ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း...

ကဗ်ာျဖင္႔ေဖာ္ညြန္း...
ကာရန္ေတြက်ဴးရင့္.....
ကဗ်ာမပီ..စာမပီ..
တကြဲစီဆြဲသီလို႕
လြမ္းေနတတ္သူ...

ညေမွာင္ေမွာင္
အလင္းမဲ့အခန္းေလးထဲ
ဝင္သက္ထြက္သက္..
ပင့္သက္ေမာေလး..
အေခါက္ေခါက္ရႈိုက္လို႕
တရံတခါစီသို႕...
တမ္းတေနတတ္သူ......

ေကာ္ဖီတခြက္
အေဖာ္ျပဳလို႕..
မြန္းက်ပ္က်ပ္နွလံုးသားနဲ႕
စကားလံုးေလးေတြ
စာအလွစီ....
ကာရန္သံစဥ္..
ကဗ်ာႀကိဳးညွိဖို႕
စဥ္းစားေနတတ္သူ.......

အခ်စ္နဲ႔အလြမ္း..
equation ခ်ၾကည္႔ရင္..
အလြမ္းဘက္အေလးသာလို႕
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာတဘက္ေစာင္းလဲ
စိတ္မွတ္မရွိဘဲ..
ခ်စ္မိတတ္သူ....

အခ်စ္ဇာတ္လမ္းနိဂုံးခ်ဳပ္လို႕
ခပ္ကဲြကြဲအသည္းနဲ႕ဘဲ
ခံစားခ်က္ေတြေဖာက္ထုတ္
မ်က္ရည္ေတြ..ကဗ်ာလုပ္လို႕
ေလာကႀကီးကိုခပ္မဲ့မဲ့ေလး
ျပံဳးၾကည္႔တတ္သူ......

ေနာက္ဆံုးလက္က်န္
မာနတရား
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ...
လြင္႔ေက်မသြားခင္
ဒီအခ်ိန္ေလး..
ေလာကႀကီးကို
တခ်က္ေလာက္ေတာ့
ဟားတိုက္ရယ္ခ်င္မိသူ....

အရာရာ
အရံႈးေပး...
စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတာ
အျမဲဘဲပိုင္ဆိုင္ေနရလို႕
တခါတရံေတာ့လဲ
ေႏြးေထြးတဲ့ခ်စ္ျခင္းတရားကို
မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္
ေမွ်ာ္လင္႔ေနတတ္သူ......








(ဒီကဗ်ာေလးကေရးလို႔မၿပီးေသးပါဘူး...ဒီေလာက္ဘဲခံစားလို႔ရေသးတာနဲ႕ဒီေလာက္ေလးဘဲ...ေရးျဖစ္တာပါ....
ေနာက္ထပ္...ထပ္ေရးျဖစ္ဦးမွာပါ.....)

(20.4.2010....AM 3:40 )