဲ နဲ႕ ပစ္ပစ္လို႕ ေခၚလိုက္တဲ့
ေခၚသံတစ္ခု...။။ ပါးခ်ိဳင့္နွစ္ဘက္ ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္တဲ့ အျပံဳးတစ္ခု....မေက်နပ္တာ တခုခု ရွိေနရင္ ျပံဳးေနရင္းနဲ႕ ခပ္စိုက္စိုက္ၾကည့္တတ္ တဲ့ အၾကည့္ေတြ ...အရာရာကိုျမိဳသိပ္နိုင္တဲ့
လူတေယာက္ ....လူတဘက္သားကိုအားနာလြန္းလို႕ အဲေလာက္အားမနာပါနဲ႕လို႕ ေတာင္
တားယူရတဲ့ လူတေယာက္..(သူကသူမ်ားကိုသာ အားနာတာပါ..က်မကိုက်ေတာ့ နဲနဲေလးမွေတာင္ အားမနာဘူးေလ...ရက္ရက္စက္စက္ကိုထား ခဲ့တာ )

က်မအဲဒီ ပံုရိပ္ေတြ..အဲဒီအျပဳံးေတြ...အဲဒီအၾကည့္ေတြ ..အဲဒီေခၚသံေတြကို
ျပန္ၾကားေယာင္မိေနတုန္းဘဲ ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိတုန္းဘဲ ျပန္တမ္းတမိေနတုန္းဘဲ....
အဲဒီပံုရိပ္ေတြ အၾကည့္ေတြ အျပံဳးေတြ အသံေတြက က်မကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖတ္ရိုက္ေနသလိုပါဘဲ
အဲလိုခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္ က်မပံုရက္သားလဲေနျပီ...က်မ ခံနိုင္ရည္ရွိေအာင္ဘယ္ေလာက္ဘဲ
တည္ေဆာက္တည္ေဆာက္ တိုက္ဆိုင္မႈ႕ တခုတေလနဲ႕ဆံုတာေတာင္ ခံနိုင္ရည္မရွိခ်င္ဘူး...
ေန႕ရက္ေတြ အခ်ိန္ေတြ ကို အားတင္းျပီး က်မရေအာင္ျဖတ္သန္းေနတယ္....

ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘဲသိတယ္ ခံနိုင္ရည္ဆိုတာ တစက္ေလးမွေတာင္ မက်န္ေတာ့ဘူး..
မံႈဝါးဝါး မထင္ရွားတဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ နိုးထလာတဲ့ ညေတြဆိုတာ မနည္းေတာ့ဘူး..
အိပ္မေပ်ာ္လို႕ တေယာက္ထဲ အေမွာင္ထဲ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ရင္းမိုးလင္းခဲ့ရတဲ့ ညေတြဆိုတာ
မနည္းေတာ့ဘူး... အလုပ္မွာ လူေတြမသိေအာင္ ႀကိတ္ငိုေနရတဲ့ ေန႕ေတြ
အိမ္မွာ လူေတြမသိေအာင္ ႀကိတ္ငိုေနရတဲ့ ညေတြ ...ခ်ည္နဲ႕နဲ႕ နဲ႕ ျပန္တည္ေဆာက္ေနရတဲ့
က်မရဲ႕အနာဂတ္ေတြ ..တစစီလိုက္ေကာက္ေနရတဲ့ က်မရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ
အေဝးႀကီးကိုလႊင့္ျပစ္တာခံလိုက္ရတဲ့ က်မရဲ႕ အခ်စ္ေတြ ...။။။

က်မစီမွာ ဘာမွကိုမရွိေတာ့ဘူး
ဘာမွကိုမက်န္ေတာ့ဘူး...အစိတ္စိတ္အပိုင္းပို္င္း က်ိဳးျပက္သြားတဲ့ နွလံုးသားတစ္ခုဘဲက်န္ေတာ့တယ္
ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ျဖစ္ေနတဲ့ အေတြးေတြဘဲက်န္ေတာ့တယ္..
က်မအတြက္ဒီခံစားခ်က္ေတြကေတာ့  တကယ္ကို အမွတ္တရပါဘဲ...တသက္လံုးအတြက္ပါဘဲေလ..
ဒါေတြဟာ ဝဋ္ေၾကြးေတြဆိုရင္  ဒီဝဋ္ေၾကြးေတြအကုန္လံုးကို  ဒီဘဝမွာဘဲ  ကုန္ေအာင္ဆပ္ခဲ့ပါရေစလို႕
က်မဆုေတာင္းတယ္......။။

သူသာၾကားနိုင္မယ္ဆိုရင္
က်မကိုဘာလုိ႕အဲေလာက္ရက္စက္ခဲ့ရတာလည္း
ဘာလို႕အဲေလာက္ ခံစားရေအာင္ လုပ္ခဲ့ရတာလည္း
ဘာလို႕ငိုရေအာင္လုပ္ရက္ရတာလည္း
က်မေမးလိုက္ခ်င္တယ္ ..... ....... .... ..... ....။။။။

ပစ္ပစ္
18.6.2012 AM 4:08

 

ခံစားမႈ႕သံစဥ္ Copyright © 2010 Design by Ipietoon Blogger Template Graphic from Enakei